Nog maar 29% van de bevallingen thuis!

Niet altijd een keuze

Ik ben ook een voorstander van thuis bevallen, maar je kunt niet altijd kiezen. 71% van de bevallingen zijn dus in het ziekenhuis, maar hoeveel daarvan met een medische indicatie?
Bij de eerste wilde ik graag thuis bevallen, maar ik had meconium in het vruchtwater, dus op naar het ziekenhuis (en achteraf was dat ook nodig, persen vorderde niet). Bij de tweede ben ik bevallen met precies 42 weken, nog net thuis, maar een paar uur later en het was een ziekenhuisbevalling geworden.
Ik vond het trouwens wel geweldig om thuis te bevallen, mijn ervaring in het ziekenhuis was niet zo goed. Ik vind het ook heel fijn en heel bijzonder dat dat hier kan. Maar ik kan me ook wel voorstellen dat vrouwen er wel voor kiezen om in het ziekenhuis te bevallen. Het is maar net waar je je prettig en veilig bij voelt, dus dat is heel persoonlijk.
Groetjes

Tja

Ik ben (voor mezelf) ook een voorstander van de thuisbevalling maar soms is het gewoon niet anders.
Ik ben de eerste 2 keer thuisbevallen, vond ik heerlijk en dat wilde ik de 3e keer ook graag weer. Maar de derde zat lekker in mijn buik, was niet van plan om uit zichzelf een beetje op tijd geboren te worden en aangezien ik zware BI had ben ik dus ingeleid. Maar op dat moment vond ik dat helemaal niet erg hoor, was juist blij dat ik kon bevallen.

Nu ben ik zwanger van de vierde en als het in week 37 of begin van week 38 thuis geboren word, heel graag! Maar als het langer duurt wordt ik vanwege de BI weer ingeleid en dan heb ik er toch lak aan of het jammer is dat het percentage thuisbevallingen daalt.

Maar nee, ik vind niet dat de thuisbevalling afgeschaft moet worden. Ik zou het heel jammer vinden als de keuze er niet meer was!

Buitenland

Inderdaad kan je in het buitenland niet of heel moeilijk thuisbevallen. In Nieuw Zeeland liggen de thuis bevalling cijfers rond de 10-11% in Australie is het misschien maar 1-2%. Waarom het in Nederland zo omlaag is gegaan? Ik denk omdat alles toch veel medischer is geworden, er zijn meer testen beschikbaar en meer bekend over zwangerschaps kwalen, vrouwen worden eerder, makkelijker en vaker ingeleid om medische redenen. Van wat ik zo hoor, willen meer vrouwen ook de ruggeprik en dat kan alleen in het ziekenhuis.
Ik ken het systeem in NL eigenlijk niet goed, maar een groot verschil tussen Australie en Nieuw Zeeland is het systeem. In NZ loopt een vrouw bij de verloskundige, in Australie vooral onder een dokter. Tja, minder tijd voor bezoeken tijdens de zwangerschap, geen'relatie' met de verloskundige, geen educatie, geen geloof in eigen kunnen, vrouwen komen met 2-3cm naar het ziekenhuis en verhalen van andere vrouwen en het percentage voor ruggeprikken, keizersnedes, etc. gaat omhoog.

Ik ben inderdaad een voorstander van een thuisbevalling en raad iedereen aan om in ieder geval zo lang mogelijk thuis te blijven. Ik denk dat in vele gevallen een vrouw best thuis kan bevallen, maar tegenwoordig gebeurt dat dus niet meer. In sommige gevallen kan het thuis echt niet, of dat een zwangerschaps indicatie is of iets dat opkomt tijdens de bevalling.... En in sommige gevallen is het voor de vrouws psychologische staat beter in het ziekenhuis.... Thuis gebeurt er weinig maar zodra ze in het ziekenhuis zijn, voelen ze zich op hun gemak en gaat het vlotjes.

