Oppas weigeren?

Ik zou zeggen: "Ik wil graag 's avonds bij mijn eigen kinderen zijn, maar je kinderen mogen wel bij ons blijven slapen."

Hekje schreef op 20-09-2024 om 11:11:

Bedankt voor jullie feedback!
Grappig dat de meeste de vraag niet apart vinden. Dan ligt het echt aan mijn referentiekader. In mijn hoofd is een oppas "voor de leuk" familie of een betaald oppasmeisje. De voorstelling is later nog te bekijken, is een maandelijks evenement in het theater.. Daarom zie ik de noodzaak niet,,maar het is ook niet een grote opoffering om een avond in hun huis te zitten. Ik baal alleen een beetje. Ik wil graag bij mijn eigen kinderen zijn en thuis mijn dingen kunnen doen. Lastig

Dan zeg je sorry ik zie de noodzaak niet en ik wil bij mijn eigen kinderen blijven. 

Dan weet je vriendin ook dat ze jou niet hoeft te vragen om op te passen. Of eventueel alleen in situaties die voor jou vallen onder noodgeval.

Kersje schreef op 20-09-2024 om 11:46:

[..]

Dus omdat dit een avondje theater is, valt dit onder de noemer “voor de leuk” en vraag je familie of een betaalde oppas. Enkel in ‘noodgevallen’ doe je een beroep op vrienden, zoiets?

Als een vriendin mij vraagt of ik kan oppassen, dan maakt het mij niet uit wat daarvan de reden is. Jouw vriendin heeft al aangegeven dat haar zus niet kan, vandaar dat ze jou nu vraagt.

Ik (!) vind dat je dit voor elkaar doet binnen een vriendschap, maar goed, dat ben ik. Als je er geen zin in hebt, dan doe je het toch niet?

Niet iedereen heeft familie in de buurt wonen. En ook vrienden wonen niet noodzakelijkerwijs in de buurt.

Mijn schoonouders wonen niet in de buurt. Dochter logeert daar wel eens, maar dat is dan wel gepland. Wij kunnen dan een avondje uit plannen tijdens zo'n weekend of in een vakantie.

Bij een noodgeval vraag ik mijn eigen ouders of bijvoorbeeld de ouders van een vriendinnetje van dochter. Daarvoor hoef ik zelf niet per se bevriend te zijn met die mensen.

Ja, natuurlijk zou ik oppassen. Daar ben je toch ook vrienden voor? 

Ik klikte 'nee' in de openingspost maar daar is het natuurlijk makkelijker -nee- zeggen dan in het echt. Ik zou er misschien ook wel van balen, maar bij mij is het vaak omdat het dan onverwacht is, als ik eenmaal aan het idee gewend ben, ach dan is het wel prima om even een kort avondje op te offeren voor anderen. Wie weet heb je het ooit zelf nodig, hopelijk kan je dan op hun een beroep doen.
En anders vind ik de logeer optie ook wel een goede, je helpt ze uit de brand en kan wel lekker thuis bij je kinderen blijven. En bij een doordeweekse dag was ik altijd wel een strenge logeer'moeder', geen laat geklier, zachtjes wat kletsen mag nog wel hoor.
Maar ook van mij, het is geen rare vraag, wat hadden ze anders moeten doen, niemand iets vragen en de kaartjes proberen door te verkopen?
Ik weet wel, dat als ik iemand iets vraag waarvan ik zelf denk 'willen ze misschien niet', dat ik dan meteen al zeg 'als je het niet wilt, moet je het echt zeggen hoor, snap ik best'  (en dan toch maar hopen dat ze toch 'ja' zeggen, 'nee' heb je, 'ja' kan je krijgen, zei mijn moeder altijd )

Daglichtlamp schreef op 20-09-2024 om 11:07:

[..]

Als ze er nu al van wakker ligt, kan dat juist reden zijn om nee te zeggen.

Goed dat je mij daar op wijst, niet aan gedacht. 

Doet ze ook soms iets voor jou? Of zou ze iets voor je doen als je dat vroeg? Als het antwoord ‘ja’ is, dan zou ik het wel doen. 

Verder vind ik de term 'weigeren' ook wel heel apart hier. Je kunt geen zin hebben, ziek zijn, geen tijd, wat dan ook. Maar ik heb gelukkig geen vriendinnen die 'weigeren' mij te helpen.

Stormvogel schreef op 20-09-2024 om 12:29:

Ik vind het geen rare vraag van je vriendin.
Maar als je al andere plannen had, kan ik me voorstellen dat je in eerste instantie niet direct zin hebt. Even omschakelen.
Toch zou ik het wel doen. Je bewijst haar een dienst, het is niet tot heel laat, en je man kan vast prima in zijn eentje jouw kinderen doen. Plus, dan kan je ook een keer vragen of ze bij jou kan oppassen.

Ik snap dat je liever bij je eigen kinderen bent. Maar ik neem aan dat er nog genoeg avonden zijn waarop dat kan, toch?

Verder zou ik logeren dan weer niet doen. Spullen verslepen en 4 kinderen in huis is best veel gedoe (vind ik).

"Jouw kinderen" ik mag toch denken dat het ook zijn kinderen zijn. Dus vader kan ook wel een avond gewoon voor zijn kinderen zorgen.

Ik zou het ook doen, ook bij geen zin.Iemand kunnen helpen geeft een voldaan gevoel. Avondje is zo voorbij.
Of ben je echt elke avond weg en is dit de enige avond dat je je kinderen naar bed kan brengen en thuis bent?

 Vaker? Als in regelmatig of een enkele keer? 

Hekje schreef op 20-09-2024 om 13:20:

Besankt weer. Ik ben inderdaad een huismus. Ik sport op mijn werk en voor hobby's hoef ik de deur niet uit. Ik spreek wel af met vriendinnen maar meestal overdag. Als ik s' avonds een keer ergens heen moet, zie ik er ook altijd tegenop. Maar als ik er dan ben (restaurant of verjaardag ofzoiets) vind ik het meestal leuk hoor!
Ik help vriendin wel vaker uit de brand en ik doe nooit beroep op haar, omdat dat nooit nodig is. En NEE zeggen vind ik lastig.

Ik snap je gevoel heel goed. Ik ben ook graag 's avonds thuis. Zeker na een dag werken. Kun je niet vragen of de kinderen bij jou kunnen slapen?