Gedrag 5 jarig kind (hsp?)
hoi hoi,
Even mijn gedachtes/gevoelens hier wegschrijven.
Ons 5 jarige zoontje gaat weer naar school, nu weer de 2de week na de vakantie.
Ik weet ook dat het allemaal nog nieuw is om weer in het ritme te komen na de vakantie. Maar toch even sparren over zijn gedrag.
Voor de vakantie liep hij de klas zelfstandig in (groep 1) tegen het einde van het schooljaar bleef hij weer plakken, prima. Ook nu blijft hij iedere dag plakken, opzich geen probleem maar hij zegt dan alleen.. mama.. mama.. mama.. hij verteld niet verder wat er is. Als hij eenmaal binnen is, is hij op zijn gemak en speelt hij met de andere kindjes volgens de juf. Uit school komt hij ook vrolijk, en soms met verhalen.
Nu maak ik mij zorgen om zijn gedrag. Bij iedere verandering klapt hij dicht/komt er een muur omhoog, bv bij zwemles een andere juf durft hij het water niet meer in, bij het cb de oog/hoortest wilt hij niet doen.
Ik wil hem nergens toe dwingen, maar sommige dingen moeten nu ook eenmaal gebeuren. Soms bereid ik hem thuis erop voor soms ook niet, hierin zie ik niet echt verschil wat voor hem positiever uitpakt.
Verder bijt hij niet van zich af. Wanneer zijn zusje hem pijn doet verstijfd hij ook en huilt dan. Hij zal niet iets terug doen.
Wanneer hij zijn schoenen gaat aandoen en zijn zusje is eerder klaar, begint hij te simmen omdat hij later klaar was.
Ik probeer hem positief te benaderen en niet teveel te corrigeren, maar soms met zulk gedrag wil ik ook wel eens zeggen, "kom op joh, dat is niet zo erg" terwijl dat voor hem natuurlijk wel zo voelt.
Ik weet soms gewoon niet meer hoe ik hem het beste kan benaderen.
Waarom heb je het vermoeden HSP? De voorbeelden die je noemt zijn in mijn ogen geen heftige situaties , je zoontje is pas 5 , nieuwe mensen en dingen zijn dan voor heel veel kindjes spannend, en niet weten hoe je moet reageren op je zusje die je zeer doet is ook niet zo gek toch?
Dat hij zijn zusje niet terug pijn doet dst is toch juist wat je wilt?
Waarom niet zeggen dat het niet erg is? Maak daar juist een mantra van en laat het hem zelf herhalen. Heb ik met mijn dochter wel gedaan hoor en nu ze puber is kalmeert ze zich er zelf nog weleens mee.
Als moeder ben je de volwassene en jij mag hem juist vertellen dat hij van een mug een olifant maakt. Dat is je taak.
van zijn zusje is maar een voorbeeld, hij doet het ook niet terug wanneer hij bv geduwd wordt in een speeltuin. Hij hoeft natuurlijk niet terug te slaan of iets dergelijks maar hij zou wel iets kunnen zeggen, niet over zich heen laten lopen om het zo maar te zeggen.
Van hsp heb ik een vermoeden omdat hij heel gevoelig is, in andere omgevingen/andere mensen gaat er een muurtje omheen. Ook kan hij niet goed tegen hard geluid muziek/ of wanneer er iemand tegen hem gilt.
sommige kinderen bijten nu eenmaal niet van zich af. Prima. Mijn kinderen ook niet. En van je afbijten is niet aan te leren. Onverschillig erover zijn gelukkig wel. Dus rug recht, schouder ophalen en door.
Hij is jong en leert met nieuwe situaties omgaan. Geef hem de tijd. Ik zou er niet meteen een etiketje op plakken.
Cyl1920 schreef op 29-08-2024 om 09:46:
van zijn zusje is maar een voorbeeld, hij doet het ook niet terug wanneer hij bv geduwd wordt in een speeltuin. Hij hoeft natuurlijk niet terug te slaan of iets dergelijks maar hij zou wel iets kunnen zeggen, niet over zich heen laten lopen om het zo maar te zeggen.
