Vannacht vroedvrouwenstaking in Amsterdam
Om maar vast te wennen aan het verdwijnen van de thuisbevalling kun je vannacht een tijd alleen in het ziekenhuis bevallen.
"Voor zo'n driehonderd hoogzwangere Amsterdamse vrouwen kan het spannend worden vannacht. Als hun baby zich aandient tussen 22.30 en 3.00 uur, kunnen ze alleen terecht bij drie ziekenhuizen in de stad. Een thuisbevalling zit er even niet in."
Schippers wil een verplicht samenwerkingsverband tussen gynaecologen en vroedvrouwen en het veld, vooral de vroedvrouwen maar ook gynaecologen zijn van mening dat de thuisbevalling dan op de toch komt omdat het ziekenhuis en de medische indicatie dan teveel gewicht in de schaal gaat leggen en de zelfstandigheid van de vroedvrouwen in gevaar komt.
Nu al is het aantal thuisbevallingen ieder jaar weer sterk aan het dalen.
Sommigen vinden dat geen punt, beval maar in het ziekenhuis. Dat is ook waar het naar toe gaat.
Het doet me denken aan de discussies zoveel jaar geleden van ouderen die bij voorkeur niet naar het verzorgingshuis of verpleeghuis gaan. Die hebben hun zin gekregen. Je mag nu thuis blijven.
Berouw komt na de zonde.
"De protestactie in Amsterdam, 'Nachtwacht' gedoopt, begint met een stille 'Fakkeltocht voor keuzevrijheid' vanaf het Museumplein. Ook zwangeren en ex-zwangeren lopen mee. Wie moet bevallen, kan dat gedurende vier uur alleen doen in het AMC, het VU medisch centrum en het Bevalcentrum West. "
25%
Volgens mij wordt nog maar 25% van de kinderen thuis geboren. Meer dan de helft van de vrouwen die thuis beginnen moeten alsnog naar het ziekenhuis. Het is een typisch Nederlands fenomeen dus ik weet niet of ik het echt jammer moet vinden als het verdwijnt.
Keuze
Ik ben blij dat ik zelf die keuze gelukkig nog had. En ik kijk niet positief terug op mijn onnodige ziekenhuisbevalling bij jongste.
https://www.scientias.nl/thuisbevalling-of-ziekenhuisbevalling/
"Uiteindelijk bevalt nog maar 15 procent van alle zwangere vrouwen in Nederland thuis."
thuisbevallen
'Om maar vast te wennen aan het verdwijnen van de thuisbevalling kun je vannacht een tijd alleen in het ziekenhuis bevallen.'
Ik heb vriendinnen uit Brazilië, Duitsland, Spanje en Frankrijk, en die vinden thuisbevallen allemaal ronduit raar.
Ze snappen trouwens ook niet waarom in Nederland zo moeilijk wordt gedaan over hersteloperaties bij urineverlies na een bevalling, dat is daar ook heel normaal.
Draagvlak
http://vroedvrouwenradicaal-rebekka.blogspot.nl/
"Maar het is heel simpel: als jaar in, jaar uit de cijfers laten zien dat verloskundigen 70-80% van hun cliënten verwijzen, dan hebben ze ófwel zelf niet zo'n behoefte meer aan die autonome positie, óf de cliënt heeft er niet meer zo'n behoefte aan.
Tijd dus om het systeem goed onder de loep te nemen.
En dat is dan ook wat er staat te gebeuren."
Zo'n actie als vannacht lijkt dan ook een achterhoedegevecht. Jammer hoor.
Je weet straks niet meer wat je mist. Want o die ziekenhuiszorg is zo geweldig.
Tja
Een bevalling is uiteraard een absoluut natuurlijk iets. Net zo goed als een griepje of longontsteking. Vaak gaat dat allemaal goed, ook zonder 'medici'. Maar ook regelmatig niet, zo is het leven. En tegenwoordig kunnen er heel wat zaken medisch opgelost worden als complicaties aanwezig zijn of ontstaan. Mag je ook blij mee zijn.....
