Dyscalculie of gewoon nog rijping?
Hi, mijn dochter is net 6 geworden en in groep drie gestart. Vorig jaar is door de juf geconstateerd dat ze moeite had met synchroon tellen. Het akoestisch tellen kwam sowieso laat op gang.
Groepjes t/m 6 ziet ze al een jaar in één oogopslag. Daarboven werd ze heel zenuwachtig en kreeg ze een bevend vingertje en vertelde ze zich vaak. De synchroniteit lukte dus niet.
Volgens mij een duidelijk teken van dyscalculie. Inmiddels heeft ze van de ondersteuning een trucje geleerd en gaat het beter. Getalbegrip is tot 10 goed. Ze kan op een speelse wijze - en + sommen maken, maar slechts met 1 eraf of erbij.
Het gekke is dat het alle andere symptomen die wijzen op dyscalculie wel goed ontwikkeld zijn bij mijn dochter, of was ze daar zelfs opvallend vroeg mee.
Soms hoop ik dat er nog een soort van sprong komt. Maar wellicht is dat ijdele hoop. Of dat ze met hulp van trucjes toch goed leert tellen..en dat daarmee het getalbegrip zich ook verder ontwikkelt en daardoor ook haar succes met rekenen. Ook omdat een trucje met synchroon tellen al tot een succesvol resultaat heeft geleid. Slecht in rekenen zijn heeft invloed op zoveel andere dingen in het leven. Maar goed aan de andere kant. Ze is heel erg creatief, kan goed tekenen en goed logisch redeneren. Ze komt er wel.
Iemand ideeen?
Voor een dyscalculie- of dyslexieonderzoek moet er zgn 'didactische resistentie' zijn aangetoond. Dat is in het begin van groep 3 nog helemaal niet aan de orde natuurlijk.
Het heeft wel nut om aandacht te besteden aan haar rekenvaardigheden maar vooral ook aan haar zelfvertrouwen en motivatie. En dat bouwt ze op door kleine succeservaringen die groter worden. Praat erover met de juf of de ib'er. Huilend uit school komen omdat ze het gevoel heeft dat ze het niet snapt is geen goed teken. Ook niet begin groep 3.
EmmaT schreef op 28-09-2022 om 08:14:
Voor een dyscalculie- of dyslexieonderzoek moet er zgn 'didactische resistentie' zijn aangetoond. Dat is in het begin van groep 3 nog helemaal niet aan de orde natuurlijk.
Het heeft wel nut om aandacht te besteden aan haar rekenvaardigheden maar vooral ook aan haar zelfvertrouwen en motivatie. En dat bouwt ze op door kleine succeservaringen die groter worden. Praat erover met de juf of de ib'er. Huilend uit school komen omdat ze het gevoel heeft dat ze het niet snapt is geen goed teken. Ook niet begin groep 3.
Ja het lastige is dat ze dat ook met lezen heeft, terwijl dat eigenlijk best goed gaat en ze het best snel oppakt (gezien het feit dat ze in groep 1 en 2 niks in haar werkboekje heeft gedaan met woorden en letters behalve ze een beetje inkleuren en natekenen). Ze zegt dus ook met lezen dat ze er niks van kan. Maar de school en wij houden het zeker in de gaten. Het ruimtelijk inzicht is goed ontwikkeld en ze heeft vanaf heel jong al graag gebouwd en gepuzzeld. Maar goed..we gaan het zien.
Mevrouw75 schreef op 28-09-2022 om 07:45:
[..]
Voor haar tellen zou ik nou weer niet doen (want ze kan het redelijk geloof ik), dan laat je merken dat je het overneemt en zij het niet kan.
Mijn kind vond monopoly junior fantastisch trouwens. Draak Dondertand ook. Ganzenbord maar mwah. In groep 4 kwam Rummicub erbij.
Ja het tellen is wel aanzienlijk vooruitgegaan de laatste twee maanden. Ik ga naar monopoly junior kijken. Ze doet zelf liever puzzels en recentelijk van die ruimtelijk inzicht puzzels.