Van hsp heb ik een vermoeden omdat hij heel gevoelig is, in andere omgevingen/andere mensen gaat er een muurtje omheen. Ook kan hij niet goed tegen hard geluid muziek/ of wanneer er iemand tegen hem gilt.
Harde geluiden zoals gegil vinden de meeste mensen niet fijn. En het is toch niet raar dat andere mensen , nieuwe omgevingen spannend zijn zeker als je 5 bent , zijn je verwachtingen niet een beetje hoog?
ik hoor van meerdere mensen dat hij anders is dan andere kinderen. En dat maakt mij aan het twijfelen. Ik verwacht helemaal niet veel van hem, ik beschrijf alleen wat ik zie. Ik ben juist heel geduldig met hem.
De mw bij het cb maakt dan een opmerking tegen hem.. bij andere kindjes van jouw leeftijd ben ik 5 min bezig en met jou een half uur. Ik heb gezegd dat ik dat een gekke opmerking vindt tegenover een 5 jarige. Daarna klapt hij natuurlijk helemaal dicht. Ik twijfel over mezelf of ik hem niet te beschermend opvoed. Zijn zusje is echter veel vrijer, ook in contact. Familie maakt dan vaak het verschil tussen hen, hij is verlegen/introvert. En zij staat juist vooraan en verteld alles. En met beide is natuurlijk helemaal niks mis. Maar ik denk dat dat soms ook bij hem mee speelt. En dit is niet iets vd laatste weken natuurlijk, dit gaat al zo'n half jaartje ongeveer. De juf geeft aan dat hij veel raakvlakken heeft met hsp. En hsp is een karaktertrek, en dan plak ik er geen etiketje op. Het is alleen fijn om te weten in welke hoek je kan denken om hem mee te helpen/begeleiden.
Cyl1920 schreef op 29-08-2024 om 10:12:
ik hoor van meerdere mensen dat hij anders is dan andere kinderen. En dat maakt mij aan het twijfelen. Ik verwacht helemaal niet veel van hem, ik beschrijf alleen wat ik zie. Ik ben juist heel geduldig met hem.
De mw bij het cb maakt dan een opmerking tegen hem.. bij andere kindjes van jouw leeftijd ben ik 5 min bezig en met jou een half uur. Ik heb gezegd dat ik dat een gekke opmerking vindt tegenover een 5 jarige. Daarna klapt hij natuurlijk helemaal dicht. Ik twijfel over mezelf of ik hem niet te beschermend opvoed. Zijn zusje is echter veel vrijer, ook in contact. Familie maakt dan vaak het verschil tussen hen, hij is verlegen/introvert. En zij staat juist vooraan en verteld alles. En met beide is natuurlijk helemaal niks mis. Maar ik denk dat dat soms ook bij hem mee speelt. En dit is niet iets vd laatste weken natuurlijk, dit gaat al zo'n half jaartje ongeveer. De juf geeft aan dat hij veel raakvlakken heeft met hsp. En hsp is een karaktertrek, en dan plak ik er geen etiketje op. Het is alleen fijn om te weten in welke hoek je kan denken om hem mee te helpen/begeleiden.
Wat zou je anders doen als je kind niet gewoon gevoelig was maar hsp is/heeft en waarom zou je dat niet toepassen als het "gewoon" gevoelig is?
Aansluiten . Benoemen.
Ik zie dat je ……het lastig vind. Verdrietig maakt
Cyl1920 schreef op 29-08-2024 om 10:12:
ik hoor van meerdere mensen dat hij anders is dan andere kinderen. En dat maakt mij aan het twijfelen. Ik verwacht helemaal niet veel van hem, ik beschrijf alleen wat ik zie. Ik ben juist heel geduldig met hem.
