Nog een kind via een donor?
Goedemorgen
Ik (man, 35) ben getrouwd met een vrouw van (29). We hebben twee kinderen, een zoon van 10 en een dochter van 1,5. Ik kan zelf geen kinderen krijgen, en dochter hebben we via een donor gekregen.
Eigenlijk wil ik er nog wel een, maar m'n vrouw twijfelt, ik snap het. Zij moet al het gedoe van de bevruchting ondergaan, en wat ook meespeelt is dat we nu via een nl kliniek of zkh zouden moeten, bij dochter zijn we via België gegaan, omdat we daar meer eigen keus hadden qua donor.
Ik zou heel graag nog meer kindjes willen maar het is niet mijn lijf. Iemand tips of ideeen om met mijn kinderwens om te gaan?
Izza schreef op 15-02-2025 om 16:08:
Jullie zouden toch gaan scheiden en hadden behoorlijke onderlinge problemen? Ook mbt de opvoeding? Beter je daarop concentreren dan nog een kind erbij. Zeker als je partner dat niet wil en ook nog eens een medisch traject moet ondergaan.
Scheiden? Hij ging haar recentelijk ten huwelijk vragen toch?
OnherkenbaarAnoniem schreef op 15-02-2025 om 11:34:
Neem ook in je overwegingen me wat het voor je oudste gaat betekenen als er nog een kindje komt.
Je vrouw zal niet morgen zwanger zijn dus tegen de tijd dat de eventuele baby er is is je oudste bijna een puber. Dan is er weer een fase van het gezinsleven aanpassen aan de baby die op tijd gevoed, verschoont en op bed moet. Spontaan met papa en mama iets doen gaat dan minder makkelijk.
Als er vrienden mee naar huis komen moet er wellicht ook rustig gedaan worden vanwege de baby.
Ik zat 10 jaar geleden met mijn dochter bij een kennismaking met de nieuwe middelbare school waar dochter heen zou gaan. Allemaal leerlingen met 1 ouder en er was dus 1 baby bij die de moeder aan de borst had. Haar oudste kind was erg (terecht in mijn ogen) dwars en opstandig. Mam we zijn hier voor mij! Dit wordt mijn middelbare school, je bent alleen maar met Baby bezig! Ik had het zo te doen met dat meisje. Voor ons was het 3 uurtjes met een baby tussen de brugklassers voor dat kind was het de hele week zo dat Baby waarschijnlijk net wat moest als kind enthousiast uit school kwam en moeder dus geen tijd had voor de verhalen.
Dat is ook op te lossen met een oppas regelen eventueel. Of de moeder had thuis kunnen blijven met de baby. Is toch een beetje afhankelijk van hoe ouders hier zelf mee omgaan.
Pimpelmees67 schreef op 15-02-2025 om 23:24:
[..]
Scheiden? Hij ging haar recentelijk ten huwelijk vragen toch?
Dat klopt, we zijn 2 maanden geleden getrouwd voor de kerk.
Pimpelmees67 schreef op 15-02-2025 om 23:24:
[..]
Scheiden? Hij ging haar recentelijk ten huwelijk vragen toch?
Laten we het erop houden dat het een onstuimige relatie is. Ik snap best de wens voor meer kinderen, maar elk nieuw kind kan ook weer het evenwicht wat jullie gevonden hebben verbreken.
Zeespiegel schreef op 16-02-2025 om 00:01:
[..]
Dat is ook op te lossen met een oppas regelen eventueel. Of de moeder had thuis kunnen blijven met de baby. Is toch een beetje afhankelijk van hoe ouders hier zelf mee omgaan.
Ik zeg ook niet dat Nick90 en zijn vrouw het zo zouden doen. Het was te illustratie met welke dilemma's Nick90 en zijn vrouw misschien te maken gaan krijgen.
Als ouder ben je misschien geneigd te denken dat die baby mee moet, want nog aan de borst en dat kan een oppas niet en bovendien heeft de oudste daar "weinig" last van. Maar voor de oudste is het heel naar dat hij/ zij de enige is op de kennismaking waarvan er een brusje is waardoor de moeder niet aan alles mee doet, omdat de baby iets moet.
Onherkenbaar anoniem, goed dat je kinderen wil beschermen tegen zo'n nare ervaring. Maar niet heus.
Nick90, het is belangrijk voor jou om te weten waarover je vrouw precies twijfelt. Als het vooral de last van het zwanger worden is zou je kunnen overwegen om je aan te melden als pleegouder. Maar het gaat dan meestal om oudere kinderen. En je krijgt er een hele heisa bij van voogd, biologische ouder, rechter, hulpverlener etc.
Het is ook belangrijk om te weten waarom je zelf zo graag nog een kindje erbij wil. Als je het heel leuk vindt om met baby'tjes en peuters om te gaan kun je ook overwegen om te gaan werken in de kinderopvang of op een basisschool, of als vrijwilliger bij een hobbyclub voor kinderen. Het is geen vervanging, maar het nadenken daarover kan je helpen om scherper te krijgen waar je eigen wensen vandaan komen.
Al geloof ik onmiddellijk dat een zwangerschap en bevalling meemaken, ook als man, een bijzondere, emotionele gebeurtenis is en het in handen houden van je eigen kindje een onvergelijkbare en onvervangbare ervaring.
Tsjor
Zeespiegel schreef op 16-02-2025 om 00:01:
[..]
Dat is ook op te lossen met een oppas regelen eventueel. Of de moeder had thuis kunnen blijven met de baby. Is toch een beetje afhankelijk van hoe ouders hier zelf mee omgaan.
