Een jaar en drie maanden, biologische klok en niet zwanger
Hoi allemaal,
Wil het even van me afschrijven want merk dat het inmiddels ongezonde vormen gaat aannemen.
Mijn vriend en ik hebben twee jaar geleden een huis gekocht en hebben vlak daarna besloten dat het tijd zou worden voor een klein wondertje! Zo enthousiast als ik was zijn we begonnen, op dat moment 33 jaar maar begon zo positief want had het idee dat ik meteen zwanger zou zijn. Maar helaas..
Inmiddels zijn we een jaar en drie maanden bezig, zonder resultaat. Sinds een paar maanden koop ik de digitale ovulatietesten van Clearblue (met een smiley) om wat gerichter gemeenschap te hebben. Maar merk dat ik er ook gespannen van word, zodra ik de smiley zie heb ik het idee dat we direct moeten vrijen en dat kan natuurlijk niet altijd. Mijn vriend is druk met werk in deze periode en ik juist niet dus ook dat werkt niet mee.
Voor we starten met de kinderwens hadden we fijne, ongedwongen sex en nu merk ik dat er druk op ligt, we het vooral rond ovulatie doen maar met minder plezier. Ik merk dat mijn relatie ook minder leuk word..
Mijn vriend staat er heel nuchter in en denkt dat alles goedkomt, ik merk dat ik wat angstiger wordt omdat er een aantal vriendinnen snel gaan beginnen dus ik zie de positieve berichten bij andere stellen al mijn kant opkomen. En ook al ben ik ontzettend blij voor hen, toch steekt het ook zo ontzettend hard. En het voelt het zo oneerlijk.
Sperma van mijn partner is optimaal en mijn baarmoeder/eierstokken zagen er goed uit. Er is een HCG onderzoek geweest om te kijken of mijn eierstokken op zijn maar ook dat zag er prima uit. Tot nu toe dus geen reden voor de zwangerschap die uitblijft.
Verleden week heb ik bloed laten prikken, die resultaten worden deze week besproken. Met de arts is er afgesproken dat als we in november nog niet zwanger zijn, we doorverwezen worden naar het ziekenhuis.
Ik voel me soms zo alleen in dit traject, vooral omdat mijn vriend het allemaal niet zo somber in ziet (wat maar goed is ook natuurlijk). Het eerste jaar kon ik alles nog redelijk van me af zetten maar merk dat het sinds vorige maand continue aan mij knaagt. Ik ben emotioneler, heb minder zin om dingen te doen en vind het ingewikkeld als mensen er naar vragen. Ik huil snel en heb ook niet zoveel zin meer in etentjes en feestjes omdat ik gezond wil leven. Dus de sociale afspraken met vriendinnen, worden steeds minder..
Zijn er vrouwen die dit herkennen? Ik denk dat ik het vooral van me af wil schrijven nu..
Liefs voor iedereen die de situatie herkent.
Toch zie je dat wel vaak gebeuren. Een stel dat er obsessief mee bezig is en dan besluiten ze eerst eens lekker op vakantie of op reis te gaan en het voor die maanden los te laten en dan is ze ineens zwanger.
Stress kan de hormoonhuishouding flink verstoren.
Alle respect voor de dames die vinden dat mijn post 'ongepast', een preek, of wat dan ook is. Als ik lees dat TO 'angstig' is omdat haar vriendinnen binnen korte tijd misschien zullen aankondigen dat ze zwanger zijn, dat vind ik ongezond. Maar voor alle duidelijkheid: ik begrijp die gevoelens hé. Ook als ze de smiley op de ovulatietest ziet, bijna dwangmatig moeten vrijen, maar man is druk. Dat is geen ideale manier om zwanger te worden voor sommige vrouwen. Misschien heeft dat bij een andere vrouw niet zoveel invloed en raakt ze - ondanks al die factoren - toch zwanger. En dat een beetje afstand nemen van het feit dat je zwanger wil worden, moeilijk is: allemaal waar. Ik heb alleen willen zeggen dat stress veel met een mens kan doen. En als meningen als de mijne niet mogen, dan vind ik dat heel spijtig. Ik heb ook niet gezegd, het ligt aan de stress, ik heb gezegd dat dat een mogelijkheid is.
