Waarheen op vakantie alleen met 4 jarige zoontje
Ik ben een paar weken vrij in Maart, maar mijn man niet. Nu wil ik wel een klein weekje / paar dagen weg met mijn zoontje. Alleen waarheen? Vliegen durf ik denk ik wel want daar is de zon. Een auto huren liever niet. Wat zou leuk zijn?? Best spannend ook.
Gingergirl schreef op 29-02-2024 om 19:36:
[..]
Pasen is pas 31 maart en wellicht dan wat laat voor TO. Er is ook geen Paasvakantie, alleen dat weekend. Het is inderdaad een mooie plek maar wel erg weersafhankelijk en dat is dan wel een risico. Ik zou daar zelf nooit in maart heen gaan.
Tja ik heb met mijn kind juist me niet laten weerhouden door weersomstandigheden. Hoe heerlijk om in een storm langs het strand te lopen of door de herfstige bossen om daarna bij het vuur in een eeuwenoud kasteel Floris te kijken met warme chocolademelk (en dat jij en je vriendje dan daarna van je moeder houten zwaarden en capes krijgt die ze stiekem had meegenomen en dat je dan gewoon het landgoed op mag en best ver weg want er rijden geen auto's) Mijn kind en die vriendjes zijn me nog dankbaar voor dat soort tripjes, ook naar de wadden: je in het plastic trekken en toch nat mogen worden en de ruige natuur aan je lijf ervaren, held in eigen verhaal worden. En je merkt het ook als ze volwassen zijn: niet gaan hangen op een strand na een milieuonvriendelijke vliegreis maar met met de boot of trein naar Schotland of Noorwegen en wat zij noemen Het Echte Leven leiden. Maar goed, iedereen kiest wat bij haar past natuurlijk. Ik zou dan weer niet bijvoorbeeld het plastic gevoel van Disneyland verdragen. Al kreeg ik geld toe. (nou ja, dan wel misschien haha)
Lexus schreef op 29-02-2024 om 20:42:
[..]
Tja ik heb met mijn kind juist me niet laten weerhouden door weersomstandigheden. Hoe heerlijk om in een storm langs het strand te lopen of door de herfstige bossen om daarna bij het vuur in een eeuwenoud kasteel Floris te kijken met warme chocolademelk (en dat jij en je vriendje dan daarna van je moeder houten zwaarden en capes krijgt die ze stiekem had meegenomen en dat je dan gewoon het landgoed op mag en best ver weg want er rijden geen auto's) Mijn kind en die vriendjes zijn me nog dankbaar voor dat soort tripjes, ook naar de wadden: je in het plastic trekken en toch nat mogen worden en de ruige natuur aan je lijf ervaren, held in eigen verhaal worden. En je merkt het ook als ze volwassen zijn: niet gaan hangen op een strand na een milieuonvriendelijke vliegreis maar met met de boot of trein naar Schotland of Noorwegen en wat zij noemen Het Echte Leven leiden. Maar goed, iedereen kiest wat bij haar past natuurlijk. Ik zou dan weer niet bijvoorbeeld het plastic gevoel van Disneyland verdragen. Al kreeg ik geld toe. (nou ja, dan wel misschien haha)
Ja dat is natuurlijk heel persoons afhankelijk. Over smaak valt niet te twisten.Ik ben zelf absoluut geen zonaanbidder of strandganger terwijl ik met mijn ouders vaak in dat soort resorts geweest ben, ik vind er niets aan. Maar wat jij beschrijft heb ik ook gedaan met mijn kinderen maar die vonden er echt niks aan om in een storm te lopen bij een strand of door een herfstig bos, kastelen saaier dan saai hoe leuk we het ook probeerden te maken, daarom zou ik maart niet adviseren. Ook al doe je dat soort tripjes dat is echt geen garantie dat kinderen je daar dankbaar voor zijn later. Die kunnen ondanks die ervaring die je ze gegeven hebt een hele andere smaak hebben. Mijn ouders namen mij vroeger vaak mee naar de bergen in het voorjaar of herfst, vond ik ook geen klap aan 
Disneyland is echt fantastisch. Daar hadden ze (we) elk jaar wel heen gewild. Door weer en wind naar het strand, niet mijn ding. Of überhaupt afzien op vakantie, behelpen in een tent of zelf koken, liever niet.
Mijn jongste heeft met haar vader wel rustieke vakanties gehad, ook met tent. Dat heeft ze nu wel gezien.
TO, weet je al wat je gaat doen?
Gingergirl schreef op 29-02-2024 om 21:38:
[..]
