Verdriet om mislukken borstvoeding
Ik zit midden in de kraamtijd en ben dus lekker hormonaal, dat zal allemaal niet meespelen. Maar ik merk dat ik erg verdrietig word om het niet goed op gang komen van de borstvoeding. Ik werd er zelf zo verdrietig van dat ik een paar dagen geleden ben gestopt. Ik was continue bezig met kolven en nog steeds kwam de productie heel slecht op gang, daarnaast moest het tongriempje van de baby gekliefd worden wat ik echt niet zag zitten.
Maar nu, nu voel ik mij alsof ik gefaald heb. Alsof ik mijn baby niet het juiste geef. Ik heb het nog niet eens twee volle weken geprobeerd. Ik merk dat ik nu nog melk heb en ergens het kolven weer op wil starten.
Maar dan denk ik weer terug aan hoe ik er uren aan kwijt was, en aan dat de baby niet altijd even goed aan de borst kan drinken. Het steeds aanleggen van de baby zorgde ook voor frustratie omdat de baby erg ongeduldig en gefrustreerd werd. Ik twijfel zo erg wat ik nu zou doen. Wie heeft hier ook mee geworsteld en kwam het bij jou uiteindelijk wel goed op gang?
Bedankt voor jullie lieve reacties, fijn om jullie ervaringen ook te lezen. Nu voel ik mij iets minder mislukt 
Ik heb kraamzorg en heb ook een lactatiedeskundige ingeschakeld. Die kwam met het tongriempje maar ze had ook wel wat goede praktische tips. Vooral dat kolven stond mij zo tegen. Dan was ik een half uur bezig en had ik 20ml, terwijl ze nu al 90ml per voeding drinkt.
Yvaine schreef op 08-05-2023 om 20:34:
Bedankt voor jullie lieve reacties, fijn om jullie ervaringen ook te lezen. Nu voel ik mij iets minder mislukt
Ik heb kraamzorg en heb ook een lactatiedeskundige ingeschakeld. Die kwam met het tongriempje maar ze had ook wel wat goede praktische tips. Vooral dat kolven stond mij zo tegen. Dan was ik een half uur bezig en had ik 20ml, terwijl ze nu al 90ml per voeding drinkt.
wanneer is je dochter geboren? hoe was je bevalling? soms kan een zware of lange bevalling debet zijn aan het wat later op gang komen van je melk. heb je al meerdere kinderen borstvoeding gegeven?
Mijn kinderen zijn inmiddels volwassen. Eentje dronk heel slecht en daar heb ik met hangen en wurgen de borstvoeding volgehouden. Met een hoop stress van mij en gehuil van hem. Hij sliep ik bijna niet. Toen ik na drie maanden overging op de fles was het ineens het makkelijkste en gelukkigste kind dat er bestaat. Later bleek dat hij hartstikke allergisch is voor voedingsmiddelen die ik in die tijd veel at.
Ik heb er spijt van gehad dat ik niet naar mijn kind heb geluisterd en veel eerder ben gestopt met borstvoeding. Dat was zoveel beter voor hem geweest. Jij luistert wel naar je kind en naar je eigen gevoel en dat vind ik heel knap in al dat hormonale gedoe. Daar kun je echt trots op zijn. In mijn twintig jaar moederschap heb ik dat wel geleerd: dat jij als moeder toch echt het beste weet wat je kind nodig heeft. Dus je hoort de adviezen aan en dan volg je je eigen gevoel.
Zijn jongere broer ging trouwens wel heel goed op borstvoeding. Dat kostte mij toen ook helemaal geen moeite. Dus bij een volgend kind kan het weer heel anders gaan.
Als een kind niet goed drinkt aan de borst, dan kun je nog zo je best doen, maar is borstvoeding echt niet te doen.
Klinkt trouwens alsof je bij het kolven geen toeschietreflex krijgt. Dat lijkt me inderdaad heel frustrerend. Ik heb in een periode met heel veel stress toen het kolven niet meer lukte een tijd een neusspray gehad van de huisarts om de toeschietreflex kunstmatig op te wekken.
Melina_ schreef op 08-05-2023 om 20:38:
[..]
wanneer is je dochter geboren? hoe was je bevalling? soms kan een zware of lange bevalling debet zijn aan het wat later op gang komen van je melk. heb je al meerdere kinderen borstvoeding gegeven?
