Kind (7) wil niet slapen zonder iemand naast hem
Wij hebben eerder de fout gemaakt bij het slapen gaan steeds even bij de kinderen in de buurt te blijven (dus ik zit niet op verwijten te wachten). Nu weet ik niet wat er is gebeurd (volgens mij geen bijzonder voorval), maar m'n zoon weigert de laatste 2 weken te gaan slapen zonder dat er iemand bij hem zit. Er is geen land mee te bezeilen...gaat uit bed, 'wil niet alleen zijn' (terwijl broerlief een paar meter verder ligt), krijst de hele boel bij elkaar omdat we niet willen toegeven en is zooooo koppig...ik weet gewoon niet meer wat te doen. Soms valt hij in slaap en wordt een uur later wakker en dan begint het weer overnieuw. Als hij langer slaapt wordt hij s nachts wakker en kruipt bij ons in bed. Omdat ik zo moe ben van de hele situatie merk ik dit niet eens meer en slaapt hij dus een groot deel van de nacht bij ons...het zou zo fijn zijn als hij gewoon eens een goede nacht ging maken want zijn oververmoeidheid zorgt alleen maar meer voor de vicieuze cirkel....iamd ideeën??
Soms zijn gedachtengangen van kinderen ondoorgrondelijk en kom je er niet echt achter wat er is. dochter had rond Sint ook dat ze bang was en dingen hoorde (Ze slaapt op zolder). Dus licht moest aan blijven, want donker is eng. Helemaal prima. Vervolgens zet ze wel haar slaapmasker op anders kan ze niet slapen van het licht 🙃
Soms maken ze zich druk om iets dat in onze ogen iets kleins is. Samen nog even kletsen voor het slapengaan helpt ook. Je kunt dan bijv vragen naar iets grappigs van die dag.
Soms is er ook iets waar ze over piekeren en jij echt geen idee hebt. Dochter miste vriendin, je mag afspreken hoor, ja maar ze is so anderhalve week niet op school want dus heeft corona. Had ze dus niks over verteld aan ons, maar wel malen in dat koppie.
