43 en zwanger
Afgelopen woensdag heb ik een zwangerschapstest gedaan, nadat mijn menstruatie uitbleef en ik duidelijke zwangerschapssignalen opmerkte. De test liet er geen onduidelijkheid over bestaan. Ik ben zwanger! Maar ik ben ook 43 jaar inmiddels. Mijn man en ik zijn heel blij met dit vierde kind dat zich zomaar aandient. Maar ik realiseer me wel dat ik toch al aardig over de veertig ben en het kind dus echt een oudere moeder zal krijgen.
Zijn er hier meer 'oudere' moeders met ervaringsverhalen? Hoe werd er door de omgeving gereageerd? Ik merk dat ik enorm aarzel om het mijn ouders of vriendinnen te vertellen. Misschien ook wel omdat ik zelf eerst tot me moet laten doordringen wat er aan de hand is.
Nee..
Geen ervaring mee MAAR wel: gefeliciteerd!!!
Lijkt me idd erg spannend, vooral mbt je leeftijd.
Ook niet
Maar ook van mij felicitaties!
Hoe oud zijn jouw andere kinderen?
Ik was 39
En ik heb weinig negatieve ervaringen ondervonden. Weet niet of dat bij 43 net weer anders is.
In ieder geval: van harte gefeliciteerd. Enne: laat je niet te gek maken door de statistieken, het gaat echt veel vaker goed dan fout. Ook als je 43 bent.
Bij alle kinderen al een 'oudere' moeder
Dank jullie voor de felicitaties. Fijn om het grote nieuws dan toch aan wat virtuele mensen verteld te hebben.
Ik was 34 en 35 bij kind 1 en 2 en 39 jaar bij kind 3. Dat was al ons 'cadeautje', vonden wij. Na de babytijd van nummer 3 heb ik ook alles weggedaan. Er is geen hydrofielluier of babysok meer te vinden in ons huis.
Ik maak me niet zo'n zorgen over de zwangerschap. Die neem ik zoals hij komt. Ik ben alleen heel benieuwd hoe nog zo'n kleintje zal zijn in ons gezin. Hoe de kinderen reageren en hoe het zal gaan. En toch ook wel naar hoe de omgeving zal reageren. Dit kind zal bijvoorbeeld jonger zijn dan het kleinkind van mijn zus, die afgelopen zomer is geboren.
Jongste is nakomer hier
En dat wordt jouw kleintje dus straks ook een soort van. Tussen mijn oudste en jongste zit bijna 10 jaar. En het leukste daarvan is dat oudste (in dit geval) zo lekker kan vaderen over zijn kleine broertje. Verder is ie bij ons ook overal de jongste. En wordt ie op handen gedragen. En dat is ook wel te merken, want zo onderhand is het volgens mij het meest verwende kind hier in de verre omtrek. Aandachtspuntje dus...
Overigens paste ie er de eerste jaren naadloos tussen. Ging overal mee naar toe in zijn bakje. En sliep waar het uitkwam. En als ik onverwachts even nog een bloemkool moest halen voor het avondeten durfde ik het best aan om oudste even erbij te zetten terwijl ie in de box lag of z'n slaapje deed.
Nu beginnen we wel te merken dat er een groot leefstijdsverschil is tussen de kinderen. Meestal is dat niet zo'n probleem. Alleen op vakantie en bij een pretpark merken we wel dat de interesses nogal uiteen lopen. In mijn eentje met 3 kinderen naar de efteling is niet handig. En als we met zijn 5en gaan zien man ik elkaar de halve dag niet. Dat vraagt dus af en toe wat maatwerk.
Ginny
Dat leeftijdsverschil hebben wij straks ook. De oudste wordt in juni 10 jaar. We hebben het haar gisteren verteld. Ze was zo blij. Echt hartverwarmend. Toen ik haar vroeg om het nog voor zich te houden, omdat het ook nog mis kan gaan nu het nog zo pril is, reageerde zo lief. Ze zei ze dat ze liever nog een heel vervelend broertje erbij krijgt (zo ervaart ze het broertje van 3,5 jaar bij tijd en wijle) dan dat de zwangerschap mis zou gaan.
Tussen de oudste en de jongste zit nu 6 jaar. Ik herken het probleem van verschillende belevingswerelden dat jij schetst nu ook al wel. Al vind ik wel dat de jongste de laatste maanden steeds meer op zijn niveau van uitjes gaat genieten. Dat er dan af en toe gesplitst moet worden, is inderdaad onvermijdelijk.
