Als je kind niet geholpen wil worden
We vermoeden dat onze dochter van 9 groep 6 een beelddenker is of wellicht dyslectische kenmerken. Ze heeft grote problemen met automatiseren bij rekenen en vindt klokkijken heel lastig. Het slechte automatiseren merkten wij ook al bij het aanvankelijk lezen. Ook draait ze nog weleens letters om en is haar spelling niet heel goed (met name de dubbele letters klopen ipv kloppen e.d. Ze onthoudt de regels niet).
Haar dmtś, avi en begrijpend lezen zijn echter wel heel goed. Vandaar dat er getwijfeld wordt aan dyslexie. Ze heeft bijles voor rekenen nu sinds enkele maanden en een handelingsplan op school. Ik denk dat we met een beelddenk coach wellicht een stap kunnen maken of wellicht is het toch goed om te onderzoeken of ze dyslexie/calculie heeft. Maar ze zit meteen op het dak. Totaal over de rooie. Naar bijles moeten we haar soms ook meeslepen en daar wil ze al een tijdje perse mee stopppen.
Hoe lang ga je trekken en duwen aan een kind waarvan je weet dat het geholpen KAN worden, maar het zelf dus niet wil? of is ze nog te jong om iets te willen?
Ik vind het echt best wel een dilemma maar zit nu wel op het standpunt dat het middel erger is dan de kwaal. Nog meer duwen en trekken maakt haar alleen maar onzeker (jullie vinden mij niet goed genoeg, ik ben dom daarom moet ik bijles, ik wil geen hulpmiddelen(tafelkaart bv) in de klas want dan denken de anderen dat ik dom ben etc etc). We hebben vaak genoeg gesprekjes hierover dat we willen dat ze plezier heeft in school en dat het geen struggle wordt. De resultaten zijn dan mooi meegenomen maar ze heeft het nu echt niet makkelijk qua leren en daar lijdt het plezier ook onder. Toch heeft ze er geen oren naar.
Ik ben benieuwd naar jullie meningen en ervaringen......
Beelddenker? Kijk eens op ikleeranders.nl
Ten eerste, ik snap je zorgen. Ik denk ook wel dat je gelijk hebt, maar wat je nu aan het doen bent pakt verkeerd uit. Precies averechts. En je maakt je kind er ongelukkig en wie weet wel faalangstig mee.
Maar kijk eens op ikleeranders.nl. Je kunt daar een werkboek kopen (het staat er niet erg duidelijk, je moet in het rijtje aan de linkerkant kijken en daar klikken op 'werkboek ik leer anders'), en zelf eerst eens doornemen. Eventueel kun je dan zelf je dochter een andere leermanier aanleren. Of ze kijkt zelf in het boek.
Het is een aanpak die op alle fronten succes heeft. Daarmee krijgt je kind inzicht in hoe ze leert, ze krijgt handvatten hoe ze het moet aanpakken en ook, niet onbelangrijk, succeservaringen.
Overigens zie ik totaal helemaal niets, nada in de aanpak "ze moet 'gewoon' haar best doen op school, (en dus niet z**ken)'. Ook dat werkt averechts. Je moet je kind echt in haar waarde laten, je eigen zorgen proberen weg te slikken en los te laten. Maar eerst zou ik dus wel voor mezelf eens gaan rondkijken hoe je haar zelf kunt helpen. Dit boek is echt een aanrader, wij hebben het hier zelf ook.
En nog wat: bedenk school is over het algemeen (en steeds minder, in mijn opinie) geschikt voor een mainstream kind. Zodra er iets is wat je kind anders maakt, zal je kind er minder goed op zijn plek zijn of minder goede resultaten laten zien. Helaas, helaas hebben we alweer jaren een citoterreur die steeds dwingender wordt. Bedenk echter, je bent niet de enige, en het zegt dus helemaal niets over je kind.
Als je kind wat rustiger in haar vel zit, en jullie vermoeden nog steeds dat er dyslexie in het spel is, zou ik wel een diagnose willen hebben. Daarmee krijgt je kind iets meer speelruimte, en maak je het voor haarzelf iets gemakkelijker.
creabea
'zoek eerst uit wat de oorzaak van haar leerprobleem is en dan kun je evt. gericht actie ondernemen.'
En hoe wil je dat doen als kind dat niet wil en van jou dus niet hoeft?
Je vergeet totaal dat er nu zoiets is als een reken/taaltoets en zonder een 'etiketje' moet je die gewoon halen om bakker te mogen worden.
Savinja
heb je iets tegen mij ofzo?
Wat weet jij goed wat je moet doen om bakker te worden en dat er 'etiketjes' nodig zijn om je doel te bereiken (in het geval van de dochter van TS, tenminste, dat lees ik bij jou tussen de regels door), jemig.
