Ik voel me zo rot (dreumes slaapt niet door)
Zoals de TT dus zegt.
Ik heb een zoontje van bijna 2 jaar. Slapen is langere tijd een issue, het gaat een beetje met pieken en dalen.
Hij wordt regelmatig laat in de avond of snachts wakker en wil dan niet direct weer slapen. We nemen hem vaak naar beneden, geven wat water, zitten we een half uurtje en dan nemen we hem weer mee naar boven. Vaak gaat hij dan weer slapen, soms niet.
Middagslaapje hebben we sinds kort geskipt, anders gaat hij pas rond 21.30 slapen.
Deze week is vriend weg voor zijn werk en sta ik er dus alleen voor. De nacht van maandag op dinsdag: wakker van 23.45 tot 2.15. Dinsdagnacht: ging goed. Woensdagavond: pas om 21.15 slapen want hij had op het kdv geslapen. Snachts wel door geslapen. En vanavond ging hij rond 7 uur slapen (heel de dag wakker). Vanaf 22.30 weer wakker.
Na zoveel gebroken nachten word ik ondertussen wanhopig. Nu des te meer omdat ik alleen ben. Net ook mijn stem verheft tegen hem omdat ik het gewoon niet meer weet. Ik heb hem daarna bij me genomen en geknuffeld, maar ik voel me zo rot.
Als ik 'm door de babyfoon alleen al hoor, een zuchtje of iets, gaat mijn stresslevel door het dak. Of als de buurkinderen wat herrie maken savonds. Zo bang dat hij dan wakker wordt.
Ik weet het gewoon niet meer, het slapen gaat zo ruk. Nog steeds is hij wakker. Ik ga maar weer met 'm naar beneden...
Het is niet ideaal maar de sleutel ligt in jouw gedrag niet in het gedrag van de buren.
Het is natuurlijk lastiger door de buren want hij is langer wakker of blijft wakker maar jouw reactie daar gaat het om.
Je kunt het!!
Het klinkt alsof de methode wel past bij jullie, dus blijven doorzetten hoor! Het is logisch dat er wat ups en downs in zitten, dat herken ik zelf iig helemaal. Het heeft vaak even tijd nodig. Houd vol!
En wat fijn dat hij gisteren een goede middagdut gedaan heeft én op een normale tijd naar bed is gegaan. Slecht inslapen kan door oververmoeidheid komen, misschien speelt dat bij jullie ook een rol...
Misschien kan je het de rest van de week wat rustiger aan doen qua sociale events? Dat krijgt je kind wat minder prikkels + jullie zijn wat beter uitgerust = meer kans op succes. Toen wij voor het eerst een slaaptraining/-routine gingen toepassen hebben we een week lang rigoureus onze hele agenda leeggemaakt, even alle rust en aandacht voor de situatie thuis.
wat goed dat je een aanpak gekozen hebt en volhoudt. Het gedrag van de buren heb je niet in de hand en het rumoerige van buiten/ buren zal misschien komende tijd wat vaker voorkomen nu in de vakantietijd. Ik denk dat je dan toch moet proberen bij jezelf te blijven en door te pakken. Je hebt invloed op Jouw handelen. Niet op het gedrag van de buren.
Pollita schreef op 15-07-2022 om 16:39:
[..]
Dit is precies het probleem volgens mij: veel mensen weten niet dat veel kinderen van die leeftijd nog slecht slapen, of in ieder geval nog 1 of 2 keer per nacht wakker worden en dat dát dus normaal is. Dat het niet past in hoe onze huidige maatschappij is ingericht, is een ander verhaal, maar die 1- en 2- jarige kunnen daar weer niet zoveel mee. Overigens kán elk kind slapen, dat is geen vaardigheid die je hoeft aan te leren. Het ene kind heeft daarbij alleen wat meer hulp nodig van de ouders dan een ander, en dat is allebei goed. Ik focus zelf vooral op: 'hoe krijgt iedereen zoveel mogelijk slaap' en niet 'hoe krijg ik mijn kind zo snel mogelijk zo ver dat het mij niet nodig heeft'.
