Nog maar 29% van de bevallingen thuis!

Liora

'Verder Hanne erger ik me groen en geel aan de manier waarop je op Hetty reageert. Ze heeft haar zoon verloren! Dat is niet iets \'wat je zeker meeneemt in je meningsvorming\'. Dat is iets vreselijks waar je even stil van wordt!'
Je mag je ergeren aan Hannes manier van reageren, maar ik vind dat haar reactie op Hetty's verhaal genuanceerd is. Ja Hetty heeft iets heel verschrikkelijks meegemaakt, iedere ouders 'worst nightmare'. Ook die van mij. Maar dat betekent niet dat er geen kritische kanttekeningen geplaatst mogen worden bij het veralgemenisering van haar begrijpelijke weerzin tegen thuisbevallingen. Want inderdaad ook in het ziekenhuis overlijden kinderen. Niet alleen door infecties, maar ook door te laat of verkeerd ingrijpen.
Groetjes,
Carolien

Hetty*

Je hebt het meest verschrikkelijke meegemaakt dat ik me kan voorstellen, het verlies van een kind. In jouw situatie zou voor mij thuisbevallen ook geen optie meer zijn.
Maar ondanks dat vind ik niet dat je jouw situatie als normatief moet zien voor bevallen in het algemeen. Want uiteindelijk doe je dat wel. Je stelt dat je iedereen haar overtuiging hierin mag hebben, maar alles wat je daarna schrijft is er op gericht om de ziekenhuis situatie als veilig te omschrijven en de thuisbevalling als potentieel levensgevaarlijk.
Daarmee maak je dat wat jou overkomen is tot de norm voor iedere bevalling. Dat is misschien vanuit jouw gezichtspunt wel begrijpelijk, maar niet terecht. Als thuisbevallen over de gehele linie werkelijk zo gevaarlijk zou zijn als jij doet voorkomen, dan zou er in de gehele medische wereld geen voorstander voor te vinden zijn.
Hiermee wil ik verder helemaal niets afdoen aan jouw verdrietige verhaal. Want dat is en blijft intens verdrietig.
Groetjes,
Carolien.

Nee hoor ilva

Hoi Ilva,

Ben om 2 uur 's nachts bevallen en was 3 uur later thuis.

Ze laten je net zo makkelijk gaan hoor.

Liora

Prima bevallen in het ziekenhuis

Ik vond het helemaal niet naar en kil om te bevallen in het ziekenhuis. Beide keren had ik een eigen kamer met eigen douche/toilet. De tweede keer zelfs een heuse 'kraamsuite' waar de kamer tijdens de bevalling werd omgebouwd tot verloskamer en alle apparatuur weer werd weg gehaald toen het weer goed ging met me.

Ziekenhuisbevalling

Ik ben dus de eerste 2 keer thuisbevallen, de derde keer in het ziekenhuis, maar ik vond het ook geen koude en klinische bedoening hoor. Verloskamer was best gezellig ingericht, vk en verpleegkundige (en arts-assistent en co-assistent) waren erg vriendelijk en ik vond het niks minder "gezellig" dan thuis.
Het enige vervelende was dat we niet zo snel naar huis mochten. Wel dezelfde dag nog hoor, maar pas 's avonds om 21 uur. Dit omdat mijn zoontje ruim 9 pond woog en dus diverse keren geprikt moest worden ivm bloedsuiker. Snap ik op zich wel maar de oudste 2 waren ook groot en thuis worden die ellenlange controles ook niet gedaan. Maar goed, om 21.00 uur mochten we naar huis en ik heb er verder een goed gevoel aan over gehouden.

