Terugval in ontwikkeling
mijn zoon van 21 maanden oud herken ik de laatste maanden niet meer. Sinds ik ben bevallen van mijn 2e kind inmiddels 8 weken terug is mijn zoon heel erg verandert in zijn gedrag, wat de ene kant ook begrijpelijk is. Hij heeft dus nu veel driftbuien is moeilijk vrolijk te krijgen.
grotendeels van mijn zorgen gaat over zijn spraak taal ontwikkeling. Hij zegt nog steeds niet meer dan 8 woorden ( au , ijs, ei , egg, bal, nee , dag , drie , boe ) Hij lijkt sinds paar weken minder te begrijpen. Hij reageert minder op mij. Hij kon voorheen alle plaatjes aanwijzen als ik vroeg waar wat stond. Nu doet hij dat bijna als niet meer. Het lijkt alsof hij alleen aanwijst als hij het interessant vind. Kleine opdrachten voert hij nog wel uit. Maar soms ook weer niet. Het lijkt alsof hij geen zin meer heeft. Herkent iemand dit???
Is wel algemeen bekend dat kleine kinderen die een broertje of zusje krijgen tijdelijk baby-gedrag vertonen om je aandacht vast te houden. Een baby heeft meer zorg nodig. Vrij natuurlijk proces en gaat volgens mij van zelf weer over. Vooral steeds aangeven wanneer hij iets zelf doet of iets 'slims' doet dat je trots bent op mama's grote jongen.
Wat rebmaaviv zegt, lijkt me heel logisch. Misschien wel even goed om te controleren of hij nog wel goed hoort.
Bij zorgen overleg even met de huisarts of consultatiebureau. Of hoe dat nu heet . 😀
zoon van 21 maanden....
*Pakt rekenmachine erbij*
Bijna 2 dus 😜
Zou me inderdaad niet zo erg verbazen, je reageert waarschijnlijk eerder op de baby als op de oudste. En wellicht doet hij daarom ook minder. Heb je nog wel zo vaak de plaatjes gelezen als voor de bevalling? Jij moet je nu ook opsplitsen dus hij hij is vast niet gek.
Ik zou me niet teveel zorgen maken maar het benoemen. Als mama klaar is met de baby gaan we samen even de plaatjes kijken want dat kon jij zo goed. Hij is ook nog geen twee. Hardstikke jong dus. Paar zinnen zou geweldig zijn maar dat is gewoon nu niet. Een paar woorden achter elkaar is mooi. En opdrachtjes uitvoeren. Ik geloof dat ik tot nu aan toe nog opdrachten uitvoer en hun staan te kijken.
Geef hem ook de tijd om te wennen aan de situatie van aandacht delen.
Die driftbuien zijn waarschijnlijk ook om aandacht te vragen. Ik zou juist momenten zoeken om alle aandacht voor hem te vinden. Niet dat hij dan gelijk moet doen wat hij eerder kon maar voor herhaling en jullie momentje. De Teletubbies zeiden niet voor niks nog een keer nog een keer.
Dat hebben kinderen gewoon nodig.
Herkenbaar hoor. Hier wilde oudste ook weer baby zijn. Ben ik maar even in meegegaan, lekker beetje teuten, speentje mocht weer even, luier om, etcetera. Ging vanzelf weer over. Als het goed is, tenminste.
Ik zou proberen hem even extra aandacht te geven als de baby slaapt. Echt 1-op-aandacht. Kan natuurlijk ook door vader of opa of oma of zo gegeven worden.
En als je je echt zorgen maakt, dan zou ik dat bij huisarts of CB aankaarten. Er zijn zeker syndromen waarbij je een teruggang ziet in vaardigheden. Zoals het RETT syndroom of het syndroom van Heller.
