Ongepland zwanger vriend niet blij

In die zin

'Zodra je dan seks hebt zonder condoom weet je dat het onveilig is en dat er mogelijk een zwangerschap van kan komen.' In deze zin kun je ook zetten: Zodra je dan seks hebt zonder spiraaltje weet je dat het onveilig is en dat er mogelijk een zwangerschap van kan komen.
Het is opvallend dat het geaccepteerd wordt als je als vrouw alleen maar de mededeling doet (ik gebruik geen voorbehoedsmiddel), dat dan automatisch de verantwoordelijkheid helemaal bij de man komt te liggen (moet je maar een condoom gebruiken), terwijl een condoom niet eens de meeste zekerheid biedt als het gaat om het voorkomen van een zwangerschap. Het blijft vreemd dat het onschuldige: 'oh, ik ben er ook ondersteboven van, hoe kan dat nou, dit heb ik niet gewild' dan zomaar geaccepteerd wordt van een vrouw.
Ik denk dat dat het punt is waar Knurf op wijst.
Een onverwachte zwagerschap is heftig. Voor de keuze komen staan van een abortus is heftig. Een kindje krijgen dat geen vader zal kennen of een man een kindje geven dat hij niet zal kennen is ook heftig. Als je dat dilemma jezelf als vrouw wil besparen, zorg dan dat je betrouwbare anti-conceptie gebruikt en laat dat niet over aan je partner. Als je het overlaat aan je partner en je bent zelf niet duidelijk over wat je zult beslissen als er een onverwachte zwangerschap zou komen, dan zet je je partner ongevraagd en ongewild voor een zwaar blok, waarop hij geen invloed meer kan uitoefenen. Verwachten dat hij er spontaan blij mee is is toch een beetje naief. Hem kwalijk nemen dat hij er niet spontaan blij mee is is een stap te ver, want dan heb je te weinig oog voor je partner en zijn dilemma's.

Tsjor

Samen

Je bent sámen verantwoordelijk. Is dat echt zo lastig te begrijpen? Als man is het dom om het zonder condoom te doen als je weet dat je vriendin geen andere maatregelen neemt. Als vrouw is het even dom om je vriend toe te laten naar binnen te gaan zonder condoom als je geen andere maatregelen neemt.

Een vrouw zou anti conceptie niet moeten overlaten aan haar vriend. Net als een man de anti conceptie niet moet overlaten aan zijn vriendin (behalve als zij hierover duidelijke afspraken hebben gemaakt, bijvoorbeeld dat zij een spiraal heeft, of de pil slikt, maar dan nog is het hun gezamenlijke verantwoordelijkheid als het misgaat en is het voor een man verstandig alsnog een condoom te gebruiken als hij meer zekerheid wil over het voorkomen van een zwangerschap).

Ts en haar vriend zijn nu beide voor het blok gezet door hun eigen nalatigheid. Het is niet vanzelfsprekend dat een man blij is in zo'n situatie. Net als dat het niet vanzelfsprekend is dat een vrouw blij is. Het is voor beide even rot, voor de vrouw nog wat rotter, aangezien zij de consequenties een stuk meer draagt dan de man.

Maar uiteraard...

zou het mooiste zijn als hij opeens het licht gaat zien en het wél leuk gaat vinden.

Leuk

Hij hoeft het niet per se 'leuk' te vinden. Ik denk niet dat moeders het altijd op ieder moment alleen maar leuk vinden om een kind te krijgen. Sterker nog het IS niet altijd leuk. Dat is het leven.

Maar als je volwassen bent, dan onderken je dit en neem je alsnog je verantwoordelijkheid voor de consequenties van je daden en zadel je de ander er niet alleen mee op.

Helaas zijn heel veel mannen niet zo volwassen, maar het feit dat het zo vaak voorkomt, maakt het nog niet ok.

Lanza

Dat wat jij in jouw laatste posting beschrijft dat is nu precies wat de partner van Maria volgens haar laatste bericht doet.