In ieder geval hoor ik nog vaak, NEderland is zo geweldig met al die thuis bevallingen en vaak antwoord ik ja, bijna 30% bevalt thuis, maar het wordt ook daar een stuk minder.... Helaas, het is jammer, maar het belangrijkste uiteindelijk is, is dat de vrouw een zo goed mogelijke bevallings ervaring heeft gehad waar zij gelooft dat er naar haar geluisterd is en dat alles gedaan is ten beste voor haar en haar baby, waar, wanneer en hoe baby dan ook geboren is.
Juul

Mmmm

Ik ben persoonlijk niet bijzonder gehecht aan de thuisbevalling en ben de eerste keer dan ook in het ziekenhuis bevallen hoewel daarvoor geen medische indicatie was. En dat doe ik in principe bij nummer 2 weer. Aan de andere kant: als vrouwen zich er prettig bij voelen, waarom niet.
Ik keek wel op van de cijfers, omdat in veel boeken/tijdschriften rondom zwangerschap de thuisbevalling als standaard wordt gepresenteerd. Ook ooit eens een artikel gelezen dat begon met 'natuurlijk wil je het liefste thuis bevallen, in je vertrouwde omgeving'- nou nee, wat mij betreft.

Ik denk wel eens dat NL vrouwen ook een voorkeur voor de thuisbevalling enigszins wordt aangepraat (nadruk op 'de vertrouwde omgeving' etc), maar aangepraat of niet, die voorkeur is er, en nogmaals: als het kan, waarom dan niet. Dus ja, die keuze zou moeten blijven, wat mij betreft.
Maar het helpt dan natuurlijk wel als je dichtbij een ziekenhuis woont, en ik denk dat daar ook een verschil met veel buitenlanden ligt: grotere afstanden tot het ziekenhuis. Tja, ik kan me dan voorstellen dat je liever het zekere voor het onzekere neemt.

Ik denk dat het aantal ziekenhuisbevallingen in Nederland stijgt vanwege aan de ene kant de groeiende aandacht voor pijnbestrijding, maar vooral vanwege een grotere kennis van risicofactoren en betere screening vooraf. En ik vermoed dat de meeste vrouwen, als ze op risico's gewezen worden, toch de neiging hebben om dan maar voor het ziekenhuis te kiezen.

Overigens: wat ook nog kan is een ziekenhuisbezoek *na* een thuisbevalling. In mijn zwangerschapsgymclubje overkwam dat twee vrouwen. Dat lijkt me dus echt een domper, denk je dat de klus geklaard is en komt alsnog de ambulance voorrijden.

Groeten,

Temet

Thuisbevalling

In heel veel plaatsen (vooral op het platteland) kun je helemaal niet meer thuisbevallen maar moet dit al in het ziekenhuis omdat de huisarts of vk bijvoorbeeld s'avonds of s'nachts geen dienst hebben.
Zelf wilde ik heel graag elke keer thuisbevallen. Het is me maar 1 keer gelukt maar toen was ik zo ingescheurd dat ik meteen naar het zh. moest om gehecht te worden. De andere 4x ben ik halverwege halsoverkop naar het zh. vervoerd met een ambulance. Ook niet echt prettig.
Groeten Lieuwkje.

Wat maakt het uit?

Ik ben ervoor dat het een keuze moet blijven om thuis te kunnen bevallen, maar verder, wat maakt het uit? Het belangrijkste is dat de vrouw zich prettig voelt en op haar gemak, waar dat dan ook is.

Bij de eerste thuis begonnen en na een uur persen alsnog naar het ziekenhuis. Binnenkort bij de tweede moeten we sowieso naar het ziekenhuis ivm medische indicatie. Ik hoop natuurlijk dat we dan nog dezelfde dag weer naar huis mogen. Maar als dat niet zo is, dan niet. Belangrijkste vind ik dat het kindje uiteindelijk gezond en wel thuis komt, hoe en wat zien we dan wel weer.

Risico's

Temet:"En ik vermoed dat de meeste vrouwen, als ze op risico's gewezen worden, toch de neiging hebben om dan maar voor het ziekenhuis te kiezen."

Welke risico's bedoel je? De risico's van infectie zijn veel en veel kleiner bij een thuisbevalling......