Google tip (ik kan geen linkjes plaatsen): het onderzoek van Pointer over slapeloze kinderen/radeloze ouders, en op diezelfde website 'de 5 slaaptips die vaak juist niet werken' van een kinderneuroloog/somnoloog.
Heb je ondertussen ook de rest van het draadje gelezen? Het is normaal dat kinderen van die leeftijd (ouder dan 1 jaar) een paar keer wakker worden. Sterker nog dat wordt iedereen. Het is niet normaal dat die kinderen vervolgens langer dan een half uur wakker zijn en zelf niet meer in slaap kunnen komen, melk nodig hebben, naar beneden moeten, een broodje moeten hebben, willen spelen etc.
Dan heeft het kind geen goed dag-nachtritme gekregen, vaak geiniteerd door de ouders helaas maar heel begrijpelijk. Het voordeel is dus dat die ouders het ook weer kunnen omkeren maar dat gaat gepaard met flink wat tegengas maar uiteindelijk help je het kind en jezelf als ouders enorm door dit even vol te houden.
De bedoelde slaaptips die niet werken zijn: https://pointer.kro-ncrv.nl/vijf-babyslaaptips-die-vaak-juist-niet-werken
Mbt huilen:
Laten huilen schadelijk?
“Er is een grote discussie of gecontroleerd laten huilen (huilen en daarna met steeds grotere tussenpozen troosten, red.) schadelijk is. Hier lijkt ook een generatie-dingetje mee te spelen. Veel ouders horen van familie: ‘je laat je nachten toch niet dicteren door een kind? Ben je wel consequent genoeg?’ We weten uit onderzoek dat gecontroleerd laten huilen veilig is, dat het geen nadelige gevolgen heeft op de lange termijn. Het is ook bewezen effectief, maar bij veel ouders sluit het niet aan. En je moet ook goed kijken of het de beste methode is voor het kind, want ik ben al veel ouders tegengekomen, die een kind uren hebben laten huilen in de nacht, waarbij uiteindelijk bleek dat het probleem ergens anders lag. Die hebben daar echt een trauma aan overgehouden.“
Het verhaal gaat over baby's. Ik heb het over kinderen van ouder dan 1,5 jaar en ja natuurlijk moet je uitsluiten dat er iets anders aan de hand is. Mijn kind had met bijna 4 een giga dubbele oorontsteking, daar merkte je de hele dag niks aan, en ook ging hij rustig slapen maar in de nacht werd hij wakker (op vakantie) en wilde alleen maar half zitten tegen mijn partner aan en sliep na een paar uur weer in.
Maar als een kind alleen uit bed wil, niks anders en beneden vrolijk wil spelen dan heeft het kind NIET geleerd zelf weer in slaap te vallen als het gedurende een lange nacht wakker wordt. Dat komt ook voort uit de korte slaapjes van het begin van zijn of haar leventje: slapen, wakker, eten, slapen, wakker, eten.
Slaapcyclus: https://www.beterbed.nl/advies/slaapcyclus?&sea_br=&gclid=EAIaIQobChMI-KGsu7j_-AIVM4xoCR3GaAdWEAAYASAAEgK95fD_BwE&gclsrc=aw.ds
Herhaling van de slaapcyclus
Aan het einde van de slaapcyclus, na de REM-slaap, worden veel mensen kort wakker. Dit gebeurt vaak onbewust, maar soms ben je je hier bewust van. Daarna begint de cyclus weer opnieuw. Je doorloopt alle fases zo’n 4 á 5 keer per nacht. Time je het goed, zodat je aan het einde van een slaapcyclus wakker wordt dan zal je fris en fruitig wakker zijn. Maar time je het net wat minder goed en word je midden in de diepe slaap of REM-slaap wakker dan ben je suf, vermoeid en gedesoriënteerd. Even uitrekenen dus, jouw ideale wekmoment.
Veel ouders herkennen het dat hun kind rond 23 uur wakker wordt, dat is dus vaak het eind van de eerste of tweede slaapcyclus. Andere kinderen worden altijd wakker rond 2 uur en die zijn na bijv de derde of vierde slaapcyclus 'uitgeslapen' en willen eerst weer een paar uurtjes leuk en gezellig en papa en mama voor ze verder gaan.
Suusje. schreef op 17-07-2022 om 09:54:
[..]