En uiteindelijk is een vroedvrouw/verloskundige ook een soort medici, waarom zouden we het niet zonder kunnen (als we een bevalling als iets natuurlijks beschouwen).....
Uiteindelijk komt het erop neer dat we het volkomen normaal vinden om een verloskundige de bevalling te laten begeleiden (dat is ook 'medische' steun), maar het een probleem zouden vinden dat in een omgeving (ziekenhuis) te laten plaatsvinden waar directe actie ondernomen kan worden als er problemen/complicaties ontstaan.
T'is maar hoe je het bekijkt. En natuurijk: als je min of meer probleemloze bevallingen thuis hebt (mét verloskundige...) dan ervaar je dat als prima en fijn. Maar wát als het anders loopt...?
Vergeten
Men vergeet altijd dat ziekenhuizen ook risico's hebben. Op infecties, op communicatieproblemen, op fouten, hoe meer mensen betrokken zijn hoe meer communicatieproblemen en fouten zich kunnen voordoen, en op onnodig ingrijpen om zeker te zijn. Je verliest de regie over je eigen leven, anderen nemen dat van je over en doen met je wat ze goed achten.
We willen gewoon denken dat als je maar in het ziekenhuis bent dat je dan veilig bent.
Dat is een illusie. Ergens heeft de winst van de medische zorg een omslagpunt naar onnodige schade.
Thuis is vast ook niet alles, maar als alle seinen op groen staan, en tegenwoordig staan ze ook veel te vaak onnodig op rood en daar heb je niets over in te brengen, dan is thuis een veiliger plek om te bevallen.
AnneJ
Ik quote Vesper nog even voor je, misschien had je het gemist:
"Volgens mij wordt nog maar 25% van de kinderen thuis geboren. Meer dan de helft van de vrouwen die thuis beginnen moeten alsnog naar het ziekenhuis."
Vooral die laatste zin geeft te denken. Dan mag je dus krimpend van de pijn op de achterbank van de Fiat van de vroedvrouw alsnog naar het ziekenhuis (met alle zogenaamde infectierisico's). Als je weet dat de kans daarop 50% is ben je toch niet helemaal goed bij je hoofd als je dat risico neemt. Vind ik dan he?
Maar die vreselijke dwingende Nederlandse lactatie/thuisbevallings/anti-ruggeprikcultuur blijft maar doordrammen. Gezien het feit dat dat overal in de rest van de wereld al is uitgestorven mogen we toch wel concluderen dat dit iets typisch Nederlands is.
Met AnneJ die haar rol als typisch Nederlandse exponent met verve vervult.
bieb63
"Een bevalling is uiteraard een absoluut natuurlijk iets."
Mensen zijn wat bevallingen betreft een uitzondering. In de 'natuur' is de moeder en kindsterfte enorm hoog. Daar heb je volgens sommigen waarschijnlijk evolutionair gezien de menopause aan te danken.
Mensenbaby's hebben veel te grote hoofden die bijna niet door het geboortekanaal passen. Daarom is het vrouwelijke bekken uitgerekt en minder stabiel dan het mannelijke en worden kinderen eigenlijk veel te vroeg geboren (wel eens een veulentje geboren zien worden?). En dan nog gaat er erg veel fout. Of beter, ging er erg veel fout. Want *uitsluitend* door de (westerse) medische wetenschap gaat het nu bijna altijd goed. En die wetenschap beheersen ze nu eenmaal het beste in het ziekenhuis.
in aanvulling op Ad
Wat is er natuurlijker dan een bevalling van een hond? Tja door al dat doorgefok gaat dat toch heel vaak fout bij de rassen met die grote koppen en kleine bekkens.... vaak wordt dat een keizersnee, het zijn nét mensen 
Kamer gaat akkoord met plannen Schippers
"Schippers gaat met de zorgverzekeraars praten om duidelijk te maken dat dat niet de bedoeling is. Ook zij vindt dat de zwangeren zelf moeten kunnen kiezen door wie ze worden begeleid. "Er is een onjuist beeld ontstaan", schreef ze dinsdag. De nieuwe financiering is niet verplicht, maar 'een vrijwillige optie', naast de bestaande financiering. De minister wijst erop dat de regio's zelf aan zet zijn en zelf moeten uitmaken hoe ze de samenwerking organiseren."
