'gender revealing party'

tja

Niet zo'n feestje beleeft wel verscheidene malen gezien dat zo'n feestje gevierd wordt.

Ja ja zwanger zijn moet uitgemolken worden, gender revealing party, babyshower, en dan nog het geboortefeest.

Hier aan geen van 3en gedaan.

Pfff

Nee, gelukkig nog niet gezien of gehoord in real life. Als ik uitgenodigd zou worden zou ik denken: boeien! Jee, het wordt of een jongen, of een meisje. Ik mag hopen dat de aanstaande ouders met allebei even blij zijn. Verder vind ik dat de wereld in zijn geheel wel eens wat genderneutraler naar kinderen mag kijken. De meeste kinderen trekken toch wel naar gendertypische dingen die bij hun biologische geslacht hoort, dat hoef je toch niet al voor de geboorte zo voor te koken.

skik

wat wel eens voorkomt, is dat een meisje toch een jongetje blijkt te zijn. Niet echt verstandig om het te vieren, anders is de hele garderobe straks roze
Ik moet er ook niet aan denken, aan dit soort feestjes.

Hahahaha

Dat was ook bij Barbie (ja ik geef het meteen toe, daar kijk ik naar....). Nieuwe trend dus.

Ik dacht bij het lezen van de titel eigenlijk dat het om een transgender feest ging. ROFLOL

Ginny

Nou kan me voorstellen dat dat dan wel een feestje is....met (roze of blauwe) geboortetaart ook nog!

Ik dacht ook aan transgender

Leek me wel mooi, een feestje om je geslacht te vieren.

Komt ervan als je niet meer naar de rubrieknamen kijkt, alleen op recente inhoud.

Ik vind het nu al een stom feest

Hm. Ik vind zo'n feestje meer passen bij een transgender die uit de kast komt.

Dit kind is nog niet eens geboren, laat staan dat het de kans heeft gehad om te vertellen hoe dat zit met de geneer-identiteit.
Toegegeven: het komt niet vaak voor dat iemand zich anders voelt dan ie is.
Maar dat het bestaat zegt volgens mij eens te meer dat het niet aan omstanders is om zich de genderidentiteit van een ander, zelfs niet dat van je kind, toe te eigenen.

Bij dit feestje horen seksistische patronen.
Terug naar af.

Bah.

aha

Nu snap ik ook die filmpjes die je wel eens voorbij ziet komen doorgestuurd op fb. Dan zie je allemaal mensen op een rij wachten en dan doen ze een doos open met allemaal roze en blauwe ballonnen. Eén keer kwam er daarna nog twee dozen want het was een drieling. Mensen moeten dan ook raden wat het is enzo.

Mooie typo Miriam

Geneerindentiteit. Als je ouders je in roze prinsessespul hullen maar het kind liever in bomen klimt en een spijkerbroek aan wil.

skik

Ow ja Hortensia

Inderdaad: leven en laten leven... Heb je helemaal gelijk in. Vind ik eigenlijk echt wel.

Aan de andere kant: als het in je omgeving bon ton wordt om zoiets te doen, dan wordt het lastiger: dan moet je ofwel 'leuk' meedoen ofwel steeds smoezen verzinnen om er geen last van te hebben.
Zoals ik een groot aantal jaar geleden, toen er van die peperdure vrijgezellenfeestjes in mijn omgeving waren: je moest meebetalen aan de workshop naakte man tekenen/bonbons maken enzovoorts, aan de hightea en het warme eten en de avond in het café, een cadeau voor de bride-to-be meenemen en ik moest er steenvast een eind voor reizen wat veel tijd en benzine kostte. En dan een week later de bruiloft: weer dat eind reizen, nu een echt cadeau en weer een dag.
Ik kon het me qua tijd en geld helemaal niet veroorloven op dat moment en snapte eigenlijk niet dat al die nog jongere mensen dat wel konden. Daarbij kende ik soms alleen de bruid en de rest niet. Niet mijn idee van een leuke dag en een zinvolle besteding van mijn geld.Omdat ik geen 'partypooper' wilde zijn verzon ik maar smoezen om niet mee te hoeven doen....

Nu zijn na de bachelorparties, ondertussen ook de babyshowers overgewaaid en de bruiloften American Style die ik op Fb voorbij zie komen. En als klap op de vuurpijl de genderrevealing parties. Alsof het voor de omgeving van de ouders net zo interessant/belangrijk/speciaal is om te weten welk soort kind ouders krijgen....

Maar eerlijk is eerlijk, je hebt echt gelijk. Ik vind het alleen wel prettig dat ik er hiee iets ongenuanceerds over kan zeggen, zonder dat ik blije ouders in spe persoonlijk schoffeer. Want dat zou ik nu ook weer niet willen.

Aagje

leven en laten leven

ben ik het mee eens Hortensia.