Hanne
(absoluut voorstander van thuisbevallen, heb bij de 1e zelfs geweigerd om een tasje in te pakken. Helaas uiteindelijk wel verplicht in het ziekenhuis bevallen (langdurig gebroken vliezen) van de 2e gelukkig wel thuisbevallen, hoewel ik toen eigenlijk ook naar het ziekenhuis had gemoeten (meconium in het vruchtwater), gelukkig een verloskundige die veel vertrouwen in de gang van zaken had)

Hanne

Ik vermoed, maar weet het niet zeker, dat er situaties zijn waarin men vroeger niet wist dat er een verhoogd risico op complicaties was, terwijl men dat nu wel weet. En als je in zo'n situatie vrouwen voor de keus stelt zullen de meesten denk ik voor de zekerheid het ziekenhuis kiezen. Maar het zijn dus vermoedens, meer niet.

Jij voldeed in elk geval al niet aan bovenstaand verhaal, da's wel duidelijk. Waarom was je zo gebrand op een thuisbevalling? Vanwege dat infectierisico? Of om andere redenen?

Groeten,

Temet

Keuze

het is idd goed als je kan kiezen. Ik vind je stelling dus wat zwartwit, natuurljk moet het niet afgeschaft worden en zonde dat het percentage steeds lager wordt vind ik het niet.

Hoe bedoel je zonde, voor jou, voor de verloskundige, voor wie is het zonde ?

Als ik...

Thuis was bevallen (vandaag 2 weken geleden!) Was mijn prinsesje overleden...
Ze lag zo vast en had grote nood dat haar hartje steeds stopte..
Gelukkig was ik in het ziekenhuis!! en hebben ze meteen de vacuum erop gezet na 1x zelf persen, mocht niet meer zelf persen na 2x trekken is ze geboren!!
Dus ik ben blij dat ik niet thuis was...........!
Fem.

Ik wil juist

zoveel mogelijk medisch ingrijpen deze keer, een geplande sectio wordt het hier

Ach de 1e keer stond ik daar heel anders in, ging ok heerlijk met de poes op het voeteneind rustig puffend tot volledige ontsluiting. De bedoeling was dat dochter gister jarig was maar dat is toch de 19e geworden op de operatietafel na 3,5 uur ellende.

Ik had het heel erg graag allemaal anders gezien, heb heel erg mijn best gedaan maar het paste gewoon weg niet.

Tja

Het maakte mij dus eigenlijk niet echt uit. Dat wil zeggen: ik had gekozen voor een ziekenhuisbevalling, met het oog op mogelijke pijnbestrijding (die uiteindelijk niet meer kon, maar dat terzijde). Ik had niet echt een afkeer van een steriele verloskamer. Toen ik in het ziekenhuis aankwam was ik overigens al zover heen dat ik de inrichting van de verloskamer niet echt heb opgemerkt.
En verder niets dan lof voor de bejegening in het OLVG, waar ze vroegen of de baby gewassen moest worden, en wat of wij met de placenta wilden etc. Heel keurig allemaal. Het 'bivakkeren in de steriele verloskamer' deed zich eigenlijk pas voor na de bevalling: de verpleegkundigen (en verloskundige) moesten bij andere bevallingen assisteren, en ik mocht niet weg voordat ik gedoucht had, maar daar moest iemand van het ziekenhuis bij zijn. Toen lag ik dus echt te wachten wanneer er eens iemand zou kunnen komen, want toen wilde ik wel naar huis. Maar echt erg vond ik dat nou ook weer niet.

Ik zit overigens wel in de riante positie dat het ziekenhuis hier op loopafstand ligt, dus je bent er zo, en na gedane zaken ben je ook snel weer thuis.

Nou ja, ieder zijn (haar) voorkeur, dat is wel duidelijk.

Groeten,

Temet

Femmetje

Allereerst natuurlijk gefeliciteerd met je meid.

Zonder af te willen doen aan jouw ervaring,

Ik ben er dus van overtuigd dat een verloskundige tijdig aan ziet komen dat het niet goed gaat en dan naar het ziekenhuis verwijst. Ik ben er binnen 15 minuten, de gynaecoloog ook. Sneller dan dat gaat het niet lukken, ook niet als ik al in het ziekenhuis ben.

