Peuter kan geen rust vinden onvrede slapen
Het lukt mijn zoontje van drie niet om zelf te gaan slapen. Hij is altijd erg druk en ervaart alles erg intens. Een jaar geleden is hij gestopt met de speen en sindsdien kan hij niet zelf rustig in zijn bed liggen. Hij komt er continue uit. Ik ben de kamer nog niet uit en hij is er al uit. Niks helpt, rustig uitleggen, stem verheffen etc. We blijven er nu bij totdat hij slaapt en je ziet dat hij zichzelf wakker houdt. Ook is het een sport geworden om ons op de kast te krijgen tijdens dit moment.
Het zorgt ervoor dat onze avond erg kort wordt en het vaak uit de hand loopt waardoor de dag niet leuk eindigt.
Heeft iemand een tip voor mij?
Rustinpeutet-01 schreef op 06-08-2023 om 19:48:
Op de rand van zijn bedje gaan zitten. Hem op schoot nemen, tegen je hart aan, niets zeggen, alleen op rug wrijven en wiegen, nadat zijn eerste spontane zucht komt, daarna over hoofd superzachtjes kriebelen. Nadat je spierverslapping voelt in liefje en hij zwaarder tegen je aanpakt neerleggen. Doorgaan met over hoofd kriebelen. Als oogjes dicht gaan zakken fluisteren je bent lief tot strakjes....zzzz.
Zachtjes weglopen. Superveel geduld en zelf rust hebben.
Dit zou bij mijn zoon tot een zware overprikkeling leiden, al dat aanraken, daar wordt je juist kriegel van niet rustig.
Ysenda schreef op 07-08-2023 om 11:35:
[..]
Dit zou bij mijn zoon tot een zware overprikkeling leiden, al dat aanraken, daar wordt je juist kriegel van niet rustig.
Daarom is dit forum zo fijn, allemaal verschillende tips die je als vraagsteller kunt uitproberen. Er zit vast iets tussen dat (een beetje) werkt. Mijn kinderen , en ikzelf ook, ontspannen heerlijk van gekriebel op onze rug of een zachte hoofdmassage. Werkt nog steeds ook al zijn ze allebei volwassen inmiddels. Bij mij werkt het ook nog steeds uitstekend!
Ysenda schreef op 07-08-2023 om 11:35:
[..]
Dit zou bij mijn zoon tot een zware overprikkeling leiden, al dat aanraken, daar wordt je juist kriegel van niet rustig.
En die van mij klampte zich onverbiddelijk aan je vast tot ze echt diep in slaap was. En dan dacht je dat ze sliep en dan trok je heeeeeel langzaam je hand terug en dat was dan het teken om je hand weer tot moes te knijpen. Of als je heel blij was dat je weg kon sluipen en dan kraakte de trap en dan begon alles weer van voren af aan.
Bijtje82 schreef op 06-08-2023 om 18:53:
[..]
Ik heb daar het geduld niet voor denk ik. Een baby vind ik dan nog iets anders dan een 6 jarige. Dat vind ik al vrij oud. Maar een baby kun je bij je houden en wegleggen. Daar ging ik ook niet bij zitten wachten op de kamer.
Ik had daar ook het geduld niet voor. Moest wel. En dat lag niet aan
mij, want het lukte bij niemand. Niet bij de vader, niet bij de oma's,
niet op het kdv. Gewoon wegleggen tot het stopt met huilen kon ook ,maar
dan ging het niet via het riedeltje van de aangeprezen methode (na éen
avond een kwartier huilen, tweede avond 10 minuten, 3e avond 5 minuten
en dan als een roosje) maar omgekeerd (na 1 avond een uur, na 2 avonden
een uur en kwartier, na 3 avonden de buurvrouw die het heeft over
verkeerde aardstralen).
Dus tsja, matras naast het
bed, zelf op dat matras en handje vast tot jezelf in slaap dommelt en
kind dus ook. Hadden we meteen een dutje te pakken na een toch wat
kortere nacht (want middenin de nacht kwam ze naar onze kamer geslopen,
in bed en werd dan lekker op tijd weer wakker.
Jonagold schreef op 07-08-2023 om 11:41:
[..]
Daarom is dit forum zo fijn, allemaal verschillende tips die je als vraagsteller kunt uitproberen. Er zit vast iets tussen dat (een beetje) werkt. Mijn kinderen , en ikzelf ook, ontspannen heerlijk van gekriebel op onze rug of een zachte hoofdmassage. Werkt nog steeds ook al zijn ze allebei volwassen inmiddels. Bij mij werkt het ook nog steeds uitstekend!
Geen probleem met persoonlijke ervaringen, maar tips die als de heilige graal worden geponeerd kunnen echt heel frustrerend werken.
Mevrouw75 schreef op 07-08-2023 om 12:41:
[..]
Geen probleem met persoonlijke ervaringen, maar tips die als de heilige graal worden geponeerd kunnen echt heel frustrerend werken.
Je bepaalt toch zelf of iets heeft gewerkt. Een kind komt niet met een gebruiksaanwijzing dus het is ook maar ontdekken of iets werkt en waarom (niet). Ik snap niet zit goed wat het heilige graal aspect in de adviezen. Gaat het om de vorm waarin het geschreven is of puur de inhoud (het vasthouden)?
