Ivf, icsi en mm deel 4

Merry

Ik hoop dat jou het zelfde wonder treft als Manda!
Ik zal zeker voor je duimen!
Wanneer mag je testen?
Sterkte met het wachten, Beele.

We sukkelen rustig door

op ivf gebied niets nieuws te melden natuurlijk. Ik merk dat ik qua conditie iets vooruit ga en dat is alles wat ik er van mag verwachten.
Rustig aan, dan breken de hechtingen niet.......

Lean

Lean

fijn dat je al wat fitter voelt, heb je al wat gevoel terug gekregen ?

Allemaal

he lean fijn dat het wat beter gaat, rustig aan doen hoor. je zal ineens gaan merken dat alles makkelijker gaat, en dat je langzaam aan de draad weer op gaat pakken. ik zat zelf met een maand alweer rustig aan op mijn paard (de fysio was daar niet zo blij mee hihihi)
toen ik voor controle kwam in het ziekenhuis zaten ze me ook wat raar aan te kijken dat ik alles alweer deed, al was het op een laag pitje. mijn voordeel was dat ik tot aan de operatie, koste wat het kost op mijn paarden klom, en toch ben door gegaan zodat al mijn spieren wel redelijk intact waren. al deed het vreselijk pijn. achteraf denk ik wel eens wat was ik een muts hihihi. dus rustig aan doen, wanneer mogen de hechtingen er uit??
ik mag de 22ste testen. volgens mij valt dat op een zondag, als het positief is dan moet ik nog een keer in het ziekehuis testen. kan nog niet zo van het negatieve gevoel afkomen. er gaat maar door mijn hoofd heen, als twee verse embryo's het al niet redden, wat moet er dan één uit de diepvries dan doen. maar aan de andere kant, ik heb nu andere medicijnen, dus het zou zo maar kunnen.
ik heb maandag aan de arts gevraagd of hij een tube contactlijm er achter aan wou duwen. hahah hij wou wel weten of ik bison of pattex lijm wou hihihi.
nou weer een heel verhaal van toch wel een stiekem hopende merry.
liefs merry

Hallo (beetje lang...)

Hallo allemaal,

Ik heb hier al vaker wat gepost, maar ik wil me nu ook graag bij jullie draadje aansluiten.

Ik zal me even voorstellen en mijn (onze korte) geschiedenis vertellen:

Ik ben dus Elke en ben 24 jaar, woon 3 jaar samen met mijn vriend. Hij is 31 jaar.

Ik ben gestopt met de pil in juni 2007. Tot op heden geen resultaat. Na een jaar proberen was mijn geduld al op en zijn we naar de dokter gegaan. Deze heeft ons doorverwezen naar de gyn. Hier zijn de standaard testen gedaan bij ons. Ik heb bloed moeten prikken en mijn vriend heeft zijn zaad moeten laten checken. Beide testen zijn 2 keer gedaan.

Uitslag: het zaad van mijn vriend is niet goed: slechte kwaliteit en erg weinig. Dus het werd IVF en waarschijnlijk ICSI.

Ruim een maand geleden hebben we het intake gesprek gehad en vriend moets nog een aantal dingen laten onderzoeken. de de uitslag is idd IVF ICSI

Vorige week donderdag gesprek gehad met de fertiliteitsarts en nu gaan we beginnen! Een hoop medicijnen meegekregen.

Afgelopen zondag ongi geworden en meteen aan De pil gegaan. Dat voelde echt heeeel apart, haha. Maandag meteen de verpleegkundige gebeld en aangezien dit onze eerste keer is moet ik nog leren spuiten. Deze afspraak staat op de 25ste.

Vandaag heb ik via de post ons schema ontvangen. De 27ste neem ik de laatste pil in en 1 december gaat het spuiten beginnen. 6 december nog een hormoon erbij en 8 december de eerste echo! Meer stond er niet bij dus ben zo benieuwd hoe dan verder. Vind het zó spannend allemaal!! Miscchien heb ik wel het moiste kerstcadeautje wat ik me maar kan voorstellen.

Dit is mijn verhaal

Liefs Elke

Merry

Niet om je valse hoop te geven, maar dit is misschien wel een interessant bericht:
http://www.nu.nl/news/1647384/151/rss/Ingevroren_embryo%26%2339%3Bs_beter_voor_ivf.html

Merry (inbraakje)

Ik duim ook mee voor jou!

Hallo

Elke,welkom op dit draadje, hopelijk ben je snel weer weg!!

Merry, ik duimduidmduimduimduimduimduim enz, ik heb toch tijd zat!