Ja dat is natuurlijk heel persoons afhankelijk. Over smaak valt niet te twisten.Ik ben zelf absoluut geen zonaanbidder of strandganger terwijl ik met mijn ouders vaak in dat soort resorts geweest ben, ik vind er niets aan. Maar wat jij beschrijft heb ik ook gedaan met mijn kinderen maar die vonden er echt niks aan om in een storm te lopen bij een strand of door een herfstig bos, kastelen saaier dan saai hoe leuk we het ook probeerden te maken, daarom zou ik maart niet adviseren. Ook al doe je dat soort tripjes dat is echt geen garantie dat kinderen je daar dankbaar voor zijn later. Die kunnen ondanks die ervaring die je ze gegeven hebt een hele andere smaak hebben. Mijn ouders namen mij vroeger vaak mee naar de bergen in het voorjaar of herfst, vond ik ook geen klap aan
Oh wat jammer eigenlijk. Ja hier werkte het wel. En inderdaad mijn ouders namen mij ook altijd mee naar de bergen.Vind ik ook nog steeds heel leuk.
Lexus schreef op 29-02-2024 om 20:42:
[..]
Tja ik heb met mijn kind juist me niet laten weerhouden door weersomstandigheden. Hoe heerlijk om in een storm langs het strand te lopen of door de herfstige bossen om daarna bij het vuur in een eeuwenoud kasteel Floris te kijken met warme chocolademelk (en dat jij en je vriendje dan daarna van je moeder houten zwaarden en capes krijgt die ze stiekem had meegenomen en dat je dan gewoon het landgoed op mag en best ver weg want er rijden geen auto's) Mijn kind en die vriendjes zijn me nog dankbaar voor dat soort tripjes, ook naar de wadden: je in het plastic trekken en toch nat mogen worden en de ruige natuur aan je lijf ervaren, held in eigen verhaal worden. En je merkt het ook als ze volwassen zijn: niet gaan hangen op een strand na een milieuonvriendelijke vliegreis maar met met de boot of trein naar Schotland of Noorwegen en wat zij noemen Het Echte Leven leiden. Maar goed, iedereen kiest wat bij haar past natuurlijk. Ik zou dan weer niet bijvoorbeeld het plastic gevoel van Disneyland verdragen. Al kreeg ik geld toe. (nou ja, dan wel misschien haha)
Tja, mijn ouders gingen ieder jaar met ons naar dezelfde plek, in Zeeland. Had ook zijn charme, want was ons 2e thuis. Mijn moeder was liever helemaal niet van huis gegaan. Maar met man (en later ook kinderen) ben ik eigenlijk nooit een tweede keer op dezelfde plek geweest. Wij willen op vakantie nieuwe dingen zien en ontdekken, ander eten proeven, een andere taal spreken, met vreemd geld betalen, andere culturen leren kennen. Ieder zijn meug. Dus het is zeker niet zo dat wat je met de paplepel ingegoten hebt gekregen ook jouw eigen smaak wordt. Integendeel denk ik juist vaak. Zo heb ik nog nooit in mijn volwassen leven gewone gekookte aardappelen gemaakt. En ik luister naar hele andere muziek dan mijn ouders. Om maar wat voorbeelden te noemen…
En dan weer on topic. Ik zou zelf als ik alleen met een kind op pad ging niet gaan vliegen. Ik zou het te kwetsbaar vinden voor als er met mij wat gebeurt. Heb 1 keer meegemaakt dat man ernstig ziek werd in het buitenland, dat was echt een nachtmerrie. Maar gelukkig waren we met zijn tweetjes en kon ik van alles regelen en voor de kinderen zorgen. Man was echt te ziek om ook maar iets te regelen. Dat kan je zomaar overkomen…
Jonagold schreef op 29-02-2024 om 22:55:
[..]
Tja, mijn ouders gingen ieder jaar met ons naar dezelfde plek, in Zeeland. Had ook zijn charme, want was ons 2e thuis. Mijn moeder was liever helemaal niet van huis gegaan. Maar met man (en later ook kinderen) ben ik eigenlijk nooit een tweede keer op dezelfde plek geweest. Wij willen op vakantie nieuwe dingen zien en ontdekken, ander eten proeven, een andere taal spreken, met vreemd geld betalen, andere culturen leren kennen. Ieder zijn meug. Dus het is zeker niet zo dat wat je met de paplepel ingegoten hebt gekregen ook jouw eigen smaak wordt. Integendeel denk ik juist vaak. Zo heb ik nog nooit in mijn volwassen leven gewone gekookte aardappelen gemaakt. En ik luister naar hele andere muziek dan mijn ouders. Om maar wat voorbeelden te noemen…
En dan weer on topic. Ik zou zelf als ik alleen met een kind op pad ging niet gaan vliegen. Ik zou het te kwetsbaar vinden voor als er met mij wat gebeurt. Heb 1 keer meegemaakt dat man ernstig ziek werd in het buitenland, dat was echt een nachtmerrie. Maar gelukkig waren we met zijn tweetjes en kon ik van alles regelen en voor de kinderen zorgen. Man was echt te ziek om ook maar iets te regelen. Dat kan je zomaar overkomen…
Ik ben al 22 jaar alleen met de kinderen. Eerste vakantie alleen met oudste was toen ze bijna 4 was, naar Lanzarote. In al die jaren is er nog nooit iets ergs gebeurd. Ik heb wel eens incidenten gezien bij andere alleenstaande ouders en daar werd altijd een oplossing gevonden.
MMcGonagall schreef op 29-02-2024 om 23:19:
[..]
