Beloning voor afspraken met hulpverlening
Sinds begin dit jaar is de omgang tussen mijn dochters en hun vader stil gelegd. Ze hebben toen behoorlijk wat afspraken gehad, wat ze allemaal heel spannend vonden. Daarna is het een poos rustig geweest, de hulpverlening had geen tijd, maar er komt weer beweging en van de week komt er (weer) een andere gezinsvoogd kennismaken.
Daarvanuit zullen er meer afspraken komen, contact herstel enzovoorts.
Moeilijk voor de meiden.
Nu ben ik aan het zinnen op een soort beloningssysteem, maar ik kom er niet goed uit.
Ze zijn 9&11 en de vorige keren was het net hoe het uitkwam. Een ijsje, Mc Donald, soms niets, maar liever zou ik iets structurelers willen.
Wie helpt mij meedenken ?
Geen idee hoeveel afspraken er komen, ook geen idee van de termijn waarop de afspraken zijn.
Bedankt alvast!
Decibel88 schreef op 25-09-2023 om 15:44:
Kinderen omkopen met een beloning, in wat voor situatie dan ook vind ik altijd zo... ik weet er niet eens een woord voor.
Je kunt ze toch gewoon uitleggen waarvoor deze gesprekken nodig zijn?
Het is geen keuze deze gesprekken, mijn doel is vooral om het wat lichter te maken, want ze vinden het echt vervelend. Even aandacht, rekening houdend met het praktische en financiële.
Op zich lijkt het me niet verkeerd om vervelende dingen die moeten op een fijne manier af te sluiten. Bijvoorbeeld met een ijsje of een lekker toetje. Maar als het wekelijkse afspraken zijn zou ik geen grote dingen doen als uitjes naar een pretpark of de bioscoop. Helemaal aan het einde van het traject misschien.
Misschien kunnen je kinderen zelf ook meedenken over hoe het voor hen minder vervelend kan worden, wat ze daarin fijn vinden.
Onze dochter wil vaak niks na een vervelende afspraak. En hoe vervelender het was, hoe meer ze niks wil, behalve boos zijn op alles en iedereen. Ze vindt dan ook dat ze geen beloning verdiend heeft. Ik was aanvankelijk nooit fan van beloningen voor dingen die gewoon moeten, maar inmiddels zou ik willen dat het dochter wel zou helpen.
Ze zijn geen 5 meer. Ik zou ze dus vooral vragen wat ze zelf willen. En voorop stellen dat elke keer de Efteling financieel geen optie is. Of alleen een optie is als het allerlaatste gesprek geweest is.
En ik zou het ook niet persé voor allebei gelijk maken. Het kan best zijn dat de 11-jarige graag een half uur langer opblijft (of de tijd die ze weer kwijt is door dat idiote gesprek) en de 9-jarige liever friet van de snackbar heeft.
Alsof ze gaan denken ''ik ga wel, dan mag ik vanavond het toetje uitkiezen!''
Nee, ik vind het echt een stomme tactiek
Kun je niet iets van een puntensysteem "maken"? B.v. 1 punt voor ieder gesprek, en een activiteit/beloning en/of bedrag aan x aantal punten hangen.
1 punt per gesprek = 1,50
Pannenkoeken eten 3 punten
Mac 3 punten
Bioscoopbon 6 punten
Zoiets?
Decibel88 schreef op 25-09-2023 om 17:31:
Alsof ze gaan denken ''ik ga wel, dan mag ik vanavond het toetje uitkiezen!''
Nee, ik vind het echt een stomme tactiek
Tja, als het maar werkt
Mijn excuses, verkeerde draadje.
Gebruikersnaaminvullen schreef op 25-09-2023 om 17:37:
Kun je niet iets van een puntensysteem "maken"? B.v. 1 punt voor ieder gesprek, en een activiteit/beloning en/of bedrag aan x aantal punten hangen.
1 punt per gesprek = 1,50
Pannenkoeken eten 3 punten
Mac 3 punten
Bioscoopbon 6 punten
Zoiets?
Daar heb ik ook mee geworsteld, maar er zijn teveel onzekere factoren, zoals beschikbaarheid van de hulpverlening en de medewerking van vader. Er hoeft maar weinig te gebeuren of alles ligt weer stil is mijn vermoeden.
Decibel88 schreef op 25-09-2023 om 17:31:
Alsof ze gaan denken ''ik ga wel, dan mag ik vanavond het toetje uitkiezen!''
