Zwanger na miskraam

Dank

jullie voor jullie lieve woorden ik merk dat ik me op het moment zelf groot probeer te houden en het probeer te doen alsof het niet zo erg is maar dan zit ik all you need te kijken en dan isdaar een stel met een echo in de handen en dan breek ik, ja ik heb ook zo'n foto maar alleen niet met goed nieuws. En ach ik moet niet zeuren hoeveel vrouwen kunnen geen kinderen krijgen en ik heb 3 schatten van kinderen,mijn zoon al op een leeftijddat hij me vanmorgen een knuffel gaf toen ik zei dat er geen broertje of zusje kwam en zei mam het geeft niet en dan mijn kleinste poppetje die nu af en toe zegt mama hou van jou en mijn middelste dwarse griet die mij aankijkt en ik weet jij snapt het ook. Maar toch mijn lichaam en hart schreeuwt nu gewoon om dat kleinemensje dat toch aanwezig was. Ik weet dat het nog moeilijk wordt omdat het zwangerzijn waarschijnlijk niet meer terugkomt en ik echt afscheid moet nemen en ik hoop echt dat het zo loskomt en ik het kan afsluiten. Liefs Yonami

Ach wat naar

Yonami, vanuit hier ook een dikke knuffel. Ik ken het gevoel heel goed. Je hoeft je niet groot te houden, dit is zo teleurstellend en verdrietig. Wat reageerden je kinderen lief, trouwens.
Groetjes
Massi

Sterkte

Wat vreselijk naar dat het toch niet goed afloopt. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Het voelt idd heel oneerlijk om eerst wel een kloppend hartje te zien en een paar dagen later niet meer. Helaas heb ik dat ook al twee keer meegemaakt, alleen dan zonder bloedverlies.

Hoe dan ook, geef jezelf de kans om wel verdriet te hebben, dat lucht echt op. Zoals anderen hoer ook al zeggen. Wat fijn dat je kinderen zo lief reageren. En die jaloezie begrijp ik ook heel goed, heb ik geen probleem mee hoor. Denk vooral even aan jezelf nu!

Yonami

Ook ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen in deze moeilijke tijd. Laat je 'troosten' door je kinderen...volgens mij kunnen ze dat als de beste!

Yonami

Ook van mij een knuffel, wat een verdrietig nieuws.

Last van buik

ik ben nog steeds beroerd. ben ziek thuis.
vanavnd top, namelijk harde buik, krampen, pijn in rug.

heb soms uitstraling naar benen.
maak me zorgen

Elinde

he meid, dat klinkt niet leuk! Niet meteen te ernstige zorgen maken hoor misschien is het een teken dat alles groeit en verandert in je buik. En anders bellen hoor ze zitten ervoor en niet denken dat je lastig bent! Ik denk aan je ik voel gewoon dat het bij jou goed gaat! Hier isalles nog hetzelfde bloed bloed bloed, soms krampen maar het komt niet. Word er best verdrietig van ben er de hele dag mee bezig en kan het niet van me af zetten. Morgen weer een echo maken, dan kijken ze of hetzich al verplaatst. Nou leuk alweer een echo met negatief beeld maar ja moet het toch. Ben alleen zo bang dat ik weer naar het ziekenhuis moet omgecurreteerd te worden. Was bij mijn eerste miskraam ookzo omdat het uit zichzelf niet kwam. Klinkt stom maar ik wil het graag zien voelt voor mij alsof ik dan beter afscheid kan nemen. Op het moment gewoon een super rot verdrietige situatie. Groetjes Yonami

Elinde en yonami

Elinde, hoe ver ben je nu? Ik heb al dat soort verschijnselen ook (allang), en ben nu 7mnd zwanger.

Yonami, het is ook fijner als het zelf komt, dan heb je toch meer het gevoel dat je het zelf loslaat, in plaats van via een ingreep. Ik hoop voor je dat het nu snel komt. Sterkte sterkte sterkte!

Te spannend

Ik word gek van mezelf, zit zo te stressen voor de echo en die is pas volgende week... Slaap er slecht van en kan de hele dag alleen maar daaraan denken. Denk dan ook ineens dat de verschijnselen weg zijn, maar ik ben best wel moe en volgens hub zijn mijn (.)(.) ook niet kleiner dan gisteren bijvoorbeeld. En toch... Twijfel alom.

Ik durf eigenlijk helemaal niet meer. Bij de gedachte aan het schermpje en dan weer een heel stil beeld te zien, word ik al helemaal bang. ((

Help! Hoe kom ik die week door!?! Of beter: hoe voorkom ik dat ik gillend de wachtkamer uit ren?

