Gepland zwanger maar nu wil partner er niks meer van weten
Hoi allemaal.
Omdat ik nog nergens mijn verhaal kwijt kan omdat het nog heel pril is, wil ik hier mijn hart luchten.
Ik ben al moeder van 2 kinderen en dacht altijd dat ik hierna ook klaar was.
Echter heb ik sinds anderhalf jaar een nieuwe relatie en hij heeft ook 2 kinderen. Hij is aantal jaar geleden gesteriliseerd en dus was de vraag wel of geen kinderen nooit een issue.
Echter was ik na een tijdje toch zwanger, en ja echt van hem. Uiteraard schrokken we hier allebei van en had het echt heel lang nodig om het te laten landen of onze weg in te vinden. Deze zwangerschap is op een miskraam uitgelopen, maar toen realiseerde zowel mijn vriend als ik dat we beide eigenlijk nog wel een kinderwens hebben.
We hebben het er toen uitgebreid over gehad en alles besproken en kwamen al snel tot de conclusie dat mocht het nog een keer lukken dat we het echt wilde een dat er we er samen voor zouden gaan. Vanaf toen ben ik bewust mijn ovulatie gaan bijhouden en hebben we bewust op bepaalde vruchtbare dagen seks gehad.
Hij kon niet wachten tot het zou lukken of om mij zwanger te zien.
Inmiddels weet ik sinds dinsdag dat ik dus wederom zwanger ben van hem. En waar hij maandagavond niet eens kon wachten tot ik een test kon doen want ik voelde wel veel bekende dingen dus mijn vermoeden was heel sterk, is hij vanaf dinsdag compleet omgedraaid.
Hij zit sinds vorige week met een burnout thuis en dus schieten zijn emoties nu alle kanten in. Maar hij zegt nu gewoon glashard dat hij geen zwangere vriendin wil, het kind niet wil nu niet en nooit niet. En dat hij het ook nooit gewild heeft. Hij verwacht nu van mij dat ik een abortus laat uitvoeren en als ik het laat komen dan is het mijn keus en trekt hij zijn handen er vanaf en neemt hij totaal geen verantwoordelijkheid. Hij verwijt mij nu zelfs dat ik met een ander iets zou hebben gedaan want hij is gesteriliseerd dus het kan niet van hem zijn. Dit is echt de grootste onzin en dat weet hij zelf ook.
Hij is nu zo onredelijk en zet mij voor een onmogelijke en onmenselijke keuze. Hij weet dat ik in het verleden en abortus heb gehad en wat voor klap dat mij heeft gegeven en hij dwingt me nu bijna om weer die keuze te maken.
Hij geeft daarbij ook aan dat, ook al zal ik voor abortus kiezen dat hij niet mee gaat en er niks mee te maken hebben een me dus ook dan niet zal steunen. Allemaal over het mom van ik ben overspannen en kan het er niet bij hebben.
Nu snap ik dat een groot deel van wat hij nu zegt door zijn burnout komt, en dat je in een burnout behoorlijk egoïstisch bent, maar ik weet nu zelf gewoon niet meer wat ik moet denken of doen.
Het voelt alsof ik al die tijd voorgelogen ben toen hij zei dat het zijn grote droom was. En nu laat hij mij keihard in de steek en voel ik me enorm alleen en eenzaam.
Wat kan ik nog doen?
BlueHeart schreef op 15-10-2021 om 20:07:
[..]
TO zag op pagina 1 zijn burnout al aan komen maar ging dmv ovulatietesten toch actief aan de gang om zwanger te worden maar uiteraard is het allemaal zijn schuld. Dat zij haar zaakjes ook niet helder had ziet dan weer niemand.
Ik wel hoor. Niettegenastaande dat ze nu in een kut situatie zit. Maar na pas 1,5 jaar relatie met beiderzijdse kinderen zonder samen wonen voor een kind kiezen vind ik persoonlijk niet de meest slimme keuze.
Kataravrouw schreef op 17-10-2021 om 12:50:
[..]
Ik wel hoor. Niettegenastaande dat ze nu in een kut situatie zit. Maar na pas 1,5 jaar relatie met beiderzijdse kinderen zonder samen wonen voor een kind kiezen vind ik persoonlijk niet de meest slimme keuze.