Alleen wordt 't zo veel.
Eerst een happening met die taart (of doos, of weet ik wat. Dan een babyshower (vreemd woord, maar ik snap het vast niet helemaal). En dan nog kraamfeest/kraambezoek.

Hyperdepiep!

hou er ook niet van, maar

om daar nu allerlei toestanden aan te hangen als identiteit gaat mij dan weer te ver. Het is een feestje (en vaak zoeken mensen een reden voor een feestje) van de zwangere ouders. Of kind nu jongen of meisje wordt. De identiteit, karakter, voorkeuren komen later. Beetje ver gezocht om daar nu iets aan te hangen.
Maar goed, mijn ding ook niet en verder ieder z'n meug.

Aagje Helderder

"Aan de andere kant: als het in je omgeving bon ton wordt om zoiets te doen, dan wordt het lastiger: dan moet je ofwel 'leuk' meedoen ofwel steeds smoezen verzinnen om er geen last van te hebben."

Ja, snap ik, maar ik moet bekennen dat ik me nooit zo laat leiden door dat soort dingen. Ze kunnen je toch niet verplichten mee te doen? En een simpel "sorry, komt heel slecht uit" is voldoende. Ik ben echt niet onmisbaar en ik zal me ook echt geen partypooper voelen
Maar ik moet bekennen dat ik erg ongevoelig ben voor een dergelijke "druk". En de mensen vinden me toch nog steeds erg lief
Ik moet binnenkort om een dergelijke reden (te ver, ongelukkig tijdstip, reiskosten) een Sarahfeest met toeters en bellen laten schieten. Heel jammer, en er wordt ook wel een beetje druk op me uitgeoefend om toch te komen ("je mag blijven slapen", prima, lief, maar wie laat dan mijn hond uit?) maar ik weet zeker dat ze met de kaart die ik dan stuur ook erg blij zal zijn.

Enne zo af en toe lekker ongenuanceerd iets zeggen is op zijn tijd heel therapeutisch

Mijn zusje

Heeft dat gedaan 2 jaar geleden. De hele familie op bezoek en dan de taart aansnijden die oranje was vanbinnen ipv roze, maar de boodschap was duidelijk.

Zelf nooit de behoefte aan gehad. Ook aan anderen duidelijk gemaakt dat niemand een baby shower hoefde te organiseren. Kraambezoek na de geboorte brengt meer dan genoeg cadeaus met zich mee waarvan je de helft nooit gebruikt .

Voor de geboorte

Het besef dat voor en tijdens de geboorte nog zoveel mis kan gaan zou mij de lust benemen. Laat maar rustig even op de achtergrond blijven groeien.
Aan de andere kant is het ook fijn als iedereen op de hoogte is zodat er ook veel openlijke steun kan zijn als het toch niet goed gaat.

annej

Voor zover ik weet kun je het geslacht pas vanaf een week of 18 zien en dat lijkt me toch een hele normale tijd om het je familie etc te vertellen. De 'grens' van miskramen is dan toch allang voorbij en mocht het dan alsnog mis gaan is het moeilijk om het geheim te houden.

Blijft spannend Jamie

Voor mij blijft het spannend tot een kind er is. Ik zou zelf niet voor zo'n feestje kiezen. Het is een keuze.

Mee eens

Bij ons was vooral de tweede sowieso een risico zwangerschap. Met 20 weken ging het al bijna fout. Dan heb je daarna ook gewoon helemaal geen zin in feestjes. Eerst maar zorgen dat het kind gezond geboren word, daarna pas feestjes vieren.

Voorbarige feestvreugde

Tja. Die kant zit er ook aan.

Deze zomer beleefden wij angstige weken toen kleindochter al met 24 weken het zelfstandige leven buiten de baarmoeder begon. Een kamergenootje van haar overleefde die spannende fase niet.

Er is nog veel meer dat kan gebeuren, behalve een miskraam voor 12 weken. Het leven is weerbarstig.

Dan toch maar liever wat rustig aan; er kan als t kindje er echt is hopelijk nog heel veel gevierd gaan worden!

calvinistisch

Ik ben helemaal niet vd aandacht en de feestjes en als ik mijn man een paar jaar later had ontmoet hadden we onze bruiloft veel soberder gevierd (niet met feest, muziek, veel mensen). Ook houd ik niet van vrijgezellenfeestjes en babyshowers etc maar ik vind dat jullie deze manier van vieren wel heel erg calvinistisch afkraken. Beetje op emotionele argumenten winnen en afkeuren.

1 op de 3 huwelijken strandt. Dat is vaker dan het aantal miskramen na de zesde week. Ook maar geen bruiloft meer vieren? Laat die mensen toch en keur niet altijd af wat je zelf niet kent/viert.