Even kort

ik ben week al ziek thuis. zelfs mijn ouders maken zich nu drukker dan anders om mij.
ik ben het beroerd zijn zo verschrikkelijk zat! de hele dag door voel ik mij misselijk. ik eet kleine beetjes en vlees kan ik niet verdragen. ook geurtjes niet, dus ik ben niet in staat om te koken.
kinderen maken zich ook zorgen om mij, want een moeder die zit te kreunen en te zuchten en zelfs huilen is natuurlijk niet leuk.
mijn borsten hoef ik niet meer te voelen, want die doen ook heel erg pijn.
voel me wel een zeur zo. vooral na wat yonami is overkomen.
ik hoop dat je het allemaal in ieder geval een plekje kan geven! neem je tijd ervoor. ik ging destijds heel erg aan het dichten en heb een kaartje gebrand. ik heb na 10 jaar weer een gedichtt geschreven en die staat nu gewoon in mijn huis te pronken.
ik denk in ieder geval aan je hoor!!1

ook aan jou ano. herken onzekerheid. ik had het er met mijn verloskundige over, die gaf aan dat het logisch is als je dingen meemaakt.
kan zelfs terugkomen op moment dat een van de kinderenn dus zwanger is.
dusssss.....................

ik moet de kinderen ophalen van school, dus sleep me er naartoe.

nogmaals yonami ik denk aan je! veel liefde toegewenst!!!

anderen die hebben gereageerd dank voor reacties.
nu moet ik echt gaan.

Lief

van je elinde dat je aan mij denkt. Af en toe echt moeilijk. Ik heb de foto van mijn echo waar het nog "goed" was nog en wou er ook een gedichtje bijschrijven.Toch iets van een herinnering aan iets wat ik heel graag wou. Meid maar jij klinkt super zwanger maar ik kan me voorstellen dat dat lamlendige gevoel je soms uit je neus komt en ja voor de kinderen is het natuurlijk ook niet leuk. Maar ik hoop dat je je na de eerste 3 maanden wat beter gaat voelen! En dan komen er weer andere kwaaltjes..... Maar denk aan dat mooie waar je het voor doet. Liefs Yonami

Yonami

Hopelijk kun je het een plaatsje gaan geven nu het vruchtje weg is. Ergens wel fijn dat je geen curettage hoeft en dat je lichaam het zelf heeft opgelost. Maar het blijft natuurlijk ook heel verdrietig.

Ik kan me voorstellen dat je moedergevoelens weer wakker zijn geworden en wat dat betreft ook een goed idee om er samen over te praten. Nogmaals heel veel sterkte!

Veegje bloed

Hier vanmorgen schrik! Heb licht last van verstopping en had na toiletbezoek ineens een veegje bloed. Maar het is me niet helemaal duidelijk waar het vandaan is gekomen. Aan het eind van de ochtend weer een heel klein veegje. Het lijkt erop dat het noet van binnen kwam, maar aan de buitenkant kan ik ook geen wondje ontdekken.

Heb geprobeerd het zkh te bereiken, maar na een half uur in de wacht heb ik het opgegeven. Zat ook op werk in ee lege kamer, maar was toch bang dat het in de gaten liep.

Dus nu nog meer stress. Heb ook al een paar dagen niet of nauwelijks last van misselijkheid en boobs zijn niet kleiner, maar overdag wel minder gevoelig. Afgelopen nacht deden ze nog wel pijn. Nu de nacht maar weer door zien te komen... En de komende dagen. Ik ben zooo bang!

Ano

Op zich is het niet abnormaal dat je nadat je gepoept hebt (zeker als je flink hebt moeten persen) licht bloedverlies hebt. Je baarmoedermond is sterker doorbloed tijdens je zwangerschap en dan kan er sneller een bloedvaatje springen. ( net als dat veel zwangeren tijdens hun zwangerschap vaker een bloedneus hebben).
Als je je zorgen blijft maken toch even contacten met je verloskundige of gyn.
M.

Dankje

Fijn, Rembrandt, dat je even reageerde.

Vannacht een hele slechte nacht gehad. Geen oog dicht gedaan van de stress. Ik ben ervan overtuigd dat het weer mis is. Had ik normaal altijd pijn in mijn borsten, vooral 's nachts, dat is nu helemaal niet zo. Ook heb ik het idee dat ze minder stevig zijn.

Maar vanmorgen getest met een tamponnetje en nulkommanul bloed gezien, kwam er helemaal spierwit weer uit, zal ik maar zeggen.

