Advies: 4 jaar

Chantal88 schreef op 12-12-2024 om 18:09:

[..]

Hi, klopt inderdaad. Dat “jong gedrag” werd dus van tafel geveegd en werd er door school wat anders benoemd. Dat er dus een MDO werd geadviseerd was ons nog niet bekend bij het openen van deze topic. Dit is een vervolg ervan

Dus het leek eerst vrij onschuldig, maar nu denken ze toch aan meer dan alleen wat jong zijn? 

Je schrijft in de OP dat ze al na 6 weken school begonnen over een MDO, maar je schrijft hier dat in november nog niet gesproken was over een MDO. Dus dat was dan toch langer dan 6 weken? 

Hoe is die 'observatie' uiteindelijk verlopen? Jij maakte je daar zorgen over. Uiteindelijk blijkt dat de juf een collega heeft gevraagd om even mee te kijken. Wat minder groot dus dan het leek. Wist je dat dat de beoogde observatie was en heb je dat vergeten te melden in het topic? Of was je vergeten aan de juf te vragen wat ze bedoelde? 

En wat was uiteindelijk het resultaat? Zei deze collega dat er niks aan de hand was? En komt juf nu met nieuwe punten? Of bevestigde de leerkracht de problemen, maar vond ze het gedrag in de kring het meest opvallend? Of iets heel anders?

En wat bedoel je met 'afgeleid' in de kring. Kijkt je kind soms naar buiten, zit te dromen, wiebelt op de stoel? Praat het voor diens beurt? Roept het overal doorheen? Staat het regelmatig op en loopt weg? Komt het terug? Laat het zich corrigeren? Doet het wel goed mee in de kring? 

Welke groei willen ze zien in 6 weken? Jij vindt het te kort, maar dat ligt IMO aan wat de verwachting is. Groei betekent niet dat dan alles helemaal top is, maar wel dat er verbetering in zit. Dat ze vooruitgang zien. Als dat niet zo is zou dat toch ook voor jou een zorg zijn lijkt me? Bij die tijd is het half januari en dan verwacht je toch dat een kind een aantal dingen heeft opgepikt op school. Ook al mogen thuis andere dingen (want normaal voor een 4-jarige) dan nog zou kind bij die tijd geleerd hebben dat op school andere regels gelden en zou iig zichtbaar moeten zijn dat het probeert daaraan te voldoen.

Als voorbeeld: mijn destijds 2 jarige begreep kring bij de opvang ook niet. Ook bleef ze niet netjes aan tafel zitten tijdens de eetmomenten. Vond en vind ik zelf ook niet zo nodig voor een kind van 2. Ik vond haar gedrag, gezien de leeftijd en de keuzes thuis dan ook niet opvallend. Maar ik snapte goed dat men op de opvang wél graag hadden dat ze bleef zitten. Dit is ook over en weer besproken met de juffen. En ik heb zelf een aantal keer gevraagd hoe het nu ging. Langzaamaan ging het steeds beter. Er was dus groei. Na een paar maanden ging het gewoon goed. En ja, ze is nog klein, dus soms staat ze op, of heeft een dwarse bui. Maar dat is, ook volgens de juf, normaal peutergedrag. Dat hebben ze allemaal wel eens.

Als er geen verbetering in had gezeten had dat ook iets gezegd over de leerbaarheid van mijn kind. Snapt het het niet? Is ze te onrustig? Te snel afgeleid? Niet in staat zich aan te passen aan verwachtingen? enz enz. Dan had ik wel willen weten waar het mis ging.

Ipv weerstand (ze is pas 2, kom op zeg, míjn vakgebied wat weet jij ervan), nam ik de juf serieus (oh, daar kan ik me wel iets bij voorstellen, wij doen x. hoe gaat het nu?). Dat helpt.

tsjor schreef op 13-12-2024 om 07:51:

'Want school wil, itt wat eerdere mensen hier zeggen, niet altijd het beste voor je kind, maar het beste voor de hele groep. Dat is niet altijd het beste voor het individuele kind.'