Ik geef nog een voorbeeld: koppel woont in bij schoonouders van vrouw. Tussen schoonmoeder en schoondochter klikt het niet zo goed. Zwangerschap blijft uit. Koppel gaat 3 week op reis en komt zwanger terug.
Ik ben pas 5 maanden bezig dus kan me nog helemaal niet voorstellen hoe het is na een jaar (of langer). Maar ik stoor me enorm aan de posts hier waarin gezegd wordt dat 'er teveel mee bezig zijn' een zwangerschap in de weg staat.
Iedereen die zwanger wil worden is er toch mee bezig?! Je houdt je cyclus bij, doet misschien ovulatietesten, je leeft gezond, slikt foliumzuur, test op de dag van je menstruatie en droomt over de toekomst met een baby.
Feit is dat 80% zwanger is binnen een jaar. Je zegt dus impliciet dat dat die vrouwen er minder mee bezig waren? En dat het dus je eigen schuld is als het niet lukt én je er ook veel mee bezig bent. Wat een pijnlijke en ongegronde woorden hoor.
Verder denk ik echt dat er ook een heel groot verschil is tussen langdurige heftige stress, wat inderdaad ongezond is, en ergens veel mee bezig zijn.
letterkoekje schreef op 04-08-2022 om 12:16:
Alle respect voor de dames die vinden dat mijn post 'ongepast', een preek, of wat dan ook is. Als ik lees dat TO 'angstig' is omdat haar vriendinnen binnen korte tijd misschien zullen aankondigen dat ze zwanger zijn, dat vind ik ongezond. Maar voor alle duidelijkheid: ik begrijp die gevoelens hé. Ook als ze de smiley op de ovulatietest ziet, bijna dwangmatig moeten vrijen, maar man is druk. Dat is geen ideale manier om zwanger te worden voor sommige vrouwen. Misschien heeft dat bij een andere vrouw niet zoveel invloed en raakt ze - ondanks al die factoren - toch zwanger. En dat een beetje afstand nemen van het feit dat je zwanger wil worden, moeilijk is: allemaal waar. Ik heb alleen willen zeggen dat stress veel met een mens kan doen. En als meningen als de mijne niet mogen, dan vind ik dat heel spijtig. Ik heb ook niet gezegd, het ligt aan de stress, ik heb gezegd dat dat een mogelijkheid is.
Ik geef nog een voorbeeld: koppel woont in bij schoonouders van vrouw. Tussen schoonmoeder en schoondochter klikt het niet zo goed. Zwangerschap blijft uit. Koppel gaat 3 week op reis en komt zwanger terug.
Je bedoelt bij de ouders van de man. Beetje omslachtig om het zo te formuleren.
Skellar schreef op 04-08-2022 om 12:29:
Ik ben pas 5 maanden bezig dus kan me nog helemaal niet voorstellen hoe het is na een jaar (of langer). Maar ik stoor me enorm aan de posts hier waarin gezegd wordt dat 'er teveel mee bezig zijn' een zwangerschap in de weg staat.
Iedereen die zwanger wil worden is er toch mee bezig?! Je houdt je cyclus bij, doet misschien ovulatietesten, je leeft gezond, slikt foliumzuur, test op de dag van je menstruatie en droomt over de toekomst met een baby.
Feit is dat 80% zwanger is binnen een jaar. Je zegt dus impliciet dat dat die vrouwen er minder mee bezig waren? En dat het dus je eigen schuld is als het niet lukt én je er ook veel mee bezig bent. Wat een pijnlijke en ongegronde woorden hoor.
