Kattekwaad
Mijn dochter bijna 6 is in het algemeen (zo ver je het kan zijn met bijna 6) lief, redelijk luisteren (op de oostindische dove momenten na). Ze is enigzins een dramaqueen maar niet het type van met de barbies spelen meer een fiets is om te crossen en bergen af te rijden, bomen klimmen enzo. Na een maand elke week een ongelukje en weer bij dokters langs, vinger in het oog (kras op het hoornvlies), tegen een muur aangehold, met voortanden op tafel gevallen en vinger scheef vanwege in een kast klimmen hebben we het nu wel duidelijk dat je voordat je iets doet wel eerst moet bedenken of het ook een goed plan is. Tja wild spelen blijft maar gelukkig weer alleen blauwe plekkken en schaaf wonden.
Echter zitten we in een nieuwe fase en daar ligt mijn probleem/vraag. Zij en haar klasgenote sturen de niet bevordelijke kanten van hun karakters aan. Is van het begin (4 jaar) zo geweest toen ze bij elkaar in de klas zaten. Soort haat/liefde verhouding van giga rusies to leuk samen spelen. Echter is deze uitgelopen op een durf jij dat ook situatie.
Eerst een poep/plas incident. Bespreken, uitleggen en voor straf vroeg naar bed. Toen afgelopen maandag een wegloop aktie. Heel boos (Ik gil en schreeuw niet) maar wel heel boos, praten, week niet fietsen en buiten de tuin spelen en zonder eten naar bed. Volgende dag weer besproken en samen een ik mag niet regelment getekend met een 5 basis regels. Haar die zelf mee naar school laten nemen en met haar jufvrouw bespreken, En dan toch weer 3 dagen later weer een poep incident (zelfde vriendin). Met als antwoord ik vond dat grappig. Ik heb haar nu naar bed gestuurd met de boodschap dat mama hier overna moet denken maar dat ze dat zelf ook moet doen en dat ik morgen van haar wil weten wat ze er zelf aan kan doen om te voorkomen dat ze dit soort dingen doet.
Maar wat nu! De afgelopen akties zijn te vies voor woorden en ook levens gevaarlijk. Ze moet leren dat als iemand A doet jij ook niet A doet en dat er momenten zijn dat je nee behoort te zeggen en dat je wegloopt. Echter is ze zelf ook snel een een uitdager en dat moet ze zelf ook leren af te remmen ondanks dat ze nog geen 6 is. Ze zijn nu uitelkaar gehaald en mogen niet bij elkaar zijn in de zelfde ruimtes of bij de juf weg lopen. Eeen soort je blijft aan de heup aktie.
Zelf zit ik te denken om samen met haar thuis een belonings regelement te maken met dingen waar je je aan dient te houden en daar meteen wat dingen op te zette die ze thuis moeilijk doet. Zodat het niet een alleen over de school akties gaat.
Iemand ervaring met dit?
paar dingen
Waar ik over val in je verhaal is dat je je kind straft door het zonder eten naar bed te sturen. Dat vind ik wel barbaars. Wat moet ze daar nu van leren?
Verder denk ik dat je met zo'n ondernemende dochter je veel dichter erop moet zitten. Bedenk in de eerste plaats dat ze het niet doet om jou te pesten of uit een soort karakterfout, maar dat het ook gewoon simpele onderzoekingsdrang kan zijn. Niet alle kinderen denken eerst voor ze doen (en sommige volwassenen nog steeds niet)
Dus zul je haar wellicht wat meer dan leeftijdgenoten in de gaten moeten houden. Laten spelen op een plek waar toezicht is, met haar mee naar buiten in plaats van alleen naar buiten enz. Veel met haar samen doen. En verder veel praten en uitleggen. Niet straffen voor ongewenst gedrag, maar prijzen voor goed gedrag. Geef haar zo veel mogelijk positieve aandacht.
En oh ja, geef haar vooral ook dingen die ze wel veilig kan onderzoeken.
apart
Wat een aparte manier van schrijven heb jij. Je blijft vaag en onduidelijk.
Maar goed , samenvattend: het gedrag van je dochter is onlangs slechter geworden:
ze poept en plast in haar broek (en dit lijkt soms zelfs expres?)
ze is stout; loopt weg en neemt andere risicoś,die je gevaarlijk vindt.
