Broodje eten in de supermarkt
Een tijdje geleden las ik in een ander topic (weet niet meer welk) dat een aantal mensen zich ergeren als kleine kinderen in de supermarkt een broodje eten nog voordat ze voorbij de kassa zijn. Een broodje dat nog niet betaald is dus.
Nu is dat iets dat ik van huis uit gewend ben om te doen. Als klein kind kreeg ik een broodje van mijn moeder tijdens het boodschappen doen. En nu ik zelf een dreumes heb geef ik het haar. Met het voordeel dat ze dan toch zo'n 10 min netjes in het zitje van de boodschappenkar blijft zitten. Het broodje scan ik al wel en wordt vanzelfsprekend op het eind gewoon afgerekend. Ik zie andere ouders dat ook doen.
Het is werkelijk nooit in me opgekomen dat dat asociaal zou zijn. Heb er eerder nooit bij nagedacht. Het was gewoon iets dat ik deed. Maar sinds ik het hier las moet ik er telkens aan denken. En vraag ik me af of het winkelende publiek zich met massaal aan mijn gedrag ergert. Dus nu maar eens een topic over dit zeer belangrijke onderwerp.
Peiling
Mag een dreumes/peuter een broodje eten in de supermarkt nog voordat het is afgerekend?
Iedereen heeft recht op zijn eigen mening hierover. Ik zal in de supermarkt niemand aanspreken op haar/zijn kind wat van een nog niet betaald broodje eet. Dat wil niet zeggen daar ik daar niks van vind.
Mijn norm is gewoon: eerst betalen, daarna is het van jou. Heb ik mijn kinderen bijgebracht en nu bij mijn kleinkinderen doe ik hetzelfde. Ze mogen bij Jumbo broodjes uit de bak halen, met tang, doen ze netjes (ik hou het zakje eronder). Opeten mag als we weer thuis zijn. Dat weten ze. Geen probleem.
Max88 schreef op 27-05-2023 om 09:06:
[..]
Nee hoor, dan maak je gewoon een keuze om iets te doen. Niet alles valt onder een opvoedproject. Keuzes maak je met een eigen afweging.
Als je zelf last had van de moedermaffia met de karabijn, dan besef je ook dat je nu hetzelfde doet?
Je legt je normen/waarden/opvoedings, en eetregels aan een ander op. Want, zoals jij het vindt, hoort het. En, even in het algemeen genomen, vind ik dat weinig begripvol is en wat kort door de bocht.
Ik zie dat toch anders. Zeker als kinderen jong zijn, zien ze jouw gedrag als normaal. Jij bent het voorbeeld. Dus wat jij als ouder ook kiest om te doen, is daarmee onderdeel van je opvoeding.
yette schreef op 27-05-2023 om 09:43:
[..]
Ik zie dat toch anders. Zeker als kinderen jong zijn, zien ze jouw gedrag als normaal. Jij bent het voorbeeld. Dus wat jij als ouder ook kiest om te doen, is daarmee onderdeel van je opvoeding.
Eens. Bij jonge kinderen is eigenlijk alles opvoeding en leren. Niet alleen door wat je uitdrukkelijk ge- en verbied, maar vooral juist door wat je zelf dóet. Met name jonge kinderen leren vooral door imitatie.
Coreopsis schreef op 27-05-2023 om 09:46:
[..]
Eens. Bij jonge kinderen is eigenlijk alles opvoeding en leren. Niet alleen door wat je uitdrukkelijk ge- en verbied, maar vooral juist door wat je zelf dóet. Met name jonge kinderen leren vooral door imitatie.
Dit ja. Ik ben nooit opgestaan met het idee 'vandaag ga ik eens lekker aan de opvoeding werken'. Opvoeden is verweven met het leven. Met keuzes die je maakt over wat je wel en niet doet, wel of niet goed vindt, wel of niet corrigeert. Daar leert een kind van wat je van hem of haar verwacht maar het creëert ook een wereldbeeld en referentiekader bij je kind. Een kind dat altijd een broodje krijgt in de winkel vindt dat normaal en gaat het ook verwachten. Een kind dat leert dat je eerst moet betalen, vindt dat niet normaal. Dat zijn verschillende lessen door verschil in opvoeding. En dat geldt voor heel veel keuzes die je maakt als ouder.
Meesje schreef op 27-05-2023 om 07:25:
Nou, ik vraag idd om meningen, dus heb er vanzelfsprekend geen probleem mee als die komen. Ik bedoelde echter een mening over wel/geen broodje in de winkel. Hier wordt er nu vanalles bijgehaald waar ik wel moeite mee heb. Over dat kind geen nee zou accepteren (ze vraagt niet om dat broodje), dat ik de supermarktprijzen op drijf met mijn gedrag (ik betaal dat broodje van 20ct gewoon), dat ze anderen tot last is (nou, als ze los door de winkel loopt wel ja). Het lijkt ook breder getrokken te worden. Tot de gehele opvoeding van mijn kind. En ik krijg sterk de neiging om die te verdedigen. Niet dat broodje, dat wil ik niet verdedigen. Maar wel de rest van de opvoeding. Heb al 5x een reactie geschreven. Maar ik ga het laten gaan.