Ervaring
Ik was ook die leeftijd bij de zwangerschap van de jongste. De zwangerschap viel op zich wel mee. Waarschijnlijk ook omdat de zwangerschap van de een na jongste erg zwaar was. Ik had wel de gebruikelijke kwaaltjes maar verder verliep de zwangerschap goed. Wel nog even geschrokken door een echo die aanwees dat er van alles mis zou zijn met de baby. Gelukkig bleek dat mee te vallen en was er uiteindelijk niks aaan de hand.
De omgeving reageerde niet altijd even leuk maar dat deden ze ook niet bij de vorige zwangerschap dus dat had ik ook niet verwacht. Die vonden dat ik toch al te veel kinderen had. Gelukkig reageerde de naaste omgeving meelevend. Alleen mijn moeder was niet zo blij maar dit kwam vooral doordat ze bezorgd was om mij. Later vond ze het ook geweldig.
Tussen mijn oudste en jongste zit trouwens iets meer dan 17 jaar. Bijna een generatie dus 
Goh maylise
Dat is naar zeg, dat er zoveel oordelen waren. Ik ben daar ook wel beducht voor. Aan de andere kant is het ons gezin en ons leven. Is jouw gezin nu compleet?
Nu ben ik natuurlijk ook benieuwd naar hoeveel kinderen je hebt 
Ik vind het een enorme rijkdom, nog een kind erbij.
Gefeliciteerd!
Geen ervaring, maar persoonlijk zie ik niet in waarom iemand vervelend zou reageren. Leuk cadeautje
Gefeliciteerd
Ik was 41 bij de jongste. Op zich was dat de beste van alle zwangerschappen (3), wel wat spanning gehad; eerst angst voor miskraam, toen combinatietest en vruchtwaterpunctie, en op het laatst vermoeden van zwangerschapsdiabetes. Maar over het geheel kijk ik terug op een prima zwangerschap.
De omgeving reageerde blij, want iedereen wist dat we nog een kindje wilden en dat ik een paar miskramen had gehad. Inmiddels merk ik wel dat ik wat slechter tegen gebroken nachten kan, maar dat punt bereikt iedereen op een andere leeftijd denk ik
Veel geluk!
Josha
8 kinderen.
Mijn jongste is inmiddels al bijna 13 dus er komt nu niet nog een kind bij.
Ik merkte na 4 kinderen een soort omslag bij de mensen. Daarvoor mocht het nog, een baby erbij en daarna vond iedereen het belachelijk.
Gelukkig zeggen de meeste mensen het niet rechtstreeks maar praten liever achter je rug. Dan kan je het tenminste negeren.
Maar natuurlijk is het super leuk nog een baby erbij! Heel erg gefeliciteerd!
Biene! en ook oud
Jaa, ik ben 40 en onze jongste is 4 maanden. Mijn man is nog ouder Heel bewust voor gegaan, voor die derde maar ik had nooit verwacht dat t zou lukken. We zijn vooral zo laat omdat we heel lang hebben gewacht op de eerste.
En tja, de reacties. Niet altijd positief idd. Mijn moeder uitgesproken negatief 'kun je dat wel aan' En dat vooral gedurende de zwangerschap, daarna is dat schattige mannetje vooral schattig natuurlijk. En doordat aardig wat mensen erop gehamerd hebben denk ik nu zelf ook wel eens: oei ik ben stokoud, wat heb ik die derde nog te bieden? Maar van de andere kant: stabiele relatie, 2 heerlijke grote broers die verliefd zijn op hun babybroertje, en de rest zien we wel.
O, en Biene - hoe is t? Wat grappig, ik herken je situaties vaker, nu zijn we dus ook nog zo ongeveer even oud bij derde kind...
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Maylise
Ik ken iemand die 6 kinderen heeft. Ik spreek regelmatig over haar, want ik vind haar echt superknap! Ze is altijd heel lief en geduldig met haar kinderen, en doet bovendien alles ecologisch (geen droger, geen auto). Volgens mij is het gewoon een soort ongeloof dat iemand dat allemaal kan bijbenen! Ik vind 3 net leuk, aan de drukke kant. Meer lijkt me echt zwaar!
Maylise en anderen
Maylise, hoe is het nu dan, met een puber als jongste en zelf 56 jaar oud? Houdt het je jong of verlang je zuchtend naar rustiger tijden?
8 kinderen,geweldig!! Wat een huis vol rumoer en gezelligheid zal je hebben.
Biene, ik heb je verhaal destijds wel gevolgd (ben hier nu onder een andere nick). Wat een spannend begin was dat ook en wat een prachtig resultaat uiteindelijk! We kennen elkaar van Facebook (waar ik deze zomer mee gestopt ben, waarschijnlijk weet je dan wel wie ik ben). Dat je het meest genoten hebt van je laatste zwangerschap met zo'n riedel aan obstakels . Dan zijn je andere zwangerschappen waarschijnlijk echt horrorstories geweest.
