Hoe gaat het met de zwangeren onder ons?

Rodebeuk

Bedankt voor felicitaties en tip! (al ben ik nu dus nog niet van plan die te gebruiken maar wie weet - ik onthoud hem wel).

Geboortenieuws!

Ongeveer een uur geleden is ze geboren: Zoe!! Nog even afwachten of ze straks naar huis mogen. Alles lijkt goed. Biene zal jullie dendetails vast zelf laten weten

Maya

Jouw 3e kindje zo gewenst... een meisje... eindelijk kun je haar in je armen sluiten... Wat een rijkdom! Gefeliciteerd met je dochter Zoe! Liefs, Maris

Biene

Oooo wat heerlijk, hartelijk gefeliciteerd met jullie ongetwijfeld prachtige meisje. Geniet geniet geniet, wat leuk.
Groetjes
Massi

Ik ben ook zes maanden zwanger en regelmatig ZO idioot chagrijnig dat ik me afvraag of mijn huwelijk het wel gaat redden tot de geboorte. En dan ineens ben ik weer hartstikke vrolijk en begrijp ik zelf niet wat er nu precies zo erg was. Het is in elk geval 's nachts en 's ochtends erger dan 's middags en 's avonds. Geen idee waarom.
Groetjes
Massi

Massi

Oh, gelukkig, ik ben niet de enige. En ik heb het 's avonds laat en 's ochtends ook het ergste! En ook als ik genoeg heb geslapen, dus het is niet enkel moeheid.

Mijn man is gelukkig heel geduldig met me, en een aartsdiplomaat. Anders hadden we waarschijnlijk de eerste zwangerschap al niet als koppel kunnen doorstaan

Biene

Gefeliciteerd!!

Biene

Gefeliciteerd!!!!!!!!!! Weer een wereld wondertje in ons midden!

Hier gaat het op dit moment niet zo goed....we hebben heel veel zorgen gehad en nu veel regel werk wegens het overlijden gisteren van mijn schoonvader. De afgelopen week meerdere keren lichte buikpijn gehad vanwege de stress, maar het is nu even lastig "goed op mijzelf te passen" en daarmee gaan dan weer de zorgen gepaard hoe de baby het nu doet.....buik groeit goed dus alles zal goed gaan, maar toch....het is lastig zorgen te verbannen ook omdat ik dit eigenlijk niet herken in mijzelf. Lastig nu even.....wel heel mooi is dat mijn schoonvader graag deze baby ook op de kaart wilde hebben in de vorm van een hartje......

Sterkte 100%mama

in deze verdrietige tijd!

100% mama

Zorg goed voor jezelf in deze moeilijke tijd

Biene, gefeliciteerd!

Biene, van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter Zoe! Ik hoop dat de bevalling voorspoedig is verlopen en dat je nu lekker aan het genieten bent van je kleine meisje!

Bloedonderzoek was goed!

Leukocyten waren verhoogt (12,8) en segmenten ook maar de gyn ziet in het verdere onderzoek geen bijzonderheden en omdat het ook weer niet ZO afwijkt EN ik veel stress heb (waar de verhoging dus ook vandaan kan komen) hebben we besloten.....dat de uitslagen goed zijn! Weer even een zorg minder!

Eigenlijk zou ik dit pas eind februari te horen krijgen, heb eerst 20 wk echo elders in het ZH en dus pas laat bij de gyn terug, maar opeens wilde ik het weten. Ik heb dus gebeld, situatie uitgelegd aan de assistente en uiteraard wilde ze in dit geval de uitslag telefonisch doorgeven (gyn was reeds op de hoogte van de situatie) dus ik was er erg blij mee!

Hoe gaat het ondertussen met de nieuwe wereldburgers en mama's?

Mooi 100% mama

Fijn dat het bloedonderzoek goed was! Dat geeft wat meer rust in deze moeilijke tijd.

Sterkte!

Hoi!