Nee, ik vind het echt een stomme tactiek
Ik zie het meer als een pleister op de wonde. Ik snap ook jouw weerstand.
Als kind moest ik regelmatig naar de oogarts en had dan een hekel aan die oogdruppels waardoor je bijna niets meer zag. Ik ging dan altijd met mijn moeder een softijsje halen in het restaurant. Ik vond dat lief van mijn moeder. Verder werd ik nooit getroost met eten.
Het mooiste zou zijn als je zou kunnen belonen met extra aandacht.
ik zou niet structureel belonen maar wel zorgen dat je na zo'n gesprek tijd en aandacht hebt voor je kind. Dus niet als je thuis komt meteen achter het fornuis maar zorgen dat je het eten al klaar hebt en in de oven of magnetron zet en voor of na het eten een spelletje doen met kind. Of misschien geen spelletje als kind dat niet wil maar gewoon lekker tegen elkaar aanhangen op de bank. En laten praten over het gesprek als ze dat willen maar ook zeker niet doen als ze dat niet willen. Misschien willen je kinderen juist wel even alleen op hun kamer iets doen en met rust gelaten worden. Ook dat is goed. Of in de auto terug naar de radio aan en rustig luisteren of juist keihard meezingen. Samen tekenen enz. verzin het maar.
Standaard troost-eten aanbieden lijkt me niet je bedoeling maar een keertje kan dat best als je het maar niet zo benoemt. Dus niet omdat je dit vervelende gesprek hebt gedaan pakken we een ijsje. Ik zou trouwens ook niet belonen op inzet op dit gebied. Als kind zich niet inzet in deze gesprekken zit daar een reden achter en dan mag de hulpverlening daar verder iets mee.
ik heb mijn zoon ooit zo'n pasjeshouder gegeven en daar allemaal zelfgemaakte bonnen ingedaan. Die kon hij dan na iets spannends/ moeilijks inleveren. Ik had ze dan een kleur gegeven en sprak van tevoren af van welke kleur hij iets kon kiezen. Gele binnen waren bijvoorbeeld een kleinigheidje zoals verrasingsei, pokemonkaartjes etc, blauw waren kleine dingen die we konden doen zoals eendjes voeren, boswandeling, spelletje etc. Groene bonnen waren iets lekkers: ijsje halen, toetje kiezen, popcorn poffen etc, en rood waren wat grotere dingen: naar de film, naar de mac, naar de bijenkorf mooi taartje eten, etc. Werkte toen heel goed.
Ik had ijs beloofd als toetje, maar het was zulk lekker weer dat we ook in de stad maar een ijsje gehaald hebben. Even een wandeling, beetje kletsen, dat deed heel goed.
Volgende gesprek moesten ze maar over na denken wanneer prettig was en op welke plek.
Komen ze met in de ochtend, op zich prima, dan hebben ze het maar gehad en daarna nog even naar school.
Nee, ze hebben andere plannen, gesprek op locatie want dan komen we langs de mc Donalds / bioscoop / enzovoorts. Ze zagen het al helemaal zitten 🤣
Nog maar even over nadenken 😅
Het kostte wel een bak energie zeg. Bij hun, maar bij mij ook. Ben helemaal op. En er is nog net niets gezegd, want ze had geen toestemming van vader gekregen voor gesprek met de kinderen. Dus had ze gemeld dat ze wel ging, maar alleen voor een kennismaking. De ideale vader 😖
Heel bijzonder, dat een ouder kan weigeren? Kind heeft toch zorg nodig?
Pffff lekker begin weer!
En gesprekken met hulpverleners zijn inderdaad zo vermoeiend!
Ze zijn wel slim, dat moet ik ze meegeven 
. Je kan trouwens ook bij de mac gewoon een ijsje halen, zijn niet zo heel duur daar .
Ik lees het woord gezinsvoogd dus kennelijk is er sprake van een ondertoezichtstelling. Bij een ondertoezichtstelling mag de gecertificeerde instelling zelf bepalen of jeugdhulp wordt ingezet en welke jeugdhulp wordt ingezet. Daar is toestemming van de ouders met gezag niet voor nodig. Dus ik weet niet waarom vader denkt dat hij een gesprek tussen de hulpverlener en je kinderen kan tegenhouden, maar ik denk zomaar dat dat helemaal niet kan.
Is er trouwens sprake van gezamenlijk ouderlijk gezag van jou en vader? Je zal het vast al eens vermeld hebben, maar ik weet het niet meer.