Nee dit is de eerste, en de bevalling is goed verlopen, niet uitzonderlijk zwaar of lang. Na een paar dagen kwam het op gang maar niet genoeg en de baby viel teveel af (10%). Daarom ben ik bij gaan voeden met kunstvoeding en gaan kolven, maar op dag 10 zat ik dus nog steeds maar op zo’n 20ml. En dat lukt alleen als ik enkelzijdig kolf met een professionele kolf en tegelijkertijd borstcompressie uitoefen + een neusspray neem om het toe te laten schieten.
Yvaine schreef op 08-05-2023 om 20:42:
[..]
Nee dit is de eerste, en de bevalling is goed verlopen, niet uitzonderlijk zwaar of lang. Na een paar dagen kwam het op gang maar niet genoeg en de baby viel teveel af (10%). Daarom ben ik bij gaan voeden met kunstvoeding en gaan kolven, maar op dag 10 zat ik dus nog steeds maar op zo’n 20ml. En dat lukt alleen als ik enkelzijdig kolf met een professionele kolf en tegelijkertijd borstcompressie uitoefen + een neusspray neem om het toe te laten schieten.
Ik denk dat je echt kunt zeggen dat je alles geprobeerd hebt. Dus niet meer schuldig voelen.
Daglichtlamp schreef op 08-05-2023 om 20:41:
Klinkt trouwens alsof je bij het kolven geen toeschietreflex krijgt. Dat lijkt me inderdaad heel frustrerend. Ik heb in een periode met heel veel stress toen het kolven niet meer lukte een tijd een neusspray gehad van de huisarts om de toeschietreflex kunstmatig op te wekken.
Deze heb ik ook inderdaad, maar op hoofdpijn na lijkt hij niets te doen. Ik merk in ieder geval geen grotere opbrengst.
Wat rot Yvaine dat je je er zo schuldig over voelt. Nergens voor nodig natuurlijk! Kunstvoeding is geen slecht alternatief.
Ik heb bij mijn dochter nooit genoeg melk kunnen geven. Na twee dagen greep de kraamzorg in. Dochter dronk goed, maar ze zat letterlijk of aan mijn borst of krijste het uit van de honger. Dochter kreeg vanaf dat moment na elke borstvoeding kunstvoeding na. Daar voelde ik mij ook heel rot over en dus ging ik zitten kolven in de hoop op meer productie.
Een maand lang heb ik het geprobeerd met allerlei verschillende schemas. Korte sessies met korte pauzes er tussen of juist uren achter elkaar. Ten einde raad belde ik de borstvoedingstelefoon. Daar zat een hele lieve vrouw die zei dat ik alles geprobeerd had en dat het toch mooi was dat ik in elk geval een deel van de voedingsbehoefte met borstvoeding deed. Dat was zo'n fijn advies. Ik kon het daarna wat beter loslaten stopte met het kolven gaf dochter wat ik had en de rest vulde ik gewoon aan met kunstvoeding.
Toen ik weer aan het werk ging kreeg ik met moeite 100ml gekolfd, dus kreeg dochter volledig kunstvoeding op de opvang. Toch heb ik op die manier uiteindelijk tot 9 maanden ongeveer twee keer per dag borstvoeding gegeven. Het scheelde ook zoveel toen de stress van het moeten er vanaf was.
Als je echt wil proberen (niet omdat je denkt dat het moet) dan zou ik je dus adviseren te geven wat je hebt en daar tevreden mee zijn. Hoe meer druk je legt op kolven hoe moelijker het gaat. Misschien is het nog een optie om maximaal vijf minuten live te proberen en als baby eerder gefrustreerd raakt de fles aan te bieden. Borstvoeding is leuk, maar wel als het goed voelt. Niet als het een lijdensweg is.
Yvaine schreef op 08-05-2023 om 20:42:
[..]
Nee dit is de eerste, en de bevalling is goed verlopen, niet uitzonderlijk zwaar of lang. Na een paar dagen kwam het op gang maar niet genoeg en de baby viel teveel af (10%). Daarom ben ik bij gaan voeden met kunstvoeding en gaan kolven, maar op dag 10 zat ik dus nog steeds maar op zo’n 20ml. En dat lukt alleen als ik enkelzijdig kolf met een professionele kolf en tegelijkertijd borstcompressie uitoefen + een neusspray neem om het toe te laten schieten.