Bevallen in parkeergarage (temet)

Ik las het toevallig op teletekst.
Maar is dat niet gewoon omdat ze vrouwen die in het ziekenhuis willen/moeten bevallen gewoon pas veel te laat naar het ziekenhuis kunnen? Waarom niet gewoon op het moment dat je vliezen breken of als je een cm of 3 ontsluiting hebt? Waarom pas zo laat?
Die laatste cm kunnen zo hard gaan en ja, dan loop je dus de kans dat je te laat in het ziekenhuis komt. Liep in dit geval gelukkig goed af, maar stel dat het anders loopt...

Wanneer naar het ziekenhuis?

Vliezen breken of aantal cm ontsluiting lijken me nogal onhandige manieren om aan te geven wanneer iemand door mag naar het ziekenhuis. Veel bevallingen starten niet met het breken van de vliezen, en aantal cm ontsluiting lijkt me zelf moeilijk te meten. (wordt dat eigenlijk uberhaupt gedaan? bij mij bij beide bevallingen pas bij 9cm)

Ik denk dat het late doorsturen deels te maken heeft me hoe lang een vrouw er 'gemiddeld' nog over doet om te bevallen als de weeen om de 5 minuten komen, deels met infectiegevaar (zeker als je vliezen gebroken zijn geven 'vreemde' bacterieen een extra risioc, maar deels op economische gronden. Ziekenhuizen hebben natuurlijk liever niet dat je een bed langer dan nodig bezet houdt.

Helaas geldt ook hier, zodra je over gemiddelden gaat praten dat het ook af en toe mis gaat...

Carolien

Hoe zal ik het zeggen... Ik heb begrip voor de keuze die vrouwen maken om thuis te bevallen, ik was zelf immers een fanatiek voorstander, dus dat begrip is er wel.
Ik ben het er ook zeker mee eens dat mijn mening gekleurd is of in ieder geval kan zijn. Ik denk dat mijn mening eerst gekleurd was en dat het tegenwoordig niet zo gekleurd meer is gezien de sterftecijfers van pasgeborenen in Nederland en de discussies daaromtrent. Juist omdat ik dit meegemaakt heb, hebben dat soort discussies mijn grote interesse, uiteraard draag ik daarbij wel mijn eigen gekleurde bril. Deze discussie gaat echter wel richting de vraag of het wel zo veilig is om thuis te bevallen, komen de vrouwen niet veel te laat in het ziekenhuis waardoor het daar alsnog mis gaat? Heel groot probleem in deze discussie is het financiële belang van (verloskundigen), verzekeraars en overheid. Zij hebben er groot belang bij dat vrouwen thuis blijven bevallen omdat een ziekenhuisbevalling vele malen duurder is. Hoe eerlijk is dan de voorlichting die je krijgt? Hoe groot is de kans dat vanuit de overheid / verzekering een ziekenhuisbevalling gepromoot wordt?
En ja thuis kan het mis gaan en in het ziekenhuis ook. Ik ken helaas veel verhalen, heeft ook weer te maken met het feit dat ik zoiets zelf meegemaakt heb. Als ik iets vertel krijg ik veel verhalen terug. Wat mij opvalt, maar geheel niet statistisch onderlegd gewoon mijn eigen mening, is dat ik over verloskundigen vaak verhalen te horen heb gekregen die te maken hebben met onkunde, of beter, niet genoeg weten en over ziekenhuiservaringen vaak verhalen over laksigheid / vrouw niet serieus nemen.
Wat ik wel fijn vind is dat ik gehoord heb dat veel verloskundigen tegenwoordig bijna de hele tijd bij de barende vrouw blijven. Maar dat heb ik gehoord via, via, ik hoop dat dat zo is, daar is bij mij (ook) wat fout gegaan.
Groetjes Hetty,*

Hanne

Grappig dat je het over geldmiddelen hebt, zie ook mijn vorige berichtje
Ja het toucheren gebeurt nog. De 1e keer (bij de thuisbevalling) had ik 4 cm en de 2e keer 8 cm ontsluiting. Ze is daarna beide keren weggegaan, ik denk dat dat ook een reden was om te toucheren.
Wellicht, maar weet ik helemaal niet zeker is iets wat ik me af blijf vragen, is de bacterie op die manier bij me gekomen? Mijn vliezen waren nog niet gebroken, dat gebeurde pas 3 kwartier voor de bevalling.
Groetjes Hetty,*

