Beurs

Dat had ik aan het einde ook. Je baarmoeder groeit flink, zeker ook rond de 30e week. En je banden rekken wel mee, maar ja. Bij iedere volgende zwangerschap ging het meer pijn doen. Sterkte

Geen bandenpijn

Het is geen bandenpijn. Ik ben nu trouwens in de 33e week.

Het heeft anderhalve dag geduurt, maar het is nu weer even weg. Ik denk dat ik het ietsjes rustiger aan moet doen. Was echt bang dat ik zou gaan bevallen!

Ik zei pas tegen de vk dat het vaak aanvoelt alsof ik veertig kilometer heb gefietst op een rotzadel, maar dan zit het ongemak wel dieper dan bij fietsen. Ze moest nogal lachen, maar het schijnt echt veel voor te komen dat je bij volgende zwangerschappen eerder 'uitzakt'.
Dc, heb je ook het idee dat je buik verder 'aanvoelt' dan je bent in weken? Ik denk steeds: goh, ik lijk wel een maand verder dan ik in het echt ben, zo groot en onhandig wordt die buik.
Groetjes
Massi

Het is nu mijn derde, maar dat gevoel van dat de buik dikker was dan hij moest zijn herinner ik me nog sterk van de 2e zwangerschap. Nu is hij ook al enorm! (Maar de rest van mijn lichaam gelukkig niet).

De pijn is nu gelukkig nog steeds weg. Vandaag werkt mijn verloskundige niet, dus ik kijk het weekend even aan, en bel haar anders maandag.

Ondertussen doe ik echt echt echt rustig aan!

Sacha

Dank je, ik had je inderdaad niet goed begrepen.

Alleen had jij die pijn dan echt constant? Want dat heb ik dus niet.

En deze zwangerschap lijkt verder echt helemaal niet op mijn vorige zwangerschappen, echt raar. Helemaal niet dezelfde kwaaltjes...

Ja, constant in de zin van een paar dagen achter elkaar en dan weer even niet. Maar wel aanhoudend tot het einde van de zwangerschap. Vooral bij mijn laatste, maar ja, dat was ook de vierde. Grappig, hoe zwangerschappen kunnen verschillen. Mijn eerste was ideaal, weinig klachten. Mijn tweede en derde daarentegen waren hopeloos. Veel klachten, veel harde buiken, vroegtijdige weeën etc. Mijn laatste zwangerschap was er weer eentje, die soepel verliep. Ik dacht dat het wel weer een jongetje zou zijn zoals bij de eerste (mijn tweede en derde zijn meisjes), maar nee, ook mijn vierde is een echte meid . Zo zie je maar, je kunt geen peil trekken op het verloop van zwangerschappen.

Dag theorie

En bedankt, ik dacht zeker te weten dat het wel een meisje moest zijn (Op de echo konden ze het niet zien).

Nu toch maar de jongensspullen ook klaarleggen...

Sorry

Haha, sorry voor deze inbreuk op je verwachting . Ben je mal, als ze het niet hebben kunnen zien is het vast een meisje. Meisjes zijn eigenwijs, koppig, weten het beter en draaien alles naar hun hand. Dus als ze doorkrijgen dat iemand met een mal apparaat wil zien of ze een meisje zijn of niet, dan zullen ze al hun lenigheid inzetten om het te verbergen. Ergo: er zal vast een klein meisje in je buik zitten. Heb ik het nu goed gemaakt? Huhm, zal je zien dat mijn openhartige omschrijving je toch doet verlangen naar een jongetje

Ik weet het

Ik wil ook een jongen! Ik zal echt moeten wennen aan een meisje hoor!

Alleen zit ik volop in de voorbereiding hormonen. Echt maf hoor. Moet opeens van alles doen. En moet rustig aan doen blijkbaar. Dat werkt niet echt goed samen... (Ik kan mijn man natuurlijk niet het HELE weekend rond blijven commanderen. Ik ga nu mijn kinderen maar eens proberen

Asa

Daar hoop ik dan maar op. Hoewel ik af en toe best wel jaloers kan kijken naar meisjes die gewoon een uur lang rustig aan tafel wat aan het doen zijn (in een restaurant bijvoorbeeld...)!

Maar goed, het is enorm cliché, maar wat mij betreft mag het een roze olifantje zijn dat eruit komt, als het maar gezond is

Haha

Ja, dat uren rustig zitten doet mijn dochter dan weer niet... toevallig vanavond zowaar uit eten geweest en toen moest er al weer een valpartij door rechtop staan in kinderstoel op het nippertje worden voorkomen.
Al had ze laatst wel haar eerste echte speelafspraakje, en dat was inderdaad een verademing zonder de voortdurende bankspringerij en het oorlogsgeschreeuw waarmee die van zoon vaak gepaard gaan. Dus misschien is het voordeel wel dat er dan andere meisjes in huis komen .

Grappig

Ik krijg natuurlijk veel reacties nu ik zwanger ben van een jongen en al een meisje heb. Wat opvalt is dat moeders die eerst een dochter kregen en daarna een zoon me allemaal willen waarschuwen dat zoons toch echt heel anders zijn, veel drukker, fysieker etc. Moeders van alleen jongens zijn dolenthousiast en benadrukken hoe leuk jongens zijn. En moeders van grote gezinnen met van alles door elkaar zijn het erover eens dat jongens tot aan de puberteit liever en gezeglijker zijn dan meisjes. Ik heb dus geen idee meer naar wie ik moet luisteren .
Dc, dat roze-olifantjes-gevoel heb ik ook, hoor. En hoe groter die buik wordt, hoe sterker dat gevoel: come out come out whatever you are, haha.
Groetjes
Massi

Gemiddeld dan toch zeker

dat van die gezeglijkere jongens dan meisjes. Ik vind de opvoeding van zoon juist vaak een stuk harder werken! Maar op die moeilijke momenten vind ik hem vaak ook al wat van een puber weg hebben, dus daar zal het wel aan liggen .

Massi

Rendementen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst, en rendementen uit andermans verleden al helemaal niet.

Hier zoals je weet een zoon en een dochter, en dochter is volgens mij fysieker dan zoon op die leeftijd was. Zoon is sinds hij naar school gaat wel echt een stoer jongetje geworden, met stoere praatjes, zal mij benieuwen hoe Madam tegen die tijd is.

Zoon was (is) trouwens inderdaad gezeglijker dan zijn kleine zusje, dat past weer wel in het beeld.

Is dit je laatste werkweek? Of heb je al verlof?

Groeten,

Temet