Huis gekocht, twijfels en sombere gedachten

Ik zou ook echt even wachten met jullie kinderwens. Je start binnenkort bij een psycholoog. Er is dus werk aan de winkel, je voelt je mogelijk oververmoeid. Zet die babylannen een half jaar in de koelkast en kijk dan nog eens hoe je je voelt.

Het krijgen van een baby is nog veel heftiger dan verhuizen.

Ik heb het huis waar ik in woon maar één keer gezien. Stapte binnen en wist gelijk, dit is het. Niks geen drie keer denken. Zelfs mijn bod, hoppa. En ik ben echt een twijfelaar normaal gesproken. Als je zo blij was met de eerste indruk van je huis, dan ligt het volgens mij daar niet aan. Misschien heb je allerlei andere onrust die je geen plek kan geven en projecteer je die op je huis. Perfectionisme is daarbij niet helpend. Goed dat je hulp zoekt bij een psycholoog. Om baby's te krijgen heb je echt geen perfect huis nodig. Die van mij lag in een mandje in de hoek van een kamer. Misschien ben je eerder bang voor 't moederschap, of de oncontroleerbaarheid van een opgroeiend kind? 

Viva-amber schreef op 30-09-2021 om 18:46:

Ga met de huisarts praten. Sommige mensen zien op elke plek beren, te klein, te druk te duur naar te groot en te oud. Het zit niet in het huis, het zit in jou. De omstandigheden zijn nooit perfect.

hear hear

Dit is niet het moment voor kinderen. Je klinkt tegen het depressieve aan en als vriend inderdaad niets doet, dan moet je daar eerst samen uitkomen, want met een kind erbij wordt je relatie en je huishouden extra belast. Het is belangrijk dat dat in balans is voor je in het diepe springt.

Ik lees dat je naar een psycholoog gaat, heel goed. Neem de tijd om aan jezelf te werken, een verhuizing naar een arbeidsintensief huis in een nieuwe omgeving kan er in hakken. Geef dat eerst een plekje.

Zorg goed voor jezelf en laat de boel af en toe de boel. Heel veel succes. Ik hoop dat het snel beter met je gaat. 

noemmijmaarsuus schreef op 30-09-2021 om 16:16:

Waarom haal je dat lampje niet zelf?

Nou dat... wat een gedoe om een lampje en een huis. Als je huis niet bevalt verkoop je het weer. Je zal vast winst gemaakt hebben. Je mag tegenwoordig blij zijn dat je een huis hebt.

To heb je last van depressieve gevoelens en gedachtes? Want in mijn ogen zijn de dingen die je benoemt echt heel klein. Zit er niet meer achter?

Nova1987 schreef op 30-09-2021 om 18:58:

[..]

Wat een zuur bericht zeg. Je bent nogal zeker van je zaak terwijl je mij niet kent en het huis nooit hebt gezien. Bedankt voor je bijdrage maar bespaar jezelf de moeite voor een volgende reactie.

Niks zuurs aan, je schrijft zelf al dat je weet dat je waarschijnlijk te kritisch doet. Ik vind t dan weer bijzonder dat je hiervoor naar een psycholoog gaat en dan toch je kinderwens doorzet omdat je al 5 jaar samen bent en 33. Zo lang is dat niet en ook niet te oud om de boel ff een jaartje uit te stellen. 
En dat lampje had je al 10x zelf kunnen kopen en vervangen, maar goed, dit zal ook wel te zuur zijn. 

Ik vraag me wel af wat je verwachtingen waren. Je niet thuis voelen is niet leuk, maar je lijkt te vallen over allerlei kleine dingen. Mijn ouders woonden op jouw leeftijd in een flatje met gaskachel op 4 hoog zonder lift... met twee kinderen. Er zijn maar weinig mensen die op jouw leeftijd een droomhuis hebben. Probeer bepaalde dingen wat los te laten. Wat maakt het uit dat je geen nieuwe luxe badkamers hebt. Als een badkamer veel voor je betekent dan kan je er voor sparen.
Ik zou als ik jou was ook proberen te achterhalen wat er nu echt aan de hand is. Als je denkt dat je ongelukkige gevoel echt puur door het huis komt, dan misschien wat meer je best doen om zelf die vergunning te regelen en het naar je zin te maken.

Nova1987 schreef op 30-09-2021 om 18:58:

[..]

Wat een zuur bericht zeg. Je bent nogal zeker van je zaak terwijl je mij niet kent en het huis nooit hebt gezien. Bedankt voor je bijdrage maar bespaar jezelf de moeite voor een volgende reactie.

To, je doet alsof je een huis hebt gekocht omdat je vriend dat wil. je zeg: je hebt mijn huis niet gezien. In principe kan ik dat niet volgen: jij hebt het toch gezien voor het kocht?. Je gaat toch samen huizen kijken, zet je handtekening onder een voorlopig koopcontract, hebt gespreken over financiering. Tekent voor een schuld van 2,3,4 ton waar je hoofdelijk aansprakelijk voor bent. Dan is de reactie: ik was liever in mijn appartementje gebleven wel een beetje vreemd. Je hebt deze verantwoordelijkheid nu eenmaal genomen. Je oude huis is een gepasseerd station, daarover lingeren heeft geen zin. Je leeft in het hier en nu. In je ouder huis kon je blijkbaar geen kinderen krijgen, nu zijn er weer ander , bezwaren...allemaal prima, maar ook huis nummer 3 zal het probleem niet oplossen, daar is wel weer iets anders mee. 

