Wat je niet wist over bevallen en herstel
Op diverse websites staan artikelen over bevallen en zwanger zijn en wat je kunt verwachten. Ook vaak stukjes over wat 'niemand je vertelde over bevallen' enzo. Toch viel mij op dat er toch aardig wat dingen zijn aan herstellen na een bevalling en je zwangerschap die blijkbaar normaal zijn maar die je toch nooit leest. Dus vandaar de vraag :
Wat wist jij niet en had je graag wel geweten?
Gatekeeper schreef op 28-11-2021 om 21:32:
[..]
Deze tijd helaas niet meer. Vaak krijg je te horen dat er geen anesthesist beschikbaar is en dat dat nog wel een paar uur kan duren. Laatst stond er in de krant dat een vrouw na 10?! uur weeen en 1 cm ontsluiting verder geen ruggenprik kon krijgen in het ziekenhuis waar ze was omdat er geen anesthesist was. Is ze puffend in de auto gezet naar een ander ziekenhuis waar dan wel iemand beschikbaar was.
Ja, helaas is het nu anders. Daar had ik niet goed bij stilgestaan.
yette schreef op 28-11-2021 om 21:23:
[..]
Ik vond het voor mezelf ook niet nodig. Heb het vier keer zonder gedaan. Maar iedereen en elke bevalling is natuurlijk anders.
Inderdaad en daarom vind ik dat je gewoon om een ruggenprik moet kunnen vragen.
Aviendha schreef op 28-11-2021 om 19:45:
[..]
Haha, mijn bevalling ging ongeveer hetzelfde als honderd jaar geleden. Maar er was dan ook niks aan de hand
herstel duurt wel ff maar geloof het of niet... je zit zo vol hormonen dat je allemaal geen klap uitmaakt. Dat wist ik trouwens ook niet van te voren.
Nou ja, ik vond dat dus wel erg, dat herstel best lang duurde en had daar echt veel last van. Ik had dus juist verwacht dat het me niet uit zou maken omdat ik dus juist overal las over die hormonen. Maar dat zal uiteraard voor iedereen anders liggen.
O en dat mensen nog steeds stomme opmerkingen maken als je een keizersnede gehad hebt. ('vind je het niet jammer dat je de bevalling gemist hebt')
Aanmaaklimonade schreef op 28-11-2021 om 21:49:
O en dat mensen nog steeds stomme opmerkingen maken als je een keizersnede gehad hebt. ('vind je het niet jammer dat je de bevalling gemist hebt')
Ik ben met de eerste bevallen met een ruggenprik en mijn schoonzus vond dat “geen echte bevalling”. Nou mijn dochter is er echt niet uit komen wandelen of afgeleverd door de ooievaar.
Gatekeeper schreef op 28-11-2021 om 21:53:
[..]
Ik ben met de eerste bevallen met een ruggenprik en mijn schoonzus vond dat “geen echte bevalling”. Nou mijn dochter is er echt niet uit komen wandelen of afgeleverd door de ooievaar.
Zo zonde dat vrouwen elkaar de maat nemen.
Gatekeeper schreef op 28-11-2021 om 21:53:
[..]
Ik ben met de eerste bevallen met een ruggenprik en mijn schoonzus vond dat “geen echte bevalling”. Nou mijn dochter is er echt niet uit komen wandelen of afgeleverd door de ooievaar.
Ook zoiets ja. Super irritant.
Net of er maar 1 manier van 'echt' bevallen is.
Eigenlijk best gek dat we elkaar zo de maat nemen als vrouwen. En jammer ook eigenlijk.
Dat je echt heel duidelijk moet zijn dat je echt moet bevallen. Bij mij geloofden ze me niet. Dochter kwam er toch echt aan. Gelukkig was mijn man nog niet vertrokken naar zijn werk, anders was ik alleen thuis aan het bevallen met een 2 jarige in de buurt. Nu met een man die rond rende als een kip zonder kop. Echt wat een horror was dat. Binnen een kwartier was ze er al. Verloskundige reed door alle rode stoplichten maar was nog steeds te laat.
