Zwangerschap Klaagtopic
Voor iedereen die even ongegeneerd wil klagen over de zwangerschap. Of je nu net zwanger bent, of al bijna bent uitgerekend: iedereen is welkom om even lekker een potje te zeuren 
ik voel me ook niet goed. Weer veel misselijk ondanks medicatie. Vandaag ook hoofdpijn en heel wazig in mijn hoofd. Lig elke avond nog steeds tegelijk met de Kids in bed. Het voelt echt als overleven en baal als een stekker dat ik er niet wat meer van kan genieten. Ben er best verdrietig van dat ik me elke dag zo rot voel. Had zo gehoopt dat het dit keer anders zou gaan, het valt me zo tegen. En als ik dan bedenk dat ik nog niet eens op de helft ben kan ik wel janken
Fijn dat alles klaarstaat, KQ. En naar dat je het zwaar hebt. Ik hoop stiekem dat die kleine bij ons liever voor dan na de 40w komt, maar ja, dat hebben we niet in de hand.
Ik moest even nadenken wat je bedoelde met vandaag, maar ik neem aan dat je de guo bedoelt. Die was vorige week. In het andere zwangerschapstopic heb ik daar wat uitgebreider over geschreven. Het komt erop neer dat de hartafwijking niet werd gevonden, maar dat er nu echodense darmen gezien zijn. Hoeft niets te zijn, kan iets milds zijn, maar kan in het ergste geval taaislijmziekte zijn (slechte kwaliteit van leven, levensverwachting van max 40 jr). Dus we hebben bloed laten prikken om ons dna te laten checken op dragerschap van taaislijmziekte. Als we allebei drager blijken, moet er een vruchtwaterpunctie gedaan worden om te checken of de gup het daadwerkelijk heeft. Als dat het geval is, moeten wij de moeilijke/onmogelijke beslissing nemen of we de zwangerschap willen voortzetten of afbreken. We zouden het na ongeveer een week horen als we allebei geen drager zijn of als we allebei wel drager zijn. Als één van ons drager is, nemen ze nog een week om de ander extra goed uit te pluizen. Maar ook dan zouden we na een week een update krijgen, dus hopelijk is dat morgen al. Dat is misschien een (flinke) ergernis: die onzekerheid. En ik weet niet hoe helder ik nog kan nadenken, omdat ik de kleine inmiddels dus voel bewegen. Ik heb het idee dat ik al een band aan het creëren ben, dus de zwangerschap afbreken is voor mij misschien al minder makkelijk dan voor man, die wel helder kan nadenken. Moeilijk dus. Maar goed, meer dan afwachten kunnen we nu niet. En om ons nu druk te maken om een scenario dat maar een heel kleine kans heeft... Tja.
Oh en die misselijkheid en je beroerd en gewoon klote voelen is ook zo herkenbaar! Waar blijft die roze wolk toch, waar iedereen zo over zwijmelt? 
oh Afrodite de onzekerheid is killing. Ik vind dat je er zo dapper instaat. Ik duim voor een goede uitslag en dat je het morgen maar weet. Dan weet je tenminste waar je aan toe bent.
Thnx, Suuus. Ik vind het eigenlijk wel meevallen qua dapperheid. Gisteravond mijn eerste hormonale bui gehad sinds ik zwanger ben (of was het de vermoeidheid?). In de armen van man liggen janken dat ik die uitslag heel spannend vind, dat ik doodsbang ben voor de bevalling (HOE ga ik dat ooit voor elkaar krijgen?!) en dat ik haast letterlijk wegloop voor de hele situatie van mijn vader (in verzorgingshuis, gaat niet zo goed, ik kan daar slecht mee omgaan). Man was lief, maar nu nog steeds voel ik me K. Weer veel te vroeg wakker natuurlijk, helpt ook niet mee. Vandaag maar een beetje rustig aan doen.
Oh en nog meer klagen: ik heb al een week ofzo last van de botjes/gewrichten in een van mijn voeten. Het begon aan de binnenkant en trekt om de paar dagen verder naar de buitenkant. Eigenlijk is elke beweging vervelend, ondanks dat ik braaf m'n steunzolen draag. Ben bang dat m'n voeten aan het doorzakken zijn door het gewicht. Het schijnt dat je voeten een maat of zelfs twee kunnen groeien door zwangerschap, maar als je ziet wat een gigantische schoenencollectie ik heb, begrijp je waarom ik daar niet op hoop...
dat het pas de eerste keer is zegt mij genoeg 
en heel logisch dat je een x breekt.
