Dochtertje 3 ½ wil niet naar de peuterspeelzaal

kind komt uit oorlogsgebied geef haar nog even de tijd om te wennen.

Ik lees niets geks. Of ligt het aan mij.

Wellicht zou je kennissen met leeftijdgenootjes voor het kind kunnen uitnodigen zodat ze af en toe met leeftijdsgenoten kan spelen.

Ruud_Meij schreef op 31-05-2022 om 09:28:

Bedankt. Wij hebben zelf nooit kinderen gehad. Ik weet niet of het gek is. Wij houden veel van moeder en dochter. Het is een heel bijzondere ervaring. Ik wil het beste voor beiden. Is heb het gevoel dat het voor dochter een goede stap zou zijn als ze naar de peuterspeelzaal zou gaan. Maar ik wil haar ook niet ongelukkig zien.

Je hebt niet veel inlevingsvermogen hè?

Ik heb ook geen kinderen, en ik heb niets mee kinderen. Maar als ik een kutdag heb dan wil ik lekker geknuffeld worden door mijn partner of moeder (ja, ook al ben ik volwassen, mom-hugs are the best). Ik kan dit prima extrapoleren naar: zij gaan door een hele traumatische periode en ze hebben alleen elkaar. Logisch dat ze dan bij elkaar willen blijven, want ze hebben enkel nog maar elkaar.

Waarom denk jij dan dat het goed voor ze zou zijn om tijdelijk gescheiden te worden??

Je kunt ook met de moeder en kind naar een leuke speeltuin in de buurt gaan, daar kan kind eventueel spelen met andere kinderen, maar moeder kan er zelf bij blijven.

Ik lees niet geks. Mijn dochtertje is even oud en heeft ook nog steeds moeite met afscheid en kan dan behoorlijk huilen. En mijn dochtertje komt uit een stabiel gezin en heeft heel haar leven in een huis gewoond, spreekt de taal, en kent alle kindjes en leidsters. Bij haar is het een kwestie van door de zure appel heen bijten (na het afscheid gaat het goed), maar gezien de achtergrond van dit meisje, zou ik haar meer tijd geven en inderdaad beginnen met afspreken met andere kindjes waar haar mama er gewoon bij kan blijven. Hier in de buurt zijn een aantal ouder-kind groepen die wekelijks bijeenkomen (ook een speciaal voor Oekraïense moeders & kinderen), en een international playgroup. Ga daar eens naar op zoek. Het is laagdrempelig en dan kunnen ze zo wennen aan fysiek meer afstand nemen.   

Ruud_Meij schreef op 31-05-2022 om 09:28:

Bedankt. Wij hebben zelf nooit kinderen gehad. Ik weet niet of het gek is. Wij houden veel van moeder en dochter. Het is een heel bijzondere ervaring. Ik wil het beste voor beiden. Is heb het gevoel dat het voor dochter een goede stap zou zijn als ze naar de peuterspeelzaal zou gaan. Maar ik wil haar ook niet ongelukkig zien.

U wilt het beste voor beide, wat mooi en lief is. Maar het kan ook een projectie zijn van Nederlandse denkbeelden van wat goed is en hoort. In veel landen bv slapen kinderen lang bij de ouders, ik zie niet in wat daar mis mee is. Zeker niet gezien de achtergrond.

Een beetje meebewegen met wat zich voordoet en niet teveel druk op leggen zou ik zeggen. Het is al heel fijn dat het goed gaat, gezien de situatie. En gelukkig is het mooi weer en kun je bv vaak naar de speeltuin waar andere kinderen zijn. Of misschien is er een ontmoetingsplaats met andere moeders en kinderen uit Oekraine.

De wereld van het meisje staat zo ontzettend op zijn kop, dat ze het enige vertrouwde, haar moeder dus niet los wil laten. Heel normaal, dat heeft ze nodig nu. Zijn er misschien ochtenden voor moeder en kind? Muziek op schoot bijvoorbeeld, of peutergym? Kinderboerderij?
En lekker samen laten slapen, echt, dat is zo fijn voor die kindjes.
Mijn dochter van 8 doet het nog steeds als ze zich onveilig voelt door spannende dingen.
Goed dat je het natrekt, jullie zijn vast heel betrokken, fijn voor ze!

Mijn gevoel bij de kwestie is een beetje dit: U doet hen opvangen van uit de goedheid van uw hart en dat siert u. Maar vervolgens gaat u wellicht iets te veel met hun leven bemoeien. U zegt 'wij houden veel van de vrouw en dochtertje" Het kan, het is uw gevoel maar ik vind het grote woorden voor mensen die u slechts een paar maanden kent. (of kent u ze langer, dan heb ik niets gezegd)

Ik  sluit me aan bij bovenstaande schrijvers: laat ze gewoon maar een tijdje lekker tot rust komen, een beetje aanfrotten, boodschapjes doen, 's middags naar de speeltuin een keer naar het zwembad. Misschien is er in de buurt een groep van Oekraïnse moeders die bij elkaar komen met hun kinderen. Dat zou een hele fijne gelegenheid voor zowel moeder als kind zijn om met anderen in contact te komen. 

Volg hun behoeftes en bemoei je er verder niet mee! Ze komen uit een vreselijke oorlog naar een vreemd land met vreemde mensen die een vreemde taal spreken. Is toch volkomen logisch dat moeder en dochter aan elkaar kleven! Ze moeten ook helemaal niks. Het kind is pas 3,5. Ik zou direct stoppen met de peuterspeelzaal als ik de moeder was. Het meisje heeft nu blijkbaar veiligheid en geborgenheid nodig.

Omdat je zelf geen kind hebt en misschien denkt dat kinderen van 3 al zelfstandig moeten zijn, even de realiteit: mijn kind van vier slaapt nog steeds elke nacht in m'n armen en haar neefje van 6 slaapt ook nog halve nachten tussen papa en mama. Heel normaal.

Mooi dat jullie ze opvangen. Maar zoals hierboven al gezegd: deze mensen zijn getraumatiseerd. Dat zakt niet met een paar dagen/weken. Ook niet bij kinderen, ook al heten die nog zo 'flexibel' te zijn. Ik denk dat jullie en moeder veel meer geduld moeten hebben.
Het lijkt me wel leuk voor het meiske als ze speelkameraadjes heeft. Organiseert jullie gemeente iets in die richting? Is er psychische begeleiding voor de moeder? Heeft zij contact met andere vluchtelingen? Voor haar is het denk ik wel belangrijk dat ze behalve met haar dochter en jullie, ook contact heeft met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt.
Via de organisatie Takecarebnb is veel informatie te vinden. Takecarebnb
En kijk op de website van de gemeente. Zoek gewoon op Oekraïne en je vindt veel info.
Verder zijn er veel facebookgroepen en ik haal ook informatie van Nextdoor (buurtapp).
Er bestaat ook een Oekraïnse school, HOME NL - Oekraïense school "Wesselka" (oekraienseschool.nl), zij staan ook klaar om vragen te beantwoorden en advies te geven. Ook kunnen kinderen er al voor hun 4e naar toe. Misschien is dat iets voor het dochtertje, daar spreken in ieder geval de kinderen en de leerkrachten haar taal.

Ga in ieder geval niet zelf het wiel proberen uit te vinden, dit is heftige materie, daar zijn wij als goedwillende burgers niet voldoende voor toegerust, al doen we het met nog zoveel liefde. Dus trek aan bellen waar dat kan en zorg voor goede begeleiding voor moeder en kind. Succes!