De verwachting is dat in de meeste samenwerkingsverbanden de medici toch meer bepalend worden voor de wijze van financieren dan de vroedvrouwen. Maar het hoeft niet natuurlijk.
Het samenwerkingsverband heeft geen belang bij bezuiniging of lage kosten.
Het sein staat op uitsterven van de thuisbevalling zoals we die lang gekend hebben.
Eens Ad
Het is natuurlijk, maar niet zonder risico's. En we keven niet meer in de prehistorie, waar mensen ook dood ingen asn e o.a. simpele tinfectie. Dus waarom wel risico"s nemen met een bevalling?
Persoonlijk vond ik geleuter over eigen sfeer, bed, kaarsjes, muziek, knus enz enz , totaal, maar dan ook totaal geen issue. Niet dat ik een zkh leuk of gezellig vond, masr daar was ik allemasl fff niet mee bezig......
bevallen in het ziekenhuis
Ik heb zelf gekozen voor bevallen in het ziekenhuis. Nooit spijt van gehad, want het zou er toch op uit zijn gedraaid en dan onder minder prettige omstandigheden. Dat was van tevoren niet te zien, want alles ging prima.
Ik heb het ziekenhuis als erg prettig ervaren. Waarom zou een vroedvrouw wel goede zorg kunnen bieden en een verpleegkundige niet? Ze zag precies wat ik wanneer nodig had en wanneer de gynaecoloog erbij moest komen. En inderdaad, aan kaarsjes en zo had ik geen behoefte, het ging over leven en dood. Dan ga je naar een ziekenhuis in mijn ogen. Tenzij je bent opgegeven en thuis wil sterven.
Ik weet dat er mensen zijn die andere ervaringen hebben met bevallen in ziekenhuizen, maar dan moet je dáár aan werken. Dat hoeft niet inherent te zijn aan het fenomeen ziekenhuis.
1984
https://nl.wikipedia.org/wiki/Panopticum_(architectuur)
We werken dus zelf toe naar 1984. Daar zijn ook boeken over geschreven bijvoorbeeld door Foucault.
Ik voorzie na deze naieve gang van zaken een herleving van de literatuur uit de jaren zeventig.
Ivan Illich, Hans Achterhuis, Erving Goffman.
Stormnacht
Ik wilde thuis bevallen, maar ik had meconiumhoudend vruchtwater en moest naar het ziekenhuis. Verloskundige liet op zich wachten. Het stormde en het was volle maan dus het was alsof half Amsterdam lag te bevallen. Verloskundige kwam pas na 3 uur en toen had ik al 9 cm ontsluiting. Snel naar het ziekenhuis en mijn dochter was er binnen een uur. Ik heb het de verloskundige bijzonder kwalijk genomen dat ze me heeft laten wachten. Ze had iemand anders moeten sturen als ze zelf niet kon komen. Een tweede bevalling is er nooit van gekomen maar die was natuurlijk in het ziekenhuis geweest.
En verder: je hebt natuurlijk geen flauw idee van wat er allemaal gebeuren kan en hoe het in werkelijkheid gaat. Je probeert je er een voorstelling van te maken en dan kies je thuis of niet, ruggenprik of niet, in overleg met deskundigen. Voor mij was het ronduit gevaarlijk dat die verloskundige niet kwam. Dat eerste bevallingen over het algemeen lang duren mag nooit een argument zijn om maar wat later te komen als het druk is.
AnneJ
"We werken dus zelf toe naar 1984. Daar zijn ook boeken over geschreven bijvoorbeeld door Foucault."