Och vrouw toch, stap lekker over op de fles. Dit is toch geen doen?
Zo'n spijt dat ik maar tegen beter weten in ben blijven proberen borstvoeding te geven omdat ik dacht dat dat het beste was. Vingervoeden, afkoven, lactatiekundige erbij (toen de beste van het land) Borstontsteking gehad en alles. Partner en zelfs de lactatiekundige smeekten me op een gegeven moment te stoppen, nee hoor MRI was eigenwijs en zette door. Het moest lukken want dan was ik een goede moeder. Nou het is (even) gelukt maar ten koste van wat? Ten koste van een rustiger baby tijd voor mijn kind en bijna een soort borstvoedingsburnout voor mij. Ja ik kreeg groot respect voor mijn doorzettingsvermogen. Maar het was dommigheid. Heel heel erg spijt van. Ik zou echt willen dat toen het tegen begon te zitten ik gewoon aan het flesjes was gegaan. Zo eigenwijs geweest. Geef je zelf alsjeblieft een fijne rustige kraamtijd. Als het niet een beetje makkelijk gaat en met een beetje doorzetten is zowel jij als de baby beter af met gezellig tegen mams aan liggen met een flesje. sterkte
Oh en nog even: je denk dat als je stopt met borstvoeding geven, je een soort lichamelijke verbinding met je kleintje misloopt. Althans dat dacht ik. Als jij dat ook denkt: nee joh, is echt niet waar je kan eigenlijk veel relaxter en fijner de band in stand houden als je je minder druk hoeft te maken
Ik kan bevestigen dat rendementen uit het verleden geen garantie zijn voor de toekomst: bij de eerste was het aanvankelijk tobben met de borstvoeding, bij nummer 2 ging het vanzelf. Ik kon bij beiden trouwens nooit genoeg kolven, ze kregen er op het kdv zo nodig nog kunstvoeding achteraan.
Ik had bij nr 1 trouwens wel geluk met de kraamverzorgster die weliswaar inzette op het slagen van de borstvoeding maar die ook zonder meer bijvoeding adviseerde toen het niet zo vlotte. Dus ik heb nooit hoeven inzitten over een te hongerige baby.
Temet schreef op 08-05-2023 om 21:28:
Ik kan bevestigen dat rendementen uit het verleden geen garantie zijn voor de toekomst: bij de eerste was het aanvankelijk tobben met de borstvoeding, bij nummer 2 ging het vanzelf. Ik kon bij beiden trouwens nooit genoeg kolven, ze kregen er op het kdv zo nodig nog kunstvoeding achteraan.
Ik had bij nr 1 trouwens wel geluk met de kraamverzorgster die weliswaar inzette op het slagen van de borstvoeding maar die ook zonder meer bijvoeding adviseerde toen het niet zo vlotte. Dus ik heb nooit hoeven inzitten over een te hongerige baby.
Dit had ik ook. Ging het even niet? Gelukkig had ik van die sachetjes in huis. Uiteindelijk heb ik goed borst kunnen voeden maar ik heb nooit in hoeven zitten over de productie. Ik denk dat als het écht tegen had gezeten (dat het begin moeilijk is, is bij iedereen zo) ik gewoon over was gestapt.
MRI schreef op 08-05-2023 om 21:15:
Oh en nog even: je denk dat als je stopt met borstvoeding geven, je een soort lichamelijke verbinding met je kleintje misloopt. Althans dat dacht ik. Als jij dat ook denkt: nee joh, is echt niet waar je kan eigenlijk veel relaxter en fijner de band in stand houden als je je minder druk hoeft te maken
Dit speelt mee inderdaad. Het is toch een bijzonder moment. En het is ook best een aantal keer gelukt. Maar sinds het kolven (dat heb ik zo’n 7 dagen volgehouden) was de lol er wel snel vanaf. Ik probeerde steeds een kwartier de ene borst en een kwartier de andere met een gefrustreerde baby. Daarna dan nog 15 minuten kolven (wat later een half uur werd door enkelzijdig kolven). En ondertussen had mijn partner de leuke momentjes van het flesje geven en een knuffelen terwijl ze nog wakker was en zat ik alleen beneden te kolven. Ik had het idee dat onze band juist slechter werd daardoor.