En toch is er die enorme twijfel. Ook een huilbui gehad en mijn man geeft weinig respons. Heeft wel getroost natuurlijk, maar hij weet ook niet wat te zeggen. Ik kom zo echt niet nog vier dagen (en nachten) door.

Alleen heb ik nog geen vk, vanwege de eerdere miskramen moet ik eerst in het zkh onder controle en de gyn kon ik gisteren dus niet bereiken. Ik weet ook niet hoe ik die vandaag wel kan bereiken, kan het telefoontje eigenlijk niet opbrengen en man wil niet bellen voor mij. Die zegt: probeer wat afleiding te zoeken. En wil dat ik zelf bel als ik het echt nodig vind. Ik weet echt niet wat ik moet.

Een echo zal ws geen positief beeld geven, maarja dan weet ik het maar. Maar ik heb nu geen idee hoe ik het voor elkaar moet krijgen.

Ano

Hoever ben je nu, en had je al een vroege echo gehad?

Ik had wat bloedverlies bij 6w en was ook bang voor een miskraam. Gister toch echt een mooie echo met wurmpje van ruim 12w gezien.

Als je geen hevig bloedverlies of pijn hebt dan denk ik eerder dat het nog wel goed zit.

Probeer positief te blijven hoor. Sterkte met het wachten.

Opgelucht

Hoi Petal,

Wow! Hoe heb je dat volgehouden, zes weken in onzekerheid?

Vanmorgen toch via de huisarts een echo kunnen regelen in het zkh en het ziet er allemaal goed uit! Geen bloed te zien binnenin en ook niks van bloed op de echo. Berekening is precies gelijk aan wat we verwachtten obv de datum laatste menstruatie. Nu bijna 9 weken. Dus voor nu erg opgelucht en ik kijk uit naar volgende week, dan hebben we de 'officiele' meting. Pfff!

Hopeljk vannacht dan weer goed slapen...

Wat fijn

Ha Ano,

Ik las stiekum met je mee en ben heel blij voor je! Wat een opluchting!

May

Ano

hoe is het nu?

ik kan niet wachten op de echo van vrijdag a.s.

heb nog klachten, maar voel me aan de andere kant ook niet zwanger.
die onzekerheid!!!

Yonami

ik denk nog steeds aan je. hoe is het nu?
heb je alles al beter een plekje kunnen geven. al is het natuurlijk nog maar kort geleden.

Elinde

Lief van je dat je nog aan me hebt gedacht! Hoe het gaat, tja dat weet ik af en toe zelf niet. Voel me nog vaak verdrietig en weet af en toe niet hoe ik me moet voelen Vannacht had ik weer een ongelooflijke nare droom dat het kleintje er nog zat en maar niet wou loskomen. Aan deandere kant heb ik wel eerlijk tegen mijn vriend gezegd dat ik toch nog ongelooflijk graag een keertje zwanger wil worden en ondanks alle tegens willen we er toch voor gaan. Wat ook ongelooflijk is deze week voelde ik mijn eisprong alweer wat volgens mij vrij vroeg is na een miskraam. We hebben ook sexgehad deze week dus stiekem hoop ik op ....... maar misschien is het eigenlijk ook wel weer te vroeg hiervoor. Weet het niet ben voornamelijk heel ongeduldig wil het gevoel van zwanger zijn terug maar als ik eerlijk ben dan dat zwanger zijn van een paar weken geleden, tjee moet als het weer mocht lukken weer helemaal opnieuw beginnen met dat weet ik zeker veel stress en onzekerheid! Maar goed dat heb ik ervoor over. Ik hoop echt voor je dat deze week je echo goed is, tuurlijk is iedat!!!! Ik denk aan je! Groetjes Yonami

Yonami

Je kunt vrij snel na een miskraam weer een eisprong hebben. Er wordt zelfs beweerd dat je na een miskraam extra vruchtbaar bent. Ik heb twee miskramen gehad en was na een miskraam steeds meteen zwanger, het kan dus. Ik hoop in ieder geval dat je wens mag uitkomen.

Yonami

ik ook. En die is net 3 geworden.

Dank je voor je berichtje, heb je ook mensen met wie je erover kunt praten (behalve je partner)?