Feit is dat TO nu in deze situatie zit, of wij hun keuze voor een kind al dan niet verstandig vinden/vonden, daar heeft ze nu niks aan.
dan schreef op 17-10-2021 om 12:54:
[..]
Feit is dat TO nu in deze situatie zit, of wij hun keuze voor een kind al dan niet verstandig vinden/vonden, daar heeft ze nu niks aan.
Dit. Het is gewoon voor TO's probleem totaal niet relevant. Het is daarnaast niet alsof ze de tijd kan terug draaien. En zelfs dan is de vraag of hij vervolgens niet door wat anders getriggert zou worden in die omslag.
Kataravrouw schreef op 17-10-2021 om 12:50:
[..]
Ik wel hoor. Niettegenastaande dat ze nu in een kut situatie zit. Maar na pas 1,5 jaar relatie met beiderzijdse kinderen zonder samen wonen voor een kind kiezen vind ik persoonlijk niet de meest slimme keuze.
Hetzelfde geldt toch voor die man?
Dat gezegd hebbende, wat kan TO daarmee? En wat bedoel je te zeggen? Wat je is advies?
HexOpBezemsteel schreef op 17-10-2021 om 14:50:
[..]
Hetzelfde geldt toch voor die man?
Dat gezegd hebbende, wat kan TO daarmee? En wat bedoel je te zeggen? Wat je is advies?
Tijdreizen natuurlijk! Duh.
Tuurlijk is die man ook schuld, maar niet alleen door hem zit ze in deze situatie. Ook zijzelf heeft een aandeel, vind ik dan. [ en dat mis ik nogal in haar betogingen ]
Mijn advies wat ze nu moet doen? Dat ze doet wat ze denkt dat het beste is voor haar kinderen, haar ongeboren kind en voor haarzelf, al dan niet in samenspraak met man.
Kataravrouw schreef op 17-10-2021 om 15:47:
Tuurlijk is die man ook schuld, maar niet alleen door hem zit ze in deze situatie. Ook zijzelf heeft een aandeel, vind ik dan. [ en dat mis ik nogal in haar betogingen ]
Mijn advies wat ze nu moet doen? Dat ze doet wat ze denkt dat het beste is voor haar kinderen, haar ongeboren kind en voor haarzelf, al dan niet in samenspraak met man.
Ze wilden samen een kind. En nu het eindelijk gelukt is zou hij zijn handen eraf trekken. Dat was niet de afspraak en kun je haar niet verwijten. Of jij het zelf na 1.5 jaar latten zou doen is een ander verhaal. Niet iedereen maakt dezelfde keuzes in het leven.
Maar als je samen een keuze maakt, heeft dat gevolgen voor beiden en hoor je je verantwoordelijkheid te nemen.
Maya81 schreef op 16-10-2021 om 11:40:
[..]Met mij gaat het goed. Gisteravond heb ik een heel goed gesprek gehad met partner, broer en vriend. Hij heeft alles maar dan ook echt alles op tafel gelegd. Het maakt zeker zijn gedrag niet goed maar we snappen nu allemaal wel waar zijn reactie vandaan komt en dat er aan te werken is. Mits hij dat natuurlijk ook echt gaat doen. Ik had zelf min of meer geëist dat zijn broer en vriend erbij zouden zijn zodat ik zeker wist dat wat hij vertelde 'waarheid' is, maar ook dat ik in ieder geval getuigen, klinkt zo gek maar weet even geen ander woord, heb over wat hij verteld heeft.
En tuurlijk zijn we er nog lang niet en is echt alles meteen vergeven en vergeten, en of ik dat ooit kan dat is ook nog maar de vraag, maar we kunnen weer samen om een tafel en staan open om met elkaar in gesprek te gaan. Voorlopig wil ik er wel iemand bij bij de gesprekken tussen ons maar dat is denk ik uit zelfbescherming. Gelukkig snapt hij dat en gaat hij daarmee akkoord. We gaan zien hoe het de komende tijd gaat en of hij bereid is om geholpen te worden.
Nu kan ik me nog meer gaan richten over wat ik ga doen met de zwangerschap. Gelukkig heb ik nog even.
