Herhaaldelijk kritiek op kind

Kinderen kiezen hun eigen vriendjes. En sommige ouders denken dat te kunnen beïnvloeden. Ik zou weinig trek hebben in iemand die telkens kritiek levert op mijn kind dat zich als kind gedraagt. Kinderen zijn nu eenmaal niet heilig en dat hoeft ook niet.

Een vriendin van de vriend van man.... Hmm, daar zou ik net zoveel op uit doen als op overbuurvrouw Gerda van 3 hoog achter. Helemaal niks dus!
Laat haar lekker kijken joh, jouw kind, jouw regels. En begin er maar aan om te leren dat het niet persoonlijk is.... Als ze eenmaal op de basisschool zitten dan krijg je dit soort dingen vaker hoor.

Sommige ouders,  in mijn ogen meer moeders dan vaders, zijn zo overtuigd dat hun prinsje of prinsesje het "best gelukte", meest sociaal vaardige, liefste, altijd de waarheid vertellende exemplaar is dat rondloopt op de opvang/school/ sport dat ze altijd kritiek hebben op andere kinderen en dat ook benoemen richting de ouders van die andere kinderen. 
Als Pietje 1 keer thuis vertelt dat Keesje niet met hem wilde spelen zijn ze gelijk op hun te lange tenen getrapt. Oók als Keesje helemaal niet met Pietje kon spelen, omdat hij een taakje moest doen met de grote kinderen van de groep.
Been there done that
Ik zou een volgende keer tegen die moeder zeggen dat de wereld groter is dan Pietje en dat ze Pietje moet leren dat zijn wensen niet altijd in vervulling kunnen gaan.  De wereld draait niet om Pietje.

Elpisto schreef op 19-02-2023 om 09:18:

simpel toch? Vriendschap verbreken, direct. Is niet anders. Wij hebben ook vrienden die we niet meer zien omfat zoons niet met elkaar overweg kunnen. Dat is jammer, maar doodvermoeidend als je ondanks dat toch steeds meer zn allen gaat doen.

What! Je kunt vriendschap van kinderen toch loskoppelen van de vriendschap tussen de volwassenen.

Mijn zoon had een vriend op de lagere school, wij moeders hadden ook ern klik en werden goede vrienden, de jongens hadden steeds minder een klik. Zo erg dat wij zelfs vroegen ze op school niet meer in het zelfde groepje te zetten.

Wij zijn nog steeds goede vriendinnen en onze zonen zijn geen vrienden maar als ze samen zijn gaat het prima zoals je dat van jongvolwassenen mag verwachten.

Ik zou die vriendin uitzwaaien. Met zulke vriendinnen heb je geen vijanden meer nodig en dat soort krengen kunnen je nog onterecht onzeker maken ook. Ik zou haar ook snel de mond snoeren als ze wat zegt. Veel van die moeders denken meer te zijn dan andere moeders. Vreselijk dat soort types.

Mensen die onnodige/onterechte kritiek op anderen geven, doen dat vaak om zichzelf beter te voelen. Met elke afkeurende blik of nare opmerking over jouw kind, roept deze moeder eigenlijk dat haar eigen kind altijd lief voor anderen is, fantastisch luistert en nóóit onhandig zou doen met een ballon. Blijkbaar heeft ze dat nodig. Ik zou het me dus niet persoonlijk aantrekken, want het gaat niet over jouw kind. 

Met een zus of vriendin zou ik misschien het gesprek aan gaan, vragen waarom ze zo onaardig doen. Maar aangezien het alleen maar 'de vriendin van een vriend van je man' is, zou ik hier geen moeite in steken. Ze is je vriendin niet, je hoeft er niks mee. Als de gewoonte is ontstaan om als stelletjes samen af te spreken, zou ik daarmee kappen.  Laat die mannen maar lekker samen afspreken. 

Wat maakt (de mening van) deze vrouw zo belangrijk voor je?
Ik zou haar overigens wel de mond snoeren als ze in mijn bijzijn zich (onnodig ) negatief uitlaat over je kind.
Je kunt niet verwachten dat iedereen jou of je kinderen leuk vindt en andersom zal dat ook wel voorkomen. Maar dat maakt het niet meer dan dat.
Zonde van je energie, zeker op een feestje dat je meteen kijkt of en hoe zij reageert.

