Instapklasje
Hallo, dit is de eerste keer ooit dat ik een forum start dus ik ga proberen mijn best te doen 
. Ik woon in België, en hier kunnen peuters vanaf 2,5 al naar het instapklasje. Mijn zoontje(2,5) is maandag gestart. Hij kan zich verstaanbaar maken, maar hele zinnen komen er nog niet deftig uit waardoor hy niet zo goed kan uitleggen wat hij gedaan heeft of wat er is gebeurt die dag. Ik ben heel bezorgd en vraag me af of hij naar school gaan wel leuk vind, wetende dat hij de enige is in het instapklasje. (Zijn klas is gemengd met die van het 1ste kleuterklasje) hij is dus de jongste van't school. En ik ben blij dat hij zich kan amuseren met leeftijdsgenootjes, maar ergens ook bang dat hij zich er niet goed zou voelen en het me niet kan uitleggen. Wat is jullie ervaring hiermee? Hoe reageerde jullie peuters? Hoe gingen jullie hiermee om? Alvast bedankt voor de antwoorden.
Hij is overigens ook heel blij s'morgens als ik zeg dat we ons gaan klaarmaken om naar school te gaan. Weent niet als ik hem afzet, zegt flink dag mama. Maar ik heb bang dat dit is omdat hij nog zo klein is en gewoon, hoe zal ik het zeggen, maar doet wat hij moet doen. Als ik na schooltijd navraag hoe het was en wat hij heeft gedaan of met wie hij heeft gespeeld krijg ik maar vaag kleine antwoordjes omdat hij nog niet goed kan praten. Iets zoals ''juffrouw mjam mjam aan mij" - "juffrouw gezegd ik pipi gedaan"... Die dingen dus.
Peuters die nog niet goed kunnen praten laten wel op andere manieren merken dat ze het even niet fijn hebben. Huilen, schreeuwen, ergens mee gooien enz.
Als ze het goed hebben zijn ze vrolijk, gezeglijk enz
Onze kinderen gingen van baby af naar het kdv en die konden ook niet alles vertellen.
Ik zou me niet zoveel zorgen maken. De meeste kinderen gaan naar een kinderdagverblijf of peuterspeelzaal. En die kinderen in de klas zijn ook allemaal ooit als jongste begonnen met 2,5. Het programma is aangepast op die leeftijdsgroep.
Zo lang je kindje blij is, met plezier naar school gaat en thuis komt, is het prima.
Hij hoeft nog niet alles uit te kunnen leggen. Mijn kind vertelt ook niet alles wat ze heeft gedaan op school. Tuurlijk vertelt ze wel eens wat, als er wat speciaals gedaan is of iets wat heel leuk of heel stom was, maar geen dingen die ze elke dag doen.
Mijn zoons vertelden nooit wat over kinderdagverblijf en later school. Een zwart gat. Ik heb nooit enig idee gehad wat ze daar deden want ze vertelden nooit wat. Toch hadden ze het er prima naar hun zin. Ze gingen er altijd vrolijk naar toe. Ze hadden genoeg vriendjes maar wat ze in de klas deden? Geen idee.
Als jouw zoon vrolijk uit de klas komt dan heeft hij er vast prima naar zijn zin. En je mag het ook best een keer vragen aan de leidster.
Plantenbak schreef op 31-08-2022 om 22:14:
Mijn zoons vertelden nooit wat over kinderdagverblijf en later school. Een zwart gat. Ik heb nooit enig idee gehad wat ze daar deden want ze vertelden nooit wat. Toch hadden ze het er prima naar hun zin. Ze gingen er altijd vrolijk naar toe. Ze hadden genoeg vriendjes maar wat ze in de klas deden? Geen idee.
Als jouw zoon vrolijk uit de klas komt dan heeft hij er vast prima naar zijn zin. En je mag het ook best een keer vragen aan de leidster.