Hanne

Laatste vraag: nee, ben je niet, ik begrijp je reactie, mijn reactie op jou was ook bepaald niet genuanceerd
Groetjes Hetty,*

Hetty

Hoi Hetty,

Inderdaad scoort NL hoog op sterftecijfers van baby's, maar in de berichtgeving stond expliciet dat dit niet door thuisbevallen komt, wat eerst wel werd aangenomen.
Het heeft te maken met onze grens van behandeling van prematuren. Die ligt in NL hoger dan in omringende landen. Dus een baby die bijv. rond 25 weken wordt geboren wordt hier niet behandeld en in andere landen wel. Baby blijft dan leven maar vaak met ernstige handicaps.

Ook de oude leeftijd van moeders in NL speelt mee en daarmee ook het grotere percentage tweelingen.

Liora

De mening van een "deskundige"

Oftewel mijn kraamverzorgende, 30 jaar in het vak; "Ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn dochters thuis zouden willen bevallen, ik heb het veel te vaak (bijna) fout zien gaan terwijl het waarschijnlijk anders was gelopen als de kraamvrouw op dat moment in het ziekenhuis was geweest".
En ik had niet het idee dat ze dat zei omdat ik nou toevallig wel in het ziekenhuis ben bevallen. Want zelf heb ik niet echt een mening over waar het beste te bevallen. Ik voel me het fijnst en het veiligst in het ziekenhuis (bleek ook alle keren uiteindelijk nodig en zou er toch wel zijn beland).
Fijn dat de mogelijkheid tot thuis bevallen er in principe is en handig om gelijk na je bevalling schoon gedouched je eigen bedje in te kunnen. Maar dat staat bij mij niet in verhouding tot het gevoel van veiligheid dat het ziekenhuis me geeft. En ja.. in het ziekenhuis kan het ook fout gaan. Maar het is minder risicovol dan thuis. En je weet inderdaad vooraf nooit hoe jouw bevalling zal lopen.
Anne

In je schone bedje stappen

kan ook als je in het ziekenhuis bevalt, als het allemaal goed gaat met moeder en kind ben je zo weer thuis.

Ik pleit er wel voor dat de vrouw moet kunnen kiezen en dat het systeem dus die mogelijkheid biedt, ik ben vooral voor keuzevrijheid. Ik had zelf zo'n vertrouwen dat ik niet eens een koffertje had gemaakt (met 41,5 week bevallen), echt absurd als je bedenkt hoe het uiteindelijk is gegaan. Ach ik loop nu weer bij dezelfde vk-groep en die vrouwen kijken mi niet breed naar alle risico's, sussen te veel en geven te weinig info aan concrete risico's mee. Heel fijn als het goed gaat en er geen enkele ingreep nodig is maar dat is dus niet zo vaak zo als wordt voorgespiegeld.

Ik weet niet of het werkelijk zo is maar de kinderarts zei tegen mij over mijn keizersnede, "die kinderen worden maar groter en maar die bekkens niet".

Thuisbevalling

Ik wilde graag een thuisbevalling. Hier in Engeland is dat lang zo populair niet maar het kon. Ik liep 9 dagen overtijd en de bevalling duurde ontzettend lang, heerlijk om gewoon thuis rond te lopen. Maar opeens kreeg ik het benauwd, werd koortsig en stresserig. En de vk stelde toch voor om naar het ziekenhuis te gaan. Eenmaal daar ging het veel beter, alsof ik pas verder kon als ik in het ziekenhuis was. En achteraf gezien gelukkig maar, na 2 uur persen moest meneer met de pomp gehaald worden. Thuis was ie er nooit zelf uitgekomen. Als ik ooit nog een 2e krijg dan ga ik voor een ziekenhuis bevalling. Maar dit is persoonlijk voor iedereen en ben dus blij met de keuze.