Kaaskopje

Je hebt echt een probleem met jouw gedachte dat mensen andere mensen zouden willen dwingen: 'Die opvattingen mag je hebben, maar als puntje bij paaltje kun je niemand dwingen om die opvattingen over te nemen.'
Niemand dwingt of wil dwingen.
Of bedoel je hier: als jij blij bent met een onverwachte zwangerschap, dan moet de ander er ook blij mee zijn. Ja, dat kun je inderdaad niet afdwingen.

Tsjor

Tsjor

Nee, jij hebt het gelukkig niet over dwingen tot abortus.

Knurf zegt ook dat ze dat niet wil, maar ondertussen maakt ze veroordelende opmerkingen dat ts zich niet aan de afspraak van ‘geen kinderen’ houdt omdat ze geen abortus wil overwegen. Dan kun je zeggen dat je niet voor dwang bent maar daarmee doet ze wel voortdurend moreel appèl omdat ts anders partner een kind opdringt.

Tsjor

Dwingen kan ook op een andere manier dan letterlijk naar een abortus kliniek te duwen. Door op de ander zijn gemoed te gaan werken, beloftes te doen, te dreigen dat je jezelf iets aan gaat doen als... of door de vrouw te bedreigen met geweld. Stel dat je daar gevoelig voor bent, of zo bang dat je het risico niet wilt nemen, dan is het doel van de ander geslaagd, hij heeft bereikt dat je doet wat hij wil.

Ik heb in mijn reactie gezegd dat iedereen zijn eigen conclusies mag trekken, dus ook als dat inhoudt dat je geen behoefte hebt aan een kind. Ook al zou ik het waardeloos vinden, zou ik dat moeten respecteren. Het zou alleen voor mij uitgesloten zijn dat ik me daarbij aanpas en afscheid zou nemen van de zwangerschap. Ik zou het volste recht hebben om dat zo te beslissen. En dan is het maar net hoe de man daar verder mee omgaat of de relatie nog een kans heeft of niet. Ik ken iemand die werd bedreigd omdat ze het kind besloot te houden. Ze was bijna 40 en ervoer het als een cadeautje zo op de valreep. Wat een toestand werd dat. Voor zo'n man heb ik 0 begrip. Als een man 'gewoon' aangeeft geen kind te willen, zou ik daar verdrietig om zijn, maar de moed er zelf wel inhouden. Dan maar alleen. Natuurlijk heeft zo'n man het recht om niet te willen. Ik zeg eerlijk dat mijn verstand dat zegt, maar gevoelsmatig zou ik er met mijn pet niet bij kunnen. Dus zou het over zijn met de liefde en ook geen vriendschap.

Nee Kaaskopje

Dat impliceer ik niet.

Ik ken iemand die

Kaaskopje: 'Ik ken iemand die werd bedreigd omdat ze het kind besloot te houden.' Dus daarover gaat je betoog. Verwarrend dat je dat mengt met het verhaal van Maria en haar vriend.

Tsjor

Lanza

'. Ik heb vanaf het begin tegen mijn man gezegd dat als ik per ongeluk zwanger zou raken, dat ik het kind wilde houden, omdat ik geen abortus wil ondergaan. '

TS en haar vriend hebben dit NIET vooraf zo afgesproken.

Dus volgens jou is het alleen aan de man om een zwangerschap te voorkomen?

Lanza

Dat je het meest verstandige meisje uit de klas bent was wel duidelijk. Helaas leidt dat tot weinig begrip voor andere situaties. Je laat wel steeds zien dat in jouw ogen de man de actieve handelaar is en de vrouw de passieve onwetende.

' Een man die geen kind wil kan zichzelf laten steriliseren. (Wil hij het wel, maar nog niet nu, dan zal hij toch echt een condoom om moeten doen om zichzelf te beschermen. Als een vrouw eenmaal zwanger is heb je niks meer te eisen en is het te laat.'