Edit: verkeerde topic   

Volgens mij heb je het normale gedaan na haar signaal dat er iets tussen beide kinderen zou spelen: je hebt het met de leidster besproken. En dat zou ik gewoon tegen haar zeggen: “Ik heb het met leidster besproken en die ziet niks zorgelijks tussen Jantje en Pietje. Daarom maak ik me er geen zorgen over. Maar ze zal erop letten en als zij denkt dat er iets aan de hand is, waar we iets mee moeten, horen we het vast van haar.” 
Waarschijnlijk vindt ze je kind te druk en vindt ze daar wat van. Tsja, druk gedrag is toch echt normaal bij levendige kinderen en zolang je geen signalen krijgt van professionals, kun je het gewoon naast je neer leggen. Desnoods doe je het via die band nog eens af: “Ik hoor je signaal, ik zal het eens met de leidster bespreken.” En dan over iets anders beginnen. Ik zou het vooralsnog echt bij haar laten. 

Ysenda schreef op 19-02-2023 om 10:29:

[..]

What! Je kunt vriendschap van kinderen toch loskoppelen van de vriendschap tussen de volwassenen.

Mijn zoon had een vriend op de lagere school, wij moeders hadden ook ern klik en werden goede vrienden, de jongens hadden steeds minder een klik. Zo erg dat wij zelfs vroegen ze op school niet meer in het zelfde groepje te zetten.

Wij zijn nog steeds goede vriendinnen en onze zonen zijn geen vrienden maar als ze samen zijn gaat het prima zoals je dat van jongvolwassenen mag verwachten.

Ja en jij denkt dat wij dat niet snappen? God wat simpel gedacht weer zeg. Gaat er nou nooit eens een lampje branden dat een situatie die jij mee maakt misschien niet 1 op 1 vergelijkbaar is?

Het gaat hier over kinderen van een jaar of 6, die elkaar compleet naar het leven staan. We gingen zelfs samen op vakantie. Die 2 bij elkaar = binnen 3 minuten eentje het gezicht open liggen van het krabben, of zoals de laatste keer: binnen 2 min lag mijn zoon onder aan de trap. Dan kun je wel lekker " die vriendschap loskoppelen" maar je ziet elkaar een stuk minder als je elke keer oppas zoeken moet voor je kinderen. Het gaat hier dus niet over jongvolwassenen die elkaar prima kunnen negeren. 

Elpisto schreef op 20-02-2023 om 07:21:

[..]

Ja en jij denkt dat wij dat niet snappen? God wat simpel gedacht weer zeg. Gaat er nou nooit eens een lampje branden dat een situatie die jij mee maakt misschien niet 1 op 1 vergelijkbaar is?

Het gaat hier over kinderen van een jaar of 6, die elkaar compleet naar het leven staan. We gingen zelfs samen op vakantie. Die 2 bij elkaar = binnen 3 minuten eentje het gezicht open liggen van het krabben, of zoals de laatste keer: binnen 2 min lag mijn zoon onder aan de trap. Dan kun je wel lekker " die vriendschap loskoppelen" maar je ziet elkaar een stuk minder als je elke keer oppas zoeken moet voor je kinderen. Het gaat hier dus niet over jongvolwassenen die elkaar prima kunnen negeren.

Elphisto: dat was bij ons op die leeftijd ook zo. Ze zijn fijn opgedroogd. 

Dus zeker niet simpel bedacht. 

Enne je hoeft niet alles 1 op 1 mee te maken toch voor je mag reageren? Haal er uit waar je wat aan hebt.  Tjonge zeg, altijd zo'n kort lontje en agressief?

Fem78, je kan natuurlijk bij een volgende negatieve opmerking een keer met gespeelde verbazing liefjes vragen "Goh, waarom heb je eigenlijk zo'n hekel aan mijn kind?"
De verhoudingen zijn daarna vermoedelijk wel definitief verpest. 

Als je de boel liever niet opblaast, lijkt negeren en uit de weg gaan mij ook de enige mogelijkheid. En zoals iemand al opmerkte: straks zit je zoon op school en houdt dit vanzelf op. Nog even die negeerstand volhouden dus.