Inkomensproblemen

Ik hoor wel vaker het argument dat verloskundigen tegen ziekenhuisbevallingen zouden zijn omdat ze daardoor inkomen verliezen. Dat snap ik niet: als er geen medische indicatie is maar je wilt toch een ziekenhuisbevalling (zoals in mijn geval) dan wordt die toch door de verloskundige gedaan? Dus het maakt dan voor de vk toch niet uit welke keuze de vrouw maakt? Ik zou me eerder kunnen voorstellen dat veel vk's er niet zo voor zijn om principiële redenen, de bekende bezwaren tegen het onnodig medicaliseren etc. Maar hoezo speelt geld een rol? Krijgen ze meer voor een thuisbevalling?

Vrouwen die op medische indicatie in het ziekenhuis bevallen is de vk inderdaad kwijt, neem ik aan, maar daar is dan ook niet echt een keuze en dan kan de vk wel tegen zijn - in theorie - helpen zal het niet.

Zoals ik al eerder zei: bij mijn vk-praktijk deed men werkelijk geen seconde lastig over mijn keuze voor een ziekenhuisbevalling. Ze waren het daar trouwens wel gewend, want ze hebben veel allochtone klanten en die hebben gemiddeld een sterke voorkeur voor het ziekenhuis, zo begreep ik.

groeten,

Temet

Thuis bevallen

Onder andere door Hetty's verhaal wilde ik met nr 2 ook liever weer naar het ziekenhuis. Net als mijn duitse schoonfamilie. Maar ja, ik ontdekte dat de keus voor het ziekenhuis helemaal niet zo vrij was als dat altijd wordt voorgesteld. Want pas met meer dan 5 cm erheen mogen, betekent bij de 2e toch dat je goeie kans op een auto/garage/liftbevalling maakt en daar was het achteraf gezien bij mij ook zeker op neergekomen. En daar is ook geen reanimatiekamer. Dus ben ik toch maar thuis gebleven. Alles ging goed en het was dan ook heerlijk om gewoon thuis te zijn maar echt, ik ben er evengoed best boos over dat de keuze zo anders ligt dan die wordt voorgesteld. (nb. in alle omringende landen mag je bij de eerste kramp naar het ziekenhuis komen).
Evengoed heb ik in het ziekenhuis ook niet zo'n heilig vertrouwen. Mijn idee is eerder dat de hele nederlandse bevallingswereld incl. ziekenhuis aan eenzelfde soort neiging tot 'gaat wel weer over' optimisme lijdt, waarbij de zorgen van de kraamvrouw snel worden weggewuifd zonder dat er echt wordt gekeken wat er aan de hand is. (net als de rest van de gezondheidszorg maar dat terzijde). En dat daar de hogere sterftecijfers vandaan komen.

2 keer thuis, 1 keer ziekenhuis

Ik ben de eerste twee keer thuis bevallen, eerste bevalling was zwaar en had wat mij betreft beter in het ziekenhuis kunnen eindigen. Tweede keer weer thuis en dat was echt fijn alleen met man en vk en heel snel, na de bevalling (was middernacht) heerlijk geslapen. Beide keren ging het met de baby heel goed. Derde keer verwachtte ik weer thuis te bevallen, maar baby had in het vruchtwater gepoept, ik was binnen twintig minuten in het ziekenhuis. Er was een fijne sfeer en een half uur later was jongste er al. Daarna heerlijk een uur met rust gelaten, gedoucht en toen naar de kamer. Dat vond ik wel tegenvallen, want het was nog lang geen bezoekuur en de oudsten mochten niet eerder dan 16.00 uur even kijken, terwijl dochter al om 11.30 uur was geboren. 's Nachts bijna niet geslapen, als mijn baby sliep was de baby van mijn buurvrouw wakker en als haar baby sliep was de mijne wakker. Ik was blij dat ik de volgende dag naar huis mocht. Mocht er nog één komen dan ga ik zeker weer voor een thuisbevalling, maar als het nodig is ga ik uiteraard naar het ziekenhuis.