Verder denk ik echt dat er ook een heel groot verschil is tussen langdurige heftige stress, wat inderdaad ongezond is, en ergens veel mee bezig zijn.
Wij waren er nauwelijks mee bezig. Ik slikte al een tijdje foliumzuur, maar verder deden we niet veel anders dan anders, behalve zonder voorbehoedsmiddelen seks hebben uiteraard. Allerlei zaken bijhouden hoeft helemaal niet als je gewoon geregeld seks hebt met elkaar en gezond bent.
Hier was het 2x binnen de drie maanden raak.
Pistache schreef op 04-08-2022 om 12:37:
[..]
Wij waren er nauwelijks mee bezig. Ik slikte al een tijdje foliumzuur, maar verder deden we niet veel anders dan anders, behalve zonder voorbehoedsmiddelen seks hebben uiteraard. Allerlei zaken bijhouden hoeft helemaal niet als je gewoon geregeld seks hebt met elkaar en gezond bent.
Hier was het 2x binnen de drie maanden raak.
Dat is in principe natuurlijk waar. Maar ermee bezig zijn hoeft ook helemaal niet negatief te zijn toch? Vooral in het begin en het eerste jaar denk ik (áls je je ermee bezig houdt), dan is het vooral toch leuk? Ik vind het leuk te fantaseren over 'later', mijn cyclus bezig te houden en met mijn vriend te speculeren 'zou het gelukt zijn'.
Super fijn voor jullie dat het heel snel raak was. Ik gun dat iedereen die graag een kindje wil. Maar het is natuurlijk ook niet bewezen dat dat kwam omdat je er niet mee bezig was. Daarnaast denk ik ook dat je, omdat het snel raak was, daardoor ook niet echt hebt ervaren hoe het is als het steeds niet lukt. En hoe moeilijk dat dus kan zijn. Ik kan me dat ook nog niet voorstellen, maar kan me wel indenken dat het heel verdrietig is als mensen zeggen dat de oorzaak ligt bij het 'er te veel mee bezig zijn'
Pistache schreef op 04-08-2022 om 12:37:
[..]
Wij waren er nauwelijks mee bezig. Ik slikte al een tijdje foliumzuur, maar verder deden we niet veel anders dan anders, behalve zonder voorbehoedsmiddelen seks hebben uiteraard. Allerlei zaken bijhouden hoeft helemaal niet als je gewoon geregeld seks hebt met elkaar en gezond bent.
Hier was het 2x binnen de drie maanden raak.
Ik denk dat veel koppels er in het begin nog niet zo mee bezig zijn omdat je weet dat het niet altijd in de eerste maand raak is maar dat het wel een poosje kán duren. Dan blijft het vaak nog bij foliumzuur en gezonder leven. Maar als het na een langere tijd nog steeds niet raak is, dan verandert de situatie toch wel. Vooral als er dan onderzoeken plaatsvinden om bepaalde zaken uit te sluiten bij beide partners. En als gevolg daarvan vaak bepaalde behandelingen of medicatie slikken.
ik was er hartstikke veel mee bezig en in 1 x zwanger, toen miskraam, toen was ik er weer heel veel mee bezig en toen weer in 1 x zwanger. Ik denk echt dat die verhalen over loslaten gewoon toeval zijn.
TO, ik heb er de ballen verstand van maar zou je wel adviseren om etentjes met vriendinnen enzo niet te laten schieten. Probeer een beetje te genieten van je leven ook al lukt het niet om zwanger te worden. Straks duurt het nog jaren en heb je jaren een kutleven, dat is toch zonde? In elk geval een dikke knuffel en hopelijk is t snel raak!
Stress zorgt er helemaal niet voor dat je niet zwanger kan worden. Wat een onzin.
Dan zou niemand na ivf zwanger kunnen worden want oh de stress.
