'gender revealing party'
Jaja, er is weer een feestje bij in de familie. Zelf nog niet meegemaakt, maar bij bekenden zie ik de foto's op FB verschijnen: de naaste familie en beste vrienden worden uitgenodigd, er wordt een fraai vormgegeven babytaart aangesneden en aan de vulling is te zien wie er op komst is, een dochter of een zoon.
Soms weten de ouders het zelf ook nog niet en hebben ze het geheime briefje van de echocsopist aan de bakker gegeven zodat die de juiste kleur taartvulling kan maken.
Hebben jullie al zo'n feestje beleefd?
Hoorde van een schoonmoeder die meteen een strikje op haar bh-bandje toonde: kijk maar, ik wist het al!! (waarop de andere aanwezige aanstaande oma zei: je hebt die andere kleur zeker op het andere bandje!')
'Ik vind het kortdoordebocht om te denken dat zij die zulke feesten vieren, "dus" die mooie dingen niet zien en waarderen.'
Dat beweer ik nergens hoor!!
Mwah
Ik heb al ergens gezegd dat ik juist graag dingen vier, in die zin ben ik niet calvinistisch hoor. Levensmomenten vind ik ook belangrijk en zal ik niet voorbij laten gaan. Zwangerschappen vind ik ook mooie momenten, geboorten nog meer.... Het leven vieren: graag en vaak!
Maar een feestje omdat je het geslacht van je ongeboren kind wereldkundig wilt maken, dat valt wat mij betreft (let wel, persoonlijke mening) niet onder het leven vieren, vind ik gezocht en....nou ja, ik heb al gezegd wat ik daarvan vind.
Maar goed, ik merk een enorme allergie (ook weer persoonlijk hè) voor al die uit Amerika overgewaaide tradities die hier ineens gepresenteerd worden als 'erbij horend'. En nee, ik ben niet anti Amerikaans ofzo, maar vind dat er zonder de overgewaaide tradities van mensen, die hier niet wonen, genoeg mooie gebruiken hier zijn.
Aagje
Emotionele argumenten J
Volgens mij zijn er in deze discussie alleen maar emotionele argumenten gebruikt, van alle kanten. Is volgens mij ook niet veel mis mee trouwens.
Aagje
Aagje
Waar ben ik emotioneel als ik zeg dat zij fijn hun feestjes moeten vieren maar ik ze niet zo nodig hoef? Net als jij hoef ik hun feestjes niet te vieren maar jij gaat verder en vindt het blijkbaar ook nog eens achterlijk en egoïstisch! Waar blijven we in deze wereld als we onderdelen van andere culturen achterlijk vinden?
Tonny
Sorry, het kwam wel zo op me over, maar dan heb ik het verkeerd opgevat. Mijn excuses daarvoor!
Jamie
Dat je het niet hoeft te vieren is waar, maar wat mij betreft ook in het kaliber emotioneel argument.
Verder zeg ik niet dat het egoïstisch vind, maar egotripperij. Da's iets heel anders en dat heeft ermee te maken dat ik het op z'n minst bijzonder vind dat ouders vinden dat de onthulling van het geslacht van hun kind voor anderen net zo speciaal/vierenswaardig vinden als voor henzelf.
Tenslotte vind ik geen enkele cultuur achterlijk. Ik vind het wel achterlijk om onderdelen van de ene cultuur zo maar te transporteren naar een andere cultuur terwijl de mensen uit die eerste cultuur hier niet massaal leven. Ik heb geen probleem om bv Suikerfeest en/of Offerfeest een prominentere plek in onze cultuur te geven.
Aagje
egotripperij
Tja, dan kun je verjaardagsfeesten ook wel egotripperij noemen.
En wat het importeren van Amerikaanse (want dat is het toch?) cultuur betreft: we worden al decennia in toenemende mate de hele dag met de Amerikaanse cultuur om de oren geslagen via de diverse media. Ik heb daar zelf geen mening over want ik bepaal nog altijd zelf wat ik doe en laat, en niet de media 
maar dat de Amerikaanse cultuur hier niet leeft is niet waar.
Nee
De Amerikaanse cultuur leeft hier sterk, Amerikanen leven hier echter niet massaal. Daarom vind ik het toch wel raar dat we allerlei dingen die daar kortere of langere tijd geleden bedacht zijn naadloos over nemen....
En de reden dat ik dit juist egotripperij vind is dat het krijgen van een kind al lang en breed (in mijn ogen terecht) een feestelijke aangelegenheid is waarbij ouders en nieuwbakken mensenkind (ook al weer terecht) een boel aandacht krijgen. Maar dat nu het bekendmaken van het geslacht, voordat het kind er is, ook al een reden moet zijn om in het middelpunt te staan, tja....
Aagje
tja
Van mij hoeft het ook niet, gender revealing was hier pijnlijk haha. We wisten het pas na de bevalling
1x een babyshower gehad, hoeft om mij ook niet weer. In een kringetje zitten en belachelijke spelletjes doen.
Ach ik zal ook wel te ouderwets zijn.
opa en oma
Ik kan me voorstellen dat je met zo'n taart naar de opa's en oma's gaat om het geslacht te laten weten, maar een compleet feest daarvoor vind ik te ver gaan, al moet iedereen dat uiteraard zelf weten. Ik vind zelf de geboorte vroeg genoeg om het geslacht te weten, dus zo'n taart zou ik pas na de geboorte willen.
Feestjes
Ik vind het ook een beetje overtrokken hoor. Dat je bekend maakt dat je zwanger bent en daar een (klein) feestje van maakt prima, maar het geslacht van je kind vieren, nee dat vind ik wel vreemd. Maar goed, bij ons was het ook een verrassing tot de kinderen geboren werden. En inderdaad, het kan ook nog zijn dat de verloskundige het toch verkeerd had.