Sunja, ik verwacht dezelfde reactie van mijn moeder. 'Kan je dat nog wel aan'?
Ik ben overigens niet helemaal gerust op de zwangerschap. Ik ben gisteren naar het ziekenhuis geweest, had steeds stekende pijn links in mijn buik. Omdat ik bang was voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, ben ik doorverwezen. Mijn HCG was lager dan je zou verwachten op basis van de duur van de zwangerschap. Eileiders zagen er normaal uit. Morgen wordt er weer bloedgeprikt en opnieuw een echo gemaakt. De pijn is weg, maar mijn zwangere gevoel ook. Vandaag niet misselijk, niet moe. Ik hou er een beetje rekening mee dat het wel eens mis zou kunnen zijn. Morgen weet ik meer.
Ach josha
Van harte gefeliciteerd met dit wonder! Ik denk je te herkennen en ben blij voor dit kind dat het in zo'n warm gezin komt. Ik hoop dan ook heel erg erg dat het goed gaat met je zwangerschap!
Sacha2
Wij kennen elkaar natuurlijk ook
Hoera!
Sunja o.t.
(Sorry voor het bijpraten in jouw draadje, Josha!) Hoe gaat het bij jullie? Drinkt nummer 3 uit de fles??
Ach, oud, oud 35 is niet echt oud, en 39 is maar 4 jaar ouder, wat is nou 4 jaar? En 41 is maar 2 jaar ouder dan 39, dus dat is ook niet echt oud!
Josha
Ja, dan weet ik wie je bent, wat leuk! Wil je niet terugkomen op facebook? Ik mis je!
Wat vervelend dat er wat verontrustende signalen waren, hopelijk is het allemaal loos alarm, want je leek me vooral heel blij in je eerste berichtje en ik denk dat een nieuw kindje een geweldig leven zou krijgen bij jullie.
XXX
Josha
Wow!! Ik hoop dat alles toch nog goed is en ik je mag feliciteren! Over het leeftijdsverschil zal ik niet teveel inzitten. Want alles heeft voor- en nadelen wat dat betreft. En je oudste kan straks als bijbaantje oppassen....
Spannend
Gefeliciteerd , ik hoop dat alles goed is en blijft gaan!
Hier geen ervaring met 40+
Jullie zullen wel denken dat ik knettergek ben maar ik ben nu net zwanger en ben 36 als het kindje komt en vind mezelf oud!
Oei dit is niet beledigend bedoeld hoor...ik ben natuurlijk alles behalve oud! Komt bij mij vooral omdat ik 25 was toen mijn oudste geboren werd en 29 toen de tweede kwam!
Nu dus nr 3 onderweg!! Nog maar 5 weken vandaag en met een historie van 4 miskramen extra spannend!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Miskraam
Vandaag weer bloed geprikt en echo gehad. HCG was gedaald, dus mijn gevoel klopte. Ook wat bloedverlies vandaag. Gek genoeg voel ik me helemaal OK. Niet verdrietig, ofzo. Het was een onwerkelijke situatie om opeens onverwacht zwanger te zijn en het is even onwerkelijk om nu te weten dat het niet door zal zetten.
Volgende week wordt mijn bloed opnieuw op HCG getest en daar gaan ze mee door tot het verdwenen is. Mocht er toch nog ergens een mini vruchtje HCG zitten te produceren op een plek waar het niet hoort, dan wordt er alsnog met medicijnen ingegrepen om de zwangerschap af te breken. Hopelijk is dat allemaal niet nodig en doet mijn lichaam dat zelf.
Dank je voor jullie lieve en meelevende berichtjes! Ik ga nu eerst maar eens bijkomen van deze enerverende week.
Sterkte
heb dit ook meegemaakt, zelfde leeftijd. Heel onwerkelijk. Sterkte.
Josha
Wat vreemd en naar en verdrietig allemaal. Heel veel sterkte hoor.
Valkyre
Josha
Heel veel sterkte, ik hoop inderdaad dat je lichaam dit zelf oplost!
Liora
Josha
Ach wat verdrietig... heel veel sterkte gewenst.
Josha
Ach...veel sterkte!
Josha
Wat verdrietig! Je klinkt sterk, als altijd. Ik hoop dat jullie het een plek kunnen geven en dat ook dit wonder bij jullie blijft horen, in gedachten
Ach wat naar nou
Heel veel sterkte!
Sterkte!
Sterkte met het verlies van je zwangerschap. Komt heel veel voor met 40+, helaas, wat het overigens niet minder verdrietig maakt.
