Eetprobleem zoontje van 6

Geen allergie?

Is hij al op allergie getest? mijn middelste van 7 bleek een melk en ei allergie te hebben waardoor hij vaak buikpijn had. Ik dacht dat hij zich aanstelde en gewoon niet wilde eten. Hij kreeg echt een afkeer voor bepaalde gerechten. Pas toen hij slikproblemen kreeg ben ik naar de huisarts gegaan. Die dacht gelijk aan een allergie. Ik voelde mij wel erg schuldig achteraf. Nu gaat het stukken beter, maar groenten gaat nog wel moeizaam helaas. Hij kan nu wel meer eten van wat hij mag en valt ook niet meer af.

Wij ouders

En vooral degenen die in de jaren 60/70 zij geboren, hadden het als kin een stuk makkelijker wbt eten. Heel wat minder,euzes, heel wat minder fratsen'. Voordeel was dat er minder smaakexplosies waren en we gewoon wende aan de dagelijkse kost. Uiteraard ook met voor- en afkeiren, maar het was een stuk simpeler. Ontbijt eas brood, evt pap of beschuit. Lunch was brood. Avondeten: aardappels, en groente ala sperziebonen, bloemkool, doperwten e.d. Carbonaatje of kippenpoot. Soms boerenkool met worst dn een enkele keer leer pannenkoeken. Saai in onze huidige ogen, maar wel duidelijk voor de kinderen EN vooral een manier om 'gewoon' te eten en smaken eigen tr maken. Dus gewoon staren zondrr fraysen, zodat eten gewoon is en niet direct een onoverzichtelijk geheel mer elke dag een totaal andere smaak. Dat komt daarna.....

Ja Pirata

Dat zal best. Maar voor de meeste NL gezinnen in 'onze' kinderjaren was het vaak gewoon wat meer standaard. En daar bedoel ik niet persé een smakeloze hap mee, maar meestal vooral een enigszins overzichtelijk iets.
Denk ook eens aan brood: dat was wit, licht bruin, volkoren. En misschien een enkele variant. Maar dat was het wel. Fruit: van mango's en kiwi's e.d. (nu heel gewoon en zeker lekker) hadden we nog nooit gehoord, laat staan passievrucht en kakifruit.

Kakifruit?

Wat is dat? Is dat lekker?
Maar inderdaad, vroeger aten wij ook minder exotische dingen dan wat er nu af en toe op tafel staat. En dan valt dat bij ons echt nog wel mee hoor. Ik heb dan ook 2 heel verschillende eters. Oudste, dochter, lust inmiddels heel veel, maar at altijd al meer exotische dingen dan jongste. Jongste (zoon) is meer van de hollandse kost. Ook heel gevoelig met eten: van ovenschotels met saus erdoor krijgt hij rillingen en die eet hij dus echt niet. Van de week aten wij lasagne en dan eet hij een kant en klare pannenkoek. Fruit erbij, zodat hij toch vitamines binnen heeft.
Ik ben daar best makkelijk in geworden. Vanavond eten wij witlofschotel en de kinderen diepvriesspinazie. En zo gaat dat vaker. Zoon houdt gelukkig wel van rauwkost en sla dus dat geef ik hem vaak als groente. Soms ook appelmoes, bij voorkeur zelfgemaakt vind hij heerlijk. Verder blijft hij beperkt met groente eten. Lust vooral broccoli en in mindere mate spinazie, boerenkool en rode kool. Boontjes en doperwten eigenlijk niet, wortelen gaan nog net. En dan zijn we er wel.

Mijn dochter was ook

zo'n miep. Ze beperkte zichzelf heel erg. Ze wilde wel op kamp, maar niet eten bijvoorbeeld.
Zodra een kind op de leeftijd komt dat ze dingen kunnen begrijpen heb je mogelijkheden als ouders. Mijn dochter was op kamp heel erg bang dat ze 'vieze' dingen moest eten. Pas toen ze begreep dat ze met heel veel kinderen zou gaan en het eten dus ook aangepast zou worden op kinderen, dus dat er echt geen spruitjes enzo langs zou komen, werd ze een beetje rustiger. Wel bleef het probleem van patat, mijn dochter heeft dat heel lang niet gelust. We hebben toen afgesproken dat ik dat zou uitleggen. Een broodje als alternatief vond zij gelukkig prima.

Bij mijn dochter is het beter gegaan toen ik het los liet. Toen ze een jaar of 7/8 was ging ik afspraken maken. Ik legde haar uit dat ze alles wat ze lekker vind een keer voor het eerst geproefd had. Dat er misschien wel heel veel dingen zijn die ze lekker vindt, maar wat ze niet weet omdat ze het niet proeft. Dus elke week zou ze in ieder geval 1 soort voedsel proeven. De andere dagen mocht ze eten wat ze in ieder geval wel lust. Op die manier heeft ze haar assortiment langzaam uitgebreid. Ik heb ook wel gehad dat bijvoorbeeld bij mijn ouders ging eten en met mijn moeder besprak dat zij ook iets zou maken wat ik niet lekker vind en dus niet klaar maak. Dochter kreeg dan haar proefdagje bij mijn ouders. Het gevolg is nu dat zij meer verschillende dingen lust dan ik.

Als ik kijk naar wat je zoon wel eet, dan zou ik ook proberen om een afspraak met hem te maken. Hij is geen klein kind meer. Probeer veel dingen uit, het kan zomaar zijn dat hij hele andere dingen lekker vindt dat jij. De enige manier om dat te ontdekken is om hem heel veel variatie aan te bieden. Je kunt hem meenemen naar de supermarkt en hem laten kiezen wat hij wil proeven. Natuurlijk geen snoep of koekjes.

Dan het laatste wat ik je mee wil geven. Je probeert het nu al een behoorlijke tijd op een bepaalde manier. Elke keer loop je vast. Het beste is om het dan over een hele andere boeg te gaan gooien.

Bij ons...

...werkt het tegenwoordig zo: we eten 1x per week brood als 'warme maaltijd' (die ik dan wel op-pimp met rauwkost zoals komkommer en snoeptomaatjes), 1x per week patat (ook met rauwkost), en als ruil daarvoor eten ze zonder al te veel morren de rest van de week wat de pot schaft (en daar zit ook nog wel eens een afhaalchinees of restjesdag bij). Ze mogen er bij pasta en rijst uit vissen wat ze niet lusten (geloof me, dat is op den duur vervelend werk). De ruil kun je ook andersom stellen: als je de andere dagen goed eet, eten we op die dag altijd brood en op die dag altijd patat.

Maar ik ken je strijd hoor, het is bij ons veel tactieken geprobeerd, met wisselend succes. Wel is mijn tip: eet op tijd, als ze nog niet te moe zijn, en geef 's middags niet te veel zoet drinken/koek/snoep.

En het eet-tempo lag hier ook vreselijk laag. Toen maar eens wat meer druk op de ketel met als het lukte een extra lekker toetje of nog even tv o.i.d.

OMG ik ben blij dat het tegenwoordig beter gaat, durf het haast niet te zeggen want het kan ook zo weer anders, al is dit al een langduriger goed resultaat. Die van mij zijn nu bijna 7, en 9.