Wat betreft onzindelijk zijn: ik zou haar niet straffen of boos toespreken hierover. Ze lijkt erg op zoek naar aandacht en alles waar je aandacht aan besteedt wordt erger. Dus neutraal reageren, verschonen en geen woorden aan vuil maken verder. Je kunt wel het zindelijk zijn belonen. Bijv. als ze de hele dag schoon is gebleven dan lees je in de avond een extra verhaaltje voor.
Jouw straffen zijn soms echt niet van deze wereld. Zonder eten naar bedis iets wat echt niet kan hoor! Dat is gewoon een ongezonde manier van straffen die aan verwaarlozing grenst.
Je kunt denk ik beter terug naar helemaal niet straffen en inderdaad een beloningssysteem opzetten.
Maar ik zou ook even naar de oorzaak van het gedrag kijken. Ze zoekt een vriendeinnetje op die ook graag aftroeft en dat leidt tot rare situaties. Laat haar dan maar niet met dat eisje spelen.
Gevaarlijk
Thuis doet ze dit niet. Het gebeurt alleen als ze samen is met haar vriendin.
Ik begrijp simpele onderzoekingsdrang maar het had haar dood kunnen zijn. Hek over, drukke weg over. zich in een park tot op naakt uitgekleed en terwijl je niet kan zwemmen toch willen gaan zemmen. Plassen op de wc grond, poepen in een lunch box en weer op de grond.
De discussie dat het weglopen heeft kunnen gebeuren even ter zijde want die klacht en discussie loopt.
Ik zie het ook niet als een karakterfout maar we als een groot zorgpunt om dat ze hartsikke dood had kunnen zijn of door een vreemde meegenomen had kunnen zijn. Dat zijn geen grapjes en het is belangrijk dat ze snapt dat er bepaalde grenzen zijn die gehouden moeten worden.
Ik dacht dat we dat samen wel duidelijk hadden echter vandaag toch weer.
niet alleen buiten
Ze gedraagt zich blijkbaar als een tweejarige die geen gevaar ziet en overal heen loopt waar hij wil. Een tweejarige laat je buiten geen moment uit het oog, dat kan dus met deze dochter ook niet. Behandel haar buiten alsof ze een dreumes is, dan kan daar in ieder geval weinig mis gaan.
Op school zou de juf de meisjes uit elkaar kunnen halen door de een in een andere klas te zetten volgend jaar.
En thuis zal je haar heeeeeeeel veel aandacht moeten geven. Spelletjes doen, koken, bakken, schoonmaken, helpen, tuinieren, samen boodschappen doen. zodat ze gewenst gedrag ziet en geen moment in verleiding kan worden gebracht om stoute dingen te doen.
Nu ik het zo opschrijf klinkt het allemaal erg makkelijk en ik besef dat het niet zo makkelijk is, dus sterkte ermee.
Uitelkaar halen
Ze zijn nu uitelkaar gehaald maar dat zie ik als een noodoplossing om de veiligheid te kunnen waarborgen. Echter komt er wel weer een ander op haar pad. Het is juist dat ze moet bergijpen dat er grenzen zijn die niet moeten worden over gestoken omdat ze gevaarlijk zijn. Je mag niet in keukenkastjes of met vuurspelen of aan medicijnen komen leren we onze kinderen ook aan.
Omdat een ander iets mag betekent nog niet dat het ook OK is om te doen.
Niet alleen buiten
Luna loopt thuis niet weg, nooit gedaan. Houdt zich netjes aan regels en grenzen. Ze heeft zoiets nog nooit gedaan. Ze komt zelfs braaf vertellen als haar bal de weg is op gerold en loopt niet de weg op. Onderzoeken prima maar vraag het even en dan kijken we wel of het kan of niet. In het algemeen is me niets te gek maar gevaarlijk dat doen we niet en poep en plas op vloeren en lunchdoosjes echt niet OK
Tuurlijk laat ze dingen slingeren, is haar bord leeg eten een probleem etc etc maar echte regels thuis respecteerd ze.
Op school is ze vrolijk, sociaal en gaat alles prima. Op dit na dus.
ja
Dat moet ze leren, maar dat heeft ze nog niet geleerd blijkbaar en dus moet je met haar omgaan als een kind dat dit nog niet kan en weet. Wat ik al zei: veel meer toezicht houden.
Ze zal het heus wel gaan leren op den duur, maar tot die tijd zou ik haar niet alleen laten (ook niet alleen met een ander kind) maar er steeds bij blijven (net als bij een peuter). En dus vooral ook heel veel samen doen. Leuke, gezellige dingen.