Precies. Wat heb je gedaan vandaag? “Niks”. Hoe was het? “Saai”. Nog wat leuks gebeurd? “Nee”.
dankjewel voor jullie reacties. Het klopt dat ik me wel snel zorgen maak. Ik zal hem misschien meer ruimte geven en erop vertrouwen dat het wel goedkomt. Hij is inderdaad niet de enige die ooit zo is begonnen
Gatekeeper schreef op 31-08-2022 om 22:16:
[..]
Precies. Wat heb je gedaan vandaag? “Niks”. Hoe was het? “Saai”. Nog wat leuks gebeurd? “Nee”.
Dit! Zei ik vandaag nog tegen de juf van middelste. Mijn dames kletsen de oren van je kop en vallen je lastig met oude koeien.
Maar zodra je vraagt wat ze die dag hebben gedaan, is het antwoord steevast "weet ik niet"
Mijn dochter is bijna 4, kan wel heel goed praten en verhalen vertellen, maar als ik vraag wat ze heeft gedaan is het 'dat weet ik niet meer mama'.
Overigens krijg ik er wel veel meer uit als ik andere vragen stel. Zo ging dat met mijn zonen ook.
Geen algemene vraag over wat er is gedaan, maar bijvoorbeeld:
- ging je vandaag nog knutselen?
- wat heb je op je boterham gegeten?
- wat koos je toen jullie iets van het bord mochten kiezen?
- gingen jullie ook buiten spelen? Ja? Waar ging jij toen mee?
- met wie heb je buiten gespeeld?
- en toen jullie daarna aan tafel gingen, welk liedje ging je zingen?
Ik noem maar even wat voorbeelden. Niet allemaal achter elkaar natuurlijk. Overigens denk ik dat zelfs die vragen met 2,5 jaar ook nog wel pittig kunnen zijn. Vandaag en gister loopt nog helemaal door elkaar heen en terugblikken op een dag vol gebeurtenissen en daar iets specifieks uit bespreken, is dan veel gevraagd. En dan ook nog bedenkend dat jouw kindje pas 3 dagen achter de rug heeft, dus overladen wordt met indrukken..
Plantenbak schreef op 31-08-2022 om 22:14:
Mijn zoons vertelden nooit wat over kinderdagverblijf en later school. Een zwart gat. Ik heb nooit enig idee gehad wat ze daar deden want ze vertelden nooit wat. Toch hadden ze het er prima naar hun zin. Ze gingen er altijd vrolijk naar toe. Ze hadden genoeg vriendjes maar wat ze in de klas deden? Geen idee.
Als jouw zoon vrolijk uit de klas komt dan heeft hij er vast prima naar zijn zin. En je mag het ook best een keer vragen aan de leidster.
Dit. Oudste antwoord standaard met ‘dat ben ik vergeten’ als ik naar zijn schooldag vraag en middelste zegt eeeuh - lange stilte totdat hij iets verzonnen heeft - noemt iets willekeurigs waarvan je maar moet geloven dat hij het ook echt heeft gedaan op het kdv. Maar als ik vraag of het leuk was, is het antwoord bijna altijd ja. Oh en als ze echt geen zin hebben, laten ze dat ook wel duidelijk weten😉
Wat heb je vandaag gedaan? Is ook wel een grote vraag. Zeker voor jonge kinderen. Met wie of met wat heb je gespeeld vandaag is al veel concreter.
Jij vertelt waarschijnlijk ook niet alles wat je op een dag op je werk doet.
Gatekeeper schreef op 31-08-2022 om 22:16:
[..]
Precies. Wat heb je gedaan vandaag? “Niks”. Hoe was het? “Saai”. Nog wat leuks gebeurd? “Nee”.
En dat blijft, zoon is inmiddels 17 en ik heb nog nooit een ander antwoord op die vraag gehad.
Wat wel helpt is wat minder brede vragen te stellen wat hierboven ook al gesuggereerd werd.
In de kdv tijd vroeg ik of er nog iemand een muts op had (= jarig) of wat ze getekend hadden.
Op de lagere school wat hij gedaan had met buiten spelen of of hij in de bouwhoek of in de huishoek had gespeeld en later welk verhaal er werd voorgelezen.