Hier is de operatie nu 2 weken geleden. Ik ga heel langzaam vooruit. Ik heb nog een "zwabberbeen", mijn linkerbeen komt nog niet goed mee. Dat kan liggen aan de grote zwelling die op de MRI na de operatie te zien was, kan nog steeds wat druk op de zenuw geven. Dat geloof ik dan maar.... Ik loop elke dag braaf mijn rondje en hoop dat langzaam uit te kunnen breiden en zo beter in conditie te komen.
Wel een k*tbericht van mijn werk gehad. 1 van mijn zwangere collega's heeft een miskraam gehad, dat is binnen 1 jaar de 5e miskraam binnen 1 team. Als wij het geluk van een positieve test mogen beleven neem ik de 1e 12 weken verlof, onbetaald dan maar...

Goed, ik ga maar weer verder met duimen....

groet, Lean

Ooh dat is zeker een vervelend bericht

dat is sneu, hopelijk is het niet besmettelijk.
ik hoop dat je snel weer op de been bent en weer aan de slag kan om een wondertje te creëren.
goh mensen wat gaat de tijd weer langzaam. heb het gevoel dat er al weer twee weken voorbij zijn....niet dus we zijn nog niet eens een week onderweg.
ik ben al een paar dagen vreselijk misselijk, maar dat kan toch helemaal niet van dit zijn?? ik geef er ook niet aan toe, want ik geloof toch niks op dit moment. dus we wachten rustig af....pfff
liefs merry

Even kijken

in onze draad.

Jeetje Lean, dat je na 2 weken nog zo moet werken aan je herstel, dat zwabberbeen is natuurlijk kloten, hopelijk snel beterschap.

Ik denk ook regelmatig aan een miskraam, heel ongeremd blij ben ik dus nog steeds niet. IK heb zelf een keer een vroege miskraam gehad en ik ken eigenlijk alleen maar vrouwen die 1 of meerdere miskramen hebben gehad. Dus ik wacht oud en nieuw af voordat ik er echt in durf te geloven.

Overigens liep ik vandaag in een positiebroek, een hele strakke zonder uitrekbare buikstukken maar toch, het was wel een positiebroek Mijn buik is volgens mij echt dikker door de ivf en mijn extreem gekantelde baarmoeder is zich rechtop aan het zetten dus ik heb echt al een buikje. Zelfs dochter die nergens wat van af weet zei het opeen "wat is je buik dik"

Merry !! Ik voel goede vibes !

Gezellig dat je er bent manda

personeelslid van mijn vader is zwanger van een tweeling ook via ivf, die had ook al heel heel heel snel een buikje. ze is inmiddels mooi rond maar ze is ook al 24 weken. na 6 a 8 weekjes zag je bij haar al dat ze echt zwanger was. dus ik kan me voorstellen dat je al positie kleren aan moet doen.....leuk toch??? ik kan je twijvel goed voorstellen, het is zo spannend. maar zoals jij goede vibes voor mij hebt, heb ik dat met jou, het komt goed.
wat betreft lean, dat duurt nog wel even voordat ze weer op de been is, ik heb zelf toch wel drie dikke weken op bed gelegen (en heb wel anderhalve maand een bed in de woonkamer gehad) en natuurlijk wel bewegen en naar de fysio, maar de revalidatie gaat best wel langzaam. je wordt er zo moe van als je wat aan je rug hebt. dus lean, nog een keer... neem de tijd.
elke hoe is het met jou???
manda blijf je ons wel op de hoogte houden, en natuurlijk ook om gewoon gezellig te kletsen??
liefs merry

Tuurlijk

ik ben elke dag benieuwd hoe het allemaal gaat in het ivf-icsi draadje, dus ik blijf kijken en aanmoedigen !

Hier nog 1,5 week en dan het eindgesprek bij de ivf kliniek. Dan ook de 1e echo. Misschien is het echt wel een tweeling, ohhhhh jeetje. Gelukkig duurt het nog een maand of 7,5 dus hebben we nog lang genoeg om ons voor te bereiden.

Wachten duurt lang

hier ook nog anderhalve week voordat ik eventueel mag testen pfff wachten duurt echt lang. wat spannend om er achter te komen of het echt een tweeling is, je zou toch zeggen dat het haast niet anders kan omdat je zo snel een positieve test had. ben je nu nog steeds elke dag aan het testen??? of begint het nu een beetje echt te worden voor je, ben zo blij voor je (en het geeft mij ook weer wat hoop hihih)
ik ga vandaag maar weer mijn zinnen te proberen te verzetten, de ene minuut heb ik weer hoop dat het gaat lukken en gieren de zenuwen me door de buik, en het andere moment heb ik helemaal geen hoop.
lieve allemaal een fijn weekend. en we spreken elkaar
liefs merry

Merry

Hier isnog niets te melden. Ik ben nu een week aan de pil en moet nog tot en met de 27 de pil slikken. Ik ga pas op 1 december beginen met spuiten.