Jee zeg
Ik had ook zo'n dochtertje. Harstikke braaf, maar zo aanpasserig dat ze mee deed met het kattekwaad uithalende vriendje.
Ik vond het grappig, stiekem.
Risico's, ja, die lopen kinderen...
Dochter is inmiddeld stukje ouder en zowat het braafste kind dat je je voor kunt stellen. Terwijl ik toch nooit er bovenop ben gaan zitten.
Lijkt me simpel
Al die straffen zijn niet nodig. Wat ze nodig heeft is toezicht. Toezicht voor kinderen die zich niet kunnen gedragen.
Wil ze meer vrijheid? Die moet ze dan verdienen. Door zich wel te gedragen.
Te beginnen met lijstjes van wat ze wel mag (en alles daarbuiten dus niet mag). En daarna met loslaatmomenten, eerst kort, daarna langer. Zolang zij zich gedraagt, mag ze steeds meer. Gaat het mis, moet ze 10 stappen terug.
Een soort lik-op-stuk-beleid.
AMS
Je laatste reactie klinkt nogal tegenstrijdig met je eerste. In de eerste is ze wild, veel ongelukjes, doet ze ondoordachte dingen. In je laatste is ze braaf en netjes en doet ze nooit zoiets thuis… Ja wat is het nou?
mmm
Effe denken hoe uit te leggen hoor want in tekst is dat soms moeilijk.
Wild ala hoort erbij maar wel op een gegeven moment wat te heftig.Moet niet zo zijn dat ik straks elke week met gebroken botten bij de dokter zit. Er zijn grenzen.
Uitbundig normale kattekwaad tuurlijk. Noem ze maar op: haren gekinpt, muren getekent, planten uitgespit weet ik veel wat allemaal. Maar alles is altijd binnen de door ons gestelde grenzen gebleven. Ontdekkings akties aan banden eerst even vragen dan kijken we wat we er mee kunnen doen. Doet ze ook braaf al krijg ik rustig vragen mama mag ik kattenvoerproeven en zo en alles wat niet gevaarlijk of dodelijk is mag. Wat niet mag leg ik uit waarom en hoe of wat. Maar kattervoerproven ja mag maar is echt vies hoor?
Maar dit stukje is buiten mijn eigen toezicht. Thuis doen we veel dingen. Knutselen, koken, spelen, tuinieren, slakken houden of welke andere griezels ze mee thuis komt. Maar wel met de verantwoording krijgen dat als je een beest wilt houden je dat ook moet verzorgen.
Ik kan wat ze doet als ik er niet ben en als juist de gevaarlijke situatie komt niet terplekke aanpakken want ik ben er niet. (Ja het had niet moeten kunnen gebeuren wat er is toezicht maar die klacht loopt) echter zullen er meerdere op haar pad komen waar ik ook niet bij ben en is dus belangrijk dat ze zelf het ook niet doet. Ik heb nog ooit gestraft als nu en na het weglopen ook de eerste keer dat er echt een week fietsen en buiten de tuin spelen is ontzegt.
Maar tja je kan geen dingen blijven wegnemen is mijn motto. Dus wat nu.
Toezicht
Is dit gebeurd toen ze op school was of toen ze bij een vriendinnetje speelde? In het eerste geval zou ik erg boos worden op school dat ze weg kunnen lopen. In het tweede geval zou ik haar niet meer bij dit vriendinnetje laten spelen. Ik heb ook wel eens zoiets hij de hand gehad en dat vriendje heeft vanaf toen alleen nog bij ons gespeeld en ik hield toezicht. Ze mochten de tuin niet uit. De ouders van het vriendje hielden geen toezicht en waren vaak niet thuis. Met andere vriendjes mocht zoon wel de tuin uit, maar moest in de straat blijven.
BSO
Het is op de BSO gebeurt. Maar ook op school zijn ze samen in de klas een uitdaging. We zijn ook erg boos op de BSO/School/Gemeente. Maar dat is een heel lang verhaal en die klacht/gevecht/communicatie loopt.
Echter zal ze vaker tegen situaties aankomen waarbij een gevolg meer zal zijn dan een blauwe plek of scheve vinger. Het is belangrijk dat juist als dat toezicht er niet is ze weet tot waar grenzen gaan. Want het had deze week heel naar kunnen aflopen. Juist dat baart mij zorgen. Ja we kunnen ze soort of uitelkaar halen. Op de BSO gebeurt dat sinds vandaag op de klas kan dat niet. Maar er zullen nieuwe op haar pad komen in alle vormen en maten en ze moet leren dat er echte serieuze grensen zijn.