Ik ben al 22 jaar alleen met de kinderen. Eerste vakantie alleen met oudste was toen ze bijna 4 was, naar Lanzarote. In al die jaren is er nog nooit iets ergs gebeurd. Ik heb wel eens incidenten gezien bij andere alleenstaande ouders en daar werd altijd een oplossing gevonden.
Gelukkig gaat het in de meeste gevallen goed ja. Maar als man destijds alleen geweest was met de kinderen had hij het niet overleefd. En wat er dan gebeurd zou zijn met onze kinderen van destijds één en drie, daar denk ik liever niet aan…
Ik vind het wat anders als kinderen oud genoeg zijn om zelf om hulp te kunnen roepen als dat nodig is. Jochie van vier, nee, dat zou ik echt te jong vinden.
Jonagold schreef op 29-02-2024 om 23:32:
[..]
Gelukkig gaat het in de meeste gevallen goed ja. Maar als man destijds alleen geweest was met de kinderen had hij het niet overleefd. En wat er dan gebeurd zou zijn met onze kinderen van destijds één en drie, daar denk ik liever niet aan…
Ik vind het wat anders als kinderen oud genoeg zijn om zelf om hulp te kunnen roepen als dat nodig is. Jochie van vier, nee, dat zou ik echt te jong vinden.
Nou dat lijkt me niet zoveel met vliegen te maken te hebben. Als je alleen in een huisje van centerparks zit met kleine kinderen en er overkomt je iets dan is dat dezelfde situatie. zelfs als je alleen thuis bent met kleintjes. Maar ik zou me sowieso niet laten tegenhouden door dit soort dingen. Er kan altijd en overal iets gebeuren.
Pief schreef op 01-03-2024 om 07:21:
[..]
Nou dat lijkt me niet zoveel met vliegen te maken te hebben. Als je alleen in een huisje van centerparks zit met kleine kinderen en er overkomt je iets dan is dat dezelfde situatie. zelfs als je alleen thuis bent met kleintjes. Maar ik zou me sowieso niet laten tegenhouden door dit soort dingen. Er kan altijd en overal iets gebeuren.
Inderdaad. Er kan altijd iets gebeuren. Met hele jonge kinderen hoef je voor die kinderen niet naar een ver buitenland. Die vermaken zich ook wel in de buurt. Als je gaat, dan doe je dat voor jezelf.
Genoeg alleenstaande ouders die alleen met hun kinderen op vakantie gaan. Ook als ze nog heel jong zijn.
Maar toch. Voor je als familie in een ver buitenland bij de kleine kindertjes bent aangekomen duurt het lang. Of het is moeilijk om vliegtickets te krijgen. Moet ineens aan de film Home Alone denken
troelahoep schreef op 01-03-2024 om 10:22:
Maar toch. Voor je als familie in een ver buitenland bij de kleine kindertjes bent aangekomen duurt het lang. Of het is moeilijk om vliegtickets te krijgen. Moet ineens aan de film Home Alone denken
ja, maar dan kun je dus als alleenstaande ouder helemaal niets meer.
En idd je gaat voor jezelf naar het buitenland, niet voor je jonge kind, maar daarvoor hoef je uberhaubt je eigen omgeving niet uit. Ik werd al vreemd aangekeken als ik alleen met mijn 1 jarige naar zuid-frankrijk ging. Ik moest maar in zo'n huisje van Centerparcs gaan zitten, dat klinkt al als de hel op aarde.
Ysenda schreef op 01-03-2024 om 10:39:
[..]
ja, maar dan kun je dus als alleenstaande ouder helemaal niets meer.
En idd je gaat voor jezelf naar het buitenland, niet voor je jonge kind, maar daarvoor hoef je uberhaubt je eigen omgeving niet uit. Ik werd al vreemd aangekeken als ik alleen met mijn 1 jarige naar zuid-frankrijk ging. Ik moest maar in zo'n huisje van Centerparcs gaan zitten, dat klinkt al als de hel op aarde.
Wij zijn waarschijnlijk uit een ander soort hout gesneden 
Mijn kinderen hadden al een paspoort toen ze nog geen 3 maanden oud waren. Soms voelde het wel als extra verantwoordelijkheid, op vakantie ben je toch extra op jezelf aangewezen. Met de oudste ben ik ook eens in zo’n huisje geweest, maar toen was ik zwanger van de jongste en wilde daarom niet vliegen of ver weg (België).
MMcGonagall schreef op 01-03-2024 om 11:27:
[..]
Wij zijn waarschijnlijk uit een ander soort hout gesneden
ik denk dat dat het is idd.
Toen ik alleenstaand was ging ik ook overal heen met de kinderen. Natuurlijk kan er altijd iets gebeuren maar dat kan ook thuis. Wat dat betreft is het buitenland niet gevaarlijker. Als er iets ernstigs gebeurd dan kan het sowieso misgaan, waar je ook bent.
Met de kinderen alleen reizen vond ik altijd wel te doen. Goed organiseren van te voren en dan gaat het prima.
