Veel stress van ex
Hallo allemaal, ik ben nu 10 weken zwanger van mijn eerste kindje. Mijn relatie is sinds kort na 3 jaar over. Dit was mijn beslissing omdat mijn ex verslaafd is aan blowen. Vorig jaar is hij naar een kliniek geweest en ging het daarna heel lang goed. Vlak nadat ik erachter kwam dat ik zwanger ben kwam ik er ook achter dat hij weer blowt. Dit had hij voor mij achter gehouden. Ik heb hem de keuze gegeven om opnieuw hulp te zoeken maar dat deed hij niet dus zag ik verder geen toekomst samen. Hij weet dat ik dat niet voor me zie samen met een baby. Maar nu vind ik het lastig om met hem om te gaan. Hij zou gisteren mee gaan naar de echo maar had afgezegd. Hij vroeg of ik kon regelen dat de volgende afspraken later waren zodat hij dan wel mee zou kunnen. En hij wenste me success. Ik heb hem netjes laten weten dat de echo goed was en nieuwe datums doorgegeven. Ook gezegd dat we de nipttest moeten bespreken. Hij heeft helemaal nergens op gereageerd terwijl hij het wel heeft gelezen. Ik voel me nu zo boos en verdrietig. Hoeveel moeite is het om even te reageren? Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan. Zijn er vrouwen die hier ervaring mee hebben?
Zolang ex het kind niet erkent is zijn achternaam helemaal niet aan de orde.
Temet schreef op 12-02-2022 om 20:56:
Zolang ex het kind niet erkent is zijn achternaam helemaal niet aan de orde.
En als hij het wel erkent ook niet. Kind krijgt standaard moeders achternaam. Als je kind vaders achternaam wil geven moet je daar als moeder voor tekenen.
Klopt
Hij heeft me van de week nog geappt en gebeld en we hebben de nipttest besproken. Die laat ik morgen doen. Hij wil er ook aan mee betalen maar hij heeft schulden en kan nu dus niet betalen. Terwijl hij wel elke dag geld heeft om hasj te kopen. Hij wil ook afspreken omdat hij de relatie weer wil oppakken maar ik zie dat niet zitten want hij heeft nog steeds geen hulp gezocht. Waarom ziet hij niet in dat hij actie moet ondernemen?
Catwoman schreef op 13-02-2022 om 19:19:
Hij heeft me van de week nog geappt en gebeld en we hebben de nipttest besproken. Die laat ik morgen doen. Hij wil er ook aan mee betalen maar hij heeft schulden en kan nu dus niet betalen. Terwijl hij wel elke dag geld heeft om hasj te kopen. Hij wil ook afspreken omdat hij de relatie weer wil oppakken maar ik zie dat niet zitten want hij heeft nog steeds geen hulp gezocht. Waarom ziet hij niet in dat hij actie moet ondernemen?
Omdat het hem duidelijk niet genoeg interesseert.
Ik zou erop rekenen dat je alleenstaande moeder wordt.
Met een verslaafde vader die héél misschien af en toe eens komt aanwaaien, maar waar je nooit echt op kan rekenen als stabiele factor.
Zolang hij er zelf niet over begint zou ik hem helemaal nergens toegang tot geven.
Geen gezag, geen erkenning, ... helemaal niets.
Als hij dat persé wil zoekt hij zelf maar uit hoe hij dat voor elkaar krijgt.
Als je er straks echt alleen voor staat heb je echt geen zin om elke beslissing met hem te moeten overleggen, elk jaar weer naar de rechtbank te moeten omdat hij geen papiertje tekent voor een vakantie naar Zuid-Frankrijk, ...
Als hij het zelf echt wil heeft hij die erkenning en dat gezag in no time geregeld, maar dan heeft hij op zijn minst laten zien dat hij er moeite voor wil doen.
Het komt op me over dat als hij opnieuw hulp zoekt, jij bereid bent om opnieuw een relatie met hem te beginnen. Klopt dat? Hoe klaar ben jij met de situatie?
Ik vraag dat omdat klungelen in een relatie ten koste van je eigenwaarde sowieso geen goed idee is, maar uiteindelijk ben je daar alleen zelf de dupe van. Geklungel met een relatie terwijl je zwanger bent en/of een kind op de wereld hebt gezet is veel erger. Een kind krijgen is een life event. Het zet je wereld op de kop. Dan wil je je daar gewoon op richten zonder allerlei drama en gedoe.