Bedankt voor de felicitaties! De bevalling ging heel vlot, totaal anders dan de vorige twee. Uiteindelijk bleek de baby aan de grote kant voor de termijn, maar niet enorm oversized gelukkig! We mochten de zelfde dag al naar huis en het gaat prima met haar, slaapt veel en drinkt goed en laat ons 's nachts inmiddels al een uur of vier aaneengesloten slapen.

Groetjes!

O zo leuk en vraagje over huilen

Biene, wat heerlijk he, als ik jouw verhaal lees kan ik niet wachten om ons manneke ook vast te kunnen houden.
Even een vraagje aan alle zwangeren of zij die er ooit mee te maken hebben gehad: ik schiet toch wel idioot snel in paniek de laatste tijd, en huil dan tranen met tuiten. Net voor de kerstvakantie kwam een collega niet opdagen bij een evenement, waardoor ik op twee plaatsen tegelijk moest zijn. Ik holde toen als een gek heen en weer en kreeg op een gegeven moment een enorme huilbui (wel in de wc, gelukkig), puur van de paniek. En vandaag kreeg dochter haar vinger tussen de deur. Dochter krijste alles bij elkaar... en ik zo ongeveer ook. Ik stond tranen met tuiten te huilen en trilde van top tot teen - heel handig als je taak op dat moment natuurlijk bestaat uit troosten en volwassen, doortastend gedrag tonen. Gelukkig was mijn zus er en nam die de boel even over, maar wat ben ik de laatste tijd toch een snotterige zenuwenlijdster. Met name dat huilen vind ik opmerkelijk, ik huil nu bijna elke dag wel ergens om. In films en boeken ben je dan depressief, ja toch niet dan? Maar zo voel ik me dan weer helemaal niet. En waarom had ik dit niet toen ik van dochter zwanger was? Ik heb al van alles bedacht: 1. Ik ben nu een oude taart met 37, toen was ik nog een relatief jonge blom van 32. Oude mensen huilen vaker, dat weet iedereen. 2. Het is een jongetje, blijkbaar botsen de hormonen ofzo? Klinkt heel aannemelijk, al zeg ik het zelf. 3. Ik ben gek maar zit nog in de ontkenningsfase - klinkt helaas net wat minder vergezocht dan ik zelf comfortabel vind, ik bedoel, wie stort er nu in als je kind een blauwe vinger heeft?
Iemand nog een idee?
Groetjes
Massi (verder best vrolijk)

Gefeliciteerd biene!

Biene, gefeliciteerd! Wat fijn dat je een goede bevalling hebt gehad en dat het kleintje nu weinig huilt. Houden zo graag .
Ik wens jullie een hele mooie tijd!

Massi

Goh meid, het zijn gewoon de hormonen hoor, je bent niet gek. Ik had het bij zoon ook, heel emotioneel zijn. Nu eigenlijk (nog) niet.

Alles voelt gewoon wat intenser nu, je niets van aan trekken.

Massi

Ja hoor, ik heb het ook. Elke dag op z'n minst 1 huilbui om niets. Had ik ook bij m'n vorige zwangerschappen, en was daarna vrij snel weer over.

Massi

Bij de zwangerschappen van nummer 1 en 2 heb ik ook ontzettend veel gehuild. Bij de oudste heb ik op mijn werk zelfs laten regelen dat ik geen klantcontacten meer had, want ik moest in de spreekkamer huilen als ik dacht dat ze me niet aardig vonden (en dat was heel vaak, haha!) Het gaat over hoor

Verder was ik niet eens zwanger toen ik bijna van mijn stokje ging en er enorm geklooid werd bij het bloed afnemen bij mijn dochter waardoor zij veel pijn had en in paniek raakte. Toen voelde ik me volstrekt waardeloze moeder, maar over de hele linie valt dat geloof ik wel mee.

Tel ik goed als ik denk dat je nog maar een dikke maand hoeft te werken? Daarna kun je je dagelijks urenlang overgeven aan ongegeneerde huilbuien En het beste komt nog he, een dag of vier na de bevalling. Het was weer genieten hoor, die kraamtranen!