Jamie

Ik ben het helemaal met je eens. Er zijn genoeg redenen waarom ik zoiets niet zal doen. Er is geen enkele reden om daarom te oordelen over anderen die het wel doen. Ik gun ze hun feestje van harte!

ja leuk en nee

Lijkt me reuze spannend zo'n feestje, helaas is mijn omgeving uitgeworpen en is het wachten op kleinkinderen. Ik ben gek op onthullingen, zelfs een kerstpakket is soms al reden tot een euforisch gevoel. (zucht)

Dat het mis kan gaan is voor mij geen reden om iets niet te vieren en stilletjes af te wachten of het wel goed gaat. Een kind is een wonder, dat mag gevierd worden, zelfs al ademt het nog niet zelf. En idd dan zou je wel kunnen stoppen met trouwen ook, want ik ben gescheiden...had ik dat geweten!...

Ik kan ook niet wachten tot ik (wie weet ooit en wie weet nooit) oma zou worden en hoe ze het dan zouden vertellen.

Van mij mag het leven gevierd worden, want rottige en zottige dingen gebeuren er al genoeg.

Ook eens met Jamie

Een zwangerschap is iets heel moois. Dus waarom niet vieren?

Dat staat los van evt. vroeggeboortes

Verwondering

'calvinistisch' feestjes afserveren omdat er ook van alles mis kan gaan, dat is het kind met het badwater weggieten. Toch zal ik zwangerschappen in onze familie minder onbekommerd tegemoet zien dan ooit. Voorzichtiger. En dat moet ik intomen, want aanstaande ouders hebben niets aan mijn bezorgdheid.

Ik ben wat verbaasd over de nieuwe feestjes die ( van overzee?) binnenkomen. Ook de Sweet Sixteen party's , Say Yes To the dress, al dat soort dingen. Zal komen doordat Ik eind jaren 50 geboren ben misschien - dat gevoel,van : kom kom, niet zo overdreven!

De verwondering vieren om mooie dingen die op je weg komen, dat is onbetaalbaar.
samenzijn, verbondenheid.

Tonny

Als je goed had gelezen heb ik helemaal niets met de feestjes van overzee maar dat is geen reden om die dan maar af te serveren en te zeggen dat ze daar niet voorzichtig genoeg om gaan met een baby in wording en dat die maar stil en op de achtergrond moet groeien. Het is letterlijk hun feestje, nou vier dat maar. Of je daar hier wel of niet aan mee doet moet iedereen zelf weten en ik zal er het mijne van denken als mensen uit mijn omgeving dat gaan doen maar ik zou het dus niet zo calvinistisch de grond in praten. Er zijn zat feestjes of onderdelen van feestjes in de wereld die ik niet begrijp, lijkt me een cultuurdingetje en omdat we langzamerhand niet meer in een land maar steeds meer in een wereld die uit een klein aantal delen (christenen, moslims, anderen, overigen etc) bestaat lijken te wonen krijg je een vermenging en dan zal de meerderheid winnen met hun feestjes, ik vraag me af of we over 50 jaar nog wel aan Sinterklaas doen

Nee dat klopt Tonny

Die hebben al genoeg aan hun eigen bezorgdheid.

Ik heb het ook niet zo op die overdreven sweet sixteen feesten, zeker als er drank bij moet. Zwaar overdreven en niet nodig. Maar je kind een speciale dag bezorgen omdat het een mijlpaal bereikt heeft, is natuurlijk wel heel mooi.
Hetzelfde geldt voor het bekend maken van het geslacht. Ik vond bij de oudste twee dat er geen mooier moment is dan bij de geboorte. Wij wisten het dus niet.

Bij de jongste lag dat door omstandigheden anders. Ik zou me zo voor kunnen stellen dat zo'n taart dan wel heel leuk is. Al vind ik de oranje vulling eigenlijk toch nog wel het leukste. Eigenlijk is een feestje vieren altijd goed. Wat de aanleiding ook is.

Tonny

"Ik ben wat verbaasd over de nieuwe feestjes die ( van overzee?) binnenkomen. Ook de Sweet Sixteen party's , Say Yes To the dress, al dat soort dingen. Zal komen doordat Ik eind jaren 50 geboren ben misschien - dat gevoel,van : kom kom, niet zo overdreven!

De verwondering vieren om mooie dingen die op je weg komen, dat is onbetaalbaar.
samenzijn, verbondenheid."

Het één sluit het ander niet uit.

En onze generatie (ik ben van eerste helft jaren zestig) heeft ook wel dingen gedaan waar onze ouders hun wenkbrauwen bij hebben opgetrokken

Omdat wij het nut er niet van inzien, het overdreven vinden of gewoon niet zoveel behoefte eraan hebben betekent dat niet dat anderen het ook maar moeten laten.

En de mensen die zich wel op elk feest storten zullen ook die mooie dingen die op hun pad komen vieren, die onbetaalbare dingen, het samenzijn en verbondenheid.

Ik vind het kortdoordebocht om te denken dat zij die zulke feesten vieren, "dus" die mooie dingen niet zien en waarderen.

overigens (Tonny)

Ik begrijp heel goed dat zwangerschappen bij jullie niet zo onbevangen meer beleefd kunnen worden.