Zorgen over spraakontwikkeling dochter
Mijn dochter van 17 maand is een heel vrolijk meisje. Ze maakt makkelijk contact en haar motorische ontwikkeling is heel gemiddeld. Het is een rustig meisje en ze brabbelt minimaal. Ze zegt mama en papa en wijst voorwerpen aan met die en dat. Ze wijst veel en begrijpt ook veel maar het praten is echt minimaal. Ze heeft een oudere zus van ruim 3 die heel vroeg was met praten en vergelijken is sowieso natuurlijk iets wat je niet moet doen maar wel vind ik het fijn om ervaringen van oudere ouders te lezen omdat haar spraak ontwikkeling mij wat onzeker maakt. Ze lijkt niet veel interesse te hebben voor het oefenen wanneer ik dit bijvoorbeeld probeer met een boekje.Ze is voornamelijk bezig met klimmen en klauteren.
Dank voor het delen alvast!
troelahoep schreef op 22-06-2023 om 18:42:
Heeft het consternatiebureau er al wat van gezegd?
Heb jij veel aan het consternatiebureau gehad?
Wij hadden besloten de kinderen op hun eigen tempo zindelijk te laten worden. Na alle medische rompslomp, leek dat ons wel fijn dat ze dat op eigen tempo mochten uitvogelen. Met 2,5 jaar waren ze nog niet zindelijk en de dame trok haar wenkbrauwen op, waarop ik zei, grappend, dat bij de tijd dat ze 18 waren, ze heus wel zindelijk zouden zijn. Nou! Dat heb ik geweten. Dat soort grappen maak je nooit meer.
En de dingen die wel belangrijk zijn, werden onder het tapijt geveegd. Al vroeg besloot ik dat ik het zelf dan maar uit zou zoeken. Punt is dat je daarmee ontzettend tegen de haren instrijkt van de ggd. Helaas.
De kans is groot dat de huisarts en de ggd met curves aankomen en pas met adviezen komen als zij het ook laat beginnen te vinden. Ben je daarmee gesust? Dan is de kans dat er niets aan de hand is. Vergroot het jouw ongemakkelijke gevoel maar kan je dat niet goed uitleggen, neem dàt serieus.
ik ben een groot voorstander van je innerlijke stem volgen. Je hebt kennis mbt de genen van je eigen familie en die van de vader van het kindje. Hoe oud waren die toen ze gingen praten. Waren ze laat en waar waren ze wel vroeg mee? Heb je het idee dat je kind jou wel goed begrijpt? Ik ben zo eigenwijs dat als ik een vraag zou hebben of de taalontwikkeling wel goed verloopt of hoe het taalgebruik van mijn kind te stimuleren, ik echt wel een consult met een logopediste of een vrijgevestigde ortho zou aan vragen. Dat doe je alleen als je vraag urgent is, natuurlijk. En jij bent de enige die dat weet. Volg je eigen stem.
De norm met 18 maanden is drie woordjes naast papa en mama. Mijn jongste zei met 22 maanden mama en da, dus daar hebben we verder onderzoek laten doen. Kort daarna kwam de ontwikkeling op gang. Tweewoordzinnen net na haar 2e verjaardag. Uiteindelijk was ze met 6 jaar ‘op niveau’, precies op tijd voor groep 3.
Onze oudste kletste al hele verhalen toen hij net 1 was. Onze jongste was veel later, die praatte pas echt duidelijk toen ze bijna 4 werd. Zoals iemand anders ook al zei: met wijzen en 'die' kwam ze er ook wel, dus waarom praten?
Met 3,5 ben ik wel met haar naar de logopediste geweest. Er bleek niet veel aan de hand te zijn. Wel een heel eigenwijs meisje wat zachtjes praatte. Inmiddels is madam 11 en ben ik blij als ze een keer 10 minuten niets zegt. 
troelahoep schreef op 22-06-2023 om 18:42:
Heeft het consternatiebureau er al wat van gezegd?
Niet slecht bedoeld, maar ik moest er wel om lachen. Die Google-deugniet toch hé.
Letterkoekje, ik vermoed niet dat het een spelfout is, maar dat veel mensen vinden dat het consultatiebureau meer stress toevoegt dan verlicht.