Heb je ondertussen ook de rest van het draadje gelezen? Het is normaal dat kinderen van die leeftijd (ouder dan 1 jaar) een paar keer wakker worden. Sterker nog dat wordt iedereen. Het is niet normaal dat die kinderen vervolgens langer dan een half uur wakker zijn en zelf niet meer in slaap kunnen komen, melk nodig hebben, naar beneden moeten, een broodje moeten hebben, willen spelen etc.
Dan heeft het kind geen goed dag-nachtritme gekregen, vaak geiniteerd door de ouders helaas maar heel begrijpelijk. Het voordeel is dus dat die ouders het ook weer kunnen omkeren maar dat gaat gepaard met flink wat tegengas maar uiteindelijk help je het kind en jezelf als ouders enorm door dit even vol te houden.
De bedoelde slaaptips die niet werken zijn:
Mbt huilen:
Laten huilen schadelijk?“Er is een grote discussie of gecontroleerd laten huilen (huilen en daarna met steeds grotere tussenpozen troosten, red.) schadelijk is. Hier lijkt ook een generatie-dingetje mee te spelen. Veel ouders horen van familie: ‘je laat je nachten toch niet dicteren door een kind? Ben je wel consequent genoeg?’ We weten uit onderzoek dat gecontroleerd laten huilen veilig is, dat het geen nadelige gevolgen heeft op de lange termijn. Het is ook bewezen effectief, maar bij veel ouders sluit het niet aan. En je moet ook goed kijken of het de beste methode is voor het kind, want ik ben al veel ouders tegengekomen, die een kind uren hebben laten huilen in de nacht, waarbij uiteindelijk bleek dat het probleem ergens anders lag. Die hebben daar echt een trauma aan overgehouden.“
Het verhaal gaat over baby's. Ik heb het over kinderen van ouder dan 1,5 jaar en ja natuurlijk moet je uitsluiten dat er iets anders aan de hand is. Mijn kind had met bijna 4 een giga dubbele oorontsteking, daar merkte je de hele dag niks aan, en ook ging hij rustig slapen maar in de nacht werd hij wakker (op vakantie) en wilde alleen maar half zitten tegen mijn partner aan en sliep na een paar uur weer in.
Maar als een kind alleen uit bed wil, niks anders en beneden vrolijk wil spelen dan heeft het kind NIET geleerd zelf weer in slaap te vallen als het gedurende een lange nacht wakker wordt. Dat komt ook voort uit de korte slaapjes van het begin van zijn of haar leventje: slapen, wakker, eten, slapen, wakker, eten.
Slaapcyclus:
Herhaling van de slaapcyclusAan het einde van de slaapcyclus, na de REM-slaap, worden veel mensen kort wakker. Dit gebeurt vaak onbewust, maar soms ben je je hier bewust van. Daarna begint de cyclus weer opnieuw. Je doorloopt alle fases zo’n 4 á 5 keer per nacht. Time je het goed, zodat je aan het einde van een slaapcyclus wakker wordt dan zal je fris en fruitig wakker zijn. Maar time je het net wat minder goed en word je midden in de diepe slaap of REM-slaap wakker dan ben je suf, vermoeid en gedesoriënteerd. Even uitrekenen dus, jouw ideale wekmoment.
Veel ouders herkennen het dat hun kind rond 23 uur wakker wordt, dat is dus vaak het eind van de eerste of tweede slaapcyclus. Andere kinderen worden altijd wakker rond 2 uur en die zijn na bijv de derde of vierde slaapcyclus 'uitgeslapen' en willen eerst weer een paar uurtjes leuk en gezellig en papa en mama voor ze verder gaan.
Grappig om te zien dat je het allemaal zo leest dat het past bij hoe jij het hebt aangepakt. Snap ik ook hoor, want jij hebt het zo aangepakt, dus logisch dat je daar dan achteraf ook nog volledig achter blijft staan. Maar er staat nergens dat dat antwoord vanaf een bepaalde leeftijd geldt, er worden in die tekst van de andere vragen zelfs zowel "baby", "kind", als "2,-jarige" gebruikt.