Het punt is dat je continu rekening moet houden met een baby. Met slaaptijden, spullen meeslepen en ook gewoon aandacht. Dit oudste kind heeft al het nodige meegemaakt. Waarvan recent nog een scheiding en hereniging. En dan nu nog een baby erbij en een onstuimige situatie. Concentreer je op elkaar.
Nick90 schreef op 16-02-2025 om 07:29:
[..]
Dat klopt, we zijn 2 maanden geleden getrouwd voor de kerk.
Afgelopen voorjaar waren jullie uit elkaar en woonden jullie apart. Dat is nog geen jaar geleden. Daarnaast kan ik me nog herinneren dat het de vorige keer flink zwaar was voor jullie beiden.
Ook al begrijp ik jouw kinderwens, ik denk dat het goed is om even een pas op de plaats te maken. Eerst even goed ondervinden of de relatie inmiddels weer stabiel is. Je vrouw is nog jong. Jullie hebben nog wel de tijd.
Izza schreef op 16-02-2025 om 09:19:
[..]
Het punt is dat je continu rekening moet houden met een baby. Met slaaptijden, spullen meeslepen en ook gewoon aandacht. Dit oudste kind heeft al het nodige meegemaakt. Waarvan recent nog een scheiding en hereniging. En dan nu nog een baby erbij en een onstuimige situatie. Concentreer je op elkaar.
Oh jee, nog een nare ervaring die een kind zomaar zou kunnen overkomen! Een baby erbij. Het moet niet erger worden. Tsjor
tsjor schreef op 16-02-2025 om 09:12:
Onherkenbaar anoniem, goed dat je kinderen wil beschermen tegen zo'n nare ervaring. Maar niet heus.
Nick90, het is belangrijk voor jou om te weten waarover je vrouw precies twijfelt. Als het vooral de last van het zwanger worden is zou je kunnen overwegen om je aan te melden als pleegouder. Maar het gaat dan meestal om oudere kinderen. En je krijgt er een hele heisa bij van voogd, biologische ouder, rechter, hulpverlener etc.
Het is ook belangrijk om te weten waarom je zelf zo graag nog een kindje erbij wil. Als je het heel leuk vindt om met baby'tjes en peuters om te gaan kun je ook overwegen om te gaan werken in de kinderopvang of op een basisschool, of als vrijwilliger bij een hobbyclub voor kinderen. Het is geen vervanging, maar het nadenken daarover kan je helpen om scherper te krijgen waar je eigen wensen vandaan komen.
Al geloof ik onmiddellijk dat een zwangerschap en bevalling meemaken, ook als man, een bijzondere, emotionele gebeurtenis is en het in handen houden van je eigen kindje een onvergelijkbare en onvervangbare ervaring.
Tsjor
Hoezo beschermen? Ik geef het mee aan Nick90 als overweging bij de besluitvorming. Het is uiteindelijk een beslissing van de ouders maar ik hoop wel dat Nick90 het welzijn van zijn vrouw en zijn oudste kind in de gaten houdt. Zonder informatie uit andere topics te delen meen ik te weten dat dat knulletje al een hoop heeft meegemaakt.
tsjor schreef op 16-02-2025 om 11:37:
[..]
Oh jee, nog een nare ervaring die een kind zomaar zou kunnen overkomen! Een baby erbij. Het moet niet erger worden. Tsjor
Misschien eens verder kijken naar het totale plaatje. Er zijn al 2 kinderen die horen toch voor te gaan. Een baby heeft een enorme impact. En to ging niet zo lang geleden nog scheiden..
Nick90 schreef op 16-02-2025 om 07:29:
[..]
Dat klopt, we zijn 2 maanden geleden getrouwd voor de kerk.
Huh. Ik mijn herinnering zou je haar in december in jullie vakantie ten huwelijk vragen.
tsjor schreef op 16-02-2025 om 09:12:
Onherkenbaar anoniem, goed dat je kinderen wil beschermen tegen zo'n nare ervaring. Maar niet heus.
Nick90, het is belangrijk voor jou om te weten waarover je vrouw precies twijfelt. Als het vooral de last van het zwanger worden is zou je kunnen overwegen om je aan te melden als pleegouder. Maar het gaat dan meestal om oudere kinderen. En je krijgt er een hele heisa bij van voogd, biologische ouder, rechter, hulpverlener etc.
Het is ook belangrijk om te weten waarom je zelf zo graag nog een kindje erbij wil. Als je het heel leuk vindt om met baby'tjes en peuters om te gaan kun je ook overwegen om te gaan werken in de kinderopvang of op een basisschool, of als vrijwilliger bij een hobbyclub voor kinderen. Het is geen vervanging, maar het nadenken daarover kan je helpen om scherper te krijgen waar je eigen wensen vandaan komen.
Al geloof ik onmiddellijk dat een zwangerschap en bevalling meemaken, ook als man, een bijzondere, emotionele gebeurtenis is en het in handen houden van je eigen kindje een onvergelijkbare en onvervangbare ervaring.
Tsjor
Ja die staat heel die keizersnede en de nicu nog vers in het geheugen, ze staat er niet helemaal negatief tegenover maar die ervaring houd haar wel tegen.
tsjor schreef op 16-02-2025 om 11:37:
[..]
Oh jee, nog een nare ervaring die een kind zomaar zou kunnen overkomen! Een baby erbij. Het moet niet erger worden. Tsjor
Wat een akelige en cynische reactie. Je leest al zo lang mee. Je weet heus wel beter.
iedereen weet inmiddels wel beter, als het nog niet duidelijk was, is het dat wel geworden in "zijn" vorige topic 
En gelukkig maar!