Het is niet voor niks dat je zo veel het advies krijgt “ga er vanuit dat je alleenstaand moeder wordt” Informeer hem over de zaken. Hij mag er ook naartoe als het jou niet belast en op eigen gelegenheid.
Catwoman schreef op 13-02-2022 om 19:19:
Hij heeft me van de week nog geappt en gebeld en we hebben de nipttest besproken. Die laat ik morgen doen. Hij wil er ook aan mee betalen maar hij heeft schulden en kan nu dus niet betalen. Terwijl hij wel elke dag geld heeft om hasj te kopen. Hij wil ook afspreken omdat hij de relatie weer wil oppakken maar ik zie dat niet zitten want hij heeft nog steeds geen hulp gezocht. Waarom ziet hij niet in dat hij actie moet ondernemen?
Ik zou die relatie vergeten en je focus op je ongeboren kind en de komende tijd gaan leggen. Natuurlijk doet het pijn als je relatie over gaat maar hij wil blijkbaar geen actie ondernemen. En zelfs als hij dat nu wel doet, dan is hij er nog lang niet. Heb je daar de energie, en zin, voor om hem de komende maanden te ondersteunen? Of heb je de energie om je druk te maken om hem terwijl jij genoeg te regelen hebt mbt je zwangerschap?
Misschien een knuppel in het hoenderhok: je kunt ook nog besluiten geen kind te krijgen met/van deze man. Je vraagt: ‘waarom ziet hij niet in dat …?’ Weet je, dat is niet zo belangrijk. Hij ziet het niet in. Daar heb je het mee te doen. En dan zijn er hele moeilijke vragen aan jezelf: wil je het alleen doen? Zie je dat voor je? Zie je jezelf daartoe in staat? Wil je dat voor je kind?
Als het antwoord daarop is: ‘ja’, dan ga je het gewoon doen. Maar als je antwoord is ‘eigenlijk niet’ dan mag (!) je een andere keuze maken! Heb je mensen in je directe omgeving met wie je hierover kan praten? Dit is iets om uitgebreid door te praten, tot je het voor jezelf helder hebt. Misschien kun je eens contact opnemen met het Fiom? De zwangerschap is weliswaar niet ongewenst maar wel heel gecompliceerd. Misschien kan het je helpen om er eens met een professional over te praten?
Ninoea schreef op 13-02-2022 om 19:39:
Het komt op me over dat als hij opnieuw hulp zoekt, jij bereid bent om opnieuw een relatie met hem te beginnen. Klopt dat? Hoe klaar ben jij met de situatie?
Ik vraag dat omdat klungelen in een relatie ten koste van je eigenwaarde sowieso geen goed idee is, maar uiteindelijk ben je daar alleen zelf de dupe van. Geklungel met een relatie terwijl je zwanger bent en/of een kind op de wereld hebt gezet is veel erger. Een kind krijgen is een life event. Het zet je wereld op de kop. Dan wil je je daar gewoon op richten zonder allerlei drama en gedoe.
Het is niet voor niks dat je zo veel het advies krijgt “ga er vanuit dat je alleenstaand moeder wordt” Informeer hem over de zaken. Hij mag er ook naartoe als het jou niet belast en op eigen gelegenheid.
Ik weet niet of ik opnieuw wil beginnen met de relatie als hij hulp zoekt. Er is veel gebeurd en hij heeft me zo vaak pijn gedaan. Ik vind het gewoon moeilijk om het plaatje van een gezin op te geven. Ik ben niet zwanger geworden met de gedachte dat ik het alleen zou doen. Maar ik ben liever alleen dan samen met iemand waar ik niet op kan bouwen. En het kindje is heel erg gewenst
Tickel schreef op 13-02-2022 om 21:09:
[..]
Ik zou die relatie vergeten en je focus op je ongeboren kind en de komende tijd gaan leggen. Natuurlijk doet het pijn als je relatie over gaat maar hij wil blijkbaar geen actie ondernemen. En zelfs als hij dat nu wel doet, dan is hij er nog lang niet. Heb je daar de energie, en zin, voor om hem de komende maanden te ondersteunen? Of heb je de energie om je druk te maken om hem terwijl jij genoeg te regelen hebt mbt je zwangerschap?
