Uitgerekend 15-31 juli 2021

heb je iemand die even een uurtje kan oppassen? Dat je zelf even uit de situatie bent? Misschien ook iemand waar je even mee kan praten? 
Heb je ook al goed uitgehuild? Dat doe ik soms als het mii even allemaal teveel wordt

Heftig Phlora als mijn baby alleen maar zou gillen en krijsen zou ik me ook heel kut voelen ben ik bang. Maar ik zou wel naar de huisarts gaan voor JOU, niet voor je kind! Je berichtje klinkt zorgelijk. Het gaat over en dan komen er leuke dingen, echt waar. De huisarts kan je misschien een handje helpen om dat ook weer te beseffen.
En inderdaad, regel een oppas! Ben vergeten of je borstvoeding geeft of kolft ofzo, maar boeiend. Dan stap je desnoods over op fles zodat je ff wat leuks kan doen met je man. Jouw gesteldheid is het belangrijkst, ook voor je kind

Jeetje Phlora, zorg alsjeblieft goed voor jezelf en trek aan de bel bij de huisarts. Een baby die zoveel huilt is echt heel erg zwaar, dat zal iedereen bevestigen en soms zijn er inderdaad periodes waar je doorheen moet en dat voelt dan super heftig, zeker omdat de personen die dat zeggen niet de hele dag bij je baby zijn. Zoals jij het omschrijft is het echt belangrijk om voor jezelf hulp te zoeken. Kan je man wat dingen van je overnemen of iemand anders, zodat je even wat ademruimte krijgt? Bij mijn kraamzorgorganisatie kun je tot 9 maanden na de bevalling hulp en ondersteuning krijgen bij je mentale gesteldheid. Is er ook zo iets in jouw omgeving? De huisarts/verloskundige kan hier ook iets in betekenen voor je. Ik wil je echt aanraden om hier hulp voor te zoeken, want jouw gesteldheid doet er toe. 

@phlora, eens met de rest. Zoek hulp!
Niet perse voor je kind maar voor jezelf. Het klinkt alsof je mentaal wat ruimte nodig hebt om weer op te laden. Hoe staat je man erin? Is het mogelijk dat hij een weekend op de kleine let en dat jij er even tussenuit gaat, gewoon voor jezelf? Of dat ouders/schoonouders/buren een dag/nacht oppassen. Je hebt trouwens ook nacht nannies, die nemen dan de nacht over zodat jij goed kan slapen. Echt een goede nacht slaap doet zoveel!  
Een andere, misschien vergezochte, optie is de kleine hier afleveren voor een dag/weekend. Genoeg ruimte en ik/wij overleven het wel kortdurend met 2 kids. 

En positief bekijken: al die artsen hebben dus niks fysieks gevonden, wat betekent dat het zeker weten overgaat. Ik heb begrepen dat kleintjes rond 6 weken hun piek van darmkrampjes en huilen hebben. (Rond die tijd hebben ze, volgens oei ik groei, ook hun eerste sprong. Het is een fase en je bent er bijna doorheen. Je kleine zal ook steeds meer gaan kijken/lachen, die positieve interactie geeft ook weer energie. 

och Phlora, wat vreselijk dat je je zo voelt! Ik heb niet zoveel toe te voegen aan wat hier al gezegd wordt (aan de bel trekken & hulptroepen inschakelen), maar wil je wel een hart onder de riem steken...

Dikke knuffel Phlora! Schakel voor jezelf hulp(troepen) in! En hou in gedachten dat deze situatie niet voor altijd zo is, jij / jullie komen hier samen doorheen met jullie dochter

ik breek even in voor Phlora. Ik lees mee omdat ik het fijn vind om jullie verhalen te lezen. Ik ben in oktober uitgerekend van ons 4e kindje. Phlora wat heftig voor je dat je het nu zo zwaar hebt. Ik lees hier allemaal goede en lieve tips en ideeën. Ik wilde even aangeven dat wij bij onze derde vanaf eigenlijk de eerste dag probiotica van Orthiflor gebruikte. Onze baby reageerde hier zo goed op. De meeste baby's zijn onrustig door hun onrustige darmpjes. Misschien helpt het maar misschien ook niet natuurlijk. Ik hoop dat je je snel mentaal beter voelt.

@Wonderwall goeie tip, heb die ook al meerdere keren genoemd hier  
Werkt heel goed!
Fijne zwangerschap nog ♡

@Phlora hoop dat je je gauw beter voelt en dat het even een opluchting was om dit van je af te schrijven 

Phlora, daar moet je echt niet bang voor zijn. Ze gaan niet zomaar instanties inschakelen. Ik ben geen dokter dus ik kan geen diagnoses stellen (en dat is hier ook niet de bedoeling), maar dit lijkt me een PND en jij hebt gewoon hulp nodig daarbij, voor het mis gaat. Een huilbaby is heel pittig, daar zou iedereen gek van worden. Ik heb wel eens gehoord van een verpleegkundige dat ze ook wel eens huilbaby’s opnemen in het ziekenhuis. Mede om de ouders even te ontlasten. 
Ik zou je echt graag willen helpen maar ik weet niet hoe het anders moet dan dat je naar de huisarts gaat voor jezelf. En inderdaad een second opinion bij een kinderarts lijkt me ook een goed idee. 

 Stille meelezer hier, maar nu toch een reactie. Lieve Phlora, wat heb jij het pittig. Een moeilijke start voor jullie allemaal en dan nu zoveel onrust. Ik ben het eens met de anderen, zoek hulp bij je huisarts voor jezelf! Een baby voelt jouw onrust ook en reageert daarop zelf ook met onrust. Zo kom je in een vicieuze cirkel terecht. Los van of er dan nog andere dingen spelen als reflux of kma (wat altijd kan natuurlijk!).

 De huisarts of CB gaan echt niet meteen een melding doen, ze gaan kijken hoe ze jou kunnen helpen en dat lijkt me echt nodig! Zo kun je niet verder. En ook eens met de adviezen om hulp te vragen zodat jij even weg kunt uit de situatie. En de gouden tip van mijn kraamzorg 'als het huilen je teveel wordt, leg de baby gevoed en verschoond in bed, en ga beneden koffie drinken met de deuren dicht. Na 20 minuten kun je dan weer terug zonder dat je je baby uit het raam werkt gooien `

Veel sterkte

Ach meis hele dikke knuffel voor jou! Het klinkt inderdaad heel erg alsof je een postnatale depressie hebt en je moet echt voot jezelf hulp zoeken. Dit is absoluut geen falen en het maakt jou ook geen slechte moeder. Iedereen kan dit overkomen.

Er zijn inderdaad ziekenhuizen waar je je baby heen kan brengen ter observatie en om de ouders wat te ontlasten. Jullie zitten in een vicieuze cirkel die lastig te ontbreken is door alle stress, onrust en slaaptekort. En nogmaals, neem het jezelf niet kwalijk! Je hebt zo'n enorme lastige start gehad, alle respect voor jou!

Trek alsjeblieft zo snel mogelijk aan  de bel, liefst vandaag nog en laat je niet zomaar afschepen!