En wie bepaalt wat wel/niet normaal is? Ik zelf zou het eerder als een fase zien, die mogelijk ligt aan oververmoeidheid, of te veel/te weinig prikkels overdag. Waar misschien veel meer kinderen last van hebben dan jij weet/denkt: is het dan wel "normaal"? En ja, je kunt er inderdaad zeker wat aan (proberen te) doen Maar alleen laten huilen (met wel/niet terugkomen), is daarbij niet de enige oplossing, en wat mij betreft ook niet de kindvriendelijkste. Maar daar mag iedereen uiteraard een andere mening over hebben. Overigens snap ik helemaal (voor wat betreft TO) dat een kind dat wakker wordt vanwege geluiden niet zomaar weer op commando gaat slapen, als het geluid niet stopt. Ik zou dat dat zelf ook niet kunnen. Misschien dat een white noise machine nog wat zou kunnen betekenen als er vaker geluidsoverlast is waar hij wakker van wordt.
edison schreef op 16-07-2022 om 23:16:
Het klinkt alsof de methode wel past bij jullie, dus blijven doorzetten hoor! Het is logisch dat er wat ups en downs in zitten, dat herken ik zelf iig helemaal. Het heeft vaak even tijd nodig. Houd vol!
En wat fijn dat hij gisteren een goede middagdut gedaan heeft én op een normale tijd naar bed is gegaan. Slecht inslapen kan door oververmoeidheid komen, misschien speelt dat bij jullie ook een rol...
Misschien kan je het de rest van de week wat rustiger aan doen qua sociale events? Dat krijgt je kind wat minder prikkels + jullie zijn wat beter uitgerust = meer kans op succes. Toen wij voor het eerst een slaaptraining/-routine gingen toepassen hebben we een week lang rigoureus onze hele agenda leeggemaakt, even alle rust en aandacht voor de situatie thuis.
Ja, vandaag gaan we weer even rustig aan doen. Nog even naar de winkel vanmiddag voor boodschappen en dat was het wel. Het weer is mij ook te warm, dus dat komt goed uit 
Ik had het gisteren op de bbq over deze methode en dat daar ook gekrijs en gehuil bij hoorde. 'Ja, dat is zo naar om je kind zo te laten huilen' hoorde ik. Nou, nee. Niet met deze methode. Je weet dat je elke keer terug mag om te laten zien dat je er nog bent. Ik vind dit over het algemeen fijner dan dat je weer beneden met een kind op schoot zit.
Hij is nu 2 nachten op rij niet wakker geweest, ik hoorde enkel een beetje gehoest. Dit zegt echter niks, dit komt wel vaker voor.
De tijd zal het uitwijzen
Pollita schreef op 17-07-2022 om 11:01:
[..]
Grappig om te zien dat je het allemaal zo leest dat het past bij hoe jij het hebt aangepakt. Snap ik ook hoor, want jij hebt het zo aangepakt, dus logisch dat je daar dan achteraf ook nog volledig achter blijft staan. Maar er staat nergens dat dat antwoord vanaf een bepaalde leeftijd geldt, er worden in die tekst van de andere vragen zelfs zowel "baby", "kind", als "2,-jarige" gebruikt.
En wie bepaalt wat wel/niet normaal is? Ik zelf zou het eerder als een fase zien, die mogelijk ligt aan oververmoeidheid, of te veel/te weinig prikkels overdag. Waar misschien veel meer kinderen last van hebben dan jij weet/denkt: is het dan wel "normaal"? En ja, je kunt er inderdaad zeker wat aan (proberen te) doen Maar alleen laten huilen (met wel/niet terugkomen), is daarbij niet de enige oplossing, en wat mij betreft ook niet de kindvriendelijkste. Maar daar mag iedereen uiteraard een andere mening over hebben. Overigens snap ik helemaal (voor wat betreft TO) dat een kind dat wakker wordt vanwege geluiden niet zomaar weer op commando gaat slapen, als het geluid niet stopt. Ik zou dat dat zelf ook niet kunnen. Misschien dat een white noise machine nog wat zou kunnen betekenen als er vaker geluidsoverlast is waar hij wakker van wordt.