Maar ik zie wel op tegen de punctie en de wachtweken. Ik ga voor een heel mooi kerstcadeutje!

En Merry, ik duim met je mee!!

Liefs Elke

Punctie

neem bij elke prik die je krijgt bij de punctie een hele enorme hap lucht en dan langzaam uitblazen. Dat werkte bij mij echt super goed. Bij de 1e punctie voelde ik de verdovingsinjecties heel erg goed, deed ontzettend zeer. Bij de 2e punctie dus de truc met de grote hap lucht en toen voelde ik ze beide niet !

Bedankt manda

Voor de tip!! Dit ga ik zeker onthouden!

Ben heel benieuwd of je nou een of twee wonder(tje)s met je mee draagt

Elke

hoi hoi,
de eerste punctie wist ik eigenlijk niet zo goed wat ik moest verwachten, dus ging er heel erg blanco in. wat manda zegt hap adem erin en langzaam eruit. en denk waarom je het doet. ach het is zo voorbij. de eerste puntie bij mij moesten dertig eitjes eruit, dus dat duurde wel ff. de tweede puntie zaten er tien. dus dat was best wel snel klaar. na die tijd ga ik altijd lekker even liggen in het ziekenhuis bedje, mijn man gaat alles wegbrengen. maak je er niet te druk om, het moet even.
liefs merry

Elke

je moet even vragen hoe ze de punctie gaan doen en of je verdoving krijgt met injectie bij de baarmoedermond en of je ook een morfine infuus krijgt. Beide heb ik dus gekregen en ik had van te voren een zware paracetamol zetpil genomen. Bij de puncties heb ik een dag nodig gehad in bed om goed te herstellen, het is toch een medische ingreep en ik heb nog een week of wat steekjes gevoeld, de boel is wat natuurlijk geprikt en moet helen.

Ik kan je wel vertellen, nu het gelukt is en ik dus terug kan kijken het mij is meegevallen fysiek, emotioneel is het vele maten zwaarder. De klap dat het niet gelukt was na de 1e keer was te incasseren omdat we nog 2 kansen hadden. Je zit contant in onzekerheid, je bent nergens in charge en moet alles dus maar over je heen laten gaan, je kan alleen maar hopen en bent dus ontzettend afhankelijk.

Ik voelde mij na de 1e poging na een week weer mezelf, in die menstruatie week werkte mijn lichaam de hormonen er snel uit. En de pijn van de punctie heb je geaccepteerd op het moment dat er een terugplaatsing is.

Ze gaven mij 30% kans per keer, ik ben 33 jaar en heb beide keren 2 embryo's terug laten plaatsen. Ik heb ontzettend veel geluk gehad dat het de 2e keer gelukt is. Ik hoop dat jullie dit maar 1 keer hoeven te doen, dat het meteen raak is. Heel veel sterkte en veel moed gewenst !

Wat anders dan bij mij

he manda bij ging het toch wat anders dan bij mij. ik kreeg een morfine spuit in mijn achterste, en twee verscillende pilletjes (waar je mond vreselijk droog van werd) weet niet goed wat het was. en dan kreeg ik op de tafel nog een aantal spuitjes bij de baarmoedermond.
zoals jij ook al zegt, een dagje op bed, en de rest van de week toch wel wat last (eierstokken zo groot als een grapefruit...zoals de dokter zei met de terugplaatsing)
grappig dat het bij elk ziekehuis het toch wel wat anders gaat.
en elke je hebt het er allemaal voor over,blijf er aan denken waar je het voor doet.
ik hoop dat je met één behandeling klaar bent, succes.
liefs merry

Vergeten te typen in het vorige bericht

was ik weer. ik wou nog even zeggen, dat ik best wel verschillende verhalen hoor over de punctie, de ene heeft pijn en de ander vindt het niet een aangenaam gevoel, dus wie weet valt het voor jou mee.
niet stiekem bang worden van onze verhalen hè
sterkte
liefs merry

Wat moet ik eigenlijk doen met

de overgebleven medicatie. Het ligt nu nog steeds in de koelkast. Ik heb nog een halve kuur decapep en wat puregon over.