Eigenlijk ben jij gewoon een ouwe hippie, AnneJ.
Er is eigenlijk geen onderwerp waarin jij niet het aloude zestiger jaren hippiestandpunt aanhangt.
Hippietijd
Ik ben van net na de hippietijd. Jammer hoor, ik keek er wel naar op. Ik had zelf ook wel femsoccen in het Vondelpark willen breien.
Of dan had ik naar Groningen moeten gaan. 15 jaar na Amsterdam zaten daar nog hippies in het Sterrenbos. Of Zaandam, dat ofschoon vlakbij Amsterdam wat hippies aangaat zo'n twintig jaar achterliep.
Maar ik was in Amsterdam en het was allemaal over zodra ik aan de beurt was.
AnneJ
Dan zijn wij even oud Erg frustrerend, alle opwinding was al geweest en wij kregen al die hippie-leerkrachten die ons hoofdschuddend bekeken en de huidige jongeren zo rechts vonden (terwijl dat achteraf bezien best meeviel).
Geen vrije keuze
Vrouwen hadden nooit echt een vrije keuze. Thuisbevallen is bij verloskundigen de norm en je moet stevig in je schoenen staan om daar tegenin te gaan. Mijn zusje heeft haar verwijzing naar de gyn via de huisarts gedaan omdat de vk dat weigerde. Gelukkig maar, want het kind bleek een groeiachterstand te hebben en is direct met 37 weken gehaald. Misschien had hij een thuisbevalling wel overleefd maar dit soort verrassingen wil je niet.
Mijn eerste bevalling had thuis geleid tot een dood kind en/of moeder. Desondanks was de vk terughoudend met doorverwijzen bij de tweede.
Die mensen (sommige althans) leiden aan zelfoverschatting. Thuisbevallen is leuk bij tweede en volgende kinderen na een vlekkeloze eerste bevalling en bij vrouwen die daar 100% zelf achter staan.
100 procent
Gelukkig had ik mijn eerste thuis, ik heb inderdaad die suggestie gezien om de eerste in het ziekenhuis te doen. Lijkt me niets. Bovendien is dat geen garantie dat een volgende bevalling wel goed gaat.
Blijkbaar kun je de risico's ook maar voor een deel goed inschatten, dat maakt het ook wel lastig beslissen.
Maar ik was er zelf wel 100 procent voor. Familietrekje denk ik.
Mijn moeder was ooit naar een kraamkliniek geweest, voor mij, waar ze zo snel mogelijk weer vertrokken is en verder probleemloos thuis bevallen.
er zijn geen garanties
voor een perfect verlopende bevalling en een perfecte afloop. Overal kunnen incidenten en onvoorziene zaken optreden, dat is het leven.
Degene die de zwangerschapscontroles doet heeft samen met de aanstaande moeder de verantwoordelijkheid om verstandig (!) te handelen en de beste keuzes te maken. Het gaat om deskundigheid en vertrouwen. In het ziekenhuis bevallen is niet per definitie altijd beter, ook al is dat in veel landen de standaard.
Dan gaat het me niet om kaarsjes en badjes en al dat soort dingen. Daar staat je hoofd dan helemaal niet naar (tenminste, vanuit mijn ervaring); zweverig rozewolkengedoe is sowieso weinig effectief bij deze revolutie in je bestaan.
Bah, dat ziekenhuis
Ik ben twee keer thuis bevallen en twee keer in het ziekenhuis. Waar ik thuis een goede vk had die precies wist wat ze deed en daardoor een vlotte ongecompliceerde bevalling, had ik in het ziekenhuis de ene arts-in-opleiding na de andere co-assistent die allemaal zo snel mogelijk weg waren. In het ziekenhuis schoot ik door al die tegenstrijdige dingen in de stress en had ik een bevalling die iedere keer weer ophield als er weer een co-assistent met een arts-in-opleiding ging discusieren over of ze nu dit kon oefenen (op mij inderdaad) of nu dat.