Deze redenering is echt een vrijbrief voor vrouwen om het maar te proberen als ze zwanger wil worden: hij moet maar een condoom gebruiken. En zo niet, dan jammer voor hem. De mogelijkheid dat vrouwen ook een eigen verantwoordelijkheid hebben schakel je blijkbaar uit. Aanvullend: verdiep je even in SOA's. 100.000 mensen krijgen een SOA per jaar. De oplossing: condoom (ook als je een andere vorm van anti-conceptie gebruikt). Het beschermen van jezelf zou een taak van jezelf moeten zijn en niet iets wat je overlaat aan anderen, waarna je je gedraagt als slachtoffer als de ander niet goed voor ju heeft gezorgd. Dus het gebruiken van een condoom zou vooral ook een verantwoordelijkheid van vrouwen zelf moeten zijn.

Tsjor

Precies

Dus als een man geen kind wil, moet HIJ een condoom gebruiken. En als een vrouw geen abortus wil, moet (alweer) HIJ een condoom gebruiken.
Waar is haar aandeel in het geheel?

Zeker niet

Het condoom is de verantwoordelijkheid van allebei. Je bent er toch samen bij tijdens de seks?

Tsjor

Kaaskopje: 'Ik ken iemand die werd bedreigd omdat ze het kind besloot te houden.' Dus daarover gaat je betoog. Verwarrend dat je dat mengt met het verhaal van Maria en haar vriend. ===

Het maakt één onderdeel uit van mijn betoog. Het maakt verder niet uit wat er aan de hand kan zijn waardoor iemand druk voelt om een zwangerschap te laten beëindigen. Boze ouders, schaamte, man die de timing belabberd vindt, man die vrouw belabberd vindt, het zou allemaal niet mogen leiden tot een onvrijwillige abortus. Ja, ze zal wel vrijwillig door de deur gaan, maar niet zelfgekozen om te doen. Dus het blijft relevant in deze topic. Maria zou een abortus ondergaan, als het aan haar man lag, omdat hij vindt dat ze dat zou moeten doen. Voor mij zou dat uitgesloten zijn. Ik ben daarom blij dat de houding van haar man enigszins veranderd is. Hopelijk komt het nu volledig goed. Dat zal moeten blijken. Het is verdrietig dat deze periode nodig was om de neuzen zo goed en zo kwaad weer dezelfde kant op te krijgen. Als dat niet gelukt was, zou ik alleen door gegaan zijn.

Knurf en Tsjor

Ik heb de indruk dat jullie in de reacties van Lanza willen lezen dat ze vindt dat een vrouw niets hoeft te doen. Dat lees ik er totaal niet in. Ze geeft alleen maar aan dat als een man geen kinderen wil, hij daar zelf een stokje voor kan steken met een condoom of wel erg rigoureus, sterilisatie. En daar heeft ze gelijk mee. Dat de vrouw daarnaast nog aan de pil kan zijn, hoeft ze helemaal niet te benoemen. Omgekeerd hoeft in een verhaal van de vrouw niet te staan dat de man een condoom gebruikt, zolang ze er zelf maar voor zorgt dat ze zichzelf beschermt tegen een zwangerschap. Hoe dan ook is de situatie dat degene die écht geen kind wil, zich daar zélf tegen moet indekken. Ideaal is het uiteraard als dat wederzijds gebeurt, maar daar kun je als je erg bang bent voor de verantwoordelijkheid van een kind beter niet van uit gaan.

Dankje!

Zo bedoel ik het precies, kaaskopje.

Vaker

Kaaskopje, 'vroeger' was het gebruikelijk dat mensen (gedwongen) met elkaar gingen trouwen als er een onverwachte zwangerschap was. Dan was het een moetje.
Overigens vergeten Lanza en jij nog de mogelijkheid van de morning-after-pil: als je dan per ongeluk onbeschermd seks hebt gehad en je hebt de afspraak om niet zwanger te worden kun je altijd nog de morning-after-pil halen.

Tsjor

Morning after pil

Nee hoor die heb ik al eerder laten vallen. Die had haar man ook kunnen halen. Daar had ik wel aan meegewerkt als Maria-zijnde.