In geen enkele van mijn (en andermans adviezen hier) staat dat er een methode bestaat waar je je kind laat huilen en NIET terugkomt. Jammer dat je dit toch zo neerzet. De methode draait er juist om je kind te laten zien dat je er bent (maar je bent stil, je doet niet gezellig en zit op de kamer) of telkens terugkomt maar steeds een langere tussenpauze neemt. Je láát je kind niet huilen, je geeft het vertrouwen dat je er bent en je leert het kind zelf weer in slaap te vallen na 1, 2 of meer slaapcycli.
Elke andere methode bij een kind wat niet heeft geleerd verder te slapen waarbij je het kind positieve aandacht geeft helpt het kind hier niet en ja je moet zeker weten wat de oorzaak is van het niet weer in slaap kunnen vallen.
Als er een steeds langere pauze tussen het terugkomen is, dan valt het kind toch op een gegeven moment (uitgeput van het huilen) in slaap, ook als je er op dat moment NIET bent. Dan ben je toch vanuit het perspectief van het kind niet teruggekomen? Of ben je dan altijd precies op dat moment wel in de kamer? Overigens vind ik wel in de kamer zitten, maar het kind negeren niet heel veel verschillen van weglopen. In beide gevallen wordt er niet gereageerd op de behoefte van het kind.
Pollita schreef op 17-07-2022 om 11:29:
Als er een steeds langere pauze tussen het terugkomen is, dan valt het kind toch op een gegeven moment (uitgeput van het huilen) in slaap, ook als je er op dat moment NIET bent. Dan ben je toch vanuit het perspectief van het kind niet teruggekomen? Of ben je dan altijd precies op dat moment wel in de kamer? Overigens vind ik wel in de kamer zitten, maar het kind negeren niet heel veel verschillen van weglopen. In beide gevallen wordt er niet gereageerd op de behoefte van het kind.
Je reageert wél op de behoefte van het kind: "Please, leer mij zelf weer in slaap te vallen want ik raak oververmoeid van dat steeds maar uit bed halen, beneden zitten omdat ik anders iedereen wakker maak en ik zo uren wakker ben!"
Pollita schreef op 17-07-2022 om 11:29:
Als er een steeds langere pauze tussen het terugkomen is, dan valt het kind toch op een gegeven moment (uitgeput van het huilen) in slaap, ook als je er op dat moment NIET bent. Dan ben je toch vanuit het perspectief van het kind niet teruggekomen? Of ben je dan altijd precies op dat moment wel in de kamer? Overigens vind ik wel in de kamer zitten, maar het kind negeren niet heel veel verschillen van weglopen. In beide gevallen wordt er niet gereageerd op de behoefte van het kind.
Ik snap jouw punt wel een beetje. Wij hebben het heel lang gedaan zoals hoe jij het ziet.
Kind wil in de avond/nacht niet slapen, uit bed, beneden en na een half uur nog eens proberen. Heel vaak waren we langer bezig en daar word je gewoon op een gegeven moment niet meer blij van. Dit wordt op een gegeven moment een patroon. Kind weet dat het eruit wordt gehaald bij wat huilen in bed, en dat moet doorbroken worden. Ik heb na maanden ploeteren niet de indruk dat dat vanzelf doorbroken wordt.
Suusje. schreef op 17-07-2022 om 11:31:
[..]
Je reageert wél op de behoefte van het kind: "Please, leer mij zelf weer in slaap te vallen want ik raak oververmoeid van dat steeds maar uit bed halen, beneden zitten omdat ik anders iedereen wakker maak en ik zo uren wakker ben!"
Dat is de behoefte van de ouders, niet van het kind. Het kind wil misschien alleen maar de ouder voelen bijvoorbeeld tot het slaapt.
Wat ik daarmee wil zeggen is dat er ook nog een middenweg is tussen een kind uit bed halen en beneden zitten, en een kind zichzelf oververmoeid in slaap laten huilen.
Clau1982 schreef op 17-07-2022 om 11:44:
[..]
Ik snap jouw punt wel een beetje. Wij hebben het heel lang gedaan zoals hoe jij het ziet.
Kind wil in de avond/nacht niet slapen, uit bed, beneden en na een half uur nog eens proberen. Heel vaak waren we langer bezig en daar word je gewoon op een gegeven moment niet meer blij van. Dit wordt op een gegeven moment een patroon. Kind weet dat het eruit wordt gehaald bij wat huilen in bed, en dat moet doorbroken worden. Ik heb na maanden ploeteren niet de indruk dat dat vanzelf doorbroken wordt.