Maya81, fijn dat er een goed gesprek is geweest. Het valt me wel op dat je vooral met juridische termen praat: eisen, of wat hij vertelt 'waarheid' is, getuigen. Vanwaar die behoefte om het te doen lijken alsof het om een rechtszaak gaat?
Tsjor
tsjor schreef op 17-10-2021 om 16:39:
[..]
Maya81, fijn dat er een goed gesprek is geweest. Het valt me wel op dat je vooral met juridische termen praat: eisen, of wat hij vertelt 'waarheid' is, getuigen. Vanwaar die behoefte om het te doen lijken alsof het om een rechtszaak gaat?
Tsjor
Vind je dit zelf ook niet een beetje overdreven? Ik begrijp exact wat ze bedoelt te zeggen in ieder geval en lees het niet speciaal als ‘juridische’ termen.
Nu kan ik me nog meer gaan richten over wat ik ga doen met de zwangerschap. Gelukkig heb ik nog even.
Hoe lang wil je jezelf de tijd geven om een beslissing te maken? Je zal nu denk ik een week of 7/8 zijn. Wordt het voor je dan niet steeds moeilijker om over afbreken na te denken?
Kataravrouw schreef op 17-10-2021 om 15:47:
Tuurlijk is die man ook schuld, maar niet alleen door hem zit ze in deze situatie. Ook zijzelf heeft een aandeel, vind ik dan. [ en dat mis ik nogal in haar betogingen ]
Mijn advies wat ze nu moet doen? Dat ze doet wat ze denkt dat het beste is voor haar kinderen, haar ongeboren kind en voor haarzelf, al dan niet in samenspraak met man.
En welk aandeel is dat precies?
tsjor schreef op 17-10-2021 om 16:39:
[..]
Maya81, fijn dat er een goed gesprek is geweest. Het valt me wel op dat je vooral met juridische termen praat: eisen, of wat hij vertelt 'waarheid' is, getuigen. Vanwaar die behoefte om het te doen lijken alsof het om een rechtszaak gaat?
Tsjor
Nou ik kan me voorstellen dat dit soort termen in de dialoog komen als iemand (haar partner dus) het eigen gedrag wil ontkennen of daar een omerta over af wil dwingen.Hij verbood TO er met anderen over te praten, weetje nog? Natuurlijk ga je het dan hem over 'getuigen' en ' waarheid ' hebben.
Vanwaar die behoefte om TO te nagelen over iets wat de partner veroorzaakt?
Ik denk ook te snappen wat je bedoelt Maya. Dit is geen neutrale, ontspannen situatie. Je vriend heeft ‘haat’, dreiging en onveiligheid in jullie relatie gebracht. Ik vind het logisch en terecht dat je dan op je hoede bent, jezelf zo goed mogelijk beschermt en grenzen stelt. En ja, wat mij betreft mag je dan dingen als voorwaarde stellen.,Als je alleen maar bezig bent met de ander te begrijpen en een harmonieuze situatie te creëren, loop je het risico over je eigen grenzen heen te gaan. In de gegeven situatie is er meer dan genoeg reden om eerst te kijken wat je zelf nodig heeft en daar heel erg serieus mee om te gaan. Zeker ook gezien zijn verdraaiingen van de werkelijkheid, is het goed er mensen bij te hebben. Dat heeft waarschijnlijk een kalmerende werking op hem omdat hij zich dan niet wil laten gaan. Als er getuigen zijn van een gesprek, kun je ook op ze terugvallen als er gedoe komt over wat wel en niet gezegd is. Je houdt het gesprek meer ‘op de grond’. Ik vind het dus hee verstandig dat je die voorwaarde hebt gesteld. Ik vind zeker niet dat je te streng bent of onredelijke grenzen stelt.
tsjor schreef op 17-10-2021 om 16:39:
[..]
Maya81, fijn dat er een goed gesprek is geweest. Het valt me wel op dat je vooral met juridische termen praat: eisen, of wat hij vertelt 'waarheid' is, getuigen. Vanwaar die behoefte om het te doen lijken alsof het om een rechtszaak gaat?
Tsjor
Tsjor moet je er nu niet eens een keer wat mee?
Mallebeppie schreef op 17-10-2021 om 17:06:
[..]
En welk aandeel is dat precies?
En wat heeft iemand daar NU nog aan..?