Sascha en dc

ik vind het fijn te horen dat jullie na een miskraam gelijk zwanger zijn geraakt, geeft me een beetje hoop. Dc ik vind het echt lief dat je aan me vraagt of ik wel met iemand kan praten erover. Dat vraagt nou niemand aan mij en nee eigenlijk is er niemand. Nou had ik het tegen bijna niemand vertelt dat ik zwanger was alleen tegen mijn ouders en mijn zusje. Dus is het ook logisch dat er niets aan mij gevraagd wordt maar ik vind het wel lastig. Niemand weet echt hoe ik me voel,en dat is vaak heel rot.
ijn ouders schrokken zowieso van het feit dat ik zwanger was en ik heb nu steeds het gevoel dat ze er eigenlijk best blij om zijn dat het niet doorgaat(dit is waarschijnlijk echt niet zo) Mijn zusje heeft echt samen met mij zitten huilen toen ik haar vertelde dat ik zwanger was maar dat ik al voelde dat het niet goed ging, zij heeft zelf ook een miskraam meegemaakt dus weet hoe het voelt. Maar tegen haar houd ik mij ook groot tenslotte is ze mijn kleine zusje. Phoe maar soms vind ik het echt moeilijk zoals vanmiddag toen ik iemandzag met een beginnende zwangerschapsbuikje dan voel ik me echt een hele poos ongelukkig en denk anders had ik dit nu misschien ook gehad. De ooievaars rijzen omhoog in onze straat en iedereen loopt met een dikke buik. En dan nog die schuldgevoel van waarom voel ik me zo ik bedoel ik heb 3 lieve kinderen en dan nog die jaloerse gevoelens tegenover die mensen. Ben ik niet erg egoiistisch om nog een kindje te willen? Phoe en nu is de week van mijn eisprong voorbij en ik ben zo bang dat het niet gelukt is en ik weer ongesteld word en dus teleurgesteld word. Dus allerlei gevoelens, soms is het of ik in een draaimolen van gevoelens zit,ik slaap erg slecht ben doodmoe en droom naar. Ik hoop dat ik snel een beetje rust krijg in mijn hoofd maar weet dat ik nogal een denkertje ben. Sorry voor de zwangere hier voel me best schuldig met dat geklaag van mij en het is eigenlijk niet mijn bedoeling om dit draadje te verpestten met mijn negatieve gevoelens, vond het nu wel erg fijn om hier even mijn gevoelens neer te zetten. Nogmaals dc vond het fijn dat jij naar die gevoelens vroeg! Groetjes Yonami

Yonami

Heel goed juist dat je het hier van je afschrijft! Het is toch ook gewoon ontzettend rot, dat is echt geen geklaag waar je je schuldig over zou moeten voelen. Helemaal nu je er met bijna niemand over kan praten. Nogmaals sterkte en ik duim voor je dat het snel weer raak is (en blijft)!

Lieve meid

Ten eerste, dit forum is juist lekker om van je af te schrijven, dus voel je daar echt niet schuldig over. Velen van ons hebben ook een miskraam of miskramen gehad, dus weten hoe het is hoor!

De ene zwangerschap vervangt de andere niet. Of je nu al 6 gezonde kinderen hebt, of dat je een gezond kind er vlak na krijgt, het gevoel van verlies blijft.

Ik had toen wel aan meerdere mensen verteld dat ik zwanger was, en kon er in het begin goed over praten. Kijk even of je toch niet bij een vriendin ofzo je hart kan uitstorten. Het helpt wel hoor, je even heel erg zielig kunnen voelen en getroost worden.

Wat ik wel erg pijnlijk vond, was toen ik weer zwanger werd, mensen ervan uitgingen dat het "over" was. Nou, dat was het niet, voor mij was ik zwanger van een ander kindje, en dat ene kindje was ik nog steeds kwijt. Maar op een of andere manier had ik het gevoel van mensen dat ik niet meer verdrietig mocht zijn, en er ook niet echt meer over mocht praten.

Zet verder schuldgevoel uit je hoofd meid, je hebt een miskraam gehad, en rouwen en klagen hoort erbij om erover heen te komen! Jaloezie is ook heel normaal!

Echo

ik heb gisteren echo gehad, omdat ik weer licht bloedverlies had. ze zien een zeer bewegelijk kindje. ben nu 10 weken en 4 dagen zwanger.

spannend allemaal!!

Yonami

ik kan me je gevoel goed voorstellen hoor. kan goed zijn om van jezelf af te schrijven. wat iemand hiervoor ook al schreef. miskraam hebben en het gevoel wordt door meerderen wel herkent.

is wel moeilijk allemaal. en vooral die onzekerheid, enz.

kan me ook zo goed voorstellen dat je gelijk zwanger wilt worden.

bij mij went de omgeving er nu langzaamaan wel aan.
dat is wel fijn hoor.