Onder toezicht
Als ik het goed begrijp is het nieuwe gedrag vooral op school en de bso. Als toezicht op de bso niet gewaarborgd kan worden, vraag ik me af of dat een geschikte bso voor je dochter is. Is er een mogelijkheid om haar volgend schooljaar of eerder naar een andere te laten gaan?
Ik vatte de poep en plas incidenten op als dat ze ergens gaat poepen en plassen, begrijp ik dat verkeerd en is het toch dat ze het in haar broek doet?
Ik zou als ik jou was, het vriendinnetje alleen nog bij jou uitnodigen. Dan heb jij het meer in de hand.
Jippox zei het al, voor straf zonder eten naar bed is écht geen goede straf. Niet meer doen.
Lastig....
Ik vind het niet helemaal duidelijk, maar zou het kunnen zijn dat je een temperamentvolle, grenzenzoekende dochter hebt die lekker draait als er duidelijke grenzen worden gesteld en ze niet te veel ruimte krijgt? En die veel meer moeite heeft met zich gedragen als er minder direct toezicht is en ze het gevoel heeft dat ze wegkomt met bepaalde dingen? Zo ja, dan lijkt ze een beetje op ons kind: die was altijd van het ondernemende, grenzenzoekende soort maar thuis konden we dat prima in goede banen leiden. Inderdaad wel regelmatig bezoekjes aan huisarts als er iets misging en andere toestandjes, maar wel binnen de perken. Echter, op school en bso was er minder toezicht en kwam ze andere kinderen tegen die ook nogal ondernemend en grenzenzoekend waren. Met alle gevolgen vandien, soms in de categorie kattekwaad maar ook meerdere keren echt over de grens.
Wij zagen heel duidelijk dat het onvermogen was en geen onwil. Ze was nog niet in staat om eerst na te denken voordat ze iets deed, overzag de gevolgen van haar gedrag nog niet goed en realiseerde zich niet dat anderen last konden hebben van haar gedrag. Omgeving zag dit ook, en met elkaar hebben we ervoor gezorgd dat ze veel minder gelegenheid kreeg om meegezogen te worden in het gedrag van andere kinderen of zelf allerlei stoute dingen te doen. Door haar op school en bso veel dichter bij de volwassenen te houden, en niet zonder direct toezicht te laten zijn. Afgesproken met leerkracht en leiding op de bso én met ons kind dat ze zich niet aan dat toezicht onttrekt (of die kans krijgt), maar het juist zien als hulp om het fijn en gezellig te houden.
En dat heeft gewerkt. Ze is nu 9 en nog steeds een temperamentvol en ondernemend tiepje, maar haar impulsiviteit en haar talent om in de problemen te raken is de afgelopen jaren echt veel kleiner geworden. Haar beinvloedbaarheid in het contact met andere kinderen neemt ook af, maar ze is nu nog wel erg 'meeloperig' en bij spelen met (bepaalde) vriendjes en vriendinnetjes houden we absoluut nog een extra oogje in het zeil. Ze weet waarom en vindt dat ook prima. Zij vindt het zelf namelijk ook vervelend als het misgaat...
ik snap het niet helemaal
want je berichtjes zijn niet helemaal duidelijk.
Is het nu zo dat je dochter alleen met dat ene vriendinnetje echt over schreef gaat? Dan zou ik ze niet meer zonder toezicht met elkaar laten spelen. Daar is je dochter dan nog niet aan toe: de een kan al met 3 jaar alleen spelen zonder iets uit te halen, de ander kan dat pas met een jaar of 8. Als het om mijn kind zou gaan dan zou die een tijdje niet meer met dat vriendinnetje mogen afspreken.
Als je dochter over het algemeen vrij roekeloos gedrag vertoont, dan moet je haar in het algemeen wat korter houden. Niet in de boom klimmen, niet alleen de straat oversteken en niet verder dan het speeltuintje in de straat. Dat soort dingen. En als het dan nog niet goed gaat, dan perk je de vrijheid nog wat verder in, net als je zou doen met een kleiner kind. Mijn kinderen mogen heel veel, maar ook alleen omdat ze uit zichzelf al voorzichtig zijn op straat, goed uitkijken en dergelijke.