Vroeger moesten meisjes ook naar een tehuis waar ze hun baby na de bevalling af moesten staan. Dat was christelijker dan abortus. Zo is het maar net met "vroeger". Dan is een moetje sympathieker. Dat kon twee kanten op gaan. Er was echt liefde in het spel of toch niet en dan kón je scheiden, of op zijn minst weggaan. Dat was en is niet gemakkelijk, dus ik doe daar niet luchtig over. Maar liever van je man dan van je kind als je uit twee kwaden moet kiezen.

anti-conceptie

Hallo dames, TO had toch juist zelf condooms gekocht, maar man wilde ze niet gebruiken!

"Ja dat wist hij.... twee maanden geleden moest spiraal eruit. Heb gezegd laat geen nieuwe zetten. Condooms gehaald (vinden beide minder) maar ik had ze gehaald. Toen gaf ie zelf aan doen het lekker op de oudewetse manier (die ken je vast wel *** de kerk uit ...) heb gezegd je loopt een risico."

TO heeft juist wel de verantwoordelijkheid voor de anticonceptie genomen! Tegelijkertijd mocht er van haar eventueel wel een kind komen, dus als man dan welbewust het risico neemt, dan is het logisch dat zij daar dan in mee gaat. Maar ze heeft man op het moment supreme nog zelfs gewaarschuwd! Hij heeft dus echt willens en wetens de kans geaccepteerd om zijn vrouw zwanger te maken. Dan is het wel fout hoe hij vervolgens reageert hoor...

morning-afterpil

uhhhh als ik best zwanger zou willen worden, condooms had gekocht en man die niet wilde gebruiken, dan zou ik woest zijn als hij daarna zou verwachten dat ik de morning-afterpil zou slikken! Zo'n pil is geen snoepje hè.... het heeft een flinke impact op lichaam en stemming,

Wenda

Ja, leuk is anders, maar ts was zelf ook niet van plan om zwanger te worden, dus dan is de morningafter pil een uitkomst. Dat had dus gekund, maar daar hebben ze allebei geen actie voor ondernomen. Man ook niet dus. In dat opzicht had hij geen poot om op te staan. Een echte vent is hij die zijn eigen fouten erkent.

Risico

Ze hebben beiden het risico genomen, maar anders ingeschat.
Zij zei: je neemt wel een risico en dacht waarschijnlijk: het risico dat we eerder dan gepland een kind krijgen.
Hij dacht (mogelijk): ja ik neem een risico. Dat we naar de abortuskliniek moeten.

Ik denk dat ts en haar vriend nog.niet zo gewend waren om met elkaar over wezenlijke zaken te praten. Ik hoop van harte dat ze dat nu aan het leren zijn.

Dat is

toch van de zotte. Geen zin hebben om een condoom te gebruiken en ervan uitgaan dat de vrouw wel een abortus ondergaat. Het is wel een serieuze zaak hè? Niet iets wat je zomaar eventjes doet, een kind dat al aan het groeien is in je buik weg laten halen. Een morning after pil is trouwens ook een zwaar middel, daar zitten zeer veel hormonen in. Het werkt overigens ook niet altijd, het stelt namelijk de eisprong uit, maar als die al is geweest kan bevruchting al hebben plaatsgevonden en dan doet de map niks meer.

Ik ben zeer pro abortus, maar van zo'n redenering gaan mijn nekharen onbekend overeind staan. Een man die het gevoel van een condoom niet lekker vindt, wat denk je dan van het gevoel van een curretage?? Of zou zo'n man dat geen probleem vinden omdat hij het zelf niet hoeft te ondergaan?

Ik moet wel zeggen dat je als vrouw er ook zelf bij bent. Als ik niet zwanger zou willen worden en ik zou geen andere anti conceptie gebruiken, dan zou ik onder geen beding toestaan dat een man zonder condoom in mij komt. Het blijft dus van allebei een heel gek verhaal.

Emmawee

Ik schat in dat je het redelijk bij het rechte eind hebt, met wat ze dachten. Hoe vluchtig die gedachten ook waren.

