Zwanger partner (nog)niet klaar voor.
Hai all,
Ik(32j) ben zwanger ondanks after morning pil. Mijn partner(29) - waar ik 7 jaar een relatie mee heb en sinds halfjaar mee samen woon- wilt de zwangerschap afbreken(abortuspil).
Ikzelf denk dat we nu wel klaar voor zijn. We hebben alles al op een rijtje. Huisje, mooie carrières en steun van familie. Daarnaast denk ik dat tijd nooit rijp(volmaakt)is om voor kinderen te gaan.
Hij denk nog mentaal niet klaar voor te zijn. Vindt het nu te vroeg sinds we maar nét samenwonen. Daarnaast is hij gezien zijn leeftijd en autisme nog zoekend naar zichzelf en om zichzelf te begrijpen/gelukkig te worden met zichzelf.
Zijn idee is om nu voor abortus te gaan en in de toekomst samen voor een kind te gaan wanneer hij er klaar voor is.
We zijn gelukkig in relatie en dit wil ik zo houden en daarom weet ik niet wat ik nu kan doen.
Hebben jullie dit ook meegemaakt? Ik ben benieuwd naar wat jullie hiervan vinden.
Aaah nee, wat een lastige situatie. Je vriend denkt er wel wat gemakkelijk over. Abortuspil en klaar? Dat kan alleen maar heel pril in de zwangerschap. En zo eenvoudig is dat allemaal niet. Het is nogal een heftige keuze….
Hoe ver ben je? Heb je naast je vriend steun aan een vriendin of familie?
Je kunt nooit van tevoren echt doorgronden wat de komst van een kind met je zal doen. Een kind krijgen is een enorm avontuur, je leert jezelf op een andere manier kennen - en je partner ook.
Voorbereiden is belangrijk, uiteraard. Verder is het vooral de sprong durven wagen. Je partner heeft nu koudwatervrees en dat is - extra door zijn diagnose - goed te begrijpen. Verandert dat in een jaar of wat?
Je bent nu zwanger. Je hebt geprobeerd een wissel te verzetten met de MAP wat niet is gebeurd, en je ziet zelf veel lichten op groen staan. Je bent 32. Als je er vertrouwen in hebt, heet dit kindje dan van harte welkom.
Ik ben zwanger geraakt met koperspiraal. Wij waren toen 2,5 jaar samen en verloofd. In eerste instantie wilden we wachten met kinderen tot we getrouwd waren maar dat liep dus anders.
Onze zoon is nu bijna 5. Bij ons was man echter sneller enthousiast dan ik. Het voelde voor ons niet goed om deze zwangerschap af te breken en er paar maanden/jaar later alsnog voor te gaan.
Je vriend heeft autisme schrijf je. Grote kans dat hij er dan nóóit aan toe is, immers, het is niet te overzien hoe een kind je leven kan veranderen. Lastig hoor.
Hoe lang wil jouw man nog wachten dan? Hij heeft nog 9 maanden om er aan te wennen en zich er op voor te bereiden. Je bent 32, tegen die tijd (bijna) 33. Das een mooie leeftijd.
Ik vind ook dat hij er wel erg makkelijk over denkt 'pilletje en klaar'. Als je volwassen spelletjes speelt, moet je ook voor de consequenties instaan. Ja, het is spannend. Met ASS misschien nog extra. Je weet nooit precies hoe het gaat zijn. Maar dat geldt over een paar jaar nog precies hetzelfde.
Niet alles valt te plannen natuurlijk.
Je hebt er de leeftijd voor, jullie hebben al een lange relatie, alles voor elkaar.
Wanneer is volgens hem dan wel het goede moment? Ik geloof daar niet zo in, dat dat dan ooit wél komt.
Ik zou hier erg veel moeite mee hebben als mijn vriend zo zou doen
is er hulpverlening bij je vriend betrokken? Autisme en ouderschap kán een pittige combinatie zijn. Wanneer er hulpverlening betrokken is, zou ik aanraden om dit onderwerp te bespreken.