Verder is een andere bso dan het vriendinnetje waarschijnlijk het handigst, want op een bso is er vast geen mogelijkheid om de kinderen 1 op 1 in de gaten te houden. Hoe kunnen er op school nu van die dingen gebeuren? Je kan toch aannemen dat er op school in de klas meer structuur is en er niet veel gelegenheid is tot kattekwaad. De juf kan de kinderen ook wel apart van elkaar laten werken en niet samen naar de wc laten gaan, lijkt me. (was het in de lunchbox poepen op school? En heeft ze dat samen met dat andere meisje gedaan? Ik snap het niet zo goed)
Wat een ondernemer!
Mijn zoons hebben niet precies gedaan wat jouw dochter deed maar af en toe vraten ze ook van alles uit. En ook ik was even over de zeik dan. Je mag best boos zijn en het laten merken maar blijf in control! Dus ga niet straf op straf stapelen. Eén straf is genoeg en laat de straf niet weken duren.
En geef haar veel positieve aandacht. Samen wat dingen doen. Ga mee als ze in bomen gaat klimmen, in de speeltuin spelen. Dit alles verbieden gaat tegen haar ontdekkende natuur in. Ze mag de wereld ontdekken maar wel op een verantwoorde manier. Dus hou het wel in de gaten. In die zin ben ik het eens met degene die schrijft dat je haar wat korter moet houden. Ik bedoel dan korter bij jezelf. En als ze niet uitkijkt met oversteken, dan zou ik haar niet over laten steken. Dit kun je ook aan haar duidelijk maken.
En ja, jouw dochter die gaat een keer flink vallen en blauwe plekken oplopen met een kamikaze actie tijdens het spelen. Maar waarschijnlijk is dat de manier waarop ze alles moet leren. Haar manier is 'het te ondervinden'. Jouw taak is het om haar die omgeving te bieden waarin dat veilig gebeurd zonder alles te verbieden. En dat is een hele kunst.
nog een bikkel hard voorbeeldje van mijn eigen zoon: hij was 7 en kon wel eens druk zijn thuis in de kamer. En op zo'n dag dat hij weer aan het rondrausen was in de kamer ging het mis. Een been van een vriendje stond in de weg, en bam, arm gebroken. Het was een harde les maar hij is er een stuk rustiger door geworden.
Eigen verantwoordelijkheid
Ik snap heel goed dat je wilt dat je dochter óók niet de weg oploopt als een vriendinnetje haar uitdaagt en de BSO de deur open of onbewaakt houdt. Dat ze dat moet leren. Maar ze is wel nog maar vijf!!! Er is een grens aan de verantwoordelijkheid die je een kind van vijf kunt geven. Laat staan dat je verantwoordelijkheid kunt afdwingen door (verregaande) straffen.
Ik ben met alle schrijvers eens: op deze leeftijd ligt veiligheid veel meer bij de volwassene dan de vijfjarige. Toezicht dus.
Verder is met vijf jaar in een lunchbox poepen natuurlijk ook dolkomisch. Daar kan je vreselijk kwaad over worden, maar je kunt het ook anders aanpakken. Wat als papa en mama zo'n wedstrijd zouden doen. Waar zouden we poepen? En wat zou er dan gebeuren? En als papa dan zegt 'jij durft niet op de pan met eten te poepen, moet ik dat dan doen om te laten zien wat ik durf? Of gewoon lekker het eten opeten zonder erop te poepen en denken laat papa maar kletsen?'. Zelf nadenken dwing je niet af met straf, zelf nadenken leef je ook voor, laat je haar ook doen.
Je wilt dat ze zelf na gaat denken, meer dan je van een vijfjarige kan verwachten, maar dat wil je wel 'leren wat je moet doen en laten' afdwingen met een straf of een beloning. Leer haar (passend bij de leeftijd) zelf denken. Kost wat meer tijd, geduld en energie, maar levert op de lange termijn veel meer op.
Sanne
Ja inderdaad voorleven en humor. Toen dochter 6 was en bij vooral mannen altijd op schoot kroop. Heb ik op een gegeven moment gezegd. Zo ik ga zo bij de buren koffie drinken en dan ga ik op schoot van de buurman zitten en hem een dikke knuffel geven. Dochter vond dit zo grappig en bleef er maar om lachen. Het heeft haar toen inderdaad in doen zien dat je je zo niet hoort te gedragen. Ik heb ook uitgelegd het waarom van knuffelen en dat je dat niet met iedereen doet.
CariZ
Briljant!
En de sfeer blijft er - voor iedereen - zoveel beter van.