Qua bevallen: als je het spannend vindt zou ik zeker aanraden een cursus te doen. Wat dan ook, als je je er maar goed bij voelt. Ik kan Nira van Dijk aanraden, zij heeft de cursus "Bevallen als een baas". Heel nuchter, praktisch en je wordt enorm in je kracht gezet als vrouw.
en ja, alles groeit he met de zwangerschap. Hopelijk blijven je voeten een beetje binnen de perken 😉 ik vond ze vooral heel dik toen het zo warm was.
Eigenlijk hoort dit hier niet, want het is geen klagen, maar toch even melden: man en ik blijken allebei geen drager te zijn! Dus de kans dat de gup ziek is, is bijzonder klein. Heel blij mee (uiteraard). 
En nog meer off-topic: vandaag bij de huisarts geweest voor een gek plekje op m'n tepel, daarin gerustgesteld, oefeningen voor mijn voeten gekregen en meteen maar een kuurtje voor vaginale bacteriose. Ging lekker snel en efficiënt allemaal!
Wat een goed nieuws! Krijg je nu nog een extra echo om nog eens te kijken naar de darmen?
Jillz schreef op 20-01-2023 om 13:13:
Wat een goed nieuws! Krijg je nu nog een extra echo om nog eens te kijken naar de darmen?
Ja, die hadden we al ingepland rond de 32w, die afspraak blijft gewoon staan. En de gyn moet de groei van het kindje extra goed in de gaten houden, maar vooralsnog kunnen we opgelucht ademhalen 
Nog even een omgekeerde klacht (iets positiefs). Voor mijn zwangerschap voelde ik regelmatig mijn hart overslaan, een vervelend gevoel. Dat is vaak onderzocht maar nooit gevonden wat het was. Sinds ik 2 maanden zwanger ben heb ik daar geen last meer van. Ik vraag me af of het ligt aan de veranderde hormonen, het gebruik van een bloedverdunners tijdens de zwangerschap of het stoppen met cafeïne houdende dranken. Of wellicht is het iets anders. Fijn is het wel in ieder geval, ik hoop dat het niet meer terugkomt.
oh Afrodite, wat een fantastisch nieuws! Kan me voorstellen dat jullie erg opgelucht zijn. En ook nog eens een prettig doktersbezoek. Lekkere dag!
Nou Yvaine das ook mooi nieuws. Fijn dat de zwangerschap zo ook wat goeds brengt (naast de baby, natuurlijk )
Bah, ik vind het even niet zo leuk meer.
Alles doet pijn, lopen, zitten, staan, opstaan, omdraaien in bed, traplopen.
Als ik op mijn linkerkant lig dan word ik misselijk, als ik te lang op mijn rechterkant log dan doen mijn bekken pijn. Spanningen in mijn schouders. Minimaal 5x per nacht eruit om te plassen en daarna niet goed kunnen inslapen.
Van koud water drinken krijg ik last van maagzuur.
En ik ben verkouden geworden...
Oh en ik ben zó vreselijk moe!
Dikke knuffel voor jou @KQ. Je zit nu zo rond week 34 he. Nog even doorbijten.. maar oh wat kunnen de dagen lang duren he 
Suuus schreef op 01-02-2023 om 10:50:
Dikke knuffel voor jou @KQ. Je zit nu zo rond week 34 he. Nog even doorbijten.. maar oh wat kunnen de dagen lang duren he
Precies 34 weken vandaag. De gynaecoloog zei dat als ik 38 weken te lang vind duren dat 37 ook bespreekbaar is. Over anderhalve week weer een echo.
Sterkte, KillerQueen! Kunnen ze je niet iets geven voor een goede nachtrust? Het lijkt me dat het wel fijn is als je energie hebt voor de bevalling... Maar misschien zijn daar geen veilige middelen voor, daar heb ik geen verstand van, of misschien wil je dat niet (wat ook prima is).