Lanza

Om aan te sluiten bij je laatste opmerking: op zijn minst erg nonchalant. Ik herken dat wel van mezelf van vroeger. Het kon me toen echt niet zoveel schelen of ik zwanger zou worden of niet. Ik zag het moederschap wel zitten, dus ik ging er uit van 'komt tijd komt raad'. Meer geluk dan wijsheid was het dan ook dat die zwangerschap niet zo'n vaart bleek te hebben, dus ging ik kinderloos de relatie met man in. Ik ben wel aan de pil geweest, maar niet constant. Ook weleens een periode zonder. Ik kan me daarom misschien ook redelijk inleven in een situatie als van Maria. Ik weet daarom ook hoe ik daarmee om zou gaan. Met daaraan toegevoegd opvattingen die ik in de loop van mijn leven heb opgebouwd. Was ik toen misschien gewoon wat overmoedig, nu heb ik er een overdachte mening over. En die mening is dat ik in omstandigheden als van Maria niet overmoedig zou zijn, maar gewoon moedig genoeg om alleen het 'avontuur' voort te zetten. Ik zou niet anders kunnen en willen. Geen man die daar iets aan zou kunnen veranderen.

Ik ben op de schaal van 1 tot 10 wat minder pro-abortus dan jij denk ik, niet vanuit religieuze opvattingen, maar ik vind een prille zwangerschap al net zo waardevol als een langere. Het is een kind in ontwikkeling, geen appel die je lust of niet en dus doorslikt of uitspuugt. Dat er situaties zijn waarin een zwangerschap zeer onwenselijk is, snap ik volledig, vandaar dat ik wel pro-abortus ben en in het algemeen voor 'baas in eigen buik'. Gelukkig is dat in Nederland goed geregeld.

Vroeger, rond mijn 20ste-22ste was ik nog wel gelovig en zat ik bij een christelijke beweging. We hadden daar ook praatgroepen, al dan niet over de bijbel. Omdat ik de basisgroep wat erg 'het staat zo in de bijbel, dus ik denk niet verder na' vond, sloot ik me aan bij een groepje gelijkgestemden, waarmee de inhoud van de gesprekken toch iets anders van aard was. We bleven wel bij die vereniging, of hoe ik het ook moet noemen, maar een afsplitsing onder dezelfde paraplu. Toen onze voorzitster ongehuwd zwanger bleek te zijn, heb ik haar verdedigd. Het kan gebeuren en ik zou net als zij het kind houden. "Weet je wel wie je dit soort gedachten ingeeft?, vroeg de voorzitter van het geheel. Nou?, vroeg ik. "De duivel probeert alles om ons van God weg te houden, zie je dat niet?" Ik ben daarna, wel eerst netjes de bijeenkomst uitgezeten, opgestapt. Zelfs deze christelijke voorzitter vond abortus kennelijk wenselijker dan houden. Over abortus kun je zwijgen tenslotte en beter dan zo'n duivelse dwaling. Om te kotsen gewoon.

Lanza

Ja. Ik vind dat ook van de zotte. Maar denken dat de ander wel blij zal zijn is ook zot.

De gedachte dat uit een ongewenste zwangerschap een ongepland kind komt, voelt voor mij altijd heel logisch. Maar dat wist mijn vriend ook. En ik wist ook dat hij dat vele malen erger zou vinden dan ik.

Het is hun gezamenlijke verantwoordelijkheid geweest dat ze niet van elkaar wisten hoe ze er echt over dachten.

Het probleem van ts is ook niet dat haar vriend haar tot abortus wil dwingen, maar dat hij 'niet blij' is.
En zijn probleem lijkt dan weer te zijn dat hij had gehoopt dat het voor haar net zo ongewenst zou zijn als voor hem.

Emmawee

Ik denk dat je conclusie dat haar vriend (ik denk steeds man ), meer hoopte op abortus dan dat hij dat wilde afdwingen helemaal waar is. Dat zal het geharrewar door mijn 'dwang' bijdragen ook wel veroorzaken. Maar ik denk dan altijd verder en voorzie dat het wel tot onvrijwillige keuzes kan leiden. Als TS de wens van haar vriend had uitgevoerd, was dat niet omdat ze erachter gestaan had.