Altijd leeg
Ik kijk vrijwel dagelijks even op dit forum, maar heb nog nooit een berichtje gezien bij "bevalling".
Waarom vraag ik mij af? Is de ervaring te persoonlijk? Heeft niemand er vragen over? Stel je die vragen ergens anders?
Ik had na mijn bevallingen (8 en 5jr geleden) erg veel behoefte om t van me af te kletsen. Ik vond t zo'n bijzondere "ontdekkingsreis", zo'n oergevoel, alles loslaten en je lijf zijn werk laten doen.
Willen sommige mensen hun bevallingsverhaal hier delen?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Heftig
Als je wat verder terugzoekt, er hebben hier de nodige 'heftige' verhalen gestaan hoor!
Oergevoel?
Ja, ik ging ook de bevalling in met zo'n oergevoel. Maar na 45 uur was ik dat wel kwijt. De bevalling was een drama, maar dat heb ik gelukkig kunnen verwerken door (inderdaad) het verhaal steeds maar weer aan geduldig luisterende vriendinnen te vertellen. Behoefte om hier de bloederige details te delen heb ik dus niet (meer). Ik heb een gezond kind, en daar gaat 't om!
Pff
Ik heb inderdaad veel met vrienden gepraat erover, want ik had ook niet zo'n oergevoel meer na 27 uur ongein, en de 2e keer hetzelfde drama. Ik sta dan ook niet te popelen om er weer doorheen te gaan (over een maand ongeveer).
Ik vind het nu wel grappig als ik eerstzwangeren allemaal romantische plannen hoor maken voor hun bevalling... Uiteindelijk heb je er echt geen invloed op. En als je ligt te creperen van de pijn, is de omgeving je echt een rotzorg. Dat was bij mij tenminste het geval.
Maar ik ben gezegend met 2 gezonde lieve jongens, en ga bijna met liefde nogmaals door de hele ervaring heen voor de volgende!
Elx
Ik had absoluut behoefte om mijn bevallingsverhalen te vertellen, maar dan toch liever aan bekenden dan het in deze rubriek "de ruimte in" te gooien en maar af te wachten wie er zou reageren.
Overigens vind ik het wel grappig dat jij het als een ontdekkingsreis met een oergevoel hebt ervaren. Ik heb drie heel verschillende bevallingen gehad, maar die woorden komen niet bij me op.
Ook niet zo'n behoefte
Ha Elx,
Tijdens mijn zwangerschap keek ik ook regelmatig in deze rubriek en nu soms ook nog wel. Er zijn af en toe wel berichtjes, maar inderdaad niet vaak.
Ik moet zelf zeggen dat ik niet graag terug kijk op mijn bevalling. Het is allemaal best goed gekomen, maar het was gewoon niet leuk (lang weëen tot 10 cm ontsluiting en toen een ks vanwege niet vorderende uitdrijving). De eerste weken na de bevalling heb ik er regelmatig wat tranen om gelaten, maar ik word er nu niet emotioneel meer van. Maar om nou te zeggen dat ik er graag over napraat, nee dat ook weer niet...
Ik houd me tegen zwangeren en mensen die misschien wel ooit kinderen willen krijgen ook nogal op de vlakte wat betreft details en bevallingsverhalen. Ik had zelf veel mensen in mijn omgeving die toen ik zwanger was graag van alles wilde delen van totaal ruptuur tot bevallingen die schijnbaar een week duurden.
Maanve
Maanve
Haha, ja die ervaringen houd ik ook maar liever voor me!
Ik heb me dat ook al vaak afgevraagd
en snap het ook niet helemaal.
geen vragen bij een eerste van wat kan ik verwachten, misschien is men toch bang voor spookverhalen, maar ook mooie verhalen. ik deel je gedachte met het oergevoel, ik vond het een prachtig iets. Uren werken, puffen en zuchten ( bij 1e 23 uur en bij 2e ruim 5 en half uur) en dan dat moment dat je los mag gaan, fantastisch. Tuurlijk doet het zeer, maar de ervaring dat je dan eindelijk echt iets kunt gaan doen. En als het er dan is, dat moment, super. Wat mij het allermeeste heeft verbaasd is het moment dat je kindje eruit is, dat je pijn direct weg is, dat vond ik zo bijzonder. Nee, ik zou het zo weer doen, alleen al voor het supergevoel.
Ik heb ook nooit gezegd, zoals velen ouders, nooit meer.
Ik wilde het de volgende dag bij wijze van spreken alweer ervaren.
Jeetje
Ik heb die romantische gedachtes over de geboortes dus helemaal niet! Ik vond het pijnlijk en stomvervelend. Het enige waar ik blij mee was, was het resultaat!
Nou inderdaad!
Ik sluit me volmondig aan bij dc! Na bijna drie dagen (en drie uur persen) een vacuumverlossing, ik zei meteen: de volgende adopteren we!
Nou
mijn bevallingen waren heel redelijk voorzover je daarvan kunt spreken bij die dingen, die van nr. 2 was zelfs een uitgesproken meevaller. Maar ik herken dat oergevoel ook helemaal niet! Ik lees er ook alleen maar over in die roze-wolk-mama-tijdschriften die ik nu net weer van de vk mee heb gekregen, dus ik vind het wel leuk om te lezen dat er mensen zijn die dat gevoel echt hebben 
.
Oergevoel
Ik herken het Oergevoel van de tweede bevalling die maar ruim 2 uurde. Daardoor waren de weeën heel heftig en kon ik alleen maar meedoen. Ik was wel alerter dan ook em man vond jet bijna genant hoe bazig ik yegen de vk was, haha.
Ik heb wel mazzel gehad met allebei de bevallingen, dus eraan terugdenken is voor mij niet erg.
Maar de aftermath vind ik weer onderschat, weinig info over hoeveel troep er naderhand nog eh uitkomt, hoe je tepels zeer kunnen doen, hoe je koorts krijgt vd stuwing, al die shit 
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Oh ja die koorts!
Was ik helemaal vergeten zeg! Ik kreeg in het ziekenhuis 40,3 graden koorts door de stuwing! Wist helemaal niet dat dat kon! En m'n borsten... Ik leek wel een porno-actrice. Nou ja, de bovenste helft dan, haha... En dat gevoel vsn zo'n lege buik ineens... Het komt weer helemaal terug allemaal. (Snel weer verdringen, haha!)
Ervaringen delen!
Ik heb 2 fantastische bevallingen gehad en ja ook behoefte om te delen, maar op een ander forum, daar heb ik jaren bij gezeten. Erg leuk.
Ik denk dat veel mensen liever echt praten hierover vandaar dat het zo leeg is hier.
Ha, kijk eens aan
dus de nieuwe generatie zit op een ander forum en niet hier...
'Wij stamgasten sinds lange tijd' vroegen ons al af waar de verjonging van OO blijft.
Die komt dus niet??
aaahhh
Bedankt
Bedankt voor jullie reacties.
Dus combi van niet willen delen op "onpersoonlijk" forum, maar liever met onze directe omgeving. En andere fora waar wel wordt gedeeld.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
