Hele zwangerschap bloedverlies

Baby

De baby doet het trouwens wel heel goed. Hij ligt wat voor op groei en is heel beweeglijk. Dat stelt me wel weer een beetje gerust.

Sterkte!

Hallo Nicky,

Jeetje, wat vervelend, ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt! Gelukkig gaat het goed met de baby en lukt het om daardoor een beetje gerustgesteld te raken? Sterkte en ik hoop dat de gyn goed nieuws voor je heeft vandaag!

Maanve

Nicky

Hè, dan is het extra vervelend om alleen thuis te zijn!Kan me je gevoel van paniek heel goed voorstellen. Hoe laat kan je terecht bij de gyn?

Ik ben bijna 22 weken, dus we gaan inderdaad redelijk gelijk op. Leuk! Ik rekende van de week uit wanneer ik met zwangerschapsverlof zou gaan en dat komt ook echt snel dichterbij (het is zo sint, kerst en dan is het begin februari al zo). Ik kijk er nu al naar uit .

Geweest

Toch maar even een echo gemaakt, vooral om de placenta te bekijken. Alles zag er toch weer goed uit, waarschijnlijk komt het bloed van andere bloedvaatjes. Ik heb wel het advies gekregen om niet meer te sporten en geen zware dingen te tillen. En over 2 weken een uitgebreidere echo om vooral de placenta helemaal te controleren.

Ik werk momenteel niet zo veel en mag nog tot eind januari. Het werken zelf vind ik wel prettig, geeft ook afleiding. Ik vind het wel zwaarder worden, ik heb een baan waarbij ik veel moet lopen en de hele dag 100% gefocust moet zijn. Vooral dat laatste kost wat meer moeite nu!

Jeetje nicky

Kan me voorstellen dat je je toch zorgen maakt. Maar gelukkig ziet de gyn geen gekke dingen. Ze hebben neem ik aan ook een inwendige echo gedaan om te kijken of de baarmoedermond nog mooi gesloten is? Zo niet, dan kun je de echoscopiste daarom vragen de volgende keer. Bij mij hebben ze dat gedaan omdat ik zoveel harde buiken heb, maar de boel zit gelukkig nog potdicht (phew !). Sterkte hoor! Bij twijfel of angst niet schromen om meteen weer aan de bel trekken, zegt mijn gyn altijd.

Ik ben nu 30 weken, dus nog 4-6 weken tot mijn verlof (ben zzp-er, dus die grens is wat vaag bij mij, haha). Maar ik ga vanaf komende week wel minder op locatie werken - dat wordt fysiek te zwaar nu (bekkenpijn, krampen). Dat op locatie werken duurt sowieso nog maar tot Sinterklaas! Ineens gaat het heel snel hier...

Valkyre

Valkyre

Inderdaad, dat opmeten hebben ze de vorige keer gedaan. Toen was de stand nog 52mm, schijnt erg lang te zijn Ik denk dat de grootste zorg ook wel tussen mijn oren zit, gezien mijn eerdere ervaringen. Plus dat zulke buikpijn en bloed gewoon niet bepaald geruststelt, het hoort niet bij een zwangerschap voor mijn gevoel.

30 weken al! Aan de ene kant kijk ik er naar uit, het einde van de zwangerschap. Aan de andere kant ook niet. Dit is ECHT de laatste, buiten alle ongemakken en zorgen is zwanger zijn wel bijzonder.

Toch maar weer terug

Gisteren de hele dag zitten dubben of ik moest bellen. Vond gistermorgen een hele plas bloed in de wc. Als resultaat (denk ik) van een middagje shoppen.
Morgen moet ik weer werken en daar zie ik erg tegenop, dit kan toch niet goed zijn? Dus vanmorgen maar weer gebeld, huilen aan de telefoon dus ik mag langskomen. Ik ben wel bang weer afgepoeierd te worden, zij zien niks dus er is niks. Mijn gevoel zegt iets anders.

Oef

Succes Nicky. Het klinkt heel naar inderdaad. Heb je wel vertrouwen in de vk/gyn/ het ziekenhuis waar je loopt?

Nicky

Is het wel verstandig om te blijven werken, ook gezien het verloop van voorgaande zwangerschappen??

Oh nicky

Wat naar! Ik zou denk ik ook willen stoppen met werken in zo'n situatie. Heel veel sterkte morgen, ik hoop dat alles goed is met de baby. En hopelijk neemt de gyn je angsten serieus.

