Toename aantal slaapcoaches, problemen soms juist erger
In vijf jaar tijd is het aantal slaapcoaches enorm toegenomen, en iedereen mag zichzelf slaapcoach noemen. Vaak zijn het moeders die vanuit eigen ervaring zijn gaan coachen. En de adviezen zorgen soms nog wel eens voor meer problemen.
Zelf zijn we bij slaapproblemen altijd uitgegaan van de reguliere aanpak en onze vijf kinderen hebben er altijd maar kort last van gehad. Dat wil zeggen bij het inslapen. De vierde werd nog lang ‘s nachts altijd even wakker maar ging altijd weer slapen als ze een warme fles had gehad.
Ik kan me voorstellen dat je soms zo met je handen in het haar zit dat je alles wel wil proberen.
Zou jij een slaapcoach inschakelen voor je kind? Of heb je dat wel eens gedaan?
nope. Onze kinderen hebben al vanaf baby af aan weinig slaap nodig en hebben nooit volgens de boekjes geslapen.
Maar wij kozen voor kind volgen en accepteren dat het even zo is.
Saga schreef op 23-05-2022 om 19:22:
nope. Onze kinderen hebben al vanaf baby af aan weinig slaap nodig en hebben nooit volgens de boekjes geslapen.
Maar wij kozen voor kind volgen en accepteren dat het even zo is.
Dit. Ik heb totaal geen vertrouwen in al die 'coaches'. Dat zijn geen beschermde titels.
Ik heb het wel overwogen/overweeg het soms. Heb een kind van 7 maanden dat zeer moeilijk inslaapt. En een hele tijd midden in de nacht 2,5 uur achter elkaar wakker was. Iedere nacht. 3 weken aan een stuk. Toen wist ik het echt niet meer. Was zelf inmiddels een zombie. Heb gewoon een baan. Heb geen partner.
Flesje hielp niet, vaste slaaproutine hebben we. Me er maar bij neerleggen, sja dat gebeurde bijna letterlijk. Uiteindelijk ging ze (iets) beter slapen.
Ben wel benieuwd naar ervaringen van mensen die er wel één hebben ingeschakeld. En hoe je weet wat een goede is. Mocht het nog eens zo vreselijk worden zal ik het namelijk wrs wel weer overwegen.
Wij hebben geluk dat dochter een redelijk goede slaper is. Ze heeft wel fases gehad waarin ze ineens slecht sliep en eigenlijk was dat altijd als ze een sprongetje had of ziek was en dan volgde wat ze nodig had. Soms stond ze dan te stuiteren in de woonkamer en soms wilde ze alleen maar tussen ons in liggen. Eigenlijk alles wat je volgens de slaap coaches vooral niet moet doen. Was de sprong voorbij werden wij meteen weer streng en lieten haar rustig even huilen en dan was ze snel weer in het oude patroon. Gelukkig maar want ik kan echt heel slecht tegen weinig slaap.
Ik zou het wel gewild hebben na 2,5 jaar geen nacht doorgeslapen te hebben. Of het geholpen had weet ik niet, maar ik was wel zo ver dat ik iedere strohalm aangegrepen zou hebben.
Nee. Ik ging naar de huisarts en die verwees door naar de kinderarts. Dat zijn wél beschermde titels met bijbehorende opleidings- en kwaliteitseisen. En een eed.
ik neem weinig coaches serieus.
AlisonH schreef op 23-05-2022 om 19:48:
Nee. Ik ging naar de huisarts en die verwees door naar de kinderarts. Dat zijn wél beschermde titels met bijbehorende opleidings- en kwaliteitseisen. En een eed.
Ja, ik ook. En toen was de reflux behandeld. Was kind verder gezond. En was het niet slapen niet het probleem van de kinderarts. Verder dan 'ach, wat lastig' kwam ze niet.
Ik zou het niet zo snel doen omdat ik moeite heb om de coach op waarde te schatten.
Vlak na de geboorte van ons kind ben ik de literatuur ingedoken en heb ik me verdiept in "het theoretisch kader van slapen". Zodat ik in ieder geval wist hoe het werkte en wat de richtlijnen zijn. We hebben die vanaf het begin toegepast. Kind slaapt vanaf 3 weken oud in zijn eigen bedje. Slaapt goed zelfstandig in. Wordt niet giga vroeg wakker. Hij slaapt ook nog niet door, maar dat schijnt dan weer heel normaal te zijn met zes maanden oud...
We hebben wel nachten gehad waarin we 10-20 keer even naar hem toe moesten, dan word je wel snel minder waard hoor. Kan me echt wel voorstellen dat je uit wanhoop zo'n coach inschakelt.