Ik zou er geeneens meer op reageren. Er wordt inderdaad van alles bijgehaald. Als het voor jullie werkt om een broodje te eten dan doe je dat gewoon en wat een ander daar van vindt doet er sws niet toe. Je betaald netjes het broodje net zoals het gros van de mensen, dus helemaal prima.
Ik ben het eens met degene die zegt dat kinderen afleiden met eten geen goed idee is. Ik vind dat nog sterker voor troosten met eten. Maar afgezien daarvan is een kind dat een broodje eet in de supermarkt nou iets waar ik me totaal niet druk over kan maken.
MamaE schreef op 27-05-2023 om 10:06:
[..]
Dit ja. Ik ben nooit opgestaan met het idee 'vandaag ga ik eens lekker aan de opvoeding werken'. Opvoeden is verweven met het leven. Met keuzes die je maakt over wat je wel en niet doet, wel of niet goed vindt, wel of niet corrigeert. Daar leert een kind van wat je van hem of haar verwacht maar het creëert ook een wereldbeeld en referentiekader bij je kind. Een kind dat altijd een broodje krijgt in de winkel vindt dat normaal en gaat het ook verwachten. Een kind dat leert dat je eerst moet betalen, vindt dat niet normaal. Dat zijn verschillende lessen door verschil in opvoeding. En dat geldt voor heel veel keuzes die je maakt als ouder.
Inderdaad opvoeden is verweven met het leven en gaat continue door. Je pakt het moment wanneer het past. Zeker met hele jonge kinderen heeft het geen zin, om het idee dat je als ouder hebt over dat broodje in het karretje eten, thuis al te bespreken. Dat doe je in de supermarkt op het moment dat het aan de orde is.
Opvoeden is ook niet ineens klaar als ze 18 zijn. Ik heb nu kinderen van 18 en 21 en weer hebben nog steeds gesprekken over normen en waarden en hoe wij graag zien dat ze zich gedragen. Sterker nog mijn moeder van 80 plus probeert ook nog wel te sturen in hoe ik me gedraag. Afgelopen zondag kwam ik haar halen uit de kerk een sprak de pastoor een keer met jij aan in plaats van u. In de auto was dat wel even een reden voor een gesprekje.
MamaE schreef op 27-05-2023 om 10:06:
[..]
Dit ja. Ik ben nooit opgestaan met het idee 'vandaag ga ik eens lekker aan de opvoeding werken'. Opvoeden is verweven met het leven. Met keuzes die je maakt over wat je wel en niet doet, wel of niet goed vindt, wel of niet corrigeert. Daar leert een kind van wat je van hem of haar verwacht maar het creëert ook een wereldbeeld en referentiekader bij je kind. Een kind dat altijd een broodje krijgt in de winkel vindt dat normaal en gaat het ook verwachten. Een kind dat leert dat je eerst moet betalen, vindt dat niet normaal. Dat zijn verschillende lessen door verschil in opvoeding. En dat geldt voor heel veel keuzes die je maakt als ouder.
Er worden, ook door anderen, aannames gedaan die nergens zo benoemd zijn om meningen kracht bij te zetten.
Hoe weet je nou of er kind áltijd een broodje krijgt na 1 keer iemand in het voorbijgaan zien, dat er geen fatsoen is, een kind wordt getroost, er niet wordt opgevoed, dat het een afleiding is, de helft van de mensen steelt.
De enige conclusie je met een objectieve observatie kunt maken is dat je een kind ziet dat eet. De rest is subjectieve invulling.
Meesje schreef op 27-05-2023 om 07:25:
Nou, ik vraag idd om meningen, dus heb er vanzelfsprekend geen probleem mee als die komen. Ik bedoelde echter een mening over wel/geen broodje in de winkel. Hier wordt er nu vanalles bijgehaald waar ik wel moeite mee heb. Over dat kind geen nee zou accepteren (ze vraagt niet om dat broodje), dat ik de supermarktprijzen op drijf met mijn gedrag (ik betaal dat broodje van 20ct gewoon), dat ze anderen tot last is (nou, als ze los door de winkel loopt wel ja). Het lijkt ook breder getrokken te worden. Tot de gehele opvoeding van mijn kind. En ik krijg sterk de neiging om die te verdedigen. Niet dat broodje, dat wil ik niet verdedigen. Maar wel de rest van de opvoeding. Heb al 5x een reactie geschreven. Maar ik ga het laten gaan.