Beide ziekenhuisbevallingen waren onaangenaam, onnodig medisch ingrijpen (infuus met weeenopwekkers) en niet voor herhaling vatbaar.
Het kan allemaal wel zijn dat de gynaecologen het ziekenhuis veiliger vinden, maar ik heb er geen een gezien tijdens mijn bevallingen. Of wacht, ja, toen de hechtingen die door de arts-in-opleiding waren gezet gecontroleerd werden. Toen werd er gezegd 'knip maar weer los en probeer het nog een keer'. Mijn man is toen echt kwaad geworden en heeft geeist dat de gynaecoloog het dan ging doen, van een slecht genezen perineum kun je lang last houden.
AnneJ
"Ik ben van net na de hippietijd. Jammer hoor, ik keek er wel naar op. Ik had zelf ook wel femsoccen in het Vondelpark willen breien."
Een would-be, dat zijn de ergsten 
Het is overigens ook mijn generatie dus ik herken dat gevoel, maar mijn aanvankelijke spijt over het gemis heb ik gelukkig al vrij snel achter me gelaten tot ik er nu van overtuigd ben dat de wortels van een hoop van de huidige problemen in die hippytijd liggen.
O je
Krijgen de hippies de schuld?
Verantwoordelijkheid buiten jezelf leggen levert alleen niet zoveel op.
Iedere tijd kent eigen uitdagingen.
de regie kwijt in het ziekenhuis?
Ik wilde thuisbevallen. De verloskundige nam de regie over: ze wilde niet aan mijn bevalling beginnen, ze durfde het niet aan.
Stond ik dan, klaar voor de start, jankend van frustratie mijn koffertje in te pakken.
In het ziekenhuis heb ik haar niet meer teruggezien, ook erna niet.
Het ziekenhuis nam de boel niet over maar greep in zoals nodig. Kreeg keuzes, informatie. De nazorg heb ik aan de huisarts gevraagd, want die onzekere dodo hoefde ik niet meer aan mijn bed.
Mijn tweede bevalling werd er ook eentje in het ziekenhuis. Gelukkig de nodige kennis en actie paraat, zodat mijn baby het heeft gered. Voor mij toen geen verloskundige meer. Onnodig medisch ingrijpen.. ik denk dat je daarover kunt discussieren en van mening kunt verschillen per situatie, dat zal niet veranderen. Een verloskundige laat moeders wel eens veel te lang doormodderen.
Het is er toch door: verplichte samenwerking
"Verloskundigen kunnen niet langer zonder samenwerking met een gynaecoloog geboortes begeleiden."
"Die gezamenlijke verantwoordelijkheid is een doorn in het oog van de KNOV, de beroepsvereniging van verloskundigen. Die vreest dat daardoor gezonde zwangeren onnodig in het ziekenhuis belanden."
" Maar het Zorginstituut heeft sinds enkele jaren zogeheten 'doorzettingsmacht': als zorgverleners er onderling niet uitkomen, hakt het instituut de knoop door. Dat gebeurt nu voor het eerst voor een complete zorgsector."
Nog een zoethoudertje/geste naar de aanstaande ouders: "In het nieuwe stelsel krijgt iedere zwangere vrouw een 'individueel geboorteplan', waarin haar eigen situatie en wensen zijn vastgelegd, en de zorgverleners met wie ze (mogelijk) te maken krijgt."
keuzevrijheid
Ik ga toch voor keuzevrijheid ook bij de eerste, ik ben drie keer thuis bevallen en één keer(de derde) moest ik naar het ziekenhuis i.v.m. meconiumhoudend vruchtwater, ik werd daar toch min of meer aan mijn lot overgelaten, het was weekend en er was één verloskundige voor vier bevallingen. Toen ik persdrang kreeg moest ik eerst wachten tot de verloskundige tijd had om te kijken of ik wel mocht persen. Aangezien ik twee keer eerder was bevallen ben ik maar vast begonnen, de verpleegkundige kon nog net op tijd de verloskundige bij mij krijgen om mijn dochter op te vangen. Na de bevalling moesten dochter en ik één nacht blijven en i.v.m. het hoge geboortegewicht moest mijn dochter verplicht bijgevoed worden, dit wou ik niet, want haar bloed was goed en ze reageerde alert genoeg, hier was men niet van gediend, maar helaas deze mama had ervaring met een tienponder en er veel over gelezen. Bij de vierde was ik erg blij dat ik weer gewoon thuis kon bevallen met onze eigen huisarts erbij, die heeft mijn thuisbevallingen begeleid en dat voelde voor mij veilig genoeg.
