4,5 jarige wil overal 'kadootje'

Max88 schreef op 21-03-2023 om 13:55:

[..]

Maar ook dat is niet erg toch, al noem je het hebbedingetjes en troepen? Het mag. Het ene is niet beter dan het andere. Dingen veroordelen vind ik veel naarderderderder.

Tuurlijk mag dat en is het wel of niet doen is beide oké. Maar als een kind daardoor ook van anderen altijd iets gaat verwachten is dat wel een - in mijn ogen - vervelend bij-effect.

Kinderen verwennen nooit zichzelf, dat doet (een deel van) hun omgeving. Verwend gedrag (altijd iets verwachten, blijven zeuren om dingen, drama maken als ze niks krijgen) wordt veelal als onwenselijk en onplezierig ervaren. Daarom zou ik dat als ouders wel sturen als ik zou merken dat mijn kind een bepaald verwachtingspatroon gaat ontwikkelen.

Chiquita schreef op 21-03-2023 om 16:26:

@troelahoep
Maar ik ben wel benieuwd waarom je de vraag stelt, wordt het erg ongezellig als je 'nee' zegt tegen je kleinzoon?
ongezellig hmm ja, dan wil hij naar mama en papa. Overigens hoorde ik van zijn ouders dat als hij van hun iets niet kreeg, hij naar oma wilde. Er wordt van 2 kanten aan gewerkt

Dit is echt wel normaal gedrag. Consequent blijven is het belangrijkste. Het reageren zoals eerder als werd beschreven dat het idd prachtig is, heerlijk of fantastisch en daarna weer door vind ik een mooie aanvulling. 

Max88 schreef op 21-03-2023 om 13:55:

[..]

Maar ook dat is niet erg toch, al noem je het hebbedingetjes en troepen? Het mag. Het ene is niet beter dan het andere. Dingen veroordelen vind ik veel naarderderderder.

Veroordelen vind ik wat anders dan ergens een (gefundeerde) andere mening over hebben.

 Ik zie dat er enorm veel rommeldingetjes binnenkomen die vervolgens rondslingeren, waar verder niks meer mee wordt gedaan,  en die dan de vuilnisbak in kunnen. Cadeaus en speelgoed is fijn om te geven/te krijgen, maar ik zie geen meerwaarde in constant dingetjes geven die in no time vervangen worden door nieuwe zooi. 

Volgens mij is de eerste stap besluiten wat je wilt en wat niet. Nee zeggen is niet perse makkelijker, meegaan in wat iemand anders wil (alle leeftijden    )  is op het eerste gezicht het makkelijkst. Als je je twijfelachtig voelt over wat je al dan niet wilt, is het wijs daarover een besluit te nemen en je daaraan te houden. 
En voordat je in een verleidelijke situatie belandt, helder aan te geven wat je wilt. Dus bv  'We gaan nu naar het winkelcentrum en je mag 1 rondje op het autootje.'  'We gaan zwemmen en we krijgen na afloop geen chips, want ik heb x meegenomen voor onderweg'. 
Consequent zijn is het lastigste. 
(en voor mijn part kies je een dag waarop alles mag. Schrikkeldag of zo. Of de eerste dag van de zomervakantie. Of een bepaald tijdvak.)

Wilgenkatje- schreef op 21-03-2023 om 17:54:

[..]

Veroordelen vind ik wat anders dan ergens een (gefundeerde) andere mening over hebben.

Ik zie dat er enorm veel rommeldingetjes binnenkomen die vervolgens rondslingeren, waar verder niks meer mee wordt gedaan, en die dan de vuilnisbak in kunnen. Cadeaus en speelgoed is fijn om te geven/te krijgen, maar ik zie geen meerwaarde in constant dingetjes geven die in no time vervangen worden door nieuwe zooi.

Laten we nou gewoon eerlijk discussiëren: je woordkeus en daarna de uitleg wijzen erop dat je het onzin/overdreven/verspilling/zooi/foute keuze/(daar komt ie weer) milieuverspilling van de andere grootouders vindt en dat is wel degelijk een oordeel en niet in hun voordeel. 

Wat jij met je principes doet en of jij iets al snel gek en overdreven vindt, betekent niet dat je dan over de anderen die anders beslissen op die manier hoeft te praten om jouw keuze te vergoelijken en dat dan van jezelf een gefundeerde mening vindt. Ik vond m vrij doorzichtig.

Kyana schreef op 21-03-2023 om 22:33:

[..]

Waarom mag je niet ergens een mening over hebben? Ik heb ook wel een mening over hoe anderen sommige dingen qua opvoeding aanpakken en anderen zullen ook wel zo'n hun mening over mij hebben.

Vrienden van ons geven hun kinderen constant ijsjes/snoep/patat als ze ergens heen gaan. Die kinderen rekenen daar uiteraard op en vragen vaak om iets. Ik zou dat heel anders aanpakken en heb daar dus wel een negatieve mening over.

Aan de andere kant krijgen mijn kinderen bijvoorbeeld soms best dure cadeaus op hun verjaardag/kerst en ik weet dat een nicht van mijn man dat allemaal maar overdreven vind en te veel verwennerij. En dat mag ze best vinden natuurlijk, zij doet het met haar kinderen weer anders.

Zeg ik ergens dat iemand geen mening mag hebben dan?

Ik zei:"Wat jij met je principes doet en of jij iets al snel gek en overdreven vindt, betekent niet dat je dan over de anderen die anders beslissen op die manier hoeft te praten om jouw keuze te vergoelijken en dat dan van jezelf een gefundeerde mening vindt. Ik vond m vrij doorzichtig."

Vind wat je vindt, maar praat niet in die bewoordingen over een ander; daar is niets gefundeerd aan al klinkt het doordacht. 