Meesje schreef op 23-05-2022 om 20:48:
[..]
Ja, ik ook. En toen was de reflux behandeld. Was kind verder gezond. En was het niet slapen niet het probleem van de kinderarts. Verder dan 'ach, wat lastig' kwam ze niet.
Dan heb je wel pech gehad. Ik werd doorverwezen naar de fysiotherapeut die gespecialiseerd was in baby’s met zeer moeizame geboortes en dat hielp. Maar als dat allemaal niks had opgelost was ik nog eerder de route acupunctuur, osteopathie gaan volgen dan een coach inschakelen. Ik heb daar niks mee.
Ons kind slaapt doorgaans prima. Ze heeft de eerste paar maanden van haar leven in een couveuse doorgebracht. We hebben wel dagelijks gebuideld maar bij ons slapen kon niet. Thuis werd ze enkel voor de nachtvoeding wakker, verder sliep ze heel goed. En nooit vroeg wakker, we hebben hetzelfde bioritme.
Alleen als ze ziek is of er speelt wat, met tandjes die doorkwamen en sprongetjes in de ontwikkeling dan komt ze soms halverwege de nacht bij ons liggen. Dat is dan een paar dagen zo hooguit en dan slaapt ze weer door en in haar eigen bed.
Omdat iedereeen zichzelf slaapcoach kan noemen zou ik er wel terughoudend mee zijn. Maar als je echt met je handen in het haar zit snap ik wel dat mensen dit doen.
Onze jongste van 3 slaapt nog geen nacht door maar wij geloven in niet in slaap laten huilen en niet in slaaptraining. Als ze huilen is er iets, dus gaan we naar ze toe en laten ze niet alleen aanmodderen.
In mijn ogen zijn veel slaapcoaches wel voor slaaptraining en dat past dus niet bij ons.
Als ik maar wanhopig genoeg zou zijn wel
Slaapgebrek is killing dus dat wil je iets dat helpt.
Zelf niet nodig gehad. Onze meiden zijn goede slapers en bij de eerste zijn we er per ongeluk achter gekomen dat eventjes huilen haar hielp om haar in slaap te laten vallen (Lees we hadden ruzie van de stress en waren daarom niet bij de eerst kik bij haar). Dus dat ook zo gedaan bij de tweede.
Bij groot verdriet gingen we natuurlijk wel troosten!
Due-scimmie schreef op 23-05-2022 om 22:20:
Onze jongste van 3 slaapt nog geen nacht door maar wij geloven in niet in slaap laten huilen en niet in slaaptraining. Als ze huilen is er iets, dus gaan we naar ze toe en laten ze niet alleen aanmodderen.
In mijn ogen zijn veel slaapcoaches wel voor slaaptraining en dat past dus niet bij ons.
Ik geloof dat zeker als het om hele kleintjes gaat. Maar met 3 jaar...? Het kan ook een gewoonte zijn geworden intussen, dat er niet echt (meer) een oorzaak onder ligt.
Hier heeft oudste rond 2,5 - 3 jaar een periode gehad dat hij niet doorsliep. Jongste had toen nog korte nachten vanwege borstvoeding. Wij liepen dus op ons tandvlees. Tot ik met oudste besprak dat alleen baby's 's nachts hun bed uit hoeven voor een schone luier of melk. Dat grote kinderen gewoon in hun bed horen te slapen, zodat ze zelf aan voldoende nachtrust komen, en papa en mama ook. Daarna was het over. Hij werd nog wel eens wakker, maar viel dan ook vanzelf weer in slaap zonder ons wakker te maken. Het bleek gewoon een gewoonte te zijn geworden die hij zichzelf had aangeleerd in de tijd dat we 's nachts jongste na de nachtvoeding verschoonden. Ik wil hiermee niet zeggen dat er niks is als jouw kind huilt, maar misschien kun je het eens proberen, zien te achterhalen wat er nu precies aan de hand is? Het zou zowel voor jullie als ouders als voor het kind zelf toch veel beter zijn als het kind doorslaapt?
Due-scimmie schreef op 23-05-2022 om 22:20:
Onze jongste van 3 slaapt nog geen nacht door maar wij geloven in niet in slaap laten huilen en niet in slaaptraining. Als ze huilen is er iets, dus gaan we naar ze toe en laten ze niet alleen aanmodderen.
In mijn ogen zijn veel slaapcoaches wel voor slaaptraining en dat past dus niet bij ons.
Sommige jonge kleine kinderen huilen om even de dag te verwerken. Dat betekent niet per se dat er iets is. Even de prikkels loslaten. In mijn optiek helpt het dus niet om ze daar weer uit te trekken maar wel vooral laten merken en weten dat je wel in de buurt bent.