EmmaT schreef op 28-09-2022 om 08:14:
Voor een dyscalculie- of dyslexieonderzoek moet er zgn 'didactische resistentie' zijn aangetoond. Dat is in het begin van groep 3 nog helemaal niet aan de orde natuurlijk.
Het heeft wel nut om aandacht te besteden aan haar rekenvaardigheden maar vooral ook aan haar zelfvertrouwen en motivatie. En dat bouwt ze op door kleine succeservaringen die groter worden. Praat erover met de juf of de ib'er. Huilend uit school komen omdat ze het gevoel heeft dat ze het niet snapt is geen goed teken. Ook niet begin groep 3.
Ja die didactische resistentie is nog niet echt aan de orde. Het gaat nog steeds vooruit. Uitleg en oefenen helpt nog steeds. Ook is er ook nog sprake van “natuurlijke” ontwikkeling. Misschien ben ik gestrest om niks hoor.
Hi iedereen, bedankt voor alle tips en ideeen! Gisteren had mijn dochter sportdag op school en kwam super vrolijk thuis en ging lekker aan de slag met getallen. Ik zie nog steeds progressie erin, dus ik heb met mezelf afgesproken dat ik voorlopig stop met me druk te maken erover
De tijd staat aan jouw kant!
1Mandine schreef op 02-10-2022 om 19:38:
De tijd staat aan jouw kant!
Ja ik probeer haar te stimuleren in wat ze aangeeft dat ze leuk vindt. Ze hinkelt graag en vindt het dan leuk om de getallen op te noemen. En heeft veel interesses in cijfers die ze ziet. We zaten bij de Mac Donalds en toen zag ze de cijfers steeds oplopen. 77 herkende ze en daarna vond ze lastig (hebben ze ook nog niet gehad). Maar ze had wel door dat het steeds meer wordt. Het is leuk om te zien. Ze is er mee bezig. Tot 4,5 had ze helemaal niks met cijfers.
haarklover schreef op 26-09-2022 om 20:21:
...alle andere symptomen die wijzen op dyscalculie wel goed ontwikkeld zijn...
Betekent dit dat ze wel alle andere symptomen van dyscalculie heeft?
Ik ben wel nieuwsgierig wat de andere symptomen zijn.
-Slecht ruimtelijk inzicht. Ze heeft juist een goed ruimtelijk inzicht.
- niet van puzzelen houden. Ze was juist heel jong toen ze begon met puzzelen en heeft dit altijd ook veel en goed gedaan.
- slecht kleine groepjes herkennen-> dit gaat goed.
- getal herkenning. T/m 20 gaat dit goed(meer hebben ze nog niet gehad op school, wij doen er thuis ook niks mee).
Er zijn dus een hoop zaken in verschillende delen van de hersenen die je moet gebruiken als je rekent.
Omdat ze dus als dreumes en peuter veel gepuzzeld en gebouwd heeft en ze heel vroeg het verschil begreep tussen een vierkant en rechthoek, hadden wij de moeite met tellen ook niet zien aankomen. Maar goed, ik probeer het los te laten. De laatste week lijken er kwartjes te vallen, en soms heeft ze nog moeite met bepaalde zaken.
Ik probeer het maar los te laten.
Ja, laat het even los. Het komt vast wel.
alhambra schreef op 04-10-2022 om 10:57:
Ja, laat het even los. Het komt vast wel.
Ja dank je. Ik doe mijn best. Ik heb deze stress al twee keer eerder gehad. Met praten was ze ook laat, maar die achterstand had ze pijlsnel ingehaald. Met kleuren herkennen had ze moeite, maar dat kon ze van de ene op de andere dag ineens inclusief licht/donker. Die was echt merkwaardig.
Doen43 schreef op 04-10-2022 om 13:44:
[..]
Ja dank je. Ik doe mijn best. Ik heb deze stress al twee keer eerder gehad. Met praten was ze ook laat, maar die achterstand had ze pijlsnel ingehaald. Met kleuren herkennen had ze moeite, maar dat kon ze van de ene op de andere dag ineens inclusief licht/donker. Die was echt merkwaardig.