Keuzes en voorlichting

Idd is de vrije keuze niet zo vrij. Ik vind het ook geen stijl dat je pas met 5 cm richting ziekenhuis mag. Jeetje zeg, bij de 3e en 4e ging ik van 4 cm naar geboorte binnen een uur en bij de 1e was het na 4 cm gewoon erg hard werken en had ik niet meer in de auto gewild / gekund.
Verder was het bij de 1e nog zo dat de eigen bijdrage bij een poliklinische bevalling best hoog was. Ik weet niet of dat nog zo is, maar dat staat ook ver af van een vrije keuze.
Wat ik in Nederland erg mis is een goede voorlichting van de verloskundige over de bevalling. Ik wist zelf niet dat ik moest letten op koorts tijdens de bevalling. Nu herkende ik het niet (1e bevalling) en was ik "gewoon" aan het bevallen terwijl ik achteraf lag te zweten of te rillen van de koorts (en niemand die erbij was dus).
Verder pas nog weer een verhaal gehoord van een vrouw met langdurige pijn die niet wist wat te doen. Ik hoorde het en wist direct dat dat niet goed zit. Gevolg: kind overleden in de buik omdat ze er een paar uur mee rond had gelopen want moeder en zus hadden gezegd dat het niets was. Dat had niet gehoeven als ze goed was voorgelicht.
Er mankeert nogal wat aan de voorlichting en ik vind dat bij een thuisbevalling wel echt gewezen moet worden op de dingen die ongewoon zijn medisch gezien omdat het gewoon echt mis kan gaan.
Groetjes Hetty,*

2 x thuis bevallen

Vanwege mijn grote aversie tegen ziekenhuizen, ben ik blij dat ik twee keer thuis ben bevallen en gelukkig zonder complicaties voor mij of mijn jongens. Een verloskundige is inderdaad niet voorzien van allerlei toeters en bellen die in het ziekenhuis wel voorhanden zijn. Bij een ongecompliceerde thuisbevalling is dit gelukkig niet nodig. Ik ben er ook van overtuigd dat de vk geen onnodige risico's neemt. Als zij (of hij) het niet vertrouwt, geloof ik echt dat je naar het ziekenhuis wordt gestuurd. En ja, het gaat helaas ook wel eens fout, thuis. Maar in het ziekenhuis gaat het ook wel eens fout. Babysterfte in de ziekenhuizen schijnt ook erg hoog te zijn, momenteel. Een zeer ervaren vk is in mijn ogen meer bedreven dan een arts-assistent die af en toe een bevalling doet. De gynaecoloog staat echt niet zelf naast je bed, als er niets aan de hand is.

Mijn huisarts is nogal ongenuanceerd in zijn uitspraken en zei mij eens: "ach, als je baarmoeder scheurt in het ziekenhuis, KAN je ook dood gaan". Zoals ik al zeg, heel ongenuanceerd. Schat van een man, maar heel nuchter.

Linda

Ja precies hetty

Het kost volgens mij nog net zo veel. En inderdaad, die voorlichting is zo vaag. Bij groenige vaginale afscheiding aan de bel trekken - door jouw verhaal ben ik er achter gekomen dat het dan om een dodelijke bacteriele infectie kan gaan. Maar dat zeggen ze er echt niet bij. Ikzelf las het altijd meer als 'ach weer zo'n overbezorgd iets a la wat je allemaal niet mag eten'.
Ik denk trouwens dat ze je in andere landen ook niet wijzer maken, maar dat een aantal dingen door standaardcontroles worden ondervangen. Zoals bijv. een controle op streptokokken, in Spanje doen ze dat in elk geval. (maar dat zul jij vast beter weten dan ik).
Ik kan me overigens goed voorstellen dat dat voorlichten ook gewoon te moeilijk is, maar eigenlijk hoort het wel bij de keuze voor een thuisbevalling, vind ik. Of anders dat de vk er inderdaad veel meer bij zou blijven, dat is volgens mij nog niet veranderd trouwens. Behalve misschien incidenteel.