Amerikaans gedoe hoeft van mij ook niet zo hoor. Waarom vier je 16 jaar wel heel uitgebreid, maar 15 jaar niet? Ik snap dit niet helemaal.
En laatst was vriendin van dochter hier en was net voor het eerst ongesteld geworden. Ze ging allerlei familieleden bellen en zou met haar moeder en zussen uit eten gaan om dit te vieren. Dochter keek me (gelukkig) nogal verbaasd aan toen ze dat allemaal hoorde. Ongesteld zijn is hier geen taboe hoor, maar om het nou te vieren?! Het hoort er toch gewoon bij als je vrouw bent en het is ook niet altijd zo'n feest.
Doe maar gewoon
Het is toch ook wel een beetje de 'volksaard' van doe maar gewoon. Daar mag je zelf toch best aan vasthouden? Ik ben zelf ook niet van die overtrokken dingen. Mijn moeder haalde de doktersvrouw van een paar huizen verderop in huis toen ik ongesteld werd om me uit te leggen hoe het werkte met tampons. Daar ben ik haar altijd dankbaar voor geweest. Nooit gedoe met zwemmen of sporten of zo gehad.
En op het werk komt dat juichende gedoe van het 'successen' vieren bij projectenwerk toch ook altijd lichtelijk hysterisch over.
De neiging om toch niet van alles in luxe te laten baden maar het gaat om de relatie en het contact en het zelf bijdragen.
Iedereen zijn eigen feestje maar je mag gelukkig zelf nog wel bepalen waar je aan hecht toch?
'Mijn moeder haalde de doktersvrouw van een paar huizen verderop in huis toen ik ongesteld werd om me uit te leggen hoe het werkte met tampons.'
Je houdt niet van dat overtrokken gedoe en hier ben je je moeder dankbaar voor?
.....
Feestjes vieren is toch leuk? Wij gaan hier uit eten als er een kind langer is dan één van zijn ouders. We zijn al 1x uit eten geweest en natuurlijk had ik zoiets niet ingesteld als de verwachting zou zijn dat ze mij niet voorbij zouden gaan. Wie weet waren we dan wel uit eten gegaan bij de eerste ongesteldheid van een dochter? Waarom mag een ander geen feestje vieren? Wat hebben jullie daar mee te maken? Waarom oordelen jullie daar toch over? 's Lands wijs, 's lands eer.... het is alleen een beetje maf dat wij blijkbaar alle feestjes van andere landen ook willen overnemen maar dan nog: wat maakt het uit? Word je er slechter van als je een feestje viert? Zij we zoveel beter als we lekker calvinistisch blijven doen en normaal al gek genoeg zijn?
Jamie
"Waarom mag een ander geen feestje vieren? Wat hebben jullie daar mee te maken? Waarom oordelen jullie daar toch over? 's Lands wijs, 's lands eer.... het is alleen een beetje maf dat wij blijkbaar alle feestjes van andere landen ook willen overnemen maar dan nog: wat maakt het uit? Word je er slechter van als je een feestje viert? Zij we zoveel beter als we lekker calvinistisch blijven doen en normaal al gek genoeg zijn?"
Hear hear!
Blijkbaar is er wel degelijk belangstelling voor.
Overigens zie ik het niet als calvinistisch. Eerder een wat hooghartig "óns soort doet dat niet".
Ik heb er ook niet zoveel mee, maar net als jij vind ik: zolang het niemand schaadt, gewoon leven en laten leven. Er zijn erger dingen om je druk om te maken. En mocht ik ooit uitgenodigd worden, dan zal ik er met plezier heen gaan. Omdat ik iedereen zijn feestje gun.
Tango
Ik heb mijn dochters eens laten rillen van afschuw door bij wijze van grap voor te stellen een feestje t.g.v. hun eerste menstruatie te geven, met dit soort leuke spulletjes:
Let even op de leuke pinata: http://cargocollective.com/tmorte/Menarche-Party
http://theperiodstore.com/post?id=160
skik
wow skik! (o.t.)
Hebben ze ook al na-de-overgangsfeestjes uitgevonden daar? Ben ik lekker ook eens aan de beurt, hahaha!
ik snap dat
"doe maar gewoon" nooit zo heel erg. Wat is er mis met een feestje en de reden daarvoor? Het komt soms zo grijze muizerig over al dat gewone en niet uit pas kunnen of willen lopen. Wat maakt het nou helemaal uit, waar heeft iemand dan zo'n last van bij een feestje?
Ik vraag me trouwens af wat een doktersvrouw voor verstand van tampons zou hebben dat een moeder niet zou kunnen hebben. Kwam ze ervoor? Ik durf er bijna niets over te vragen hoe dat in zn werk ging.
Om met Loesje te spreken
Doe maar gek, dan doe je al gewoon genoeg.
Ik ben best in voor anders dan het gewone. Maar babyshowers en gender-revealing-party's zijn aan mij niet besteed. Naar mijn gevoel zijn er van die dingen die tegenwoordig tot in het absurde en over the top worden opgeklopt, als eiwitschuim. Dit soort feestjes vallen daaronder, maar ik bespeur überhaupt zo'n eiwitschuim-tendens. Geen ooievaar in de tuin zodra de verse wereldburger gearriveerd is, maar een blow-up-baby met compressor die tot het plafond van de eerste verdieping. Alles moet groter en nog meer dan de vorige keer. Hoeft van mij niet zo. Maar ach, als het je pretje wel is, ga dan vooral je gang. Ik zal je feestje ook niet met afgrijzen komen bekijken 