Sommige kinderen wachten met iets laten zien totdat ze zeker weten dat ze het kunnen. Dan is het een beetje alles of niets. Maar hee, ze zit net een paar weken in groep 3. Geef het tijd.
Doen43 schreef op 04-10-2022 om 13:44:
[..]
Ja dank je. Ik doe mijn best. Ik heb deze stress al twee keer eerder gehad. Met praten was ze ook laat, maar die achterstand had ze pijlsnel ingehaald. Met kleuren herkennen had ze moeite, maar dat kon ze van de ene op de andere dag ineens inclusief licht/donker. Die was echt merkwaardig.
Misschien tijd voor een IQ test? Mijn jongste was motorisch heel vlot, voor de 1e verjaardag lopen en zo. Met praten heel laat en ook met kleuren leren was het geen vlotte. Toen hij eenmaal ging praten waren dat meteen zinnen, losse worden daar deed hij niet aan.
Ook op school regelmatig gesprekjes gehad over "vermeende" achterstanden die vaak als sneeuw voor de zon verdwenen als kind er aan wilde beginnen.
Wij hadden steeds maar het gevoel dat hij op school niet liet zien wat hij best wel kon. Bij een IQ Test bleek hij een ver bovengemiddeld IQ te hebben.
Zulke kinderen leren vaardigheden op een andere manier een pad als ze het kunnen laten ze het zien.
Het klinkt mij ook als een meisje dat waarschijnlijk de dingen prima snapt, maar heel onzeker is.
Geloof dat ik liever op de faalangst zou insteken dan op haar falen.
Bakblik schreef op 04-10-2022 om 14:48:
[..]
Misschien tijd voor een IQ test? Mijn jongste was motorisch heel vlot, voor de 1e verjaardag lopen en zo. Met praten heel laat en ook met kleuren leren was het geen vlotte. Toen hij eenmaal ging praten waren dat meteen zinnen, losse worden daar deed hij niet aan.
Ook op school regelmatig gesprekjes gehad over "vermeende" achterstanden die vaak als sneeuw voor de zon verdwenen als kind er aan wilde beginnen.
Wij hadden steeds maar het gevoel dat hij op school niet liet zien wat hij best wel kon. Bij een IQ Test bleek hij een ver bovengemiddeld IQ te hebben.
Zulke kinderen leren vaardigheden op een andere manier een pad als ze het kunnen laten ze het zien.
Ja zou mogelijk kunnen. Maar goed. Mijn schoonvader is HB, en ik ken wel wat HB kinderen. Dat is toch van een andere orde. Er komen af en toe best slimme analyses uit haar (dingen die ik met net 6 nooit had bedacht, maar ik begon zelf wel met een voorsprong op de schoolse vakken aan groep 3). School (en ik ook) dacht ook dat ze moeite had om de letters te onthouden. Totdat ik vorig jaar een alfabet boekje met haar kocht op meiden middag, en ze moeiteloos alle letters oplepelde. Maar als ze er geen zin in heeft, doet ze het niet. Vervolgens krijg ik dan wel allemaal vragen over wat “oneindig” betekent.
Evaluna schreef op 04-10-2022 om 14:56:
Het klinkt mij ook als een meisje dat waarschijnlijk de dingen prima snapt, maar heel onzeker is.
Geloof dat ik liever op de faalangst zou insteken dan op haar falen.
Ja dat is zeker zo. En ze krijgt al een tijdje faalangst training vanuit school. Ze durfde ook heel lang niet mee te doen met gym en zwemles was de eerste drie maanden ook een drama, terwijl ze motorisch prima ontwikkeld is. Dit heeft ze allemaal overwonnen en ze doet nu steeds de handstand! Super leuk om te zien.
Maar het huidige systeem met overhoringen en CITO’s die al in groep drie beginnen. Ik vind het allemaal zo heftig.