Temet

misschien is mijn afkeer van de steriel verloskamer ook wel ontstaan uit het feit dat ik er 9 uur heb moeten verblijven voordat het kind eindelijk een keertje kwam....

En ondanks dat ik mijn eigen huis kon zien vanuit de verloskamer mocht ik na de bevalling niet naar huis omdat daar geen kraamzorg meer zou komen ('s avonds bevallen. Bij de 2e kwam ik er achter dat die ook bij een thuisbevalling maar heel even komt)

Doen

waar jij je dan goed bij voelt lijkt mij het beste...
Ik zou dus nooit thuis willen bevallen.. na mijn ervaringen..
onze verloskamers zijn overgens heel huiselijk (nooit zo als je eigen huis... dat begrijp ik) maar wel heel gezellig man heeft ook een eigen bedje staan allemaal leuke gezellige dingen in en tv tje radiotje.. (die ik nog aan gezet heb met 8cm...hahaha) en een eigen douche! en keukentje! kraansuites heten ze ook! je kan er koffiezetten is een mini bar en je mag zoveel en zo vaak bezoek ontvangen wanneer je maar wilt!!

Kort om....... ik zou bij een evt 3de weer heel snel met mijn tasje daar op de stoet staan.. (bang voor weer een vacuum??????)

Succes!

liefs fem

En het kind dan?

Wat mij altijd opvalt bij discussies over en voorkeuren voor de plek van bevallen, is dat het alleen maar over de moeder lijkt te gaan. Terwijl een bevalling voor het kind eveneens een bijzonder grote prestatie is en er nogal wat mis kan gaan.

Natuurlijk, als alles voorspoedig gaat is een thuisbevalling superromantisch (vooral erna). Maar ik heb inmiddels net wat teveel verhalen gehoord waarbij de baby in de problemen kwam - van meconium in de longen tot blijven steken met schouder of armpje tot wegzakkend hartje. In veel van die situaties had het kind het zonder goede monitoring niet gered, simpelweg omdat je dan te laat bent. En in andere gevallen moesten moeder en kind met gillende sirenes worden afgevoerd. Ook geen fijne start.

Wel denk ik dat je in het ziekenhuis zelf ook bijzonder alert en goed voorbereid moet zijn. Een arts(assistent) aan je bed is niet per se beter dan een ervaren verloskundige. Maar als er problemen ontstaan, is het ziekenhuis een goede plek om te zijn (en dan is er heus echt een verschil met nog in de auto moeten stappen).

Overigens is mijn eerste kind geboren met een spoedsectio vanwege een wegzakkend hartritme (geen wee gehad) en de tweede in het ziekenhuis, wat ontzettend prettig verliep - rustig, gedimd licht, maar twee mensen aan mijn bed en totaal niet koud of medisch: na de geboorte heeft mijn dochter zeker 20 min bij me gelegen voordat ze haar onderzochten en daarna was er thee en beschuit met muisjes.

Nav loeske

"Een arts(assistent) aan je bed is niet per se beter dan een ervaren verloskundige"

Maar als je, zoals ik, zonder medische indicatie in het ziekenhuis bevalt, dan doet de eigen vk gewoon de bevalling. Tenminste, dat was bij mij zo en ik had eigenlijk begrepen dat het altijd zo was.
Omdat ik met het oog op pijnbestrijding aan de monitor moest zijn er ook wel verpleegkundigen langsgeweest, en die hielpen ook na de bevalling (wegen, Apgar etc), maar ik weet niet eens of er een arts in die kamer is geweest eigenlijk.