TO, bij ons ging het precies zo. Oudste was een rustig kind, dat op haar kont bleef zitten, genoot van boekjes en net na haar eerste verjaardag begon met praten en nooit meer is opgehouden. Die ligt qua taalontwikkeling flink voor, maar ging pas los lopen met 19 maanden.
De jongste is een druktemaker, die houdt van klimmen, geen moment stil zat en geen interesse had in boekjes. Was even schakelen. Begon later met praten, zei maar een paar woorden tot 18 maanden en is toen langzaam begonnen en gaat nu steeds sneller. Niets meer aan de hand nu hij bijna 2,5 jaar is.
Mijn oudste dochter had ook nog een broer die wel voor haar sprak 🤣. Ze zei alleen papa, mama, Sanne (verbastering van de naam van haar broer) en die.
Toen hebben we op een gegeven moment gedaan alsof we haar niet helemaal begrepen als ze alleen maar aan het wijzen was en ‘die’ zei. En toen rolde er ineens een hele volzin uit:
*Eigen naam* wil in de tuin spele.
Ze was gewoon een kind dat eerst zeker wilde weten of ze het kon en dan kon ze het ook als ze het wel deed. Sowieso is het geen kletstante maar met de ontwikkeling was niets mis. Ook liep ze laat, ze was een konthipper, maar ze heeft amper geoefend. Eigenlijk stond ze op een gegeven moment op en liep zo weg.
libelletje75 schreef op 22-06-2023 om 16:42:
onze dochter, enig kind, praatte toen ze met 2,5 jaar naar de peuterschool ging, nog nauwelijk. Als ik een woordje voorzei gaf ze steeds als antwoord:"ja". Op de kleuterschool vonden ze haar nog steeds peuterachtig praten. Taal heeft nog steeds niet haar grootste interesse😄, maar ze (inmiddels 24) heeft net toevallig vandaag haar diploma van de universiteit opgehaald. Ook nog in Duitsland omdat we op haar 6e zijn geëmigreerd. Het kan dus helemaal goedkomen, maak je geen zorgen.
Maar met de wijsheid van nu, zou daar in deze tijd waarschijnlijk wel een diagnose uitkomen die 24 jaar geleden nog niet zo bekend was, ondanks het feit dat afstuderen op de universiteit.
letterkoekje schreef op 22-06-2023 om 22:00:
[..]
Niet slecht bedoeld, maar ik moest er wel om lachen. Die Google-deugniet toch hé.
Het consultatiebureau daar ging ik altijd weg met meer vragen dan dat ik er kwam. Hier is het een heel algemeen gebruik om het consternatiebureau te noemen.
Onze jonge buren hebben 5 maanden geleden een kleine gekregen en van de verhalen die ik van haar hoor meen ik te begrijpen dat er nog weinig veranderd is ten opzichte van 15 jaar geleden. Bij de kleinste afwijking ten opzichte van de gemiddelden schieten ze daar in de stress. De baby van de buren was heel groot bij de geboorte dat wordt nog steeds commentaar op gegeven dat hij te groot en te zwaar is. De buurvrouw moest iedere week komen meteen een wegen om de groei goed te monitoren. Leverde alleen maar meer spanning "conternatie" op.
Ook hier ervaring met een tweede kind dat veel later begon te praten dan de oudste. De jeugdarts bij het consultatiebureau (hier alleen maar fijne ervaringen) zei "mevrouw, alle taalontwikkeling is normaal tot ze twee zijn, dan pas gaan we eens verder kijken als er echt iets afwijkt". Vond ik heel geruststellend. En inderdaad, toen hij 2,5 was begon hij met complete zinnen. Ook zo'n kind dat pas echt begon te praten toen hij het ook echt kon. Nog steeds zit dat in zijn karakter: eerst eens rustig beschouwen, pas doen als je denkt dat je het kunt.
Philou schreef op 22-06-2023 om 19:31:
[..]
Heb jij veel aan het consternatiebureau gehad?
