hoe overtuig ik mijn vriend dat mijn dochter van 9 op kamp mag?
Mijn vriend is nogal behoudend. Vorig jaar kon mijn dochter al een keer mee op een kamp met een vriendinnetje. Haar ouders zijn voor mij mensen die heel goed weten hoe ze kinderen moeten opvoeden en ik vind het dan ook super leuk voor mijn dochter dat ze mee mag op kamp. Vorig jaar vond mijn vriend haar nog te jong (ze was toen 8). Ik baalde er van maar dacht toen: dan maar volgend jaar. Nu is ze dus weer gevraagd en inmiddels een jaar ouder maar mijn vriend ging op z'n achterste poten staan en vind haar nog veel te jong, ik vind dat je haar daarmee tekort doet en baal nog meer dan vorig jaar. Hij draagt verder amper argumenten aan maar wil haar vast en zeker niet laten gaan. Zijn eigen vader was vroeger ook heel behoudend met zijn dochter die ook van alles niet mocht. Ik ben van mening dat je kind loslaten stapsgewijs moet gebeuren i.p.v. ze ineens in de "grote mensenwereld" loslaten (hij praat over als ze 16 jaar is!). Ik wil haar en haar vriendinnetje het plezier niet ontnemen en hem toch overtuigen. Heeft iemand tips?
Overigens zijn er vast ook moeders die het bij "nee" houden als ze iets echt niet willen.
Haha Suze...
Dan ken jij mijn dochter niet! 
Evanlyn
Ik ken beide kanten
Wij hebben vanuit onze (muziek)vereniging ieder jaar een kampweekend voor het jeugdorkest. Nou ja, van zaterdag begin vd middag tot zondag eind vd middag, één nacht dus. In ons orkest spelen ook jeugdleden van een buurvereniging, en ook jeugd die (nog) niet (meer) in het jeugdorkest speelt mag mee. Er gaan altijd voldoende volwassenen mee als leiding en ook als deelnemer. De jongsten zijn meestal ca. 8-9 jaar, en krijgen wat extra aandacht van de leiding (5 vrouw sterk) en ook vaak wel van de oudere jeugd. Echte introducees gaan niet mee, maar er zijn er ieder jaar wel een paar die misschien maar één of 2 anderen kennen.
Aan de andere kant: Er is één gezin (bij de buurvereniging) waar enkele jaren geleden vader en dochter van toen 11-12 jaar 2 keer samen meegeweest zijn. Daarna kwam dochter alleen. Jongere zoon speelt inmiddels ook muziek, maar ze vinden hem nog te jong om 'alleen' mee te gaan (hij was 9 volgens mij dit jaar), zelfs met zijn oudere zus erbij. En vader kon of wilde zelf dit jaar ook niet. Wij als leiding (die de ouders goed kennen) vonden dat heel jammer, vooral voor de jongen... We hopen dat hij volgend jaar wel mee mag. Dat weekend is juist iets waar alle jeugdleden altijd naar uitkijken!
opheldering
Al jullie reacties zijn helder genoeg.
Enerzijds zit ik niet op 1 lijn met mijn vriend en werken we hieraan.
Onze dochter heb ik nog niet geïnformeerd over dit kamp omdat ze vorig jaar erg teleurgesteld was nadat ik haar eerst enthousiast had gemaakt, niet wetende dat haar vader er zo op tegen was. Dat was overigens een ander kamp wat maar 1 nacht zou duren.
In tegenstelling tot wat veel geschreven wordt gaat zij dit jaar al voor het eerst op kamp met school (ze zit in groep 5), 1 nacht en misschien mag ik mee (vind ik zelf gewoon leuk, niet uit controle overwegingen).
Ik heb dus nu besloten haar niet op het atletiek kamp mee te sturen en haar het schoolkamp als eerste te laten meemaken.
Als het kamp komt waar dat vriendinnetje haar vorig jaar ook al voor had gevraagd en ze wordt weer gevraagd dan denkt mijn vriend er misschien anders over omdat ze dan sowieso heel enthousiast is vanwege het schoolkamp. Hier ga ik dan ook het argument gebruiken wat Moni al eerder gaf, nl. dat het mijn beurt is. Dan heb ik niet de intentie om elk jaar de ander te laten beslissen want dat is een onduidelijke situatie voor een kind. We moeten m.i. gewoon meer van te voren uitgebreid overleggen over dergelijke kwesties.
Het heeft voor mij in ieder geval nogal mijn ogen geopend voor de slechte communicatie waarin we al jaren zitten en dat daar nu echt iets in moet veranderen, zo wil ik niet verder gaan (heb te vaak mijn hoofd in het zand gestopt).
Bedankt jullie allen voor jullie meningen en het meedenken.
Groetjes,
Marain
Marain
Begrijp ik dat er bij je vriend dus niet een "cultuurdingetje" speelt (dat hij een andere cultuur heeft dan de Hollandse)?
En dat hij het schoolkamp wel goed vindt?
Hmmm, dan is het raar dat hij niet kan aangeven, waarom hij dit niet wil en het schoolkamp wel oké vindt. Of gaat hij straks ook nog bezwaar hebben tegen het schoolkamp?
En hoe lang is nou het kamp waarop je haar mee wilde laten gaan(maar nu dus niet doet)?
En hoe lang is het kamp waarop je haar dan wel mee wil laten gaan (na het schookamp)?
waarom mee met een club die niet de hare is?
Ik begrijp de vader wel. Als het meisje op atletiek had gezeten dan had ik haar wel mee laten gaan. Nu zou ze met een onbekende vereniging mee op pad gaan. Ik snap het sowieso niet van die atletiekclub.
Voor mij is het: je zit op de club en gaat mee, zit je er niet bij, dan heb je er niets te zoeken.
reactie
Hoi Suze,
Het schoolkamp is wel goedgekeurd omdat hij weet met wie ze dan te maken heeft. Ze zit op een jenaplan school waar ouders bij veel dingen betrokken zijn. Uiteraard kan ook dan nog altijd "iets" gebeuren en daarom vind ik zijn angst ongegrond.
Er kan altijd wel iets gebeuren als je je kind aan een ander moet toevertrouwen. Ik vertrouw ook vaak op mijn intuitie, omdat die altijd een goede raadgever is gebleken. De kampen zijn 1, hooguit 2 nachten.
Met Threeboys ben ik het zeker ook eens dat een kamp van een club waar iemand niet op zit niet bedoeld is voor buitenstaanders en daarom besloot ik uiteindelijk ook om daar niet voor te gaan.
Bedankt