De mw bij het cb maakt dan een opmerking tegen hem.. bij andere kindjes van jouw leeftijd ben ik 5 min bezig en met jou een half uur. Ik heb gezegd dat ik dat een gekke opmerking vindt tegenover een 5 jarige. Daarna klapt hij natuurlijk helemaal dicht. Ik twijfel over mezelf of ik hem niet te beschermend opvoed. Zijn zusje is echter veel vrijer, ook in contact. Familie maakt dan vaak het verschil tussen hen, hij is verlegen/introvert. En zij staat juist vooraan en verteld alles. En met beide is natuurlijk helemaal niks mis. Maar ik denk dat dat soms ook bij hem mee speelt. En dit is niet iets vd laatste weken natuurlijk, dit gaat al zo'n half jaartje ongeveer. De juf geeft aan dat hij veel raakvlakken heeft met hsp. En hsp is een karaktertrek, en dan plak ik er geen etiketje op. Het is alleen fijn om te weten in welke hoek je kan denken om hem mee te helpen/begeleiden.
Nou, HSP gaat over een andere prikkelverwerking in de hersenen. Alle prikkels komen heftiger binnen. Door het te bestempelen als een karaktertrek bagatelliseer je het in mijn beleving. Maar hoe dan ook, je zult op zoek moeten naar een balans tussen hem stimuleren, helpen met de verwerking van dingen in het leven en ruimte geven om te ontprikkelen.
Ik vind die opmerking van de dame bij het cb ook zeer onprofessioneel. Goed dat je daar wat van hebt gezegd. En waak inderdaad voor vergelijkingen. Dat doet geen enkel kind goed, ook je dochter niet trouwens.
als je je zorgen maakt, leg dat dan eens neet bij het CB. (Misschien niet bij die persoon die die gevoelloze opmerking maakte, maar er werken meer mensen daar.) Of anders bij de huisarts.
Engeltje schreef op 29-08-2024 om 10:44:
[..]
Nou, HSP gaat over een andere prikkelverwerking in de hersenen. Alle prikkels komen heftiger binnen. Door het te bestempelen als een karaktertrek bagatelliseer je het in mijn beleving. Maar hoe dan ook, je zult op zoek moeten naar een balans tussen hem stimuleren, helpen met de verwerking van dingen in het leven en ruimte geven om te ontprikkelen.
https://wijzijnmind.nl/psychische-klachten/psychipedia/hoogsensitiviteit
Volgens deze website is het geen stoornis.
Veel geduld hebben en liefdevol benaderen. En hem vooral niet (laten) vergelijken met zijn zusje. Ze zijn allebei op hun eigen manier helemaal prima.
-Je doet al veel zoals rust en regelmaat, van tevoren dingen doorpraten over een aankomende aktiviteit. Wat hij kan verwachten.Je zou met hem elke dag even de dag kunnen doornemen en leuke en minder leuke dingen van die dag doornemen.
- geef hem vertrouwen. Als hij voelt dat je vertrouwen in hem hebt zal hij ook meer op zichzelf kunnen vertrouwen. Straal uit dat je gelooft dat je kind iets kan. Laat hem iets doen in huis of de tuin en als hij merkt dat hij het goed heeft gedaan geeft hem dat ook weer zelfvetrouwen
-leg de nadruk in het gezin op samenwerking ipv competitie.
Dus meer leren hoe je elkaar kunt helpen om verder te komen dan zorgen dat je de 1e moet zijn. Er bestaan ook veel leuke spelletjes.
Google eens op spelletjes die de Super Nanny heeft gemaakt.
(Zij is er vooral op gericht dat het gezin en ook broers en zussen met elkaar samenwerken om iets te doen/maken ipv dat ze tegen elkaar moeten werken.)
Als je daar veel focus op legt zal je zoontje wellicht ook minder gevoel hebben dat hij moet strijden in de buitenwereld maar ook binnen het gezin.
- een teamsport in de toekomst zal hem wellicht veel goed doen. Omdat je met het team werkt naar resultaten ( en je het dus niet alleen moet doen, wat weer meer competitie creeert)
