Dochters kleding

Winkels

Ga met haar naar winkels waarvan je weet dat ze daar iets verkopen dat haar wel staat/past. En probeer een beetje te sturen maar ook wat met haar mee te bewegen. Als ze iets kiest dat niet zo passend is bij haar kleur kan je het misschien opvrolijken met een sjaaltje o.i.d.
Wat is de oorzaak dat ze haar rug hol trekt? Is een beetje o.t. natuurlijk, maar kan bijv. de fysio hier nog iets mee?

Rug

Schijnt vanzelf beter te worden aldus de fysio, paar jaar aanzien. Sturen en meebewegen doe ik, maar naar haar idee dus veel te veel sturen. Zij wil graag zelf kiezen en ik vind dat eigenlijk ook wel (afgezien van prijs en praktisch en zo, maar gewoon op mooi). Mijn man vindt dat ik het los moeten laten. Ik vind dat in theorie ook, maar als ik het resultaat dan zie...

Loslaten

Ik vind dat mijn dochter er ook leuker uit kan zien dan met loshangend slierthaar en spijkerbroek met scheuren. Zij vind het echter mooi, en het haar wel praktisch of zo, dus dan moet het maar zo.
Ik denk echt dat je haar niet steeds moet becommentariëren. Straks wordt ze enorm onzeker of krijgt ze het gevoel dat je haar nooit goed genoeg vindt.

Komt goed?

Dochter hier kleedde zich meestal heel leuk, maar soms ook wel wat onflatteus. Heb commentaar altijd weggeslikt.
Ze is nu 13 en ze let er zelf steeds meer op.
Had truitjes voor haar gekocht waarvan ik vond dat ze haar prachtig stonden. Maar zij vond ze te strak, er was teveel te zien.
Heeft vast ook met de grote puber onzekerheid te maken, jammer eigenlijk juist.

Volgens mij weet je zelf het antwoord

Het feit dat je er over twijfelt is volgens mij al het antwoord op je vraag.

Wat raakt je meer ? Je dochter in een in jouw ogen fout kledingstuk of haar onzekerheid omdat jij haar keuzes afwijst. Je kan bij het passen natuurlijk best enthousiast reageren op een kledingstuk dat jij haar mooier vind staan, maar keur haar eigen voorkeur niet af. Laat haar, haar eigen smaak ontwikkelen, haar eigen keuzes en fouten maken.

Haar niet altijd meenemen?

Is het een idee om een deel van de kleding met haar te kopen - met het risico dat ze spullen uitzoekt die haar minder staan - en een deel van de kleding zonder haar te kopen? Ik koop vaak kleding voor mijn kinderen (zoon 11 en dochter 7) als die er niet bij zijn omdat mijn werk in de buurt van een aantal kledingzaken is. Vooral bij de kleding voor dochter komt het dan nogal eens voor dat ik iets uitzoek dat een compromis is tussen haar smaak en die van mij. Dan zie ik bijvoorbeeld twee shirts met print en eentje zonder. Ik vind die zonder het mooist, maar vrees dat dochter die toch niet dragen zal. Een van de twee met print is nog wel acceptabel, zowel voor mij als dochter, en eentje zal dochter vast mooier vinden maar die vind ik toevallig afschuwelijk. Ik koop dan het compromisstuk, dochter weet niet beter, en is blij met wat ze krijgt. Op die manier kom je dan hopelijk tot een garderobe waarin het aantal uitglijers beperkt blijft.

Ik heb het probleem wel minder, want omdat mijn dochter meer pigment heeft kan ze qua kleur eigenlijk alles wel hebben. Maar zoals veel 7-jarigen heeft ze af en toe een absolute prutsmaak, en ik heb ook mijn grenzen

Groeten,

Temet

Temet

Nou hoe doe je dat? Als mijn dochter het niet mooi vind wat ik koop dan trekt ze het echt niet aan. Ik kan al jaren niks kopen zonder haar. Ze is extreem kritisch met name op hoe iets zit. Er zit altijd wel een randje stiksel of friemel niet lekker. Te strak te los het jeukt. Dat een kleur dan minder mooi staat is wel mijn laatste zorg haha. Ik ben al blij als we na 2 uur in een winkel 3 items kopen. Ze heeft in de kast 2 broeken 2 rokjes en 1 jurk. Ze mag echt meer maar lukt bijna niet.

Temet

Ik denk dat jij het inderdaad nog erg makkelijk hebt met een zoon van 11 en een dochter van 7. Als dat andersom was denk ik niet dat je zo makkelijk wegkomt met shoppen zonder dat je dochter er bij is.

Guera

Ik doe het zoals ik het beschreef: ik koop als het kan dingen die ik nog acceptabel vind en waarvan ik verwacht dat dochter ze ook ok vindt. Als dochter zelf voor het kledingrek gestaan had, had ze misschien iets anders gekozen, maar omdat ze er niet stond en niet weet dat er iets anders was, is wat ik meebreng ook ok.