Bewaren totdat ik 12 weken (voor het zekere) ben vind ik uitgaand van het negatieve. Terug brengen naar de apotheek lijkt mij het meest logische ? Het zal toch een paar honderd euro wel waard zijn, best zonde als het vernietigd wordt.

Terugbrengen

naar de apotheek, doe ik altijd (zo hoort het ook eigenlijk) maar die vernietigen het ook. want iemand kan er natuurlijk rare dingen mee uithalen, dus daarom vernietigen ze het.
he ik heb ook een vraagje, van de week schreef ik al dat ik telkens zo misselijk ben, maar het wordt telkens erger, vooral als ik bezig ben. zoals vanochtend moest ik wat zware dingen tillen (hindernis materiaal) en werd zo misselijk (moest bijna overgeven), nu houdt dat de hele dag al aan. ik lig nu op de bank met een dekentje. ik ken dit helemaal niet van mijzelf. heb ook niet het gevoel dat ik grieperig ben, en dat mijn geest me voor de gek houdt is ook niet zo.en ik heb ook gewoon eetlust. zou ik morgen met het ziekenhuis bellen?? of moet ik het maar even aanzien...denk ook niet dat hun er wat aan kunnen doen
liefs een misselijke merry

ik zou wel even bellen over die misselijkheid. Heb je nu nog die progestonbolletjes ? Daar reageerde ik de 2e keer ook heftiger op.

Je zit nu bijna een week na de terugplaatsing ? Had je dit vorige keren niet ? En vanaf wanneer was je ook al weer zo misselijk ?

Ik heb dus 9 dagen na terugplaatsing een positieve test gehad, op maandag terugplaatsing de woensdag erop een positieve test. Het zou toch geweldig zijn als jij aanstaande woensdag het zelfde meemaakt.... gouden cryo'tje. Oh wat zijn die wachtweken toch vreselijk zenuwslopend, van hoop naar totale misere.

Ik hoop en hoop en hoop dat het zo mag zijn voor jullie.

Morgen een week geleden

heb ik de terugplaatsing gehad. ik heb dit nog nooit zo meegemaakt, niet met iui en ook niet met ivf. mijn arts zei nog van te voren dat je geen zwangerschapsverschijnselen hebt van de hormonen zoals je hebt van de pregnyl, dus daar heb ik me ook op ingesteld. ik bel morgen wel even met de arts en dan hoor ik wel verder. ooh ik durf niet te hopen. bij jou zijn twee embryootjes teruggeplaatst en het zou dus wel een tweeling kunnen zijn. bij mij is er één teruggeplaatst, dus zou het dan ook zo vroeg positief kunnen zijn??
liefs merry

Spannend

misschien is het bij mij ook maar eentje, heb ik gewoon eentje gehad die snel nestelde ? Ik weet het ook niet. Misschien kan je met eentje dus ook heel vroeg positief testen.

De ene vrouw kan zo anders reageren dan de ander, eigenlijk kan je nuchter gezien alleen zeggen dat je misselijk bent. Ik zelf ben helemaal niet misselijk geweest ook niet bij dochters zwangerschap. Maar ik ken ze ook die op dag 1 boven de wc hingen.

Afwachten dan maar, hopen en afwachten ! Ben benieuwd wat de arts zegt morgen.

Bedankt

ik zal straks even bellen met het ziekenhuis, maar denk niet dat ze wat gaan doen. maar wie weet ben ik wat gerustgesteld. kom net mijn bed uit stuiteren, ben lichtelijk misselijk maar niet zo erg als gisteren, getverderrie wat een onzekerheid.
ooh ik ben zo benieuwd naar je echo?? of het er nou echt twee zijn. voel je je al echt zwanger of geloof je het nog niet echt?? ik duim nog steeds voor je.
liefs merry

En?

heb je nieuws van de arts, je zal wel gewoon moeten wachten van hem/haar denk ik zo.

Wanneer durf je er een test aan te wagen ? Ik ben ook benieuwd naar de echo, afgelopen dagen heb ik juist weer heel sterk het vermoeden dat het er 1 is, ik heb nog steeds weinig symptomen. Nog steeds in ongeloof hoor, misschien is dat vanaf de echo anders, ik denk dat ik dan flink ga huilen, dat zou wel goed zijn ik heb nu nog alles opgekropt.

Manda rijn

Al een tijdje hou ik dit draadje in de gaten, omdat ik voor iedereen die erop schrijft zo hoop dat er een zwangerschap komt. Jouw enthousiasme spat trouwens van mijn laptop af Ik vroeg me af, wanneer heb jij je echo? Ik ben zo benieuwd!
Sascha