Dit staat onder zwanger: maar volgens mij ben je dat nog niet. Hoort het niet eerder onder psyche?

Je zal met jezelf aan de slag moeten om te kijken waar je somberheid en negativiteit echt vandaag komen, ook in het perfecte nieuw bouwhuis lekt er weleens een dakraam of zet de electricien het stopcontact net op de verkeerde plek of het staat in de bos waar in de herfst de blaadjes op je auto vallen. 

Je beheerst ook het forum niet of wie hoe zal reageren, bepaalde imperfecties van het leven zal je op enig moment moeten accepteren en ook je eigen verantwoordelijkheid daarin. 

Ik begrijp uit de OP dat je vriend wat minder aan het klussen geslagen is dan je had verwacht? Is hij wel een dhz-er? Of een wannebee? Dat kan namelijk eventueel wel problemen gaan geven. Misschien eens een eerlijk gesprek over hebben met hem.
Ik sluit me wel aan bij de rest. Ga nog niet voor een baby als je je zo voelt. Een pasgeboren baby hebben is zwaar, heel zwaar. Zelfs als alles top is kan dit je nog volledig uitputten dus voorzichtig met die beslissing.
Sterkte, het komt vast allemaal goed.

Het is natuurlijk jouw keuze om nu voor een kind te gaan. Wie met zijn kop door de muur wil... Maar ik garandeer je dat je dan nog veel meer voor je kiezen zal krijgen. Want een kind is ziek, weent, wil niet eten, .... daar tegenover zijn een afwezige dakkapel, een lampje of niet geschilderde deuren peanuts. 

Kan het zijn dat ik een beetje verwendheid tussen de regels lees? Sorry hoor.

Nova1987 schreef op 30-09-2021 om 18:52:

De kinderwens pauzeren vind ik geen goed idee, ik ben 33 jaar en we zijn bijna vijf jaar samen (niet dat het iets uitmaakt als je korter samen bent en aan kinderen begint maar dat terzijde). Als ik ga wachten totdat ik alles zo goed op de rit krijg dat ik aan een baby kan beginnen, dan kan ik lang wachten ben ik bang. Een kinderwens uitstellen kan tot een bepaalde leeftijd maar ik vind mijzelf daar nu te oud voor worden. Als het moeilijk gaat en langer duurt, vergeef ik het mezelf niet.

Zou je het jezelf wel vergeven als je nu koste wat kost een kind op de wereld zet dat straks moet dealen met een depressieve moeder en een vechtscheiding?

Je kunt inderdaad niet wachten tot je leven perfect is, want dan wacht je oneindig. Er zijn echter toch wel een aantal zaken die echt wel op orde moeten zijn en emotionele stabiliteit en een goede rolverdeling binnen de relatie zijn twee dingen die behoorlijk hoog in dat lijstje staan en die jij nu niet kan bieden

Dat klinkt hard en je wil het misschien niet horen, maar om wille van het kind schrijf ik het toch maar even neer

Nova1987 schreef op 30-09-2021 om 18:58:

[..]

Wat een zuur bericht, je bent nogal zeker van je zaak terwijl je mij niet kent en het huis nooit hebt gezien. Bedankt voor je bijdrage maar bespaar jezelf de moeite voor een volgende reactie

Het staat er wat hard, maar ze heeft denk ik wel gelijk.

Je vorige huis had voor- en nadelen en je huidige huis ook.

Het lijkt erop dat je nu alleen maar oog hebt voor de voordelen van je oude huis en de nadelen van je huidige huis. Dat is niet reëel.

Dit huis is nog niet perfect, maar als het goed is heb je nog een lange tijd om het wel een heel eind in die richting te brengen.
En geef je vriend wat ruimte: hij is bezig met de vergunningaanvraag. En bovendien hebben jullie nog tijd: je bent nog niet zwanger, een dakkapel is in 9 maanden echt wel te plaatsen en een baby heeft in het begin echt nog niet veel nodig, dus kan prima op een klein kamertje of in een wiegje op jullie kamer.

Ik herken het overigens wel. Wij wonen ook sinds een jaar in een nieuw huis en ik moet nog steeds wennen. Ik merk echter wel dat met iedere steen die in dit nieuwe gelegd wordt, het meer van mij wordt. Blijkbaar heb ik het nodig om een huis naar mijn hand te zetten. In het oude huis hebben we namelijk echt iedere vierkante centimeter onderhanden genomen en was het daarom ook echt ons huis. Terwijl ik bij de koop van het huidige huis juist zo blij was dat de badkamer en keuken gewoon good-to-go waren. Blijkbaar dus toch niet good-to-go genoeg.