Groeten,

Temet

Ziekenhuis

Nou, mijn ziekenhuisbevalling was niet bepaald warm en huiselijk. Het was een kille, steriele kamer. Ik heb 2 arts-assistenten, een gynaecoloog en een verpleegkundige aan mijn bed gehad, ik moest op bed blijven liggen met dat apparaat tussen m'n benen. Kreeg een infuus en katheter zonder uitleg waarom. Na de bevalling heb ik m'n kind een paar tellen in m'n armen gehad, hij heeft toen een uur bij papa gelegen (en een flesje gekregen vanwege hoog gewicht) terwijl ik gehecht werd. Pas na meer dan een uur mocht ik aanleggen. Ik moest alleen douchen, als ik duizelig werd moest ik maar roepen...En ik moest een nacht blijven op een kamer samen met een vrouw die constant de verpleging belde, waarop het grote licht weer aanmoest...
Medisch ingrijpen was dan wel noodzakelijk, en thuis had mijn zoontje het misschien niet overleefd, maar ik vond het absoluut geen prettige ervaring. Ik wilde bij de tweede dan ook graag thuis bevallen en dat is gelukt.

Douchen

Ik ben 3 keer in het ziekenhuis bevallen en zes maanden terug ook een keer thuis. Bij alle 3 de ziekenhuisbevallingen, in 2 verschillende ziekenhuizen moest ik het idd maar zien te redden onder de douche na de bevalling. Na mijn thuisbevalling echter ging de kraamhulp met me mee de douche in, hielp me met van alles, stond klaar met een handdoek en een schone onderbroek met kraamverbanden etc. Heel zorgzaam en als vanzelfsprekend allemaal, ik wist niet wat me overkwam! Had ik dat bij de eerste maar gehad, waarbij ik me doodschrok van al het bloedverlies met stolsels onder de douche. Dat betrof ook een bevalling van 27 uur, ik was compleet uitgeput, maar niemand die me even in de gaten hield.

Mijn thuisbevalling was absoluut de prettigste ervaring. Ik ben blij dat ik het toch nog heb mogen meemaken! Overigens duurde die bevalling totaal 40 minuten, ik had het ziekenhuis nooit gehaald. Bij nummer 3, waarbij ik medische indiatie had vanwege de schouderdystocie van nummer 2, kon ik eigenlijk direct gaan persen in het ziekenhuis. De rit ernaar toe was niet prettig, wat was het fijn geweest als ik toen gewoon thuis had kunnen blijven....

Risama

Het kind

Het kind heeft er denk ik heel veel baat bij als het geen infectie oploopt, en er niet onnodig kunstgrepen worden toegepast.

En ik ben en blijf er van overtuigd dat verloskundigen heel goed in kunnen schatten of er een situatie dreigt te ontstaan die zij zelf misschien niet meer kunnen 'handelen'.

Kijk naar de protocollen voor gebroken vliezen zonder ween. Na 24 uur word je automatisch doorgestuurd, terwijl er uiteindelijk heel vaak niets bijzonders gebeurt.

Misschien is dat ook wel de reden dat er minder thuis bevallen wordt. Omdat er door meer testen meer bekend is over de exacte situatie van het kind, en vrouwen daardoor sneller doorverwezen worden. (of doordat ze meer en meer bang zijn voor juridische consequenties als er onverhoopt wel iets mis gaat)

HEt CBS heeft een paar jaar geleden een interessant stuk geschreven over de afname van het aantal geboortes in het weekend. Een van de argumenten die daar wordt genoemd is de toename van het aantal (geplande)keizersnedes. Dit lijken mij bevallingen waar de vrouw niet de keuze heeft gehad om thuis te bevallen. Ik vraag me wel af waarom er een stijging van het aantal keizersnedes is. Zijn de vrouwen, de babies, of de medici veranderd?

http://www.cbs.nl/NR/rdonlyres/9A2A1E76-B5D4-4386-B392-D6760D1FB23F/0/2006k3b15pub.pdf

Nogal een verschil

Ik heb altijd begrepen dat wel heel veel vrouwen voor een thuisbevalling kiezen, maar dat er gewoon erg veel toch in het ziekenhuis eindigen. Dat beinvloedt het percentage natuurlijk nogal.
Zelf koos ik 3x voor thuis. 1e halverwege naar het ziekenhuis, 2e thuis bevallen, 3e ingeleid met 42 weken in het ziekenhuis. Zou weer voor thuis kiezen, maar je ziet, 2 van de 3 zijn toch in het ziekenhuis geboren....
Percentage thuisbevallingen is dus lager dan percentage vrouwen die thuis willen bevallen. Da's wel een verschil, al heb ik die cijfers niet.