Dat gezeur over hoe het zit hebben wij ook. En waar ik me wild aan erger: ik neem iets mee, het wordt gepast, het is ok, zeker weten, ja zeker weten, ik knip de kaartjes eruit en dat labeltje dat altijd zo irritant in je nek kriebelt omdat ze het om duistere reden met een soort nylon visdraad vastnaaien waarvan die puntjes zo uitsteken, en na een of twee keer dragen vindt Hare Hoogheid dat het toch niet zo heel lekker zit en draagt ze het niet meer. En dan kan het dus niet meer geruild worden. Maar dat kan ook met kleren die ze zelf heeft uitgekozen. Grrrr.

Groeten,

Temet

kleuradvies

Ken je niet iemand die van die kleur- en stijladviezen doet? Dat is ook nog een heel leuk moeder-dochter uitje.
Mijn dochter had al vrij jong een flinke boezem en vrouwelijke heupen, maar wel een prachtig slanke taille. Ze had alleen de neiging om wijde dingen te dragen die haar borsten en heupen verhulden, maar die ook heel wijd om haar taille hingen. Daardoor leek ze veel dikker dan ze was. Verder had ze een voorliefde voor pastelkleuren, die haar huid wit en vlekkerig maakten. Een vriendin die kleur- en stijladvies doet hield eerst wat lappen bij dochters gezicht, zodat ze zelf kon zien wat de kleuren met haar deden. En daarna liet ze dochter verschillende kledingstukken aantrekken waardoor ze kon zien hoe haar lichaam er uitzag in verschillende stijlen.
Dochter draagt nu vaak wijde rokjes en truitjes met een V-hals of broeken met een riem in de taille en getailleerde jasjes. De voorliefde voor pastel is er nog, maar ze draagt nu een shirtje in een kleur die haar goed staat onder een jasje in de kleur die ze mooi vindt. Of een rokje in pastel met een topje in een kleur die goed staat.
Dochter koopt inmiddels allang zelf haar kleren en meestal ziet ze er hartstikke leuk uit. Soms laat ze zich toch verleiden door iets wat minder goed staat en daar zeg ik dan verder niks van.

Temet

Leuk ja hier ook.
Oplossing hier was heeel snel kleedgeld, scheelde echt enorm!
Dat deed ze ook vanaf het begin heel goed.
Niet dat ze alleen kleren koopt, meestal wil ze me wel mee.
Maar daar kom ik ook steeds meer van terug...uren winkelen zonder ook maar iets te kiezen. (ze loopt winkel binnen en heeft binnen 2 minuten de winkel gescand; nee, hier is niets!)

Ja, kleuradvies

Kleuradvies lijkt me een heel goed idee, daar heeft ze haar leven lang profijt van. Waarschijnlijk neemt ze het van een ander ook beter aan.

Hier ook zo'n inbleke dochter, met rood haar. Gelukkig ziet zij zelf al vrij goed dat bepaalde kleuren haar beter staan dan andere. En soms laat ik het ook gaan, dan zeg ik dat die kleur (geel bijvoorbeeld) ervoor zorgt dat ze er wat ziekjes uitziet, maar als ze het toch heel graag wil, mag het van mij.

triva

hangt maar net van het kind af, die van mij is 11 maar vind het prima wat ik voor haar mee neem aan kleding bij kringloop, leger des heils of waar dan ook vandaan.

Waar ze dan wel enorm over kan miepen is welke kleur bespanning in haar racket moet.

Hier ook eentje van 11

Ik heb een dochter van 11 en das nogal een koppig exemplaar. Ondanks dat ze vrij veel kan hebben heeft ze het in zich om vooral te dragen wat haar niet flateert. Prints die voor geen meter bij elkaar passen bijvoorbeeld. Eclectisch noem ik het inmiddels maar en ben vanaf haar vierde gestopt met bepalen wat ze draagt omdat het voortdurend op meidengekijf uitliep.

Ik vind haar nog wat te jong voor kleedgeld maar geef haar af en toe een bepaald bedrag en een lijstje wat daar minimaal van gekocht moet worden (2 shirts, een trui en een broek bijvoorbeeld). Dan gaan we of naar de winkel of ze bestelt online bij Mango, H&M etc. We hebben de afspraak dat als ik het echt heel lelijk vind ik een veto mag uitspreken. Maar dat probeer ik zo weinig mogelijk te doen. Of dingen haar staan qua kleur of pasvorm beslist ze zelf. Ik grijp alleen bij te bloot, te koud, te klein etc. Maar dat het is welbeschouwd maar 1x gedaan.

Het gaat eigenlijk prima. We hebben weer lol in kleren kopen. En dat ze er af en toe uitziet als een hooligan die opgroeit in een achterstands gezin vind ik inmiddels zelfs geestig en ben trots op haar dat ze zich niets aantrekt van modegrillen, anderen, of van mij.

hoe belangrijk is het nou helemaal

Ze is 11. Maakt het al heel erg uit of kleding haar moet flatteren? Bij jongens van 11 is dat totaal oninteressant hoor.... Laat haar nog even kind zijn, en zelf ontdekken wat ze mooi vind en wat niet. Ze hoeft nu nog niet aantrekkelijk te zijn, toch? Sorry, maar naar mijn idee wordt er toch teveel belang gehecht aan het uiterlijk van meisjes.