Hanne

Wat het late doorsturen betreft, dat is dus echt gebaseerd op hoe lang het bij een 1e bevalling gemiddeld nog duurt. Ik was bij de 2e speciaal naar zo'n voorlichtingsavond gegaan van het ziekenhuis en heb daar speciaal gevraagd wat zij ervan vonden om met de 2e poliklinisch te bevallen. Daar moesten ze echt bijna om lachen, dat leek ze helemaal niet nodig en ze vertelden er ook bij 'ja bij zo'n 2e, je draait je om en ze gaan van 5 cm naar volledige ontsluiting' (hetgeen bij mij inderdaad bijna zo was). Uit de omgeving ken ik van 2e etc ziekenhuisbevallingen ook alleen maar 'binnen 10 minuten na aankomst' verhalen.
Kortom, het beleid is voor een 2e en volgende bevalling echt ziekenhuis-ontmoedigend. En als dat in alle landen zo was kon ik nog met het argument 'bed bezet houden' leven, maar nee in Duitsland en Belgie ga je gewoon bij de 1e wee naar het ziekenhuis.
Wat mij iha. erbij verbaast is de neiging hardnekkig vast te houden aan het gemiddelde plaatje die ik vaak in verhalen terughoor. Ik ken een paar mensen bij wie de 1e bevalling snel ging, dat komt echt regelmatig voor, maar in alle gevallen nam de vk dit niet serieus en moest kind thuis/in de auto geboren worden. Dat is toch vreemd? Als het 1x per jaar in het hele land gebeurde dat een 1e bevalling sneller dan in 10 uur ging, alla, maar het is dus echt best gewoon. Dan moet je daar als vk toch rekening mee kunnen houden en een kijkje nemen als de kraamvrouw daarom vraagt? Gelukkig kwam mijn vk bij de 2e wel kijken ondanks dat ik 'nog niet echt bezig' leek te zijn volgens mijn omschrijving van de weeen. En hoera, ik had al 5 cm en een half uur later was ze er uit. Dus dat was ook niet volgens het boekje en ik had zo op een bevalling met alleen man kunnen uitkomen.

Bij de eerste wee

Voor mijn tweede bevalling had ik met de gyn afgesproken dat ik naar het ziekenhuis mocht komen vanaf het moment dat ik weeën voelde. Ik ben zelfs nog een keer voor niets geweest (valse start). Ik vond het zelf een beetje overdreven. Bij de bevalling van mijn oudste had ik qua tijd nog heen en weer richting Parijs kunnen rijden. Uiteindelijk werd ook de tweede bevalling ingeleid dus was ik al in het ziekenhuis (en in 2,5 uur bevallen).

Hier ook

Omdat de 1e bevalling zeer snel ging en ik nu op medische indicatie sowieso naar het ziekenhuis moet, zie ik ook wel op tegen het scenario van in de auto bevallen o.i.d.
Met verloskundige overlegt en ik mag ook direct bellen zodra de eerste wee zich aankondigt en ze komen dan ook direct. Als ze het dan al te ver vinden blijven we alsnog thuis en anders meteen naar het ziekenhuis. Enige nadeel van thuis blijven is dan dat we misschien achteraf alsnog naar het ziekenhuis moeten...

Ik hoop maar gewoon dat we het gaan halen en hoef in ieder geval niet op 5 cm ontsluiting te wachten gelukkig.