Hanne

Ik heb toch echt liever niet dat je praat over dingen waar je geen verstand van hebt. Helaas is mijn kind thuis overleden... Helaas waren we niet in het ziekenhuis.
In Nederland wordt er o zo vaak gezegd: als er iets is ben je zo in het ziekenhuis. Dat is dus NIET zo! Op het moment dat het echt nodig is, je kind (of jij) moet gereanimeerd worden, dan moet je al in het ziekenhuis zijn. Nu moet je wachten op een ambulance (o wat duurt dat dan lang) en dan gaan ze eerst reanimeren. Je (of je kind) gaat pas in een ambulance als je stabiel bent. Mijn kind heeft de ambulance dus niet gehaald.
Weet je dat er achter de verloskamer een reanimatiekamer is? Weet je dat een arts-assistent gynaecologie of kinderarts in een ziekenhuis (vaak 's nachts) altijd nog meer weet en kan dan een ambulancemedewerker? Bovendien staan alle meest benodigde medicijnen en spullen binnen handbereik. Nu werd mijn kind voor mijn benen bij mij op bed gereanimeerd met de handen van een verpleegkundige als ondersteuning onder de rug terwijl ik de weeën van de nageboorte lag weg te puffen. De verpleegkundige was ook nog eens aardig over stuur omdat ze dit dus bijna nooit meemaken.
O en hij is overleden aan de gevolgen van een bacteriële infectie, tegen de statistieken in dus.
Thuisbevallen prima, als je heel goed op de hoogte bent van de eventuele consequenties en daar de gevolgens van wilt dragen. Ik kan je vertellen: ik heb het ontzettend moeilijk met het feit dat ik zo nodig thuis moest bevallen.
Groetjes Hetty,*

Geen verstand van

Ik vind het ontzettend vervelend voor je dat je zo'n nare ervaring hebt met thuisbevallen.

Maar ik vind het wel jammer dat je meteen roept dat ik niet mee mag praten over al dan niet thuis bevallen omdat ik er geen verstand van heb. Ik vorm mijn mening op basis van mijn ervaringen/dingen die ik hoor. Jij hebt jouw mening gevormd op basis van jouw ervaringen/dingen die jij hebt gehoord. Dat jouw ervaring anders is wil niet zeggen dat jij er meer verstand van hebt.

Je hoort mij ook niet zeggen dat een thuisbevalling altijd perfect verloopt, en dat er nooit wat fout kan gaan. Helaas geldt dat ook voor een ziekenhuisbevalling. Ook daar kan van alles en nogwat fout gaan, en ook daar overlijden helaas kinderen, en moeders, bij de geboorte.

Hoewel ik jouw ervaring absoluut mee zal nemen bij mijn meningvorming blijf ik er voor nu vanuit gaan dat over het algemeen een goed begeleide thuisbevalling een hele goede optie is. Bij een derde zou ik er dus weer voor kiezen.

Vorige bericht was dus reactie op hetty*

vorige bericht was dus reactie op Hetty*

Hanne

Natuurlijk mag en heb jij je mening, geen probleem. Wel heb ik hier een probleem mee: "Voordelen van een ziekenhuis bevalling zie ik (als er geen medische grond voor is) eerlijk gezegd niet echt."
Helaas is het zo dat die medische grond tijdens de bevalling kan ontstaan en dat je dan te laat kan zijn om op dat moment nog naar een ziekenhuis te moeten.
In Nederland wordt zo vaak gezegd dt je zo in het ziekenhuis bent zonder te realiseren dat er zo een half uur voorbij is voordat je van huis op de juiste plek in het ziekenhuis bent. Als de nood aan de man is dan is dat dus een veel te lange tijd! En ik wil daarbij opmerken dat ik woon(de) in een plaats met ziekenhuis en dat de ambulancepost slechts 3 km bij me vandaan zat.
O en ik begrijp het prima die gedachten, ik was voor de 1e bevalling dezelfde mening toegedaan. Daarom baal ik ook zo van die slechte voorlichting wat dat betreft.
En persoonlijk, maar dat is dus gewoon een "kleine" mening, vind ik dat dat thuisbevallen op die slaapkamer erg geromantiseerd wordt. Uiteindelijk interesseerde me het helemaal niet waar ik was tijdens die thuisbevalling; ik lag op bed te puffen met de ogen dicht. In het ziekenhuis was dat niet anders.
NEE je bent niet zo in het ziekenhuis
NEE de verloskundige kan niet intuberen
JA als je een standaard bevalling hebt kun je prima thuisbevallen. Weet je dat van te voren? NEE.
Groetjes Hetty,*