"Dochter, 11, is niet dik, absoluut gezond gewicht, maar ze is wel stevig in vergelijking met de meeste 11 jarigen. Ook trekt ze haar rug hol en is ze vrij klein. Ze heeft heel licht haar en een hele lichte huid."

moet je eens lezen hoeveel oordelen er in deze drie zinnetjes staan: Eigenlijk vind je haar wel een beetje te dik. Ze heeft geen mooie lichaamshouding, ze is te kort, ze is te bleek. Hou daar eens mee op zeg. Geen wonder dat jouw dochter verdrietig is, ze voelt de afkeuring van jou heel goed aan waarschijnlijk!

eens met lieverdje

je dochter heeft de puberteit nog voor zich; tijd genoeg voor haar om zich onzeker over kleding te voelen die in haar ogen niet genoeg afkleedt en zo.

Wel sturen

Ik was zo'n kind met altijd precies de verkeerde kleren, ook toen ik kleedgeld kreeg. Mijn moeder verzuchtte vorige week nog dat ik altijd precies het verkeerde kocht. Niet dat ze ooit iets gezegd heeft, helaas. Ik zag wel dat ik er minder leuk uit zag dan anderen, maar wist niet waar het aan lag en wat hulp had ik wel fijn gevonden.

Bij mijn kinderen stuur ik écht wel. Ik heb me aardig ingelezen over kleurtypes nadat bleek dat tweede kind niet de kleertjes van oudste aankon. Waar oudste een plaatje was in oranje en rood, zag zij er verfrommeld en vlekkerig uit. Vroeger kreeg ik regelmatig kleding doorgeschoven, eerst maakte ik een schifting en daarna mochten de kinderen uitkiezen. Als een kledingstuk ondanks de kleur niet stond was hier de vaste uitdrukking: Dit shirt (vest, broek, vul maar in) is niet mooi genoeg voor je. Ik vind dat neutraler dan zeggen dat iets niet staat en buiten dat, zit sommige kleding ook echt beroerd in elkaar.

Jongste had ook een wat bolle buik en heeft een voorliefde voor foute shirts van de Coolcat. Ik wijs dan op de leuke print die totaal niet overkomt, dat de stof te dun is, er ergens plooien zitten waar het niet hoort enzovoort en vervolgens gaan we naar een andere winkel om daar een shirt met foute print maar goede pasvorm te kopen.

Verdiep je kortom in welke tinten je kind goed staan, want elke kleur kan zolang je maar de juiste tint hebt en leer je dochter kritisch te kijken naar de pasvorm.

Zelf

Gelukkig heb ik er zelf helemaal geen verstand van. Behalve op 'fatsoen', je gaat niet halfbloot in de klas zitten dat leidt maar af, let ik dus helemaal nergens op. En dochter heeft zelf juist veel gevoel voor kleding en details.
Beide kinderen hebben een periode wat alternatieve kleding gedragen maar die periode is ook weer helemaal over.
Als je twijfelt aan de keuze van je kind zou ik er inderdaad wat neutrale richtlijnen bij zoeken en het verder aan haar overlaten. Het is ook een periode dat ze hun eigen smaak en stijl willen ontwikkelen dat wil je niet in de weg zitten denk ik. Hooguit kun je bespreken hoe kleding een beeld kan uitzenden naar anderen en hoe je daar zelf mee omgaat.
Ik weet nog dat ik de 'hoodies' van zoon besprak en hoe dat soms gezien wordt als asociaal door sommigen. En het is maar net wat voor 'hoodie' je dan draagt en hoe je die draagt en in welke situatie.

Ah Juno

Ik vind het niet echt sturen wat je doet hoor, dat doe ik zelf ook wel...
Voorzichtig geef ik zeker aanwijzingen etc. En zou iets echt lelijk zijn zou ik het ook zeggen, maar dan wel in de winkel en ook alleen als dochter een bui heeft dat ze er voor open staat. Zou ze het zelf alsnog prachtig vinden heb ik pech.
Kans genoeg om voorzochtig bij te sturen. Dochter vraagt vaak genoeg mijn mening en dan probeer ik wel eerlijk te zijn. Bovendien heeft ze genoeg kleding die haar wel prachtig staat en dat zeg ik regelmatig, leert ze ook van. (nouja, ze leert mijn smaak dan, want zo veel kijk erop heb ik nu ook weer niet!)

foute shirts

goed, je moet een kind wel een beetje tegen zichzelf beschermen natuurlijk. Mijn oudste merkte laatst op dat een klasgenootje (zelfde leeftijdscategorie als hier besproken) die sociaal niet goed ligt in de klas, t-shirts draagt met 'niet zulke handige teksten, voor als je al een beetje gepest wordt', zoals hij dat noemt. En inderdaad, het zijn t-shirts met heel groot 'loser' of 'you are not cool' erop.