Chiquita schreef op 21-03-2023 om 16:26:

@troelahoep
Maar ik ben wel benieuwd waarom je de vraag stelt, wordt het erg ongezellig als je 'nee' zegt tegen je kleinzoon?
ongezellig hmm ja, dan wil hij naar mama en papa. Overigens hoorde ik van zijn ouders dat als hij van hun iets niet kreeg, hij naar oma wilde. Er wordt van 2 kanten aan gewerkt

Aaah, zo. Sja, dat proberen ze wel op die leeftijd En als iets wel mag van papa en niet van mama, dan hebben ze ruimte om hun opvoeders tegen elkaar uit te spelen. 

Ik denk zo maar de frequentie waarmee hij logeert bij jou uitmaakt voor dit gedrag trouwens. Hij logeert elke week bij jou, dus dan ben jij niet meer het leuke uitje in de de vakantie, de verwen-oma, maar mede-opvoeder. Als je je afvraagt hoe je dit kunt stoppen, dan één lijn trekken met mama en papa, en dat ook duidelijk maken aan hem. 

Een beetje opportunisme en uitproberen dus. Dat is niet zo gek voor kinderen. Toch zou ik wel aangeven dat je telkens de vraag om een cadeautje vervelend vindt en dat het niet 'normaal' is om altijd overal iets te krijgen. Dat iets leuks gaan doen al een cadeautje op zich is. Je gaat immers niet voor je eigen plezier naar de speeltuin maar voor dat van hem.

troelahoep schreef op 22-03-2023 om 09:08:

[..]

Aaah, zo. Sja, dat proberen ze wel op die leeftijd En als iets wel mag van papa en niet van mama, dan hebben ze ruimte om hun opvoeders tegen elkaar uit te spelen.

Ik denk zo maar de frequentie waarmee hij logeert bij jou uitmaakt voor dit gedrag trouwens. Hij logeert elke week bij jou, dus dan ben jij niet meer het leuke uitje in de de vakantie, de verwen-oma, maar mede-opvoeder. Als je je afvraagt hoe je dit kunt stoppen, dan één lijn trekken met mama en papa, en dat ook duidelijk maken aan hem.

Nee hoor, je kunt prima gewoon een gezelligheids-oma zijn terwijl je kleinkind 1 x per week over de vloer hebt.

MamaE schreef op 22-03-2023 om 09:45:

Een beetje opportunisme en uitproberen dus. Dat is niet zo gek voor kinderen. Toch zou ik wel aangeven dat je telkens de vraag om een cadeautje vervelend vindt en dat het niet 'normaal' is om altijd overal iets te krijgen. Dat iets leuks gaan doen al een cadeautje op zich is. Je gaat immers niet voor je eigen plezier naar de speeltuin maar voor dat van hem.

Ik zou dat niet doen want zo'n morele preek vind ik niet passen bij het ontwikkelingsniveau van een vierjarige. Het is normaal dat die zich nog niet op die manier in een volwassene verplaatst. Ik ben opgegroeid met zulke niet bij mijn leeftijd passende morele verwachtingen en dat heeft uiteindelijk best een negatief effect op mijn zelfbeeld gehad. Ik ging me er echt een slecht mens door voelen.

Wat ik hier ook ergens las over de behoefte erkennen en vervolgens begrenzen lijkt me dan passender.

krulliebollie schreef op 22-03-2023 om 10:28:

[..]

Nee hoor, je kunt prima gewoon een gezelligheids-oma zijn terwijl je kleinkind 1 x per week over de vloer hebt.

Tuurlijk wel gezellig, maar mijn beeld bij opa's en oma's is nog wel een beetje dat die altijd snoep bij zich hebben voor de kleinkinderen, toegeeflijk zijn etc. In elk geval meer voor het verwennen dan echt opvoeden. Dat komt een beetje terug in van die uitdrukkingen als dat je als grootouders wel de lusten hebt maar niet de lasten enzo. 

Deze oma zorgt naar eigen zeggen regelmatig voor ander speelgoed en heeft een abonnement op de binnenspeeltuin enzo. Best een beetje verwennerij denk ik en het kan best zijn dat haar kleinzoon, toch nog maar een kindje van 4 jaar, simpelweg denkt dat opa's en oma's op aarde zijn voor de verwennerij en geen eigen leven of behoeftes hebben (dat kan ik niet zeker weten, maar dat vul ik nu dus even in). TO kan zich misschien afvragen, of misschien doet ze dat al, of ze te toegeeflijk is. Het kind heeft ook wel de leeftijd waarop je dingen kunt gaan uitleggen, kleuters leren ook op school door de omgang met anderen dat zij niet het centrum van de wereld zijn. 

Eleanor schreef op 22-03-2023 om 10:38:

[..]

Ik zou dat niet doen want zo'n morele preek vind ik niet passen bij het ontwikkelingsniveau van een vierjarige. Het is normaal dat die zich nog niet op die manier in een volwassene verplaatst. Ik ben opgegroeid met zulke niet bij mijn leeftijd passende morele verwachtingen en dat heeft uiteindelijk best een negatief effect op mijn zelfbeeld gehad. Ik ging me er echt een slecht mens door voelen.

Wat ik hier ook ergens las over de behoefte erkennen en vervolgens begrenzen lijkt me dan passender.

Hoeft toch geen preek te zijn, je kan het er toch best over hebben? Je kan best iets zeggen als dat de speeltuin ook al geld kost en oma ook nog geld voor andere dingen moet bewaren. Of het kind wijzen op het leuke speelgoed dat hij al heeft. Of gewoonweg vragen waarom hij een kadootje wil en anders naar papa en mama wil.