Laat je ons weten hoe het ging?

Valkyre

Stoppen met werken

Gistermiddag mocht ik nog langskomen. Ik ben weer helemaal nagekeken, het kleine mannetje weer gezien en die had het gelukkig nog prima naar zijn zin.
Dit keer kreeg ik inderdaad het advies om te stoppen met werken. Dat ligt wel een beetje lastig omdat ik helemaal geen contract heb, ik werk op oproepbasis en heb echt helemaal geen poot om op te staan. Toch luister ik maar naar de gyn, mijn kind is belangrijker dan mijn geld.
Dus nu zit ik thuis, het voelt wel gek. Momenteel ben ik zo moe dat ik alleen maar op de bank hang, volgens mij heb ik ook wel wat geslapen want de dag vliegt voorbij. Als ik niet meer zo moe ben maar eens rustig gaan kijken wat ik nog wel kan doen en wat ik beter kan laten. 16 weken is nog best lang!

Nicky

Vraag dat even na. Mijn man werkt soms op een callcentre, voor wat extra inkomsten, op 0 uren contract. Hij krijgt ondanks dat toch gewoon ziektegeld nu hij thuis is met een hernia. En als dat niet zo zou zijn, kon hij een uitkering aanvragen bij het UWV. Dus informeer even!
En hang lekker en doe rustig aan!

Toen ik zwanger was van mijn oudste

Werkte ik er een beetje bij op een callcentrum. Los vast voor een aantal uurtjes in de week. En toen ik met verlof ging kreeg ik "gewoon" een ziektewetuitkering via het UWV. Nu is dit al flink wat jaren geleden (want oudste wordt onderhand al 14), maar ik zou als jou was toch het UWV eens benaderen.

Werk

Zoals het er nu uitziet krijg ik gewoon doorbetaald tot aan mijn verlof. Zwangerschapsverlof kan ik dan zelf aanvragen bij het UWV. Dat scheelt toch weer een beetje. Maar goed, werk is eigenlijk ook gewoon onbelangrijk nu. En volgens mij is dat wederzijds want ik heb van mijn 'baas' nog niks gehoord.

Schrikken!

Tjee, Nicky, wat een vervelende toestand allemaal! Goed dat je de knoop hebt doorgehakt om te stoppen met werken. Ik hoop dat je kindje nog een heel aantal weken veilig binnenboord blijft!

Ondertussen

We zijn nu bijna een week verder en alles gaat nog een beetje hetzelfde. Wel meer last van harde buiken, het enige dat dan echt helpt is in bed op m'n linkerzij liggen en geen licht/geluid om me heen.
Van m'n werk helemaal niks gehoord. Heb me ziekgemeld bij een collega van de administratie, van directeur en duo helemaal niks. Ik twijfel nu of ik zelf nog eens moet bellen of mailen, misschien morgen als ik weer in het ziekenhuis ben geweest. Weet ook niet zo goed wat ik nu zou moeten zeggen.

Gemiste kans

Van je collega's en directeur dan. Heel jammer dat ze niks van zich laten horen. Je kunt natuurlijk best bellen om te laten weten hoe het gaat, maar jeetje, wat stom eigenlijk (vind ik) dat ze niet even bellen om te vragen hoe je je voelt. Je kunt er natuurlijk best wat over zeggen - dat het jammer vindt dat ze niet even navragen hoe het gaat.

Verder veel sterkte hoor! Rusten rusten rusten dan maar he... Hou je taai.

Valkyre

Onaardig zeg,

Hè wat onaardig van je baas en collega. Ik kan me het niet goed voorstellen dat mijn directe collega uit zou vallen en ik niets van me zou laten horen. Het ligt aan hen en ik zou proberen er nu geen energie aan te besteden! Die baby bakken dat moet je doen .

Haha

Nou, die baby bakken lukt heel aardig. Vanmorgen heb ik hem weer gezien, hij ligt precies op schema en ziet er tevreden uit. Wel in stuit maar dat dacht ik al een paar dagen. Mijn bmm is nog precies even lang als vorige week dus de harde buiken doen gelukkig niks.
Ik ga gewoon lekker door zoals afgelopen week, op deze manier moet het goed komen.

