2 fysieke jongens van 3 en 6 jaar

Bellebelle schreef op 19-01-2025 om 15:10:

@lotus_, ik ben wel benieuwd hoe je dat aan een hond uitlegt. Ik heb zelf geen honden.

Dit kun je honden heel goed leren. Hem buiten lekker zijn energie kwijt laten raken. En binnen, als ie dan ook druk is, iets rustigs aanbieden zoals een rustig hersenwerkje of iets om te kauwen. Als ie binnen door het huis raust het commando 'nee'  of 'klaar' gebruiken. Of ik zet de deur naar de tuin open zodat die daar verder kan rausen, maar in dat geval heeft hij dan meestal nog zijn energie te weinig kwijt gekund.

Mijn jongens zijn 10 en 5. Die van 10 wordt de laatste tijd iets rustiger, maar ze hebben ook fases gehad waarin ik er helemaal gek van werd.

Hier hielp: allebei op een sport (jongste ging met 3 jaar al naar judo, oudste sport 4x per week), veel activiteiten buitenhuis (op de step naar de winkel, uitrazen in het park, op visite bij mensen met kinderen in dezelfde leeftijd, monkeytown) en binnenshuis ze allebei in een andere ruimte zetten als het te gek werd (de een in de woonkamer, de ander in de gang, allebei met speelgoed, ik in de keuken). 

Op zo'n weekenddag zou ik ze 's ochtends helemaal afmatten (naar het strand/park en dan veel renspelletjes) en 's middags een film aanzetten en wat lekkere hapjes op tafel.

rionyriony schreef op 20-01-2025 om 07:59:

Ik speelde vroeger uitsluitend buiten. Ik mocht niets binnen (niet ballen, niet op rolschaatsen, niet steppen). Er waren ook geen geschikte muren binnen, maar op één plek kon je wel op je handen staan en daar kon je ook touwspringen. Verder waren er geschikte trappen. De sport was beneden te komen zonder de treden aan te raken met je voeten. Dat deed je zo zachtjes mogelijk.

Dus je kreeg gewoon: "hee, wat is hier? wees eens stil". "Heb je niks te doen? Ga dan even naar de markt; daar zijn de sperziebonen tien cent goedkoper".

Drukte in de huiskamer werd nooit op geen enkele manier geduld of beloond. Misschien beloon jij wel hun drukke gedrag? En rustig gedrag te weinig?

Vergeet niet dat de maatschappij echt veranderd is. Jij en ik konden lekker naar buiten, dat is nu niet meer vanzelfsprekend. Ik kan mijn kinderen wel de tuin insturen, maar de buren worden niet blij van het geluid dat daarbij hoort (zeker 's ochtends vroeg niet). Buiten de tuin spelen is hier geen doen, want overal auto's. Kinderen hebben nu eenmaal veel energie en die moeten ze toch ergens kwijt.

MissDalhousie schreef op 20-01-2025 om 08:07:

[..]

Vergeet niet dat de maatschappij echt veranderd is. Jij en ik konden lekker naar buiten, dat is nu niet meer vanzelfsprekend. Ik kan mijn kinderen wel de tuin insturen, maar de buren worden niet blij van het geluid dat daarbij hoort (zeker 's ochtends vroeg niet). Buiten de tuin spelen is hier geen doen, want overal auto's. Kinderen hebben nu eenmaal veel energie en die moeten ze toch ergens kwijt.

In mijn tijd (jaren tachtig) waren er ook auto’s hoor. 
Ik heb dit topic tien jaar geleden ook geopend. Omdat de jongens altijd aan elkaar zaten te plukken. Moesten we opschieten voor school, waren ze weer met elkaar bezig. 

Hier ook een zero-tolerance beleid. Geen fysiek spel binnen. Het heeft me wel altijd veel energie gekost om ermee om te gaan/het te voorkomen. En het slechte nieuws is dat ze nu 15 en 20 zijn, en ze hebben nog steeds de neiging om aan elkaar te zitten Ik maak het mezelf nog moeilijker, want ze mogen ook geen telefoon in de huiskamer 

Er is inmiddels nog een klein kindje bij gekomen, en ook daar wordt mee gestoeid. Het is verschrikkelijk. 