Haha

Blijkbaar toch wel normaal, al die tranen. Ik ben het gewoon niet zo gewend. En geen klantcontacten meer wordt lastig, ik werk met honderden tieners . Al krijg ik op school meer last van het korte lontje. Vandaag zei ik bars tegen een leerling: "Met jou heb ik nog een appeltje te schillen, dame, wij spreken elkaar nog vanmiddag." Kind was zo onder de indruk dat ze de rest van de les doodstil en poeslief zat te werken, haha. Ik ben meestal niet zo van het afblaffen namelijk.
Nog zes weken, dan mag ik met verlof en ga ik hele dagen op de bank romantische films kijken of vrouwenboeken lezen met heel veel emoties, o heerlijk. Ik kan niet wachten. Mijn man vraagt tegenwoordig steeds heel voorzichtig of mijn bui misschien iets te maken zou kunnen hebben met eh... en dan wijst hij op mijn buik. Natuurlijk niet! Het idee! Arme kerel.
Groetjes
Massi

Heerlijk massi

Over 6 weken verlof. Met dochter lekker op school heb je hopelijk alle tijd om uit te rusten (en te huilen .

O joh massi

Ut zijn gewoon de horrormonen... En een blauw vingertje, jee, ik ben niet zwanger maar ik had zó met je meegedaan denk ik. Dat is toch ook gewoon hartstikke zielig. Vorige week had mijn uk van 3 een aantal nachten buikpijn (verstopping) en ik zat er gewoonweg zelf bij te janken op de duur. Je kind moet gewoon niks krijgen... Dus ik voel met je mee!

Elke zwangerschap is anders, ik had het de ene keer ook veel sterker dan de andere. Het allerergst was het bij mijn 5e zwangerschap, die niet eens goed afliep. Werkelijk om elke dooie grasspriet zat ik te brullen.
Ohja en dan krijg je inderdaad die fijne kraamtranen nog . Ik zie mezelf nog zitten na de keizersnee. Ik wilde even wat opschrijven en kon mijn pen zo gauw niet vinden, dat werd een tranendal waar de verpleegkundige die toevallig binnenkwam van schrok.
Dus haal maar vast een extra stapel theedoeken in huis, of hydrofielluiers, dat snottert ook heel lekker
Sterkte!
Liefs Tink

Tink

Het werkt ook de andere kant op. Als dochter zielig is, snotter ik mee. Is ze vervelend, is mijn lontje erg kort. En is ze lief, zoals meestal natuurlijk, dan smelt ik weg in een kleverige plas moederliefde. Alles is wat heftiger op het moment.
Maar blij om te horen dat een blauw vingertje in jouw ogen voldoende grond biedt voor moederlijk gesnotter. En vwb verstopping: dat ken ik hier ook, wat is dat zielig als ze er zo'n pijn van hebben en maar niet 'kunnen' terwijl ze wel voortdurend moeten. Roosvicee Laxo helpt hier een beetje, en minder appelsap.
Groetjes
Massi

Extra controle

Vandaag had ik een extra controle vanwege de vele harde buiken en de knallende hoofdpijn van afgelopen weken. Tuurlijk weten we de oorzaak hiervan, maar het werd nu een beetje "zorgen om de zorgen". Kan ik blijven rond lopen, maar ook gewoon even om een extra controle vragen bij de gynaecoloog! Buiten een iets verhoogde bloeddruk en verhoogde hartslag (dus meer rust nemen) groeide baby X heel goed. Met als toefje slagroom....baby X is veranderd in.....baby boy! Zoon is helemaal in zijn sas met zijn aankomende broertje en wij niet minder. Vanavond dus lekker vroeg het bed in en rust. Komt goed, wan tik merk dat ik wel iets gerust gesteld ben hoor!

Fijn

dat je wat bent gerustgesteld. toch ook leuk om te weten wat het geslacht is! gefeliciteerd.

Leuk 100%mama

Fijn, even goed nieuws in deze rottijd voor jullie. Gezellig, een broertje erbij!