School kan niet anders, want daar komen kinderen altijd in een groep, maakt niet uit hoe groot de groep is. Het beste voor het individuele kind kun je thuis doen. De verwachting dat school het beste voor jouw individuele kind kan bieden is een overspannen verwachting, die helaas zelf door de scholen gewekt wordt, waar ouders uiteraard gretig naar luisteren. Het is ook niet goed voor het kind zelf, want het kind is niet alleen maar een -ik- op de wereld. Dus zelfs al is het voor het individuele kind niet erg dat het snel afgeleid is (bijvoorbeeld) dan kan het in de groep nog storend zijn en de juf is verantwoordelijk voor de groep als geheel.

Tsjor

Dat ben ik het niet helemaal mee eens.  Ik ben ouder van mijn kind dus ik heb het belang van mijn kind voorop gezet.  Uiteraard begrijp ik dat er op school meerdere belangen spelen, maar ik ben er voor mijn kind. Hier zeggen meerdere mensen school heeft het beste met je kind voor,  maar dat is dus echt niet altijd waar. Mijn kind heeft een diagnose.  Dat is vervelend voor de juf want het vraagt extra aandacht,  het is ook vervelend voor mijn kind.  Mijn kind had geen extra aandacht nodig bij leren lezen of rekenen.  Daar hadden andere kinderen weer extra aandacht bij nodig. Mijn kind had wel extra aansturing nodig op zijn gedrag. Er waren juffen die dat heel liefdevol deden maar ik heb ook wel eens te maken gehad met een juf die dat echt te veel werk vond een mijn kind gewoon echt niet leuk vond.  Zij maakt er een heel punt van dat mijn kind stout was, ik tegen de andere kinderen. Dat heeft zoveel impact gehad dat mijn zoon met ptts is gediagnosticeerd bij een psycholoog een heel aantal jaren later.  En heel lang moeite heeft gehad met zich openstellen naar anderen.  Ik ben blij dat ik er bovenop gezeten heb en juf is ook behoorlijk teruggefloten door het expertise centrum .  Maar ja toen was het kwaad wel al geschied. Als het kind en diagnose heeft dan kan het vak niet anders ondanks dat het wel graag wil.  Dan kan je zeggen ja je bent niet alleen op de wereld maar je zegt tegen een vond kind ook niet dat hij maar gewoon beter zijn best moet doen om te kijken. 

Waarom zoveel weerstand tegen een MDO, ze zien gedrag bij je kind dat anders is dan van andere kinderen. Ze willen je kind graag helpen dus willen ze kijken met bijvoorbeeld een observatie of er idd mogelijk iets anders aan de hand is. Dat soort dingen willen ze dan bij een mdo bespreken. 

Kimdekim schreef op 13-12-2024 om 12:31:

[..]

 en juf is ook behoorlijk teruggefloten door het expertise centrum

En dat is dus wat ik niet goed snap bij TO. Dat ze denkt dat deze juf incapabel is en van iets doodnormaals een waanzinnig probleem maakt, daar kan ik inkomen. Dat soort dingen gebeuren, jouw verhaal bewijst dat. Ik kan het bij TO van de zijlijn niet beoordelen, want ik ken het kind niet en al helemaal niet in de situatie in de klas, maar het zou kunnen. Maar als je zo weinig vertrouwen hebt in de juf, dan is het toch juist een voordeel als een andere juf even meekijkt, als een IBer betrokken wordt, o.i.d.? Stel dat het gedrag van het kind van TO inderdaad gewoon helemaal normaal kleutergedrag is en het is een kwestie van gewoon 4 jaar en gewoon even wennen, dan zouden juist die anderen de juf daarin terugfluiten. Ik zou dus TO adviseren om juist als het gaat om anderen even mee laten kijken of denken niet met de hakken in het zand te gaan, maar het aan te grijpen als een kans en met diegenen die meekijken ook te praten. Dan ben je niet afhankelijk van 1 misschien niet zo capabele juf.