"'s middags een film aanzetten en wat lekkere hapjes op tafel."
Het zijn kinderen van 3 en 6. Die gaan waarschijnlijk niet de hele middag op de bank naar een film zitten kijken. Bij ons thuis zou deze tip max 20 minuten helpen...

Ik zag ook dat iemand zei "binnen stoeien mag bij ons niet". Oke. En hoe zorg je dan dat ze dat niet doen?

@TO: ik herken dit heel erg. Onze zoon van 3 heeft ook veel energie en heeft de behoefte om fysiek veel te bewegen. Met of zonder onze dochter. Veel naar buiten is lastig in de winter, want hij vindt het helemaal niet leuk buiten als het zo'n slecht weer is. Ondanks regenlaarzen, ski pak etc. Wij hebben daarom een bank waarop hij zijn ding kan doen. Springen, koprollen, hutten bouwen etc. In een "normaal" huishouden mag dat niet, bij ons wel. Verder ga ik graag met ze zwemmen, dat vinden ze leuk en daar kunnen ze goed hun ei kwijt.

Waar ik op aan ging is dat je de weekenden dat je man moet werken veel vindt. Snap ik! Als ik de kinderen het hele weekend alleen heb, kijk ik of ik 1 van de 2 een dagdeel ergens onder kan brengen (spelen bij een vriendje of naar opa en oma). Dan heb ik 1 op 1 tijd met de ander en dan kan ik pri-ma ontprikkelen. Geeft weet wat marge voor de rest van de dag. Want de hele dag "hou op, niet doen, dat mag niet" is voor iedereen zó vermoeiend en zó niet leuk.

Als het leuk fysiek blijft, prima dan. Ze mochten van mij alle kussens van de hoekbank afhalen en dan een hut o.i.d. bouwen. Als ze de boel maar niet slopen. Dus geen gegooi met ballen of ander speelgoed. In die periode had ik wat minder mooie spulletjes in de kasten staan, maar er is wel eens een mooie schaal gesneuveld die midden op de eettafel stond (viel toch per ongeluk een bal op)  Vaak sprak ik dan op een gegeven moment maar met vriendinnen af met kinderen in dezelfde leeftijd en dan maar iets ondernemen, naar het bos, of naar een groot veld in de buurt en dan afpeigeren Dan was het daarna wel weer een tijdje rustig in huis. Ik zou, net als ik hierboven bij de andere reacties lees, misschien toch in een andere kamer (een van de kinderen hun kamers, of de ouder slaapkamer met het grote bed) dan daar maar een beetje een stoeigelegenheid van maken. En dan uiteraard wel regelmatig in de gaten houden (en kostbare spullen voorlopig maar opruimen)

Beneden is mijn domein. Gezellig als ze er zijn, maar druk doen doe je op je eigen kamer of buiten. Dat heb ik van jongs af aan aangehouden. Toen ze erg jong waren, was het natuurlijk behoorlijk veel sturen. Ik vind dat kinderen (jongens in dit geval) de gelegenheid moeten hebben om lichamelijk spel te spelen en te stoeien. Maar wel met respect voor de omgeving (niets stuk maken) en anderen. 

Hoe ouder ze worden, hoe makkelijker dit voor ze is. Vooral veel praten, uitleggen en bijsturen. Ook op school gaat het nogal eens mis. Stoeien in de pauze wat uitmondt in vechten, omdat iemand het toch opeens niet leuk meer vindt of het te ruw ging. Ze moeten leren om signalen van anderen te lezen en rekening te houden met de grenzen van een ander. Dat kost nogal wat jaar en veel gesprekken. Maar hoort er allemaal bij.

Je bent een gezegend mens met twee zonen. Ik heb er slechts één en hij wil altijd met mij stoeien. Ik ben kapot. Had ik maar twee zonen. 

Moederkareltje schreef op 20-01-2025 om 19:03:

Je bent een gezegend mens met twee zonen. Ik heb er slechts één en hij wil altijd met mij stoeien. Ik ben kapot. Had ik maar twee zonen.

Ik heb er zelfs 3 🙂 Alleen mijn oudste zoon heeft een verstandelijke beperking, dus hij stoeit daarom nooit mee.

Ik houd er zelf helemaal niet van. Stoeien doen ze met elkaar of met hun vader. Maar ik ben ook zeker blij dat ze elkaar hebben!