Voorstander

Hoi,

Ik snap sowieso niet hoe je 'voorstander' kunt zijn van een bepaald soort bevalling. Ben je voorstander van keizersnede? Dat hangt toch af van de situatie? Als een kind in stuit ligt misschien wel.
Thuisbevalling kan in bepaalde omstandigheden een goede keuze zijn. Maar voorstander, nee, dat snap ik niet.

Verder Hanne erger ik me groen en geel aan de manier waarop je op Hetty reageert. Ze heeft haar zoon verloren! Dat is niet iets 'wat je zeker meeneemt in je meningsvorming'. Dat is iets vreselijks waar je even stil van wordt!

Liora

Voorspellen

In de ideale omstandigheden lijkt een thuisbevalling me heel prettig. Als de bevalling vlot verloopt, moeder en kind het helemaal goed doen, de placenta vlot komt, etc. Helaas kun je van tevoren helemaal niet inschatten hoe een bevalling gaat verlopen. Ik had twee keer de pech dat ik een medische indicatie had, dus een thuisbevalling zat er helemaal niet in. Mijn eerste bevalling eindigde in een hectische verlossing met vacuum en verpleegkundigen die op mijn buik duwden. Vervolgens een vastzittende placenta. Bevalling nr. 2 ging heel vlot, helaas zat ook toen de placenta vast waardoor ik liters bloed verloor (en dat had ik thuis niet overleefd).
De ervaringen die ik om me heen hoor over thuisbevallingen zijn ook niet ideaal. Zelfs de meest gemotiveerde bevlogen zwangeren met thuisbevalling als ideaal kunnen zomaar ineens een lastige bevalling hebben. Ik ken verschillende vrouwen die compleet onzeker en in paniek raakten omdat de vk hen urenlang in de steek liet tijdens de ontsluitingsfase. In het ziekenhuis heb je dan altijd nog dat belletje waardoor een verpleegkundige binnen drie minuten bij je is. Ik heb ook nog wel eens mijn twijfels bij de deskundigheid van verloskundigen. Die van mij gaven achteraf erg af op de handelswijze in het ziekenhuis. Zeiden dat een kunstverlossing thuis wellicht helemaal niet nodig was geweest.

Wat ik overigens merkwaardig vind

wat ik gek vind - ik had het er in een eerdere posting zijdelings al over - is dat een thuisbevalling vaak als de standaard wordt gepresenteerd. Thuisbevalling, tenzij, dat idee. Ik had echt het idee dat minstens de helft van de vrouwen thuis beviel, alleen wilde ik zelf toevallig in het ziekenhuis bevallen en heb dat ook gedaan. Had gehoord dat sommige vk's daar moeilijk over doen, maar bij de praktijk waar ik liep was dat dus in elk geval niet zo.
Pas na de bevalling werd me duidelijk dat thuisbevallers in de minderheid zijn. Ik vind het eigenlijk wel raar dat je dat zo weinig hoort.

Geheel terzijde: dat je zelfs bij een medische indicatie niet altijd bijtijds in het ziekenhuis bent, blijkt wel uit het volgende verhaal: http://www.parool.nl/parool/nl/4/AMSTERDAM/article/detail/177821/2009/02/20/Bevalling-in-garage-bij-OLVG.dhtml

Gestrand in het zicht van de haven . Nou ja, de medici waren in elk geval in de buurt (en het liep goed af).

Groeten,

Temet