Ik snap ook dat als voor je gevoel niks werkt je op een gegeven moment andere dingen gaat proberen. Gelukkig dat de afgelopen 2 nachten al beter gingen. 
Wat TO doet is de middenweg, Pollita.
En jij doet het op jouw manier en TO had jouw manier en probeert nu een andere.
Hoe komt het dat je daar zo sterk tegen ageert? Je mening geven oké maar dit ervaar ik als drammen.
@Clau fijn dat jullie vandaag een wat rustiger dagje hebben. Komt je vriend binnenkort ook weer thuis, of is die nog een tijdje weg? Hopelijk lukt het vanavond om een beetje relaxed eronder blijven, hoe het inslapen ook verloopt... Succes!
Pollita schreef op 17-07-2022 om 15:21:
[..]
Dat is de behoefte van de ouders, niet van het kind. Het kind wil misschien alleen maar de ouder voelen bijvoorbeeld tot het slaapt.
Wat ik daarmee wil zeggen is dat er ook nog een middenweg is tussen een kind uit bed halen en beneden zitten, en een kind zichzelf oververmoeid in slaap laten huilen.
Niet altijd. Ik denk echt dat het belangrijk is om je te beseffen dat het erg per kind, gezin en situatie kan verschillen wat werkt.
Onze snel overprikkelde en oververmoeide baby kon sowieso niet in slaap vallen zonder te huilen, wat we ook deden. Ze had dat nodig om te kunnen ontspannen. Als wij erbij bleven om te troosten duurde het vele malen langer voor ze insliep dan als we haar even met rust lieten. 10-20 minuten alleen uithuilen lijkt me toch echt gezonder dan 30-90 minuten overstuur in de armen van je ouders. Het duurde trouwens best lang voordat we dit ontdekt hadden, omdat we bang waren (gemaakt) om haar te laten huilen doordat dat tegenwoordig idd vaak als schadelijk en "niet meer van deze tijd" wordt omschreven.
Maar ik geloof ook zeker dat er kinderen zijn voor wie het wél onnodige stress oplevert om ze in bed te laten huilen, en die iets heel anders nodig hebben om tot slapen te komen. Alle kinderen zijn anders en hebben verschillende behoeftes. En het kan ook per leeftijd en ontwikkelingsfase weer verschillen. Het is aan de ouders om te ontdekken wat past. Zo lang die ouders met liefde voor hun kind en zichzelf handelen zou ik vooral niet te snel oordelen.
Clau1982 schreef op 16-07-2022 om 20:56:
[..]
[..]
Hoi! Ik wilde even deze avond afwachten voordat ik zou reageren. Kijken hoe het vanavond zou gaan.
Ik heb hem gisteren en vandaag wel weer een middagslaap laten doen. Hij heeft het echt gewoon nog nodig. Hij slaapt zo in en is 2 uur onder zeil. Waar we normaal hem pas met zo'n middagslaap rond 21.30 in bed krijgen, kreeg ik 'm gister met de methode al voor achten erin.
Vanavond ging iets anders. We hadden een bbq en waren wat later thuis. Gelukkig is hij niet in de auto op weg naar huis in slaap gevallen zodat ik de methode weer kon toe passen.
[b]Bij het slaapritueel hoort in bad gaan. Ik kreeg hem vanavond met geen stok in bad en ik ga dat ook niet dwingen.[/b] Dus de tweede avond en mijn slaapritueel loopt al in de soep :') Ik heb wel de andere dingen gedaan zoals gister en heb hem in bed gelegd. Weer flink wat weerstand, maar vrij snel rustig. Buren zijn nu wat rumoerig, dus hij is nog steeds wakker, maar is vrij rustig... Ik hoop dat het wat wordt!
Ik zou het slaapritueel loskoppelen van in bad gaan. Sowieso is het voor de huid niet heel goed om elke avond in bad te gaan. En het kan lastig worden als je er eens geen tijd voor hebt of geen bad bij de hand (op vakantie bijvoorbeeld).