Op de middelbare juist de humor er inhouden door te vragen of er nog gespijbeld was, dat is bijna onmogelijk om onopgemerkt te doen als de school magister gebruikt.
Wat het beste werkt hier al vanaf klein, niet gelijk gaan vragen, de verhalen komen na een uurtje of bij het eten of slapen gaan wel. Ze moeten schakelen van omgeving, van druk naar rustig en dat kost tijd en energie.
Vraag bij de juf na hoe de dag is opgebouwd dan kan je gesloten vragen stellen aan je zoon.
Op de peuterspeelzaal van mijn kinderen hing iedere dag een "slinger" met plaatjes die aangaven hoe de dag was opgebouwd.
Plaatje 1 beeldde uit dat de kindjes binnenkwamen en vrij speelden
Plaatje 2 kindjes in de kring voor liedjes en spelletjes
Plaatje 3 kindjes die iets aten en dronken aan tafel
Plaatje 4 een knutselactiviteit
Plaatje 5 buitenspelen
Plaatje 6 kinderen die naar huis gingen
Als ik kind wegbracht keek ik ook even hoe de dag was opgebouwd, dan kon ik thuis gerichte vragen stellen over de dag, meestal alleen de ochtend. Dan wist ik of er met verf geknutseld was of geplakt met snippers. Dan kon ik vragen: Ging je een poes knutselen met gekleurde vlekken? Kon kind antwoorden met: Ja was heel leuk, Mariel (haar maatje) plaksel trui smeren. Geen volledige zijn van kind naar wel duidelijk wat er gebeurd was.
Direct uit school/kdv vertellen onze jongens ook weinig. Stel ik dezelfde vraag bij bedtijd krijg ik ineens wel verhalen.
Favoriete antwoord van kind 1 toen ik hem vroeg hoe was school? ‘scholerig’. Werk was ‘werkerig’ en sport was ‘sporterig’.
En dat was het. Nog steeds trouwens, want ook voor pubers is scholerig een prima beschrijving van de dag.
Met andere woorden; nee, kinderen die uit school komen en honderduit praten zijn niet de maat der dingen. Ze zijn moe, moeten bijkomen en hebben die hele dag al meegemaakt dus om dat dan nòg een keer te vertellen- daar zien ze het nut niet van in.
Probeer het een beetje meer los te laten. Als het niet gaat, merk je het aan andere dingen dan zijn verhalen. Maar de kans is veel groter dat het gewoon goed gaat, met af en toe een tegenvaller.
Als ik vraag wat ze gedaan heeft op de peuterspeelzaal krijg ik standaard als antwoord "eten" en nu de aanvulling dat ze ook haar korstjes heeft gegeten. Voor de vakantie was het namelijk alleen een ochtend en nu lunchen ze ook samen. Na een jaar krijgen we pas wat namen van andere kinderen te horen. Daarvoor zei ze gewoon dat ze het niet wist en het wel zou leren als ze groot was.
Als er iets bijzonders is hoor ik het wel van de juffen. Zo was deze week de maand viering in de basisschool waar ze bij zitten. Dochter vond dat erg leuk vertelde de juf. Daar heb ik wel op doorgevraagd bij dochter, maar er kwam nog steeds niet heel veel uit. Het buurmeisje wat ook op die school zit vertelde mij er meer over.
Tijdens het spelen kan ze hele verhalen vertellen aan zichzelf en daar horen we ook nog wel wat in terug, maar het is gemengd met verhalen uit boeken en andere dingen die ze heeft mee gemaakt.
Mijn dochter heeft als peuter op het kinderdagverblijf gezeten en ging met 4 jaar naar school. Toen ze naar school ging stelde ik ook vragen als: wat heb je vandaag op school gedaan? Antwoorden: niks. Alles. Weet ik niet.
Gerichter vragen stellen hielp een beetje: juf stuurde foto van knutselende kinderen. Heb je geknutseld vandaag ? Antwoord: nee 😄
Als kind vrolijk naar school gaat en vrolijk weer thuis komt, zou ik me geen zorgen maken. Je kunt natuurlijk altijd even een gesprekje hebben met de juf over hoe het gaat.