Daar heb je gelijk in. Ik heb al genoeg aan mezelf en de zwangerschap. Dan kan ik niet nog iemand erbij hebben die mij helemaal leegtrekt qua energie
Mija schreef op 14-02-2022 om 00:55:
Misschien een knuppel in het hoenderhok: je kunt ook nog besluiten geen kind te krijgen met/van deze man. Je vraagt: ‘waarom ziet hij niet in dat …?’ Weet je, dat is niet zo belangrijk. Hij ziet het niet in. Daar heb je het mee te doen. En dan zijn er hele moeilijke vragen aan jezelf: wil je het alleen doen? Zie je dat voor je? Zie je jezelf daartoe in staat? Wil je dat voor je kind?
Als het antwoord daarop is: ‘ja’, dan ga je het gewoon doen. Maar als je antwoord is ‘eigenlijk niet’ dan mag (!) je een andere keuze maken! Heb je mensen in je directe omgeving met wie je hierover kan praten? Dit is iets om uitgebreid door te praten, tot je het voor jezelf helder hebt. Misschien kun je eens contact opnemen met het Fiom? De zwangerschap is weliswaar niet ongewenst maar wel heel gecompliceerd. Misschien kan het je helpen om er eens met een professional over te praten?
Je hebt gelijk. Dit is de realiteit en daar heb ik het mee te doen. Ik ga eens kijken naar de instantie waar je het over hebt. Ik laat het kindje soiezo niet weghalen. Het is al jaren mijn wens om moeder te worden. En in tegenstelling tot mijn ex heb ik alles op de rit. Ik heb een lekker huisje, ik heb een leuke baan, ik heb geld gespaard, ik heb veel familie en vrienden om me heen die me steunen. Dus ik weet wel dat ik het ook alleen kan. Ik had het alleen graag anders gezien
" Ik weet niet of ik opnieuw wil beginnen met de relatie als hij hulp zoekt"
Ik heb makkelijk praten vanaf de zijlijn, maar ben geneigd te zeggen "kom maar terug als het probleem is verholpen, dan kijken we nog eens verder". Hulp zoeken lijkt me niet genoeg. Ik zou denken: een relatie is pas bespreekbaar als hij daadwerkelijk gestopt is met blowen (of het zodanig heeft teruggebracht dat het geen probleem meer is - ik weet niet hoe dat werkt bij dit soort dingen eigenlijk).
En wat je ook doet, hou je eigen woning aan.
Catwoman schreef op 14-02-2022 om 01:44:
[..]
Je hebt gelijk. Dit is de realiteit en daar heb ik het mee te doen. Ik ga eens kijken naar de instantie waar je het over hebt. Ik laat het kindje soiezo niet weghalen. Het is al jaren mijn wens om moeder te worden. En in tegenstelling tot mijn ex heb ik alles op de rit. Ik heb een lekker huisje, ik heb een leuke baan, ik heb geld gespaard, ik heb veel familie en vrienden om me heen die me steunen. Dus ik weet wel dat ik het ook alleen kan. Ik had het alleen graag anders gezien
En wat maakte deze man dan wel vadermateriaal voor jou?
Catwoman schreef op 14-02-2022 om 01:34:
[..]
Ik weet niet of ik opnieuw wil beginnen met de relatie als hij hulp zoekt. Er is veel gebeurd en hij heeft me zo vaak pijn gedaan. Ik vind het gewoon moeilijk om het plaatje van een gezin op te geven. Ik ben niet zwanger geworden met de gedachte dat ik het alleen zou doen. Maar ik ben liever alleen dan samen met iemand waar ik niet op kan bouwen. En het kindje is heel erg gewenst
De vraag is of jij iemand die niet betrouwbaar is, zijn eigen belangen boven die van jou en het kind zet een rol in je leven moet laten spelen en in het bijzonder de rol van vader van je kindje. Als je geen verwachtingen van hem hebt, bespaar je jezelf de teleurstelling als hij het laat afweten want je gaat er dan al standaard van uit.
En houd inderdaad je eigen huis aan, je wil niet met je kind in een huis wonen waar geblowd wordt en andere drugs aanwezig is. Dat is een schadelijke en gevaarlijke omgeving voor het kind.
