Erg geschrokken!

Lil

Begrijp ik nu goed dat je eigenlijk een voorval zoekt om van deze dagbehandeling af te komen? Waarom ben je akkoord gegaan met deze behandeling en wie heeft dit eigenlijk voorgeschreven?

Nee

Nou ik zoek niet zozeer een voorval maar ik heb er nooit achter gestaan! Dit was een advies vanuit een ziekenhuis.Maar ik wil er mee stoppen, het bevalt me niet.

niet voor niets

Een kind wordt niet voor niets naar een dagopvang voor kinderen met een ontwikkelingsachterstand verwezen. Je dochter zal toch wat achterlopen, maar ik denk nu ook dat je dat moeilijk kan accepteren. Is ook niet leuk, maar door haar te onthouden van hulp is je dochter niet geholpen en wordt het verschil in ontwikkeling met andere kinderen groter.
Ik kan me voorstellen dat als je de andere kinderen daar ziet, het erg confronterend is. Maar het wil niet zeggen dat je dochter daar moet blijven, haar ontwikkeling wordt daar goed in kaart gebracht en als ze daar niet meer past, gaat ze naar speciaal onderwijs of naar regulier onderwijs.
Dit zijn hele dure en schaarse plekken waar niet zomaar naartoe wordt verwezen.
Vraag of je kan kijken om te zien wat ze daar doen met je dochter. Doordat je dat niet goed weet word je snel argwanend en ook al omdat je nog wat in de 'ontkennende fase' zit.
Blijf in gesprek met de begeleiders. Wat ze je kind daar leren kan je thuis ook oppakken, dat is alleen maar goed voor haar ontwikkeling.

wat bevalt je niet

Lil, je kindje is daar sinds een week, schrijf je.
Toch weet je nu al dat je wilt stoppen. Wat bevalt je niet? Waarom sta je er niet achter? Is dat omdat je het probleem (achterblijvende ontwikkeling) niet ziet of wil zien? Of heb je ene probleem met de begeleiding? Is het te ver weg?

Heb je nog meer kinderen? Heb je veel kinderen in jouw omgeving? Je schrijft dat het deze meevalt met haar ontwikkeling. Met wie vergelijk je je kindje? Op dit forum zijn veel ouders met een 'zorgenkind'. En ik denk dat veel ons herkennen dat je je kind zelf eigenlijk heel gewoon vind. Gewoon, omdat je het zo bent gewend, het valt je niet op dat je kind 'anders' is. Dat je kind toch een verstoorde ontwikkeling blijkt te hebben, dat zie je zelf vaak pas als je kind wat ouder wordt en bijvoorbeeld naar school gaat. Je ziet dan het verschil met leeftijdsgenootjes. Artsen of begeleiders valt het vaak veel eerder op; zij zien namelijk iedere dag ene heleboel kinderen en hebben dus meer vergelijkingsmateriaal.

Verder krijg je hier veel tips en (nieuwe) inzichten. Uit jouw reacties krijg ik echter niet de indruk dat je ze echt leest. Misschien zie ik dat verkeerd hoor, dat kan. Maar zou je eens willen reageren op de tips die je hier krijgt? Je herhaalt namelijk alleen maar de vraag 'kan ik haar thuishouden'.

Consequenties.

Niet meer brengen terwijl "ze" vinden dat er sprake is van een ontwikkelingsachterstand zal zeker gevolgen hebben. Er is een dossier en dat zal je nodig hebben als je dochter na de zomervakantie naar school gaat.
Ga maandag in overleg, maar breng haar wel naar de dagbehandeling.Vraag of je haar dossier mag inzien zodat je beter begrijpt waarom ze daar naar toe gaat. Kan ze straks naar een reguliere basisschool, zijn ze dat juist aan het beoordelen?
Ik neem aan dat ze al ingeschreven staat op een basisschool, misschien volgt daar ook nog veel overleg waar je de mensen bij nodig hebt die haar nu behandelen.

Ik begrijp dat je schrikt van de opmerkingen van je kind maar probeer er eerst achter te komen wat er nu precies is gebeurd.

Dossier

Bedankt voor alle reacties! Maar ik ben niemand verplicht haar dossier te laten zien hoor.Mijn dochter is zindelijk, fietst zonder zijwieltjes,Kan tot 20 tellen kan haar eigen uitkleden,Aankleden gaat nog iets moeilijker.Slaapt in groot bed, kan uit beker drinken en zo kan ik nog wel even doorgaan!Zij zit daar voor haar spraak taalachterstand.Dit kan ook bij een logopedisten hier in de buurt vinden wij.Zij krijgt genoeg zorg.Ik heb nog een dochter van 6 jaar die was ook iets later met haar spraak trouwens.

Ja, ik lees de draad door en ben ook benieuwd

of je nog hebt gesproken over het voorval van voor het weekeinde.

Ik schrik er wel van hoor. Kinderen leggen hele korte verbanden. Om nou meteen van misbruik uit te gaan, een onderbuikgevoel te krijgen... Ik zou eerder denken dat de juf het goed heeft gedaan. Als je pijn hebt word je getroost. Het is in Nld zo doorgeslagen dat een juf een kind vrijwel niet eens meer op schoot mag hebben. Dat is erg slecht voor kinderen. Die zijn juist erg lichamelijk en aanhalig, en als dat door volwassenen die bang zijn dat ouders er iets geks van denken telkens wordt afgewezen, krijgt een jong kind daar hele rara signalen door.

Ik zou het in de logische verklaring zoeken. En als je er mee zit even navragen. Vrij legitiem ook, je dochter zit er om haar taal en spraak, en dat blijkt ook wel, want zelf begrijp je ook niet zo goed wat ze precies bedoelt. Dus je kunt meteen handig inhaken met de vraag dat je dochter vrijdag met een verhaal thuiskwam, maar dat je het niet goed begreep.

Maar ik krijg eerlijk gezegd een beetje een raar gevoel van jou. Meteen verdachtmakingen aan het adres van een juf, en dan wel in zulke mate dat je je kind er niet eens meer naartoe wilt brengen? Jeetje...

Ik vraag me nu echt af of je wel nog bent gaan praten, of gewoon nu je kind thuishoudt... Dat wordt dan inderdaad dossieropbouw, ben ik bang...