Taal- en ontwikkelingsachterstand 2,5 jaar

jeetje,wat een schrik! Zeker als je dit niet hebt zien aankomen.

Meestal bestaan dit soort onderzoeken uit het invullen van vragenlijsten, testen mdv vragenlijsten en door testen van vaardigheden van het kind, observaties en gesprekken met de ouders.  

Waarschijnlijk willen ze informatie opvragen bij huisarts, consultatiebureau en eventueel andere hulpverleners/ artsen. 
Mocht er daadwerkelijk een ontwikkelingsachterstand zijn, dan wordt je meestal doorverwezen naar een (kinder)ziekenhuis om de oorzaak te achterhalen. (Klinisch Geneticus).

 Stel je voor dat er sprake is van een syndroom waarbij mensen vaak een hartprobleem kan ontwikkelen en kan het kind in de gaten gehouden worden.. 

Heel veel sterkte met deze rollercoaster. Ga het stapje voor stapje aan en vraag wat men van plan is . Er komt heel wat op je af.

Zelf geen ervaring, maar wel van nabij meegemaakt bij dochter van mijn zus.

Niet dat mijn nichtje niet sprak, maar het was vaak onverstaanbaar. Wel was duidelijk dat zij ook gefrustreerd en boos werd als men haar niet begreep, omdat zij voor zichzelf wel dacht dat zij duidelijk kenbaar maakte wat zij bedoelde te zeggen. Met logopedie en heeeeeeel veel oefenen thuis is dit uiteindelijk wel beter geworden en opgelost. 

Merk je bij jullie zoon ook een soort van frustratie als mensen hem niet begrijpen?

Je zegt dat je zelf ook een laatbloeier was. Was je ook zo laat met praten? 

Hier een dochter die op 4 jarige leeftijd ruim 1,5 jaar achter liep in haar taalontwikkeling liep ook laat en sprak pas met 4,5 voor ons begrijpbaar, maar voor andere lastig te volgen. Testen gedaan daar kwam een wat lager IQ uit. Later gediagnosticeerd met autisme.
Ze is nu 16 en aardig bij ‘getrokken’ al blijft op woorden,zinnen komen soms lastig. Als ze eenmaal praat is ze niet te stoppen. 😀 ook een laatbloeier.

Bij de klinisch genetica is niks gevonden.

mijn dochter was ook laat met kruipen en lopen, maar die kletste de oren van je kop.

Kind van kennis praatte ook niet. Ook allerlei testen gedaan en hij heeft TOS met hoog IQ. 

Kinderen van 2,5 jaar spelen ook nog niet echt samen, maar vooral naast elkaar. Is natuurlijk ook lastiger om contact met anderen te maken als praten nog niet goed lukt.

Het kan dus vanalles zijn. Testen leidt hopelijk tot duidelijkheid en richting voor ondersteuning/ hulp. 

Onze jongste zei met 2,5 jaar alleen papa, mama en eten. Toen ging hij op het kdv van de dreumesgroep naar de peutergroep. Daar moest hij wel praten anders snapten ze hem niet. Hij is vorige week 3 geworden en ik betrapte hem op een volzin die zijn 5-jarige broer gezegd kon hebben. Eerlijk gezegd dacht ik eerst dat zijn broer het zei, maar dat bleek echt niet zo te zijn. Hij praat nog steeds weinig tót hij zonder broers thuis is. Hij kan het dus wel. 
Sommige kinderen doen iets pas als ze zeker weten dat ze het kunnen en lijken daarom achter te lopen. Dat hoeft echter niet per se zo te zijn. Veel voorlezen is sowieso goed. 

Samen spelen is nog niet aan de orde met 2,5 jaar. Dat komt pas met 4 à 5 jaar. Onze oudste deed het pas vanaf 6 en dat gaat nog steeds moeizaam nu met 7 jaar. Hij kan andere dingen weer goed. Ze zijn allemaal anders en als ze 18 zijn is het vast goedgekomen houd ik mezelf altijd maar voor.

Je ziet vaak dat kinderen ofwel motorisch snel zijn ofwel met praten. Ik zou me nog niet direct zorgen maken, maar het is wel goed dat er aandacht voor is. Dat hij naar de VVE-groep kan, logopedie krijgt etc. Niet elk kind is even snel, maar als er wel echt wat aan de hand is, is het ook wel fijn om daar op tijd bij te zijn. Anderzijds snap ik ook wel dat je er van schrikt en een beetje in de war raakt. Zou mij ook gebeuren.

Hebben er al andere deskundigen naar hem gekeken? Ik ben zelf wel van het meten is weten. Mijn jongste was ook laat met praten (met 24 maanden zei ze twee woorden, waaronder ‘da’). Ze heeft een heel rondje deskundigen gezien en daaruit kwam inderdaad een taalachterstand. Verder geen aanwijzingen voor andere aandoeningen/stoornissen/‘retardatie’. Uiteindelijk is ze wel ‘vanzelf’ gaan praten en was ze in haar hele ontwikkeling altijd een beetje langzamer. Ze is ook heel lang ‘jong in haar gedrag’ genoemd door leerkrachten. 
Voor mij was het onderzoek (op eigen initiatief) destijds een geruststelling, maar een andere uitkomst had ik ook graag vroeg willen weten. Dan kun je zo snel mogelijk de juiste wegen volgen.

Het lastige is dat taal zo belangrijk is voor ontwikkelkansen van kinderen. Op school draait bv alles rondom taal. Het stimuleren van de taalontwikkeling is dus belangrijk en blijkt tot een jaar 8 effectief. Daarna is het bijna niet mogelijk om de achterstand in te halen. 
De oorzaak van een taalachterstand is heel wisselend; te weinig aanbod, andere prioriteiten van het kind, een taalontwikkelingsstoornis of bredere problematiek. Afhankelijk van de oorzaak is het verstandig om nu al in te grijpen of nog even afwachten . Ingrijpen kan ook bv een VE groep bezoeken of bewust veel voorlezen en meer praten met je kind. 
Je schrijft dat er al onderzoeken gedaan zijn en ze nu verder onderzoek adviseren. Dit bieden ze niet voor niks. Vaak vermoeden ze dat er dan meer hulp nodig is.