Wij hadden besloten de kinderen op hun eigen tempo zindelijk te laten worden. Na alle medische rompslomp, leek dat ons wel fijn dat ze dat op eigen tempo mochten uitvogelen. Met 2,5 jaar waren ze nog niet zindelijk en de dame trok haar wenkbrauwen op, waarop ik zei, grappend, dat bij de tijd dat ze 18 waren, ze heus wel zindelijk zouden zijn. Nou! Dat heb ik geweten. Dat soort grappen maak je nooit meer.
En de dingen die wel belangrijk zijn, werden onder het tapijt geveegd. Al vroeg besloot ik dat ik het zelf dan maar uit zou zoeken. Punt is dat je daarmee ontzettend tegen de haren instrijkt van de ggd. Helaas.
De kans is groot dat de huisarts en de ggd met curves aankomen en pas met adviezen komen als zij het ook laat beginnen te vinden. Ben je daarmee gesust? Dan is de kans dat er niets aan de hand is. Vergroot het jouw ongemakkelijke gevoel maar kan je dat niet goed uitleggen, neem dàt serieus.
ik ben een groot voorstander van je innerlijke stem volgen. Je hebt kennis mbt de genen van je eigen familie en die van de vader van het kindje. Hoe oud waren die toen ze gingen praten. Waren ze laat en waar waren ze wel vroeg mee? Heb je het idee dat je kind jou wel goed begrijpt? Ik ben zo eigenwijs dat als ik een vraag zou hebben of de taalontwikkeling wel goed verloopt of hoe het taalgebruik van mijn kind te stimuleren, ik echt wel een consult met een logopediste of een vrijgevestigde ortho zou aan vragen. Dat doe je alleen als je vraag urgent is, natuurlijk. En jij bent de enige die dat weet. Volg je eigen stem.
Nou, ik denk niet dat je bij een logopedist terecht kunt met je zorgen als je kind van krap 1,5 jaar nog maar 3 woordjes zegt hoor. Er zijn zoveel kinderen die op die leeftijd maar weinig zeggen dat dit nog binnen een normale valt. En binnen één gezin zijn er vaak best grote verschillen, dus je kunt niet uitgaan van genen.
letterkoekje schreef op 22-06-2023 om 22:00:
[..]
Niet slecht bedoeld, maar ik moest er wel om lachen. Die Google-deugniet toch hé.
Haha, ken je die uitdrukking niet?
Vaak is het inderdaad zo dat kinderen ofwel snel zijn met praten ofwel motorisch en ook binnen een gezin kunnen er verschillen zijn. Jouw kindje hoort blijkbaar bij de motorische groep.
Ik herken het wel van periodes dat dochter zich motorisch erg ontwikkelde dat de taalontwikkeling dan min of meer stabiliseerde. Maar omdat ze al goed sprak voor haar leeftijd viel dat niet echt op.
MamaE schreef op 23-06-2023 om 10:12:
Vaak is het inderdaad zo dat kinderen ofwel snel zijn met praten ofwel motorisch en ook binnen een gezin kunnen er verschillen zijn. Jouw kindje hoort blijkbaar bij de motorische groep.
mag ik vragen waar je dan van hebt?
Mijn zoon sprak vrijwel geen woord totdat hij twee was. Toen kwamen er opeens volzinnen uit. Hij begreep wel alles was ik zei en handelde daar ook naar.
Maar ik ken jouw kind niet en ik zou altijd mijn eigen niet pluis gevoel volgen. Jij kent je kind het beste.
Mij heeft het consternatiebureau goed geholpen toen ze laat waren met praten. Ze werden goed in de gaten gehouden en gevolgd en doorverwezen door de CB arts. Ook de kinderarts keek een tijdje mee vanwege pre- en dysmaturiteit. Ze bleken later een tweelingtaaltje te hebben en er bleek later ook bij ééntje een gehoorprobleem te zijn en ze zijn dus gezien door een orthopedagoog, hebben een gehoortest gehad in een audiologisch centrum en zijn behandeld door een logopedist. Later bleek dat ze autisme hebben, wat ook nog kan hebben meegespeeld. Dus tja, het kan een gevalletje ‘afwachten’ zijn en dan komt het allemaal vanzelf goed, maar het kan ook zijn dat het allemaal goedkomt met wat meer ondersteuning.