Stress zorgt er hoogstens voor dat je ovulatie wordt uitgesteld, maar dan heb je het niet over huis/tuin/keukenstress.
Succes to.
Pistache schreef op 04-08-2022 om 12:37:
[..]
Wij waren er nauwelijks mee bezig. Ik slikte al een tijdje foliumzuur, maar verder deden we niet veel anders dan anders, behalve zonder voorbehoedsmiddelen seks hebben uiteraard. Allerlei zaken bijhouden hoeft helemaal niet als je gewoon geregeld seks hebt met elkaar en gezond bent.
Hier was het 2x binnen de drie maanden raak.
Goh, en deze opzienbarende statistisch relevante bewezen feiten zijn niet opgenomen in een wetenschappelijk tijdschrift?
Sorry mevrouw en meneer, we gaan u niet helpen helpen met zwanger worden, want de beste manier is om er niet mee bezig te zijn. Al die injecties en pillen op vaste tijden, weg ermee. Loslaten is HET antwoord. Bij Pistache is het ook zo gelukt, dus....
Aangezien hier allemaal voorbeelden genoemd worden waarvan minder stress zogenaamd zorgt voor sneller zwanger worden. Eerste zwangerschap enorm er mee bezig geweest (elke maand vette teleurstelling) en mijn zusje was er ook mee bezig dus ook wel wat druk dat zij eerder zou zijn. Na acht maanden en twee vroege miskramen was ik dan echt goed zwanger.
Ik voel voor de tweede totaal geen druk. Ik accepteer oprecht als het er bij één zou blijven. We hebben een regelmatiger seks leven dan bij de eerste zwangerschap. Bovendien zijn er medische problemen opgelost die kunnen zorgen voor verminderde vruchtbaarheid en miskramen. En toch zijn we nu voor de tweede al vele malen langer bezig dan voor de eerste en heb ik geen enkele positieve test in handen gehad.
Ben ik dan nu ineens het bewijs dat stress en er mee bezig zijn de kans op zwangerschap verhoogt?!
Marielaveau schreef op 03-08-2022 om 20:45:
hier ook een jaar bezig zonder resultaat ik ben iets ouder dan TO, ben vorig jaar op advies van de HA naar een gynaecoloog geweest en onderzocht maar alles was goed.
als er niks gebeurt gaan we weer terug naar gyn en volgen er waarschijnlijk onderzoeken.
heb al een paar keer met een ovulatie test geprobeerd maar ook geen resultaat, moet wel eerlijk zeggen de ene maand zijn we heel actief en soms een paar maanden totaal niet, omdat de lol er soms van af is
wat ik weet van een positieve ovulatie test is dat de kans groot is dat je ei springt binnen 24/48 uurkan het mis hebben
ik begin er ook moedeloos van te worden en soms denk ik ook van laat maar maar dan krijg ik al weer bijna een paniek aanval bij de gedachte.
hier zit mijn moeder me vooral op de huid om niet te lang te wachten en nu al een onderzoek te laten doen maar ergens durf ik dat niet en aan de andere kant denk dat ik toch iets meer geduld moet hebben
Dankjewel voor je bericht. Haal hier veel steun uit want ik herken wat je schrijft; soms heel actief zijn en soms niet. Bij ons ligt de druk er nu best op inmiddels en tijdens mijn ovulatie is het al snel een moetje. Een relatie wordt er zeker niet beter van. Ik denk ook weleens 'laat maar' maar dat is ook niet wat ik wil. Heeft je vriend zich laten onderzoeken?
Bijtje82 schreef op 03-08-2022 om 14:35:
Tipje.. zorg dat je tijdens de gemeenschap of eigenlijk beter nog direct nadat partner klaar is. Jij zelf ook nog een keer een hoogtepunt hebt. Tijdens het klaarkomen trekt de baarmoeder samen en fungeert dan eigenlijk als een soort van pipet en heeft dus een zuigende werking.
