1 november 2000
Het idee dat alles wat via internet komt gratis is, grenst bijna aan onbeschoftheid.
Afgelopen maand ontvingen we het verzoek om een naam en een telefoonnummer te verwijderen uit een forum-bericht van 1998. Dat hebben we gedaan, en van datgene wat er daarna gebeurde hebben we acute maagkramp gekregen. Lees mee, lijd mee, en los het op...
Het forum-bericht waar het allemaal mee begon, ging over het inbakeren van baby's. Een oud en beproefd gebruik om slechte slapertjes binnen 10 minuten onder zeil te krijgen. De inzender van het bericht vertelde destijds enthousiast dat zij en haar baby daar zo veel baat bij hadden, en noteerde in haar tomeloze zendingsdrift haar eigen telefoonnummer. Wie dat nummer belde, kon een kopie van een brochure aanvragen, met een handige gebruiksaanwijzing en nuttige informatie.
Nu, 3 jaar later, vond onze inbaker-propagandiste het wel welletjes. Ze werd nog steeds sufgebeld en dat moest maar eens afgelopen zijn. We toonden daar alle begrip voor, en vroegen voorzichtig of wij dan – bij wijze van definitieve afsluiting – nog een kopietje voor onze redactie-bibliotheek mochten hebben. Om er ooit nog eens wat mee te kunnen doen voor onze lezers. Want kennelijk is er veel vraag naar dit soort informatie.
Ons verzoek werd met liefde ingewilligd, en de volgende dag ontvingen we een dikke envelop met een heldere uiteenzetting over het hoe en wat van inbakeren. Vanzelfsprekend mailden we meteen terug dat we heel blij waren met het materiaal, en dat we even wilden weten hoe we de kopieer-kosten en de porti konden vergoeden.
Het mailtje dat we terug-ontvingen deed ons de adem stokken. Na al die jaren van bereidwilligheid bleken wij de eersten te zijn die (a) bedankten voor de toezending van het materiaal en (b) hadden aangeboden om de kosten te vergoeden. Slik.
U begrijpt: we schaamden ons plaatsvervangend voor de bezoekers van onze site, die zo schaamteloos en onbeschoft te werk waren gegaan.
Laatste nieuws: zojuist kwam er een mailtje binnen van de gulle brochure-verstuurster, waarin zij meldt dat ze toevallig nét van iemand anders een bedankje heeft ontvangen.
Voor onze basisboosheid maakt dat echter weinig uit. Drie jaren van radiostilte worden hiermee niet goedgemaakt. En bovendien: ook onze eigen ervaring komt sterk overeen met die van die inbaker-mevrouw. Krijgen wij bijvoorbeeld ooit een reactie op al die vragen die gratis via onze site beantwoord worden? Nee. Bijna nooit. We waren het al bijna normaal gaan vinden, maar nu weten we het weer. Het is niet normaal.
Genoeg geklaagd. Wie zich aangesproken voelt, die gaat nu als de sodeju de grote lezers-enquête invullen, om recht te zetten wat krom is. En wie zich niet aangesproken voelt, die doet dat ook. Om elke schijn van profiteurschap te vermijden.
En bedenk: elke volledig ingevulde enquête levert 5 gulden op voor het webschool-project van het Wilhelmina-kinderziekenhuis. Is er nog meer nodig om u op te porren?