Dit zijn gewoon redenen waarom anderen het níet doen.
Meesje schreef op 27-05-2023 om 07:25:
Nou, ik vraag idd om meningen, dus heb er vanzelfsprekend geen probleem mee als die komen. Ik bedoelde echter een mening over wel/geen broodje in de winkel. Hier wordt er nu vanalles bijgehaald waar ik wel moeite mee heb. Over dat kind geen nee zou accepteren (ze vraagt niet om dat broodje), dat ik de supermarktprijzen op drijf met mijn gedrag (ik betaal dat broodje van 20ct gewoon), dat ze anderen tot last is (nou, als ze los door de winkel loopt wel ja). Het lijkt ook breder getrokken te worden. Tot de gehele opvoeding van mijn kind. En ik krijg sterk de neiging om die te verdedigen. Niet dat broodje, dat wil ik niet verdedigen. Maar wel de rest van de opvoeding. Heb al 5x een reactie geschreven. Maar ik ga het laten gaan.
Ik vind het wel belangrijk om een tegengeluid te laten horen. Zeker als de anderen geen gelijk hebben, zoals nu. Ze maken wel gebruik van grappige discussietechnieken als ‘zo reageer je alleen maar omdat je zelf ook wel weet dat je verkeerd zit.’ Nu heb ik er geen juridische studie van gemaakt, maar ik vermoed dat het pas diefstal heet als je voorbij de kassa bent.
Ingrid18 schreef op 27-05-2023 om 10:12:
[..]
Ik zou er geeneens meer op reageren. Er wordt inderdaad van alles bijgehaald. Als het voor jullie werkt om een broodje te eten dan doe je dat gewoon en wat een ander daar van vindt doet er sws niet toe. Je betaald netjes het broodje net zoals het gros van de mensen, dus helemaal prima.
Wat de supermarkt er van vindt doet er niet toe?
Jillz schreef op 27-05-2023 om 07:20:
[..]
Dit komt op mij dus wel over alsof jij vind dat jij het allemaal tien keer beter doet als die ouders in het zwembad die je verder helemaal niet kent. Want jullie laten kind geen overlast geven. Terwijl die eis aan jullie dochter en jezelf misschien wel leidt tot verlies van geduld met alle mogelijke gevolgen van dien.
Sorry, ben het helemaal eens met de rest van jouw stuk maar omdat ik daar niet op reageer, is dat weggeknipt. Wat jij hier over MamaE zegt, herken ik haar niet in. En dan echt ook helemaal niet. MamaE is voortdurend aan het bijleren en afwegen. Zoals ik het zie vanaf hier is de aard van het beestje dat het fijngevoelige kompas ervoor er niet perse is maar ze is vreselijk leergierig en doet haar best. En dat is enorm te waarderen.
Ah, gevonden. Het is pas diefstal als je van plan bent iets je wederrechtelijk toe te eigenen, dus als je het broodje opeet met de bedoeling om het niet te gaan betalen. Argumenten als ‘het is niet de bedoeling’ of ‘het hoort niet’ of ‘het is nergens voor nodig’, zijn dus niet relevant.
Opgelost 
yette schreef op 26-05-2023 om 20:11:
[..]
Da's ook een punt. Een van de taken van het personeel is om in de gaten te houden of klanten iets wegwerken. Als je gewoon wil betalen, is het dus wel zo aardig om je aankopen voor personeel zichtbaar te houden. Dan kost het ze niet voor niks tijd die ze vast en zeker beter kunnen besteden. Net zoiets als mensen die hun eigen boodschappentas als winkelmandje gebruiken en het spul er dan bij de kassa weer (allemaal?) uithalen. Waarom?! Ik vind het raar en zie de noodzaak niet.
Ik zou het ook niet zo doen maar gebruik zelf liever een winkelwagen. Maar mensen met een rollator hebben vaak wel een tas eraan hangen waarin ze alles stoppen en eruit halen bij de kassa maar dat lijkt me ook logisch.
Max88 schreef op 27-05-2023 om 10:26:
[..]
Er worden, ook door anderen, aannames gedaan die nergens zo benoemd zijn om meningen kracht bij te zetten.
Hoe weet je nou of er kind áltijd een broodje krijgt na 1 keer iemand in het voorbijgaan zien, dat er geen fatsoen is, een kind wordt getroost, er niet wordt opgevoed, dat het een afleiding is, de helft van de mensen steelt.
De enige conclusie je met een objectieve observatie kunt maken is dat je een kind ziet dat eet. De rest is subjectieve invulling.
MamaE illustreert hoe opvoeding werkt aan de hand van een hypothetisch voorbeeld (altijd een broodje geven of nooit). Heeft niks met aannames en invulling te maken.