Ziekenhuis.

Ik ben 6x bevallen en alle 6x in het ziekenhuis. Gelukkig maar want twee van mijn kinderen hadden een thuisgeboorte naar alle waarschijnlijkheid niet overleefd.
Dat is voor mij het belangrijkste argument om tegen thuis bevallingen te zijn naast het feit dat een deel van de bevallingen wel thuis begint maar dat er vervolgens toch nog een gehaaste trip richting ziekenhuis volgt.

Maylise

Gehaaste trip richting ziekenhuis

Ja dat heeft hier in NL dus bijna iedereen, je MOET thuis beginnen en mag pas halverwege naar het ziekenhuis. (sorry stokpaardje van mij inmiddels). Ik denk dat jij nooit in nederland bevallen bent Maylise?
Ik heb trouwens wel begrepen dat ze inderdaad uitzonderingen maken, zoals voor Mamavanlinde, als ze al weten dat de 1e x heel snel ging. Maar de 2e kan aardig snel gaan ook als dat bij de 1e helemaal niet zo is.

2x ziekenhuis

1e keer langdurig gebroken vliezen, 2e keer inleiden ivm BI. En als ik bij een derde een keuze had dan zou ik zeker voor een thuisbevalling kiezen. Hoe blij ik was dat ik kon bevallen, zo slecht georganiseerd waren de bevallingen. Vergeten het infuus aan te zetten na het prikken van de ruggenprik. na het 1e kraantje weer aangezet te hebben komen ze na nog een uur erachter dat kraantje nr 2 ook uitstaat. Heb een uur lang zelf mijn persweeen moeten opvangen, manlief is echt naar de balie moeten lopen om te zeggen dat ik het hoofdje met mijn vingers al kan voelen. zetten ze ook nog op het formulier dat ik maar 5 minuten gepersd heb.

trouwens, vriendin moest tijdens het persen naar het zh, want baby lag verkeerd, zh word gebeld, die laten haar komen, dus in auto van vk naar het zh. een paar minuten voordat ze er zijn worden ze gebeld, zh is vol, draai maar om en rij naar het zh 15 km verderop. Vk rijdt toch verder want baby moet geboren worden. Op de kraamafdeling worden ze geweigerd en moeten ze alsnog vertrekken naar het volgende zh. Daar aangekomen een half uur later wordt de baby geboren met behulp van een vacuum. Dat was echt schandalig, onnodige risico's genomen door het zh, en gevaarlijk voor het kind en de moeder.

Asa torell

Ik ben inderdaad maar 1x in Nederland bevallen en dat was van de jongste. Ik heb toen gelijk aangegeven in het ziekenhuis te willen bevallen en was geen punt. Wat ik wel een groot nadeel vond dat ik zo weinig controles kreeg tijdens de zwangerschap.Ik ben halverwege dus toch maar naar een bevriend gynacoloog in Engeland gegaan en heb daar een extra echo en andere controles laten doen.
De bevalling in Nederland is toen door een verloskundige begeleid maar er was wel een gynacoloog in het ziekenhuis en die is wel langsgekomen tijdens de bevalling. Wat ik wel heel fijn vond was dat ik na 5 uur al weer naar huis mocht. Ik hoefde niet nog dagen te blijven maar was gelijk met baby weer thuis. Dat was wel prettig.

Maylise

Ha maylise

Leuk om te lezen hoe het precies beviel hier destijds. (je jongste is een jaar of 9, dacht ik te weten, toch?). Inmiddels zijn er wel meer controles gekomen maar natuurlijk nog altijd veel minder dan elders.
Mocht jij toen wel snel naar het ziekenhuis toen je bevalling begon? Misschien waren ze toen wel minder streng trouwens, nu zijn er natuurlijk meer tekorten aan personeel etc. en meer ziekenhuisbevallingen. Ook schijnt het wel regionaal te verschillen.