Ohja

Deze gyn had weer een andere theorie over het bloedverlies. Ik heb een dubbele (tweehoornige) baarmoeder. Het bloed zou eventueel uit de niet-gebruikte helft kunnen komen. Al is het dan wel vreemd dat ik daar de vorige zwangerschappen geen last van had.

Hoe gaat het nu?

Hoi Nicky,

Hoe gaat het nu? Helpt het rust houden al een beetje?

Valkyre

Tja

Het gaat hier nog steeds hetzelfde. Samen met de gyn geconcludeerd dat de baby niet zomaar opeens geboren zal worden nu, dus we sukkelen een beetje door zo.
Hoef nu ook niet meer iedere week naar het ziekenhuis te komen, dat mocht overigens wel als ik dat zou willen. Vind het zelf niet zo nodig, dus ik ga over 2 weken weer.

Ik word wel een beetje somber van mijn kleine wereldje. Om me goed te voelen heb ik veel beweging en buitenlucht nodig, daar heb ik echt een gebrek aan nu. Mijn conditie holt ook achteruit met dat rustig aan doen.

Nog zo'n 14 weken te gaan!

Pittig

Inderdaad niet makkelijk om je wereldje zo snel zo klein te zien worden. Ik heb na mijn eerste zwangerschap drie jaar gerevalideerd voor ik pijnvrij was, en het eerste jaar zat ik naast wat uurtje werken de hele week thuis. Ik hoop dat jij na de geboorte gewoon lekker naar buiten kan met je kindje! Hou je taai hoor! Veel vriendinnen uitnodigen voor de lunch ofzo, zodat je toch aanspraak hebt. Sterkte!

Valkyre

Nicky

Hoe is het nu?
Is het nu duidelijk waar het bloedverlies vandaan komt? Is er een uitstrijkje gemaakt?

Sterkte, het is toch fijner als alles volgens het boekje gaat...

Sterkte

En probeer zo nu en dan toch buiten te komen.
Mijn laatste zwangerschap moest ik ook plat, de baby wilde te snel en ik ben te goed in snel bevallen om op tijd in te kunnen grijpen. Mijn man heeft toen een rolstoel geleend van de thuiszorg en daarmee kon ik tenminste zo nu en dan mee naar buiten. De oudste 3 vonden het ook leuk, even weer met z'n allen op stap.
Overigens mocht ik vanaf 36 weken weer alles doen, maar vanaf 32 weken al in de rolstoel. Uiteindelijk is het kind met 40+6 geboren (na strippen, want ik was er toen echt zat van).

Biene

Nee het is niet duidelijk. Het is niet van de placenta, er zijn geen bloedophopingen in de baarmoeder. Wat zou kunnen en wat nu het meest logisch lijkt is dat het bloed uit de andere helft van mijn dubbele baarmoeder komt. Ik heb namelijk een tussenschot en een helft van mijn baarmoeder 'flubbert' er nu dus maar een beetje bij. Dat deel reageert wel op de hormonen in mijn lichaam maar er zit geen baby in, blijkbaar is dat verwarrend.
Op zich is het geen ramp maar teveel prikkeling van de baarmoeder is natuurlijk niet goed dus vandaar de rust.
Maar goed, dit alles is op basis van veronderstellingen dus het zou ook nog anders kunnen zijn.

Fransien

Ik heb gelukkig geen absolute bedrust maar moet wel een flinke stap terug doen. Dingen als werken, uitstapjes, winkelen etc kunnen dus niet meer. Aangezien ik nogal uithuizig ben is dat wel een hele uitdaging.
Zeker in deze tijd van het jaar voel ik me alleen echt goed als ik me flink uitleef, dan bedoel ik bijvoorbeeld hardlopen of mountainbiken. In mijn zwangerschap was dat al minder maar ik maakte tot voor kort wel meerdere keren per week een wandeling van zo'n 5 km.
Ik zou eigenlijk niet mogen klagen hoor, heb bij de 2e wel 8 weken bedrust gehad en dat was helemaal vreselijk. Nu kan ik nog wel in de auto op bezoek bij iemand of wat dingen doen in huis. Het verraderlijke is dat ik in principe geen pijn heb. Bij BI heb je veel pijn, dan kijk je wel uit lijkt me.

Jeetje

Valkyre wat lang, 3 jaar! Kan me voorstellen dat de muren dan op je af komen. Gaat het nu beter of weet je dat pas na de bevalling?