Mijn dochter wil kort haar
Mijn dochter van 4 heeft nog niet echt besef van het verschil jongens / meisjes. Sommige meiden uit haar klas klitten al echt samen in van die meidengroepjes, terwijl zij evenveel vriendjes als vriendinnetjes heeft. Helemaal goed natuurlijk. We hebben ook geprobeerd om altijd zo neutraal mogelijk op te voeden, dus zowel prinsessen en glitters als zwaarden en bouwvoertuigen liggen hier in de kast. Dochter neigt altijd wat meer naar de typische "jongens" dingen, speelt het liefst met auto's en lievelingskleur is blauw. Maar ze heeft wel lang haar. Deels omdat ik het makkelijk vind (we gaan een keer in het half jaar naar de kapper) en deels omdat ze een meisje is (schijnbaar toch nog steeds de standaard want alle meiden uit haar klas hebben lang haar).
De afgelopen paar keer dat we bij de kapper waren, geeft mijn dochter steeds aan dat ze kort haar wil, net zoals een vriendje van haar. Nee, er moet geen staartje of speldje meer in kunnen. Het moet echt kort (stekeltjes). Ik merk dat ik het afhou omdat ik bang ben dat ze er spijt van krijgt. Daarin stel ik mezelf een beetje teleur, want het is natuurlijk compleet arbitrair dat jongens kort en meisjes lang haar hebben.
Ik vraag me af hoe jullie hierin staan. Ik zie mezelf graag als progressief en relaxed, maar merk toch dat ik het een behoorlijk radicale / spannende keuze vind. Met stekeltjes zien 4-jarigen er ook meteen uit als jongetjes, dus ze zal dan ook constant zo aangesproken worden.
36 jaar geleden ging ik met een foto geknipt uit een tijdschrift naar de kapper als vier jarige. Ik moest en zou stekeltjes. Paar jaar gehad en toen net als alle meiden in de klas mijn haar weer lang laten groeien. 37 jaar geleden stapte ik volgens zeggen als drie jarige ook vastbesloten de juwelier binnen. Ik moest en zou gaatjes. Toen ik 16 was heb ik mijn haar nog eens heel kort gehad. Nu al weer heel lang half lang, wel zo goedkoop en makkelijk. Wel heb ik vijf gaatjes per oor tegenwoordig.
Bij ons thuis was de regel vanaf heel jong dat alles mocht als het mettertijd maar weer veranderd kon worden. Dus haar knippen/verven ja, tatoeages nee, de oorbellen zat mijn moeder wat mee maar ach als ze er weer uit zijn zie je het bijna niet.
Ik zou daar eerlijk gezegd ook moeite mee hebben maar het niet verbieden. Ik zou wel met haar praten en goed laten weten of ze voor een jongetje aangezien wil worden.
Lang haar voet meisjes is geen must. Ik heb kort hier wel geaccepteerd maar stekeltjes dan weer niet. Een kort kapsel maar wel "gedekt" zodat er bij spijt weer snel iets echt meisjesachtigs van te maken valt.
Ik heb mijn haar wel alle kleuren van de regenboog geverfd, en ook meerdere tattoos en piercings. Zeker niet van plan om moeilijk te doen over dat soort dingen.
Ik denk dat het pijn punt bij mij ligt dat ze zich met deze keuze buiten de groep zou zetten, terwijl ze zich er nog niet echt van bewust is.
Ik ben heel erg voor jouw haar, jouw keuze. Het groeit wel weer aan als ze het beu is. Ik had als kind kort haar maar inmiddels al vanaf mijn 10e gewoon langer.
Maar is er anders misschien een kort kapsel waar jullie een compromis over kunnen sluiten?
Kort is 1 zaak.
Stekels en elke dag met gel in de weer beslist ze maar op haar 10 à 12.
Renmuis schreef op 11-06-2023 om 13:59:
Ik heb mijn haar wel alle kleuren van de regenboog geverfd, en ook meerdere tattoos en piercings. Zeker niet van plan om moeilijk te doen over dat soort dingen.
Ik denk dat het pijn punt bij mij ligt dat ze zich met deze keuze buiten de groep zou zetten, terwijl ze zich er nog niet echt van bewust is.
Het is jouw aanname dat ze zichzelf buiten de groep zet. Maar wat leert ze er van dat ze iets niet mag omdat de rest het ook niet heeft? Wat wil je haar meegeven?
ik zou er totaal niet mee zitten. Ze zegt het kennelijk al langere tijd, dus lekker kort laten knippen.
Due-scimmie schreef op 11-06-2023 om 14:07:
[..]
Het is jouw aanname dat ze zichzelf buiten de groep zet. Maar wat leert ze er van dat ze iets niet mag omdat de rest het ook niet heeft? Wat wil je haar meegeven?
Ons buurmeisje mocht geen kort haar van haar ouders, jongens hebben kort haar! Zoiets was het verweer als kind het vroeg. Kind had heel dik en extreem lang haar. Ze had haar tot halverwege haar billen en ze was de grootste van de klas.
Op 14 jarige leeftijd heeft ze het kort laten knippen maar nog wel meisjesachtig. Met 16 jaar is ze gemillimeterd. Dat is 5 jaar later nog steeds zo.
Renmuis schreef op 11-06-2023 om 13:59:
Ik heb mijn haar wel alle kleuren van de regenboog geverfd, en ook meerdere tattoos en piercings. Zeker niet van plan om moeilijk te doen over dat soort dingen.
Ik denk dat het pijn punt bij mij ligt dat ze zich met deze keuze buiten de groep zou zetten, terwijl ze zich er nog niet echt van bewust is.
Ik zou dat ook wel als zorg hebben en vind het ook goed je hier als ouder bewust van te zijn. Misschien dat jullie samen een ander kapsen uit kunnen kiezen dat korter is maar geen stekels.
Onze kleindochter wou dat ook.tot we haar vertelden dat het niet vandaag heel kort en morgen weer lang kan zijn .ja maar ik wil ze ook weer lang .duidelijk maken dat dat niet zo een twee drie lukt .
Je kunt ook beginnen met kort maar niet ultra kort.
Renmuis schreef op 11-06-2023 om 13:59:
Ik heb mijn haar wel alle kleuren van de regenboog geverfd, en ook meerdere tattoos en piercings. Zeker niet van plan om moeilijk te doen over dat soort dingen.
Ik denk dat het pijn punt bij mij ligt dat ze zich met deze keuze buiten de groep zou zetten, terwijl ze zich er nog niet echt van bewust is.
Maar misschien wil ze juist graag in de jongensgroep en voelt ze zich met lang haar buitengesloten.
Ik heb 2 nichtjes, zusjes, en één daarvan had kort haar, deed stoer en speelde graag met jongens. Op vakantie dus ook en toen ze een beetje mot had met haar zusje zei haar zusje: "anders zeg ik het tegen je vriendje dat je een meisje bent!'
Overigens wilde ze geen jongen zijn, maar wel graag met jongens spelen.
Waarom zouden meisjes geen kort haar kunnen? Er zijn zat jongens met lang haar dus een meisje met kort haar is toch niks raars?
Ik denk niet of ze een en ander overziet en zou het daarom van het karakter laten afhangen en hoe hard het haar groeit.
Hier had een teleurstelling tijden ( niet in uur of dagen of weken) geduurd, dus dan had ik niet in 1x aan dat verzoek voldaan. Hooguit in stappen.
Ze hebben t hier bv 20 jaar na dato nog over een verhuizing die ze niet wilden zeg maar. Of over het bobkapsel dat ze als 6-jarige wilde en toen ze het had wilde ze niet meer naar school.