Eerst kwam de juf ermee dat kind jong gedrag vertoonde en daarom een observatie wilde. Een andere leerkracht heeft geobserveerd en is het daar niet mee eens geweest. Vervolgens komt juf weer met een nieuw " groot probleem". Als je echt op zoek bent naar problemen dan vind je er vanzelf wel 1 en iedereen interpreteert gedrag weer anders als het om dit soort kleine dingen aan. In dit geval op die school blijkt dat maar weer dat dat soms gebeurt. Iemand besluit dat er wat is met kind en dan moet en zal het zo zijn lijkt het haast hier. 
Ik zou als ik TO was hier niet langer in mee gaan. Of ze geven kind normaal de tijd om in een eigen tempo te groeien (of ze moeten echt goede fatsoenlijke gegronde redenen geven) en anders dan toch helaas een andere school zoeken waar kind wel normaal de tijd krijgt om in eigen tempo te groeien en zichzelf te kunnen zijn. Een kind zo onder druk zetten is niet goed. Zeker kleuters kunnen ineens gigantisch groeien, maar soms duurt dat gewoon even.

Kimdekim schreef op 13-12-2024 om 12:31:

[..]

Dat ben ik het niet helemaal mee eens. Ik ben ouder van mijn kind dus ik heb het belang van mijn kind voorop gezet. Uiteraard begrijp ik dat er op school meerdere belangen spelen, maar ik ben er voor mijn kind. Hier zeggen meerdere mensen school heeft het beste met je kind voor, maar dat is dus echt niet altijd waar. Mijn kind heeft een diagnose. Dat is vervelend voor de juf want het vraagt extra aandacht, het is ook vervelend voor mijn kind. Mijn kind had geen extra aandacht nodig bij leren lezen of rekenen. Daar hadden andere kinderen weer extra aandacht bij nodig. Mijn kind had wel extra aansturing nodig op zijn gedrag. Er waren juffen die dat heel liefdevol deden maar ik heb ook wel eens te maken gehad met een juf die dat echt te veel werk vond een mijn kind gewoon echt niet leuk vond. Zij maakt er een heel punt van dat mijn kind stout was, ik tegen de andere kinderen. Dat heeft zoveel impact gehad dat mijn zoon met ptts is gediagnosticeerd bij een psycholoog een heel aantal jaren later. En heel lang moeite heeft gehad met zich openstellen naar anderen. Ik ben blij dat ik er bovenop gezeten heb en juf is ook behoorlijk teruggefloten door het expertise centrum . Maar ja toen was het kwaad wel al geschied. Als het kind en diagnose heeft dan kan het vak niet anders ondanks dat het wel graag wil. Dan kan je zeggen ja je bent niet alleen op de wereld maar je zegt tegen een vond kind ook niet dat hij maar gewoon beter zijn best moet doen om te kijken.

Blijft staan dat juf geen therapeut is die één kind behandelt. Juf staat voor een groep en moet de belangen van de hele groep in de gaten houden. Elk kind individueel extra aandacht geven is onmogelijk.

Kan nog zijn dat een juf een verkeerde aanpak heeft en dan is het goed als je als ouder aangeeft dat je kind ergens een probleem mee heeft. Bij mijn tweede zoon werkte het groepjes kiezen traumatiserend, waar twee leerkrachten bij stonden. Daar heb ik ook iets van gezegd op school toen hij nachtmerries kreeg. Maar daarna ga ik verder over hoe het met mijn kind moet gaan en de leerkrachten moeten maar bedenken wat ze willen met dat groepjes kiezen. Vanuit mijn positie als ouder kan ik niet het werk van de leerkrachten bepalen.

Terug naar TO, als de leerkracht aangeeft ergens moeite mee te hebben is het voor de leerkracht van belang dat de leerkracht daarvoor hulp zoekt en dat betekent iemand laten meekijken en overleggen. Het zegt niet meteen iets over jouw kind. Mochten er uitspraken komen over het kind ("het kind is...) dan nog is het de vraag waarom dat problemen oplevert in de klas en de juf daar moeite mee heeft. Wat heeft de juf nodig om ermee om te kunnen gaan?

Tsjor

Dat kind zit nog maar een paar weken op school en nu al een observatie, meerdere gesprekken en een mdo? Daar hebben ze bij ons op school echt geen tijd voor hoor! Stel je voor dat ze dat voor iedere 25 a 33 kinderen moeten gaan doen? Al die acties moeten ook worden vastgelegd in rapportages en leerlingvolgsystemen. Dat doen ze dus alleen als er een aanleiding voor is. Niet zomaar dus. 

En to hoe was dit gedrag op de peuterspeelzaal?