Autisme kent vele vormen, en dus is er geen pasklaar antwoord maar wel het dialoog
Man en ik hadden al 9,5 jaar een relatie en ik werd zwanger toen ik 29 was. Was ik er toen klaar voor? Tegen de tijd dat ik bevallen moest, was ik op kraamvisite bij één van de moeders van mijn zwangerschapsgymnastiekclubje en ik kreeg haar baby te knuffelen. Toen realiseerde ik me pas ècht, ik krijg straks een baby, help! Ben ik daar klaar voor?! Maar alles blijkt te wennen en toch weer niet. Tegen de tijd dat je gewend bent dat je een baby hebt, wordt het opeens een peutertje met een eigen mening. Ben je de peuter net gewend, moeten ze opeens naar school en blijkt het echt een schoolkind. Ben je daar goed en wel aan gewend, krijg je met het fenomeen puber te maken! Heb je net leren omgaan met de nukken van een puber, staat er opeens een redelijke jongvolwassene voor je neus die de wereld in gaat trekken en is het stil in huis. Moet je daar weer aan wennen!
Wat hij wil of wat wij vinden doet er helemaal niet toe. Het gaat erom wat jij wilt.
DanGun schreef op 19-11-2021 om 16:33:
Wat hij wil of wat wij vinden doet er helemaal niet toe. Het gaat erom wat jij wilt.
Goeie vraag.
Wat ik wil is dat onze relatie nog goed blijft en zwangerschap voortzetten. Ik wil ook dat hij gelukkig is met de keus die ik maak.
je bent 32. Je hebt een huis een baan en jij wil wel. Ik zou zeggen verwelkom dit kind! Hoe lang wil je partner wachten? Wanneer is hij er dan wel klaar voor? Als je 35 bent ben je al 50 procent minder vruchtbaar dan op je 25e. Goed als je supervruchtbaar bent... 50 procent van supervruchtbaar is nog steeds goed maar dat weet je niet van te voren. Probeer uit te zoeken waar je vriend zo tegen op ziet. Laat hem desnoods praten met familie of vrienden die al vader zijn. Verrassingen zijn soms de mooiste cadeaus.
Het stoort mij ook een beetje hoe je vriend er over praat. Nu een pil om de zwangerschap af te breken en later weet zwanger worden. Alsof het gaat om een vakantie plannen. Het leven is niet zo maakbaar.
Senna.s schreef op 19-11-2021 om 16:38:
[..]
Goeie vraag.
Wat ik wil is dat onze relatie nog goed blijft en zwangerschap voortzetten. Ik wil ook dat hij gelukkig is met de keus die ik maak.
Ik denk dat je die drie niet allemaal voor elkaar krijgt.
Wat is het belangrijkste van deze drie voor jou?
Wanneer denkt hij er wel klaar voor te zijn? Wat moet er dan veranderen voordat het zover is dat hij er wel klaar voor is? (Want wie weet is hij er nooit klaar voor...)
Ik zou nu vooral nadenken over wat jij wil en hoe jij in deze situatie staat.
Wat een rotsituatie zeg. Ik was 6 mnd na de bevalling van de eerste weer zwanger. Voor ons gevoel kwam dat helemaal niet uit want we waren nog aan het wennen aan ons nieuwe gezinnetje.
Vast stond dat we wel graag meerdere kinderen wilden. Het voelde voor ons niet goed om te zeggen deze zwangerschap breken we af en we proberen het over een jaar weer. Ik kon 9 maanden wennen aan het idee en nu is het een heerlijk kereltje van 5. Het leven gebeurt terwijl jezelf andere plannen maakt.
Ik wens je sterkte!
Senna.s schreef op 19-11-2021 om 16:38:
[..]
Goeie vraag.
Wat ik wil is dat onze relatie nog goed blijft en zwangerschap voortzetten. Ik wil ook dat hij gelukkig is met de keus die ik maak.
Klinkt als een sprookje. Niet echt realistisch.
Hij wil geen kind, want hij kan de verantwoordelijkheid niet aan. Jullie hadden daarom de afspraak dat jullie nog niet aan kinderen zouden beginnen.