Ik ben van mening dat we met zijn allen niet zo verkrampt moeten doen over het juiste niveau halen. Tuurlijk is het belangrijk dat je je best doet, maar is zo'n kind geholpen met een hoop bezorgdheid en gestuur en een verborgen boodschap dat ze het niet goed doet? Nu heeft het kind bijles gehad, heeft van haar ouders het signaal gekregen dat het toch heel belangrijk is dat ze wél goede cijfers haalt. Blijkbaar de verkeerde aanpak (kan gebeuren) want dochter is helemaal over de toeren. Dan lijkt het mij niet meer dan logisch dat je eerst de zaak laat rusten en dan later, als het kind er weer een beetje bovenop is, het eens laten uitzoeken. Als je het kind nu gelijk laat bespringen door een coach/therapeut/orthopedagoog, denkt ze misschien helemáál dat ze niet in orde is. Er is nog tijd genoeg! Ze zit pas in groep 6, ze moet nog wel 10 jaar naar school.
Oei creabea
Ik denk dat onbedoeld mijn voorbeeld niet goed is overgekomen. Ik oefen dus bewust niet maar reken spelenderwijs tussen de bedrijven door met haar. Ze krijgt niet een beloning of zakgeld als het goed gaat maar als ik haar zakgeld geef zeg ik bv je krijgt nu voor twee weken. Hoeveel krijg je dan? Of als we iets kopen. God het Is nu voor de helft hoeveel moet ik dan straks betalen? Zo bedoel ik. Ik probeer het juist een beetje leuk en nuttig en handzaam binnen bereik te maken en niet zo abstract uit een boek. Dat zakgeld is geen beloning of straf maar een reken momenttje 
.
ooh....
....maar dat is niet anders dan wij doen met de kinderen. Maar vindt je dochter dat ook vervelend dan, als je op die manier haar probeert te laten rekenen?
Creabea
Nee hoor. Dat gaat op zich goed. Maar soms duurt het zo lang en zie ik of merk ik wat ze doet en daarom word ik steeds bevestigd dat ze er echt moeite mee heeft. Ik beweeg gewoon mee of help haar of laat het. Ik geloof ook niet dat het niet zeiken je moet nu oefenen gaat helpen. Met veel dingen wel en we houden haar redelijk strak maar met schooldingen. Ik twijfel daar dus echt over. Ik vind het echt ingewikkeld. Als je in mijn hart kijkt zou ik haar willen laten testen. Maar goed misschien nog even niet nu. Ik heb binnenkort gesprek met de juf. Deze is nieuw voor haar. Ik ben benieuwd wat zij ziet.
Dank voor meedenken!
Mirreke
Ik heb het werkboek inderdaad. Maar mijn God best pittig om daaraan te gaan zitten hoor. Ik heb het weleens geprobeerd maar ze heeft dan zoiets van hoezo zou ik dit dan doen?
bespreek met school
wat school moet doen vóór je haar gaat testen. Ze moeten anderhalf jaar extra aantoonbare hulp hebben gegeven. Bespreek of dat al is gebeurd en anders kan school daar nu mee werken zodat, als ze er klaar voor is, je niet nog hoeft te wachten.
Testen
Ik ben niet voor 'zomaar' bijles. Wie weet functioneert je kind al aan haar top.
Ik ben wel voor testen, ik zou het liefst zien dat ieder kind naast 'hoe gaat de groei' en 'hoe zijn de ogen' ook een 'hoe leert het graag en goed' test zou krijgen. Hoogstwaarschijnlijk omdat ik zelf in mijn kunnen en niet kunnen zo verkeerd ingeschat ben vroeger. Later ben ik wel getest en daar heb ik veel profijt van.
Ons kind werd vaak als 'anders' ervaren. Wij ouders vonden haar vooral lief en leuk, maar hebben toch eens laten kijken. Ze bleek bovengemiddeld intelligent te zijn, een hoge lat te hebben om zich uit te drukken (liever niks zeggen dan niet perfect) en weinig leerstrategieën, want het kwam toch lang aanwaaien.
Met die wetenschap kunnen we nu beslissen 'ok, dat is nou éénmaal zo' en daar gaan we haar toch een beetje mee helpen als ze wil.
Dus ik zou zeggen: testen. Mijn inzet zou dan niet zijn haar op een hogere Cito score krijgen, maar begrijpen hoe zij graag leert, wat haar obstakels zijn en hoe je het binnen de mogelijkheden zo in kan richten dat je haar leven prettig maakt.
testen..
Ik weet het niet hoor met testen. Dat impliceert dat er iets is waar iets aan gedaan moet worden, want dat zal veelal gebeuren met de uitkomst. Iets doen aan de zwakke punten. Terwijl sommige kinderen prima functioneren en lekker in hun vel zitten. Ik zou alleen testen als daar aanleiding voor is.
lees beginposting: Ze heeft grote problemen met automatiseren bij rekenen en vindt klokkijken heel lastig.
En nog meer . . .
Het is juist fijn voor een kind als je daaraan kunt werken met elkaar waar je echt wat mee bereikt. Bijv eindeloos oefenen met lezen omdat kind het niet kan terwijl je vergat om de ogen te laten checken. Ongeveer.
Angela
Angela67
Ja is het geval van TO snap ik het maar al te goed hoor, maar ik reageerde op Loes die ervoor pleit om *alle* kinderen te laten testen. Dat gaat mij een stapje te ver. Als het goed gaat, gaat het goed en hoef je niet naar dingen te zoeken.