sterftes en handicaps.
Slechts 12,5% van de bevallingen wordt ook daadwerkelijk thuis uitgevoerd. Ga vervolgens eens kijken bij peutergroepjes op revalidatiecentra en kinderdagcentra en je ziet een deel van het resultaat.
Verandering is nodig, Nederland heeft het hoogste aantal babysterftes van ontwikkelde landen en helaas is er nooit goed onderzoek gedaan naar het percentage kinderen dat met zuurstoftekort en blijvende handicaps ter wereld komt. Zou mij niets verbazen als wij in Nederland ook hiermee de ranglijsten aanvoert.
Ik spreek uit ervaring en hoor dagelijks dit soort schrijnende bevallingsverhalen aan.
Verloskundigen kunnen prima assisteren maar missen essentiele medische kennis. Hun niveau is op het niveau van verpleegkundigen en die laat je ook geen operaties uitvoeren.
Onzin MK
Kinderen met handicaps zijn niet te wijten aan de thuisbevalling. Zowel in het ziekenhuis als thuis komen kinderen in een aantal gevallen gehandicapt ter wereld of hebben gevolgen van de bevalling.
Die heiligverklaring van ziekenhuizen is een misvatting. Ziekenhuizen en ingrepen (uit steeds verder opgevoerde verlangens naar absolute veiligheid) hebben ook grote risico's.
Luister ook eens naar de dramabevallingsverhalen van vrouwen die in het ziekenhuis bevallen zijn.
Voor- en tegen ziekenhuis- of thuisbevalling
https://www.scientias.nl/thuisbevalling-of-ziekenhuisbevalling/
"Je weet pas wat je hebt als je het kwijt bent
Over de toekomst denken Nijhuis en De Jonge erg verschillend. Nijhuis vermoedt dat de thuisbevalling zal gaan verdwijnen. “Dat dacht ik vijftien jaar geleden al, maar het gaat minder hard dan gedacht.” Toch geeft Nijhuis ook aan dat er op dit moment geen enkele reden is om de thuisbevalling af te schaffen. De Jonge is hoopvol over de toekomst van thuisbevallingen en hoopt dat de mogelijkheid om thuis te bevallen niet verdwijnt. “Je weet namelijk pas wat je hebt, als je het kwijt bent. En als de Nederlandse vrouw pas beseft hoe waardevol de thuisbevalling is als hij is afgeschaft, zal het heel moeilijk zijn om het systeem weer terug te krijgen. Dat zien we bijvoorbeeld in Engeland, waar het systeem totaal gericht is op ziekenhuisbevallingen. Daar proberen vrouwen de thuisbevalling weer terug te krijgen, omdat bevallen voor hen voelt als lopendebandwerk. Dat wil ik in Nederland graag voorkomen.”
Ik verwacht dat het ophoudt. Ook vroedvrouwen sturen steeds meer vrouwen door, onder druk van het uitbannen van elk risico. Hun vaardigheden om bij complicaties op te treden nemen daardoor ook steeds verder af.
Ik kan zelf alleen maar heel tevreden zijn dat het bij mij nog kon, in elk geval bij de eerste. En bij de tweede kon ik gelukkig ook heel snel weer naar huis nadat ik tegen mijn zin in het ziekenhuis moest bevallen.
Als vrouwen en vroedvrouwen er niet meer voor kiezen houdt het gewoon op. Die kritische grens wordt gepasseerd.