Verder;
Mega spierpijn bij de 1e, moest perse zelf mijn benen vasthouden. Heb daar denk een week niet van kunnen lopen.
Lekkende borsten. Gigantisch waren ze ook.
Die mega grote maandverbanden.
Had ook zeker verwacht dat mijn buik meteen weer plat zou zijn. Mijn broer kwam langs op kraamvisite en zei; oh je buik is nog wel dik!
Vergeet vast nog een hele hoop! Gelukkig krijg je er veel voor terug 
Ik ben vandaag precies 25 jaar geleden bevallen (met keizersnede) van mijn dochter en de pijn is helemaal vergeten!
Dat beenweeën bestaan en je daar qua puffen e.d. helemaal niks mee kunt. Op het werk hadden we het laatst over bevallen en twee van de drie dames wisten ook niet dat beenweeën bestaan. Ze bestaan. En ze zijn zwaar ruk.
Uit het lood.
Na een bevalling van 10 pond, koos ik in de maanden erna vaak voor het op de heup dragen ipv in de armen. Jaren later constateerde de manueeel therapeut een ‘uit het lood’-stand van bekken tov ruggegraad na klachten in kuitbeen en een ischias. Het bleek veel voor te komen bij vrouwen als gevolg van een zware bevalling.
——
Soms denk je dat je al zo goed hersteld bent dat je in de weken na de bevalling weer alles kan. Zodoende laatst mijn buurvrouw maar even gewaarschuwd dat ze rustiger opstart ipv dat gevlieg. Twee dagen later zei haar lichaam ook: ’ stoppen’.
Gatekeeper schreef op 28-11-2021 om 21:07:
[..]
Nou barende vrouwen in Nederland moeten nog steeds lijden tov andere landen. In ieder ander land wordt bij de eerste weeen gelijk een ruggenprik gezet. Hier wordt gezegd ja maar zonder ben je sneller op de been = sneller weg = goedkoper.
Heeft niets met geld te maken… en ik beval echt veel liever gewoon dan verplicht op het bed te liggen. Je lichaam kan dat zonder pijnbestrijding. Ik vond het niet onnodig lijden maar een proces dat je doormaakt. Maar goed, wellicht heb ik het makkelijk gehad met mijn zes bevallingen 😜
Ik had ook beenweeën. Ze zijn te vergelijken met de acute spierverkrampingen die je wel eens bij voetballers ziet. Maar hoe je je tenen ook naar je toe probeert te trekken, ze komen steeds terug want het zijn beenweeën. Ik merkte wel dat de pijn wende en zo minder intens werd.
Van de baringsweeën had ik zelf minder last; waarschijnlijk minder intens dan de beenweeën. Ik kon de baringsweeën ook redelijk opvangen door de bekken iets te kantelen zoals ik bij menschendiek therapie geleerd had; handigheid om de spieren te ontspannen.
Fijne bevallingen gehad 1e in het ziekenhuis, 2e thuis. Alleen na een knip bij de eerste kan ik niet meer zwemmen met tampons/cup zonder een bloedbad. Op zich geen drama om niet te zwemmen of menstruatie uit te stellen (ik ben normaal niet aan de pil), maar toch een paar keer per jaar enorm irritant.
iets positiefs
Na bevalling moest ik alsnog naar ziekenhuis. De ladderwagen kwam eraan te pas en ik werd per brancard naar beneden gehesen.
Het klinkt eng, maar die afdaling van drie hoog was zo fijn; ik kreeg zoveel frisse lucht in gezicht en in longen dat ik het jammer vond dat die ‘lift’ zo snel afgelopen was.
De bevalling was in de zomer en het huis was warm. Dan snak je wel naar wat verkoeling.