Blijf nog een poos liggen en laat niet direct de boel weer leeglopen.
Geen idee hoe actief jullie zijn of vriend zelf. Maar te lang geen lozing geeft mindere qualiteit en te vaak ook. Met een ovulatietest zie je vaak dat er een opbouw is. Ik zelf gebruikte die losse kartonnetjes, die kun je beter met elkaar vergelijken en dan heb je een beter beeld van het verloop dan met een digitale.
Probeer dan 2 dagen ervoor, de dag dat ie eruit knalt en de dag erna seks te hebben.
Ik zeg bewust niet de dag ervoor omdat je dan op de dag zelf de optimale sperma kwaliteit hebt. Sperma kan een poos in het lichaam overleven, dus de kans dat je zwanger raakt is groter als je kort voor de ovulatie ook seks hebt.
Dankjewel voor je tip! Heb ik gisteren gedaan 
! Meestal hebben we allebei een hoogtepunt hoor, gisteren ik alleen iets later dus weet niet of dat ook behulpzaam is. Ik heb een kussen onder m'n kont gelegd en ben blijven liggen. Mijn vriend zei ook 'alle kleine beetjes helpen hahaha'.
Tara82 schreef op 04-08-2022 om 11:23:
[..]
Ik had een groente la vol met die injecties en een alarm op mijn telefoon wanneer het weer tijd was voor het prikken. Inderdaad onmogelijk om er dan niet mee bezig te zijn. Ook daarvoor toen het niet lukte was ik er toch veel mee bezig in mijn hoofd. Dat kun je niet even uitzetten.
Voor onze relatie was het ook een zware tijd. We hebben vooral geprobeerd het voor onszelf een beetje luchtig te houden met humor, maar dat lukt ook niet altijd. Elkaar wat ruimte geven werkte ook goed. we waren al heel lang samen en wisten gelukkig goed wat we aan elkaar hadden. Toen ik eindelijk zwanger was en alles ook goed ging werd ik pas weer een beetje echt mijzelf.
Die goed gemeende opmerkingen vond ik ook enorm naar. Ook mensen die dan zeggen dat ze zelf nooit aan een medische traject zouden beginnen, maar ondertussen wel zonder enig probleem 3 kinderen op de wereld hebben gezet en dus geen idee hebben hoe het is om ongewenste kinderloos te zijn. Zo makkelijk praten.
TO ik hoop dat het snel wel raak is en tot die tijd wees lief voor jezelf. Het is gewoon heel erg kut en daar mag je ook best verdrietig over zijn. Ook als het bij andere wel lukt kan het verdriet gewoon bestaan naast de blijdschap voor de ander. Ik heb aardig wat tranen gelaten als we weer in de auto zaten na een kraambezoek of kinder verjaardag.
Mee eens! En dankjewel, je bericht doet me goed.
Jillz schreef op 04-08-2022 om 14:55:
Aangezien hier allemaal voorbeelden genoemd worden waarvan minder stress zogenaamd zorgt voor sneller zwanger worden. Eerste zwangerschap enorm er mee bezig geweest (elke maand vette teleurstelling) en mijn zusje was er ook mee bezig dus ook wel wat druk dat zij eerder zou zijn. Na acht maanden en twee vroege miskramen was ik dan echt goed zwanger.
Ik voel voor de tweede totaal geen druk. Ik accepteer oprecht als het er bij één zou blijven. We hebben een regelmatiger seks leven dan bij de eerste zwangerschap. Bovendien zijn er medische problemen opgelost die kunnen zorgen voor verminderde vruchtbaarheid en miskramen. En toch zijn we nu voor de tweede al vele malen langer bezig dan voor de eerste en heb ik geen enkele positieve test in handen gehad.
Ben ik dan nu ineens het bewijs dat stress en er mee bezig zijn de kans op zwangerschap verhoogt?!
En ook dit bericht doet me goed.
